• One Direction is een band die langzaam uiteen is gevallen doordat de roem hen teveel werd. Geen privacy hadden de jongens meer over door de paparazzi, ze zaten aan een contact vast waar ze niet onderuit en hen letterlijk kapot maakte. Kortom: ze werden behandeld als poppen aan een touwtje, die geen eigen mening meer mochten hebben. Het gevolg? Alcohol, ziekenhuizen, feesten en het slechte pad waardoor de band langzaam uiteen viel.
    Nu, ruim vijf jaar later, heeft iedere jongen zijn leven weer een beetje op de rit, is One Direction totaal uit de bekende wereld bekomen. Dat is een reden om de jongens, zonder het van elkaar te weten, uit de nodigen voor een vakantie, die hen hereniging zou moeten betekenen. Niet zozeer de band, maar de vriendschappen die langzaam zijn vervaagd, wat in principe niet de bedoeling was. Maar gaat het allemaal wel zo makkelijk als verwacht? Of zijn vijf jaar geleden ook alle vriendschappen vervaagd? Word het ieder weer op een samen met hen families, die de jongens natuurlijk mee hebben genomen.


    • Rollen •
    Jongens •
    • Niall Horan • Envidia
    • Zayn Malik • Tuck
    [R]• Liam Payne • aestivate
    • Harry Styles • Styles
    • Louis Tomlinson • Tantor

    Andere mensen • (Bijvoorbeeld vriendinnen, verloofdes, vrouwen, etc.)
    • Jaime Sif Barton • Louis Pan




    • Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Houd het graag REALISTISCH! Bijvoorbeeld: De jongens zijn 5 jaar ouder dan dat ze nu zijn. Jongens van 25 hebben geen vriendin van 17. Vriendschappen die verbroken zijn, zijn zeker na 5 jaar niet in 2 tellen weer goed, zeker niet als er ruzie of jaloezie in het spel is.
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • 16+ mag
    • Respecteer de keuzes van de andere spelers en ga je zelf niet lopen opdringen.
    • Alleen LouisPan of Tantor maken nieuwe topics aan
    Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier


    • Het begin •
    De jongens komen een voor een aan in Stockholm, zowel over de brug, als met boot, als met het vliegtuig. Ze hebben afgesproken op de parkeerplaats bij het koningklijk paleis, waar vandaan ze gezamelijk een heel stuk naar het noorden waar ze in de tijd van One Direction ook al een keer hebben gekampeerd. Op de parkeerplaats zal de eerste keer zijn dat de jongens elkaar weer zien na die 5 jaar, voor de meesten zeker. Geen van hun weet ook maar dat de anderen er zullen zijn of dat ze hierna naar het hoge noorden zullen trekken, dus een grote verrassing wordt het zeker. Ze hebben alleen een mailtje gekregen met een lijstje wat ze moesten inpakken, waaronder kampeerspullen, en dat ze naar het parkeerterrein achter het koningklijk paleis moesten komen op deze datum om precies 3 uur 's middags. Het is dus nog maar de vraag of het meteen weer zo goed klikt, of dat het heel ongemakkelijk wordt, zeker in het begin.

    [ bericht aangepast op 6 mei 2014 - 17:26 ]


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson
    Ik kon het toch niet laten om serieus te blijven door de reacties van Harry op Tommo die zijn gezicht helemaal aflikte. In mijn ogen maakte de krullenbol het er zelf naar, maar aan de andere kant leek hij het ook weer niet heel erg te vinden, want anders had hij me niet nog steeds bovenop hem liggen. 'Maar- maar- maar, best,' wierp ik de jongen uiteindelijk toe bij zijn woorden, om mijn hoofd tegen zijn borst te laten rusten. Het kon me echt niet schelen dat we nog halverwege de straat lagen en er nog andere mensen waren. 'Hazza, ik ben je vriendje, niet je pakezel,' mompelde ik zachtjes, maar hoefde niet op te kijken om te weten dat een grijns op zijn gezicht te vinden was. 'Daarbij kan je best wel iets beters verzinnen, toch?' voegde ik er nog aan toe, om langzaam op te kijken en hem een tik tegen zijn neus te geven. Zijn volgende woorden zorgde voor een dezelfde grijns als bij hem, want in mijn oren klonk dat al een heel stuk beter, waardoor ik ook niet anders kon dan knikken. 'Ik zou niet anders willen.' Mijn ogen bleven hangen bij het gezicht van Harry, om me iets te bedenken. 'Maar betekent dat -dat je terugkomt? Of dat je wilt dat ik met jou meega hierna?' vroeg ik met een schuin gezicht, om mijn handen op zijn borst neer te leggen en daar met mijn kin op te steunen. Zo kon ik de jongen aan blijven kijken en werd mijn grijns automatisch nog breder. 'Net zo fijn als ik het vind om weer bij jou te zijn? Gewoon weer een moment wij twee zonder alles eromheen?' Op dit soort moment zou ik op zich terug willen naar de momenten naar dat we dag en nacht op elkaar lip zaten, maar dan niet met alle hectiek. Al snapte ik nog steeds niet heel goed waar ik dit allemaal aan verdiend had, want naar mijn mening was het nog steeds perfect. 'Nee, het is wel waar, want ik heb je zo erg gemist. En volgens mij weet iedereen dat en weten ze ondertussen hoe perfect en alles jij bent,' grinnikte ik zachtjes. Ergens kon ik me nu dan ook wel voor een heel klein deel plaatsen in het leven van onze fans van vroeger.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Jaime Sif Barton
    Ik grinnikte bij zijn woorden over de knuffels die ik hem had aangeboden. "Daar reken ik dan maar op." zei ik emt een grijns voor ik ervoor zorgde dat al mijn honden aangelijnd waren en hij ook Harley had aangelijnd. Ik vertelde hem dat Larry hen eigenlijk zouden uitlaten, maar dat het daar nu niet op leek. Ik lachte hardop en redelijk hoog bij zijn woorden en knikte. "Dat is een ding wat zeker is." Lou was niets verandert en Harry ook niet erg veel, dus nogsteeds zouden ze altijd wel weer te veel tijd met elkaar doorbrengen waar door er een of allebei te laat zouden komen. Ik knikte bij zijn voorstel en keek even naar Louis en Harry die zo te zien lekker bezig waren. Het was misschien ook wel beter als ze even wat tijd alleen kregen. Ik haalde mijn schouders op bij zijn woorden. "Zolang we op het eiland blijven is er weinig om te verdwalen. We maken gewoon een rondje, daar hebben we denk ik wel tijd voor." zei ik voor ik wat onwennig, maar toch wel vertrouwd, zijn hand pakte en hem zacht meetrok. "Lou, we zijn even een rondje doen. Bel als er iets gebeurt." zei ik tegen de jongen, die me waarschijnlijk toch maar half had gehoord. Daarna nam ik Zayn mee richting het water wat ik had gezien. Hier gingen de lobbesen echt niet los, want zoizo zouden ze er dan zo in liggen, zeker Tommo en Bucky hielden nog wel eens van een duik. Toch liet ik de lijn wel wat vieren, waardoor ze wat meer konden springen en dollen, vooral met de kleine pitbull, die echt wel de baas van het hele zootje ongeregeld was. Ik liet onder het lopen zijn hand weer los en keek mijn ogen uit naar de prachtige oude en moderne Zweedse hoofdstad. "Maar zijn jullie hier dan nooit geweest?" vroeg ik onder het aangapen van de prachtige architectuur die ik op het eiland en eromheen zag onder het slenteren.


    Bowties were never Cooler

    zayn Malik

    Een glimlach was te vinden op mijn gezicht na haar woorden en ik keek nog even naar de twee jongens die op de grond lagen. Een harde lach van Jaime liet me weer haar kant opkijken en ik grijnsde even. De twee wouden waarschijnlijk wel wat privatcy zo te zien en ik hoefde nou ook niet perse bij hun in de buurt te zijn nu. 'Ja klopt, we hebben nog wel even de tijd dus dat moet goed komen' zei ik met een glimlach en voelde hoe ze mijn hand vastpakte. Ik keek even naar onze handen terwijl ik meeliep. Ik keek weer naar Jaime glimlachte even, het voelde nog steeds vertrouwd haar hand vast te hebben, al was het dan nog zo lang geleden. Ze riep nog wat naar Louis maar ik betwijfelde of hij dat wel zou horen aangezien hij toch te druk met Harry was op dit moment. We kwamen bij het water aan en voor de zekerheid hield ik Harley wel aan de riem. Hij zou opzich wel naar me luisteren en niet het water ingaan maar aangezien hij nu heel speels was kon het nog wel misgaan en dat wou ik liever niet. Ze liet mijn hand weer los tijdens het lopen en ik keek even naar de drie honden, 'moet ik er anders nog één vasthouden?' Vroeg ik aan haar omdat die honden me toch best wel lastig leken om goed vast te houden zeker nu ze zo aan het spelen waren. ' jawel we zijn hier een keer geweest om te kamperen, en ik denk dat we dat weer gaan doen als ik kijk naar de spullen die ik mee moest nemen' zei ik en keek om me heen. Het was hier echt mooi, sommige dingen herkende ik nog maar niet veel. Ik had zoveel plaatsen bezocht dus het was lastig alles te onthouden.

    Jaime Sif Barton
    Toen we eenmaal rustig liepen liet ik toch Zayn's hand maar weer los. Het voelde dan wel veilig en vertrouwd, ik wilde geen verkeerde indruk wekken. Intussen waren de honden vrolijk met elkaar en Harley aan het spelen, wat het vasthouden wel iets bemoeilijkte, maar het ging nog redelijk. Bij Zayn's vraag haalde ik mijn schouders op. "Het gaat wel. Zo erg trekken ze nou ook weer niet." Ik had ze goed opgevoed, wat ook wel moest met bakbeesten als dezen en in een stad als London waar een zo'n grote hond eigenlijk al te veel was. Meestal konden ze ook gewoon loslopen, ook langs de Thames en in het park, maar hier in een vreemde stad durfde ik dat niet zo goed aan. Ik begon maar over een ander onderwerp terwijl we rustig verder liepen en ik mijn ogen uitkeek. Ik knikte bij zijn woorden. "Dat denk ik ook. Wel gezellig." zei ik terwijl ik verder keek. Tijdens hun kampeertrip had ik volgens mij net mijn stageplek toegewezen gekregen en was ik aan het pakken voor mijn avontuur in het buitenland. Het was echt een geweldig avontuur geworden, waar ik ook zeker naar terugverlangde, maar dat ging niet en dat had ik al lang geleden geaccepteerd. Toch vond ik het wel heel gezellig om Zayn zo weer te zien. Ik keek nog wat meer rond en zag een man met een envelop naar ons toe komen. "Zayn Malik en Jaime Barton?" vroeg hij met een beetje vreemd accent. Russisch misschien? Ik wist het niet zeker. Ik had te veel talen gehoord over de wereld heen. "Ja, hoezo?" vroeg ik als het kleine brutaaltje wat ik was. De man gaf me de envelop en liep weer weg. Ik vond het wel wat raar, maar opende de envelop toen toch. snel las ik de letters en keek toen op naar Zayn. "We gaan inderdaad kamperen. Op dezelfde plek als jullie bijna 7 jaar geleden hebben gedaan." zei ik terwijl ik de envelop en erin de getypte brief aan hem gaf. Ik vond het allemaal wat vreemd, maar aan de andere kant ook heel erg leuk en spannend.


    Bowties were never Cooler

    Zayn Malik

    Ik knikte na haar antwoord en stak me hand toen maar in mijn zak. Ik keek naar de honden die vrolijk voor ons uitliepen. Harley was blij met de andere honden die der waren dat merkte je wel. Harley vond het vooral leuk Gary weer te zien merkte ik. Dat ze elkaar nog herkende was ook echt leuk om te zien. ' Naja maar hopen dat het gezellig wordt' mompelde ik. IK snapte nog steeds iet hoe dit nou allemaal gelopen was. Ik moest hierheen komen met kampeerspullen en ineens waren Louis Harry en Jaime daar ook. Wat de bedoeling was wist ik nou nog steeds niet maar daar zouden we wel achter komen om 3 uur. Er kwam een man naar ons toe en hij hield een envelop vast. Hij zei onze namen en ik knikte. Jaime kreeg de envelop in haar handen gedrukt en de man liep weer weg. Ik keek de man met een opgetrokken wenkbrauw na. ' Dat was raar' zei ik lachend en richtte me toen op de brief in Jaime haar handen. ' Oké, staat er veder nog wat in?' vroeg ik en kreeg daarna zelf de brief. Ik las het een keer door, inderdaad dezelfde plek. Nou dat werd gezellig hey. Ik had nou eigenlijk totaal geen zin in Harry en Louis maar ja, met Jaime werd het vast nog wel gezellig. ' Nou dan kunnen we zo maar beter terug gaan om het ook de rest te vertellen' zei ik en vond deze situatie nog steeds heel raar. Wie had ervoor gezorgd dat wij hier terecht kwamen met ze vieren? en waarom? Vragen die door me hoofd spookte maar waar waarschijnlijk niet snel antwoord op zou komen.

    Jaime Sif Barton
    Ik knikte bij zijn woorden. Het was inderdaad heel raar, maar goed. Ik las snel de brief en vertelde hem wat erin stond. "Niet veel." zei ik voor ik hem de brief gaf. Hij zou het zelf kunnen lezen. Met Louis en Harry samen zou het zeker niet stil zijn in het bos, maar vast wel gezellig. De jongens waren echt lief, maar wel extreem klef. Hopelijk zou het iets afnemen naar mate ze langer met elkaar opschoten. Ach, met Zayn zou het wel gezellig zijn. Dan was ik tenminste niet alleen terwijl die twee als konijnen te keer gingen. Bij zijn woorden schudde ik mijn hoofd. "Die twee zijn zo druk met elkaar, die merken amper dat we weg zijn. Het is zoizo maar 3 uurtjes rijden en het is zomer, dus we hebben genoeg licht." zei ik terwijl ik zijn hand weer pakte. Het was fijn om met een bekende zo te lopen. "Hoe is het trouwens met jou leven?" vroeg ik oprecht geintereseerd. Wat wilde je na 5 jaar? De wereld kon verandert zijn. Dat was het zoizo, want de band was natuurlijk gestopt, dus ook een groot deel van hun leven en tijdsbesteding was weggevallen. Ik wist wat Louis met zijn tijd deed: mij lastig vallen en mijn secetaresse spelen zonder ervoor betaalt te worden. Het was eigenlijk erg handig en gezellig, maar ik was af en toe ook erg blij om een dag zonder hem in de studio te kunnen werken. Onder het lopen kwamen we langs een ijskraampje. "Wil je een ijsje? Ik trakteer?" zei ik met een glimlach. Ik was misschien niet de rijkste, maar toch verdiende ik best goed in de studio en had ik niets te klagen.


    Bowties were never Cooler

    Zayn Malik

    Ik las de brief door, een bief met weinig woorden die niet meer bevatte als de nodige informatie. Kamperen op de plek van vroeger, ik wist nog hoe het eruit zag en hoe gezellig we het daar hadden gehad. Dat was een tijd die me me nog altijd goed herinnerde van de momenten met one direction. Het was toen gewoon even alsof alles weer normaal was. Gewoon leuk met vier vrienden slapen in een tentje, het was een goede tijd geweest en daarom vond ik het ook niet heel erg daar weer heen te gaan. Al was het jammer dat het dit keer niet met vier beste vrienden was maar met twee kleffe jongens die alleen maar aandacht hadden voor elkaar en Jaime, daarmee werd het nog wel gezellig denk ik. ' Ja dat is waar, die twee zitten waarschijnlijk alleen maar aan elkaar en hebben nu nog steeds niet door dat wij weg zijn gegaan' zei ik en grinnikte even. ' Mijn leven is goed, ik ben nu docent tekenen, nadat me ene passie niet echt meer kon doen ging ik maar voor mijn andere passie' lachte ik en keek haar aan. ' En jij? Werk je nog steeds in de studio?' vroeg ik haar nieuwsgierig. Toen ze voorstelde een ijsje te trakteren glimlachte ik. 'Ja lekker!' zei ik en liep richting het ijskraampje. ijs ging er eigenlijk altijd wel bij mij in.

    Harry Styles
    Ik was blij dat die hond eindelijk van me af was en ik niet meer ondergekwijlt werd. De enige met wie ik namelijk speksel wilde uitwisselen, was Louis. Waarvoor ik een mooie straf had bedacht. Ik grinnikte zachtjes door zijn weerwoord en kwam al snel met iets beters. Iets wat goed was voor ons allebei. Ik wilde het gevoel van zijn gemis echt niet nog een keer voelen. Ik had alleen nog niet zover nagedacht als Louis. Mijn greep om zijn lichaam verstrakten. 'Ik weet nog niet hoe of wat Boo, maar ik weet wel dat ik jou niet nog een keer laat gaan.' Zei ik vastberaden. Nee, vanaf nu zou ik niet meer van zijn zeide afwijken, totdat hij stapelgek van me werd. Ik aaide zachtjes door zijn haren en zuchten gelukzalig. Ik was zo blij dat ik hem weer vast kon houden. Misschien zei ik inderdaad mijn baan wel op of nam ik louis mee naar amerika. Ik wilde daarover nu geen overhaaste beslissingen nemen. Maar dat we vanaf nu samen zouden blijven, stond vast.

    [ bericht aangepast op 21 mei 2014 - 23:55 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Jaime Sif Barton
    Bij Zayn's verhaal luisterde ik geïnteresseerd. Ik was blij voor hem dat hij iets had gevonden wat hij leuk vond en dat hij, in tegenstelling tot Louis, wel lesgeven leuk vond en gewoon zijn werk kon doen. Bij zijn vraag glimlachte ik en knikte. "Inderdaad, maar ik heb geen live werk meer gedaan sinds het einde van die tijd. Toch heeft het ook wel voordelen om Louis als onbetaalde secretaresse te hebben." zei ik met een scheve glimlach. Al snel zag ik een ijsstalletje en vroeg aan Zayn of hij ook wilde. Ik liep met hem mee en bestelde twee ijsjes. "Maar woon je nog wel in de buurt van London? Of ben je teruggegaan naar Bradford? Of heel ergens anders?" vroeg ik geintereseert voor ik hem zijn ijsje gaf en betaalde met de paar Zweedse kronen die ik nog had van het reizen. Met een enkel woordje wat ik nog kende bedankte ik de ijscoman. Ik likte even aan mijn ijsje. "Zullen we doorslenteren? Dan laten we ze toch niet te lang wachten." vroeg ik aan Zayn. Inmiddels keken mijn honden mij en Zayn heel smekend aan en Harley Zayn ook. "Bedelaars." mompelde ik met een scheve grijns. Straks mochten ze het hoorntje voor mij wel hebben. Ik hield toch echt niet van hoorntjes. Ik brak een paar stukjes af en gaf elk van de bakbeesten een stukje. Ze waren heel leuk, maar dat bedelen was niet altijd even handig. Toch gaf ij ze bijna altijd wel iets en anders Louis wel.


    Bowties were never Cooler

    [LouisPan -> KodaIine met hoofdletter i]


    Bowties were never Cooler

    Het is een uurtje of 2 later en de groep is inmiddels onderweg naar de kampeerplek.

    Jaime Sif Barton
    Ik was maar bij Zayn in de auto gekropen zodat Louis en Harry wat tijd alleen zouden hebben. Ik wilde niet eens weten wat die zouden doen zodra de tenten stonden en de luchtbedden lagen, al had ik wel een vermoeden. Ik zou dus ook liever niet met een van hen de tent delen, hoe lief ze ook waren, want dan kreeg je de ander en de klefheid er meteen bij. Het landschap was veranderd van glooiende velden met kilometers uitgestrekt graan naar gigantische perselen met overal torenhoge kaarsrechte naaldbomen. Ik keek zoals altijd overal mijn ogen uit, terwijl mijn honden vanaf de achterbank vrolijk keken naar de bossen. Die zouden zih ook enorm gaan vermaken, dat wist ik zeker. Mijn ogen liet ik toch af en toe naar Zayn glijden. Hij was weinig verandert, maar wel duidelijk ouder geworden. Hij was niet meer dat semi-stoere snotneusje van 5 jaar geleden. Hij was een man, een onderwijzer in zijn uitdrukkingen en een kunstenaar in zijn bewegingen. Het was gewoon heel fascinerend om naar hem te kijken, met Harley op schoot, want die paste niet meer op de achterbank bij mijn bakbeesten. Zo erg was dat niet, zeker niet omdat ik Bucky gewent was. Ik aaide de pit over zijn koppie, maar merkte nu wel dat ik naar Zayn staarde, waardoor ik toch maar weer snel mijn blik op de omgeving richtte en van het landschap genoot. Plots zag ik een groot donkerbruin dier langs de weg staan. "Kijk! Een eland." zei ik opgetogen, maar we reden te snel voor een foto van het grazende dier. Nu bleef ik toch ook wel gespitst op de omgeving en niet alleen de jongen naast me die heel erg goed was opgedroogd. Dat was ook wel heel leuk om naar te kijken, dat ging ik niet ontkennen, maar daar kon ik straks nog lang genoeg naar kijken.

    [ bericht aangepast op 14 juni 2014 - 16:38 ]


    Bowties were never Cooler