• One Direction is een band die langzaam uiteen is gevallen doordat de roem hen teveel werd. Geen privacy hadden de jongens meer over door de paparazzi, ze zaten aan een contact vast waar ze niet onderuit en hen letterlijk kapot maakte. Kortom: ze werden behandeld als poppen aan een touwtje, die geen eigen mening meer mochten hebben. Het gevolg? Alcohol, ziekenhuizen, feesten en het slechte pad waardoor de band langzaam uiteen viel.
    Nu, ruim vijf jaar later, heeft iedere jongen zijn leven weer een beetje op de rit, is One Direction totaal uit de bekende wereld bekomen. Dat is een reden om de jongens, zonder het van elkaar te weten, uit de nodigen voor een vakantie, die hen hereniging zou moeten betekenen. Niet zozeer de band, maar de vriendschappen die langzaam zijn vervaagd, wat in principe niet de bedoeling was. Maar gaat het allemaal wel zo makkelijk als verwacht? Of zijn vijf jaar geleden ook alle vriendschappen vervaagd? Word het ieder weer op een samen met hen families, die de jongens natuurlijk mee hebben genomen.


    • Rollen •
    Jongens •
    • Niall Horan • Envidia
    • Zayn Malik • Tuck
    [R]• Liam Payne • aestivate
    • Harry Styles • Styles
    • Louis Tomlinson • Tantor

    Andere mensen • (Bijvoorbeeld vriendinnen, verloofdes, vrouwen, etc.)
    • Jaime Sif Barton • Louis Pan




    • Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Houd het graag REALISTISCH! Bijvoorbeeld: De jongens zijn 5 jaar ouder dan dat ze nu zijn. Jongens van 25 hebben geen vriendin van 17. Vriendschappen die verbroken zijn, zijn zeker na 5 jaar niet in 2 tellen weer goed, zeker niet als er ruzie of jaloezie in het spel is.
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • 16+ mag
    • Respecteer de keuzes van de andere spelers en ga je zelf niet lopen opdringen.
    • Alleen LouisPan of Tantor maken nieuwe topics aan
    Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier


    • Het begin •
    De jongens komen een voor een aan in Stockholm, zowel over de brug, als met boot, als met het vliegtuig. Ze hebben afgesproken op de parkeerplaats bij het koningklijk paleis, waar vandaan ze gezamelijk een heel stuk naar het noorden waar ze in de tijd van One Direction ook al een keer hebben gekampeerd. Op de parkeerplaats zal de eerste keer zijn dat de jongens elkaar weer zien na die 5 jaar, voor de meesten zeker. Geen van hun weet ook maar dat de anderen er zullen zijn of dat ze hierna naar het hoge noorden zullen trekken, dus een grote verrassing wordt het zeker. Ze hebben alleen een mailtje gekregen met een lijstje wat ze moesten inpakken, waaronder kampeerspullen, en dat ze naar het parkeerterrein achter het koningklijk paleis moesten komen op deze datum om precies 3 uur 's middags. Het is dus nog maar de vraag of het meteen weer zo goed klikt, of dat het heel ongemakkelijk wordt, zeker in het begin.

    [ bericht aangepast op 6 mei 2014 - 17:26 ]


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson
    Misschien moest ik eerder een heel klaagverhaal ophangen en me als een kleuter gedragen, want zo te zien werkte het wel aangezien ik Harry in de armen kon sluiten. Al kon het ook zo zijn dat het gewoon eng toeval was, of met voorbedachte raden met iemand was opgezet. Niet dat het me kon schelen, want ik vond het eigenlijk allemaal wel prima en als het door iemand was opgezet, moest ik diegene misschien toch maar eens gaan bedanken. Bedanken dat mijn vriendje weer bij me was na al die tijd, ondanks hij dat sowieso altijd al was in mijn hart en gedachten. Daarbij sprak ik hem altijd wel en zag ik hem, maar er zat toch altijd wel een verschil in of het via sociale media of in het echt. Hem vasthouden zoals ik nu deed, omdat hij inmiddels in mijn armen was gesprongen, kon namelijk niet en het gemis van de krullenbol nam weer langzaam weg. 'Ik jou ook, Hazza, heel veel,' verliet mijn mond, om mijn vingers heel even over zijn wang te laten glijden, om daarna beide weer stevig om hem heen te slaan. Ik was nog steeds bang dat hij ineens in rook op kon gaan, ook al kwam langzaam het besef dat het niet zo zou zijn. Zeker toen ik zijn lippen tegen de mijne voelde, net als ervoor zorgde dat ik me weer compleet voelde. 'Ik hou van je, schat, en ben zo blij om je weer terug te zien,' verliet mijn mond met een stralende glimlach. Zelfs zijn woorden over de uitnodiging konden mijn humeur deze keer toch niet verpesten en liet mijn hersenen er deze keer ook niet bij kraken, want we zagen het allemaal wel. Daarbij had ik het nu wel te druk met iets, of iemand, anders. De laatste tijd inhalen, al viel mijn blik eerst nog op iemand anders. 'Zayn?' vroeg ik verbaasd toen Harry zich voor een moment op Jaime richtte en ik mijn blik rond liet glijden, hangende blijven bij de jongen die ik maar als te goed herkende. 'Wat is hier aan de hand? Je gaat me niet zeggen dat Niall en Liam zo ook nog voor ons neus staan, hé? Of dat ik spoken zie,' Ik snapte er echt helemaal niets meer van, dus richtte me op Harry, om nog een klein kusje op lippen drukte, die mijn aandacht toch weer trok. 'Mee de honden laten rennen en even bijpraten, samen zijn,' antwoordde ik zachtjes.

    [ bericht aangepast op 7 mei 2014 - 18:58 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik


    Opeens hoorde ik een enthousiaste stem niet heel ver van me vandaan, een stem die ik maar aan één persoon kon linken, Louis Tomlinson. De jongen die ik vijf jaar geleden na het besluit te stoppen met one direction nooit meer gezien had en nu stond di niet ver van me vandaan. Langzaam draaide ik me om en ik zag hem staan, maar hij niet alleen. Ook herkende ik de krullenbol en naast hun stond nog iemand. Ik keek even goed en toen wist ik ook weer wie dat was, Jamie. De stagiaire die de laatste tijd van one direction ook met ons mee was geweest op tour. Ze stonden daar ineens met ze drieën, niet eens doorhebbend dat ik hier stond. Ik was eigenlijk best wel boos, ze hadden wel contact gehouden met die stagiaire maar niet met mij,hun beste vriend of naja dat dacht ik tenminste al was het al wel een beetje vergaan met de tijd. Louis keek om zich heen tot zijn blik zich richtte op mij. Hij zei verbaasd me naam en ik keek hem recht aan. Dit was het moment dat de meeste gevoelens van mij zich afsloten en mijn blik veranderen naar emotieloos. ' Hoi' zei ik zonder ook maar enige emotie in mijn stem. De jongens die ik jarenlang mijn vrienden had genoemd beschouwde ik op dit moment helemaal niet meer zo.

    Jaime Sif Barton
    Ik keek hoe Louis en Harry met elkaar verstrengeld waren en stelde voor dat ze samen de honden zouden uitlaten. Niet veel later zagen we Zayn daar staan. Direct begon Gary te trekken. Hij had Zayn vroeger extreem erg gemogen en herrinderde dit blijkbaar nog goed. Ik liet me maar meetrekken tot hij tegen Zayn opsprong en zijn gezicht likte. "Hey Zayn. Hij herkent je nog." zei ik met een scheve glimlach. Daarna haalde ik een had door mijn haren die languit over mijn rug en schouders hingen van onder mijn beanie. Ik mocht hem altijd wel, ondanks dat ik het gevoel kreeg dat hij me nooit echt toe had gelaten. Ik keek even naar Larry die nogsteeds met elkaar verstrengeld waren. Ze waren echt heel schattig samen. "Waar is Harley trouwens?" vroeg ik voorzichtig aan Zayn. Dat was echt Gary's speelmaatje geweest, wat heel grappig was want Harley kon min of meer onder hem door lopen. Ik trok zacht aan de riem van de grote pluizige hond in de hoop dat hij terug naar me zou komen. Hij was nu 7 en druk als altijd. Inmiddels begon er voor mij langzaam wat te dagen en ik krabte zacht achter het oor van Tommo. Ik keek even om en keek een scheve grijns. "Tommo, ga naar Boo." zei ik voor ik de riem losliet en de zwarte pluizebol als een gek tegen Louis en Harry opsprong. Ik begon zacht achter het oor van Bucky te krabben, waardoor hij wat tegen me aanleunde. Ondanks dat hij volgens velen niet de mooiste was en ook niet zacht, maar hij was mijn gigantische schoothondje. Gary had ik het langst, maar toch was Bucky degene die alleen aardig was tegen mij, de anderen vonden het ook geweldig om met andere mensen om te gaan, maar Bucky was echt alleen trouw aan mij. Hij wilde ook nooit lopen met Lou. Ach, ik vond het best en Lou had er altijd nog twee, of nu een, om mee te spelen.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Mijn hart bonste stevig tegen mijn borst aan en ik kon het nog steeds niet geloven dat ik Louis op
    Dit moment vast had. Daarom kon ik mijn ogen ook niet van hem afhouden en gleden mijn vingers over zijn gezicht. Het sloeg nergens op, want het was het wel degelijk. Voor een seconde was ik afgeleid voor jaime, waardoor Louis zijn aandacht ook meteen kwijtraakte en ik over Zayn mompelde. Verbaasd draaide ik mijn hoofd naar de richting waar Louis keek en zag een norse Zayn staan. Nee, geen spat veranderd. Ik had de neiging ook in zijn arme te rennen maar de dodelijke begroeting die uit zijn mond kwam, liet me van gedachte veranderen. 'Gaan we met de hondjes lopen dan?' Vroeg ik zacht aan mijn vriendje, terwijl ik zachte kusjes op zijn lippen drukten en langzaam overging maar heel zijn gezicht. Nee, zijn lippen waren toch leuker. Zacht kuste ik hem dit keer echt, maar het mocht niet van lange duur zijn. Twee zware poten werden in mijn zij geduwd en aangezien ik big altijd om Louis hing, was dat niet zo fijn. Het feit dat het zo onverwachts was, liet me tever naar een kant leunen. Waardoor ik half uit Louis armen viel, de jongen meetrok en we al snel met zijn tweeën op de grond lagen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    Harry was terug en dat was alles wat ik wilde, nodig had, zorgde dat de rest me op dit moment gestolen kon worden. Daarbij was het voor Jaime, denk ik, ook wel een opluchting, want dit zou zorgen dat ik toch tijdelijk mijn mond over hem zou houden en wat minder ging klieren. Het leek zo onwerkelijk, maar in principe was ons hele leven dat al, dus keek ik er ook niet heel vreemd van op, ook al had ik het echt niet verwacht. 'Dit is geweldig, net als jij,' zei ik zachtjes met een brede grijns voordat we beide toch heel even afgeleid werden door allebei een ander persoon. Niet dat het echt goed tot me doordrong dat Zayn er na vijf jaar ineens ook was, net als dat ik niet kon geloven dat Harry er was. Toch wist ik al te goed dat het Zayn was, de jongen van vijf jaar geleden qua uiterlijk, al zou je het niet zeggen door zijn reactie. Ik snapte niet goed waarom, want eigenlijk was ik best blij om hem weer te zien, ondanks het wel heel vreemd was. Zeker heel onwennig door zijn dodelijke reactie, die me al snel weer op Harry liet richten. 'Of jij blijft lekker zo zitten en dan gaan we,' antwoordde ik zachtjes, ondanks ik goed wist dat het kon, want ik had nog steeds niet de neiging om de jongen los te laten. Net als dat ik überhaupt de neiging had om te lopen, omdat de jongen zachte kusjes op mijn lippen, uiteindelijk hele gezicht, drukte, wat zorgde voor een grinnik van mijn kant. Mijn vingers gleden zachtjes door zijn krullen, om langzaam af te laten dwalen naar zijn wang, waar deze ook stilletjes bleven liggen toen zijn lippen de mijne weer raakte. Een moment waar ik in op ging waardoor ik ook totaal niet doordat dat Tommo onze kant werd opgestuurd tot ik met Harry op de grond lag. Eigenlijk iets eerder, maar toen drong het nog niet tot me door. 'Volgens mij moeten we toch eerst nog een stukje gaan lopen, schat, want er is iemand ongeduldig,' grinnikte ik zachtjes, want de acties lagen volgens mij gewoon aan de naam. 'Maar niets aan de hand toch?' vroeg ik voor de zekerheid erna, om nog een zacht kusje op zijn neus te drukken, niet echt de neiging hebbende om omhoog te komen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Styles
    Ik wist dat ik op dit moment enorm veel vraagtekens moest hebben. Over wat ik hier deed, waarom Louis hier was en nu ook nog Zayn. Wie er nog meer zouden komen en wat ons te wachten stond. Maar het interesseerde me allemaal niet. Het enige wat er toe deed was Louis. Ik vond dat je me het moeilijk kwalijk kon nemen ook. Natuurlijk had ik Zayn ook gemist en was ik hem niet vergeten. En als hij normaal
    Had gereageerd had hij net zo'n warm onthaal gehad. Maar niet op deze manier. Ik was veelte gelukkig nu om me daardoor af te laten leiden. Ik was het wel eens met Louis zijn plan, maar ik wilde niet lopen, voordat ik hem onder de kusjes had geplant. Alleen leek de hond het daar niet echt mee eens te zijn. Al stelde hij de wandeling alleen maar uit door ons op de grond te werken. Mijn rug raakte hard de koude stenen en Louis die op me belande deed me kreunen. Gelukkig deed het niet echt pijn en kon ik al snel weer lachen. 'Volgens mij ook.' Grijnsde ik. Ik werkte alleen niet echt mee door mijn armen om Louis zijn schouders heen te slaan en hem naar me toe te trekken. 'Ik denk dat ik Boeboe aan mijn lippen heb.' Ik trok wen pruillip en keek Louis zielig aan. Maar het enige wat ik deed was azen op een kus. Want met die kleine kusje op mijn neus, was ik het neig echt eens.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    Mijn hoofd was op dit moment gewoon leeg en de bekende vrolijkheid was weer voor de volle honderd procent teruggekeerd. Eigenlijk hoorde ik Jaime nog een beetje aandacht hoorde te geven aangezien hier nog altijd dankzij mij was, maar ik kon het gewoon niet opbrengen. Niet nu ik Harry na een lange tijd weer in mijn buurt had en volgens mij was het andersom ook wel een beetje hetzelfde, wat eigenlijk ook begrijpelijk was. Net zo begrijpelijk als de dodelijke reactie van Zayn, die aan de andere kant echt nergens op sloeg, want wat hadden wij misdaan? Als het aan vijf jaar geleden lag dan waren Harry en ik in principe niet de enige die daar voor hadden gezorgd. De jongen die ondertussen mijn gezicht al vol aan het planten was met kusjes waardoor ik zachtjes begon te grinniken. Waarschijnlijk zouden we met lopen zo niet heel ver komen. Tenminste die gedachten had ik tot we samen op de grond lagen door Tommo. Gelukkig kon Harry snel weer lachen, wat mij opgelucht liet zuchten, want hij was het hardste van ons allebei beland. 'Misschien moeten we ons moment dan nog heel even uitstellen,' grijnsde ik, om toch voor de zekerheid te vragen of het wel met hem ging. Bij zijn woorden rolde ik met mijn ogen, om me goed op hem te leggen en mijn ene arm om hem heen te leggen. 'Tommo?' De hond ging netjes naast ons zitten en ik wees naar Harry. 'Geef hem maar een kusje,' verliet mijn mond waardoor de hond het hele gezicht van de jongen af begon te likken. Ik kon het niet laten om in de lach te schieten. 'Beter?' vroeg ik onschuldig, om na enkele seconde toch mijn lippen op de zijne te drukken, wetende dat hij daar op uit was. Daarbij kon ik het zelf toch ook niet laten.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik

    Ik keek naar de twee jongens die klef aan het doen waren met elkaar, nou wist ik dat ze dit altijd al deden maar niet zo, ze waren de hele tijd aan het zoenen. Dat betekend dus dat ze echt een relatie hebben! Ik bleef verbaasd kijken tot het moment dat ik een hond tegen me aanvoelde en me net niet staande wist te houden en dus met een plof op de grond belande. Ik herkende de hond gelijk, 'Gary' zei ik nu toch wel met een glimlach en begon de hond te aaien die mijn gezicht bleef likken. Ik vond deze hond echt geweldig en hij mocht mij volgens mij ook altijd wel.Ik stond weer op en glimlachte even door Gary en bleef hem aaien. Ik keek op naar Jaime en ik knikte, 'Ik merk het' zei ik en grinnikte toen zachtjes. Ze vroeg aan mij waar Harley was en ik schoof de koffers aan de kant waar de hond achter lag te slapen. Hij opende langzaam zijn ogen totdat hij Gary zag. Hij stond op, totaal vergeten dat die net lag te slapen en zijn staartje zwiepte heen en weer. ' Volgens mij herkend die Gary nog' zei ik met een lichte glimlach.Harley ging gelijk op Garry af. Ik gaf beide honden nog een aai en liet ze toen maar gaan. Ik keek even naar Jaime, dat was ook al een tijd geleden. Op haar was ik niet boos, het was niet echt gek dat ik geen contact meer met haar had gehad. Bij haar vond ik het nog wel leuk om der te zien en der honden natuurlijk want die vond ik nog steeds geweldig. Ik keek nog steeds naar Jaime maar wist niet goed wat ik moest zeggen.

    [ bericht aangepast op 12 mei 2014 - 13:21 ]

    Jaime Sif Barton
    Ik glimlachte bij het aanzicht van Zayn die op de grond werd gegooid door Gary. Hij leek hem wel te herkennen en ik zag van zijn ijzige uitdrukking zijn gezicht veranderen terig in het jochie wat ik kende. Ik grinnikte zacht bij zijn woorden. Toch floot ik Gary wat terug zodat Zayn wel gewoon kon opstaan omdat hij niet meer onder hat kalf lag. "Gaz." zei ik waardoor de hond een paar stappen terug deed. Ik vroeg waar Harley was, omdat Gqry altijd her erg goed met de grijze pit kon opschieten. Toen ik hem zag liggen slaakte ik een vertederd geluidje. Toen hij Gary zag was het net als in vroegertijden. Ik glimlachte bij zijn woorden en pakte de riem van de Leonberger toch vast, want ik wilde niet dat de op de weg gingen stoeien. Ik draaide een plukje haar om mijn vinger en keek naar de jongen die ik al 5 jaar niet had gezien. "Het is erg fijn je weer te zien, Zayn. Echt heel fijn. Je wil niet weten hoe irritant het is om constant Lou rond je te hebben omdat Hazza er niet is." zei ik met een scheve lach terwijl mijn ogen even naar de twee op de grond te kijken met de grote pluizebol ernaast. "Tommo." Dat was het enige wat nodig was om de zwarte hond tegen me op te laten springen, waardoor het maar goed was dat Bucky naast me stond, anders was ik gevallen. "Net zijn naamgenoot." zuchtte ik met een zachte grinnik voor ik Tommo op de grond duwde en ook zijn riem pakte. Ik had Louis dan wel gevraagd of hij met de honden wilde gaan wandelen samen met Harry, maar zo vrij loslopend leek me ook niet heel slim. Nu was Bucky het probleem niet, maar spelende Gary en vooral Tommo wilde ik een beetje kunnen controleren, voor zo ver dat ging met 3 honden die zwaarder waarden dan ik.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Ik wilde niet meer terug. Nu ik Louis eindelijk weer vasthad, wilde ik hem nooit meer loslaten. Voor altijd in zijn armen zijn gewikkeld en hem aanraken. Ik had redelijk goed met de afstand kunnen leven. Helemaal met de technologie van deze tijd. Maar nu hij weer in levende lijf bij me was, besefte ik pas hoe erg ik hem in werkelijkheid gemist had. Zijn aanrakingen, zijn stem en zijn geur. Het feit dat ik hem weer kon kussen en ik zijn adem in mijn gezicht kon voelen. Nee, op de grond gegooid worden maakte Louis nog prettig. Ik grijnsde bij zijn bezorgdheid, maar trok al snel een zielig gezichtje. Azend op een kus, waar Louis blijkbaar hele andere plannen mee had, werd ik al snel afgelikt door een of andere hond. Een gil kwam uit mijn mond, maar snel
    Moest ik mijn lippen en ogen samenpersen, om niet overal hondenspeksel in te krijgen. Ik probeerde het enting beest weg te duwen, wat absoluut niet lukte door zijn gewicht, maar gelukkig werd hij al snel terug geroepen door jaime. Vies keek ik Louis aan, terwijl ik mijn gezicht oproerde schoon te vegen. Wat van dat smerig zeg. 'Ja perfect.' Ik smeerde mijn handen af aan Louis shirt en wikkelde meteen mijn armen strak om hem heen, toen hij eindelijk het kusje gaf waar ik om gevraagd had. Het was zijn eigen schuld dat het nu alleen maar langer ging duren, want goedmaken meldt hij het nu wel.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    'Blijf bij me, laat me niet meer los,' mompelde ik bijna onhoorbaar naar de krullenbol in mijn armen. Het was alles wat ik nog zou willen, gewoon weer dag en nacht samen, en misschien was het ook nog een klein voordeel voor Jaime, want ik wist dondergoed dat ze soms gek me werd. Gek door mijn soms eindeloze gepraat en gemis van de krullenbol en het feit dat ik niet meer voor de klas stond, dus altijd wel bij haar te vinden was. Ik had er echt alles voor over. Mijn gedachten en het gestaar naar de jongen in mijn armen zorgde ervoor dat ik Tommo niet had gemerkt. Dat drong pas tot me door toen ik bovenop Harry op de grond lag. Lichtelijk bezorgd, maar al snel weer mezelf doordat ik Tommo heel het gezicht van Harry af liet likken, zodat de pijn misschien weg zou trekken. Natuurlijk wist ik dat op iets anders aan het azen was, maar dat zou niet zo gemakkelijk gaan. Een zachte grinnik rolde over mijn lippen, om mezelf tegen de krullenbol aan te nestelen en gewoon doodleuk toe te kijken tot Tommo weer werd geroepen door zijn baasje. Toen kwam ik pas in actie door de jongen zijn kusje te geven. 'Hé, je hebt nooit gezegd dat je een kusje van mij wilde, net als ik nooit heb gezegd dat ik wat zou geven, of eraan doen,' verliet mijn mond, om nog een kusje op zijn lippen te drukken. Die had hij wel verdiend. 'En niet zo vies kijken, want dan krijg je nog een wasbeurt hoor.' Ik kroop ietwat omhoog dat ik met mijn gezicht weer in zijn gezichtsveld hing. Tenminste met ietwat moeite door zijn greep. 'Allerliefste Hazza, hoe kan ik het goed met je maken? En we moeten zo echt gaan hoor,' verliet onschuldig mijn mond met een grijns. Al wilde ik het laatste niet echt.

    ( Tantor -> Davern. En mijn examens zijn begonnen, dus ik reageer niet echt vlot deze twee weken.)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik

    Gary werd teruggeroepen waardoor ik gelukkig normaal kon opstaan en ik grinnikte toen een vertederd geluidje uit haar mond kwam toen ze Harley zag slapen. 'Had je niet genoeg aan één zo'n grote hond?' vroeg ik lachend omdat ze nog twee van die grote honden mee had genomen. Ik nam maar aan dat het haar woorden waren. Ik glimlachte toen ze zei dat ze het heel fijn vond me weer te zien maar die verdween wel weer een beetje toen ze begon over Louis. ' Het is ook fijn jou weer te zien hoor Jaime, dat is echt heel lang geleden' zei ik en opende mijn armen. 'Geef je me niet eens een knuffel na die vijf jaar?' vroeg ik er en lachte zachtjes. Ik had Jaime altijd wel gemogen al liet ik dat er niet altijd blijken vijf jaar terug denk ik. Nu was zei juist degene waar ik wel liet blijken dat ik het leuk vond er weer te zien en liet ik de twee jongens die ik vijf jaar geleden als beste vrienden beschouwde maar links liggen. Ik grinnikte toen de hond der bijna omver duwde door zijn enthousiasme en knikte bij haar woorden. ' Ja net zo enthousiast zie ik al' lach ik en keek naar de drie honden die ze aangelijnd had. Harley liep vrolijk om de drie heen te dribbelen en ik lachte even door het aanzicht. Vergeleken met die honden was Harley helemaal klein. ' Ga je ze uitlaten? Harley moet namelijk wel een stukje lopen na die lange reis' zei ik waarna ik Harley ook aanlijnde. Luisteren was meestal niet zo'n probleem maar ik wou liever niet het risico hier nemen, ik kende deze plek totaal niet.

    Jaime Sif Barton
    Ik grinnikte bij Zayn's vraag. "Tja, Ze zijn inderdaad groot en meer dan twee had ik eigenlijk neit op geplant, maar toen kwam Lou leuk aanzetten met een pup die hij wel heel zielig vond kijken, maar die met 5 maanden oud zo groot was als een baby beer. Maar ach, het is wel gezellig." zei ik voor ik hem vertelde dat ik oprecht heel blij was hem te zien, wat ook echt zo was. Ik had hem altijd erg gemogen. Ik glimlachte toen ik te horen kreeg dat hij mij ook had gemist en ik stapte met een open arm naar hem toe om een knuffel te geven. "Tuurlijk, Zaynie. je kan er zo veel krijgen als je wil." zei ik met een glimlach. het was fijn om weer een knuffel van hem te krijgen. De laatste was 5 jaar geleden geweest, al dan niet meer. Hij was nooit zo erg van fysiek contact geweest en ik accepteerde dat gewoon, al was het nog wel eens erg fijn om tegen hem aan met Gary als deken over ons heen een film te kijken. Ik deed een stap weer terug en riep Tommo terug, die ik toch echt moest leren minder druk en onstuimig te zoen, net als zijn naamgenoot. Toch zou ik het niet anders willen. Ik glimlachte bij Zayn's opmerking. Intussen had ik alle honden aangelijnt en grinnikte zacht bij het aangezicht van Harley die vrolijk tussen de 3 joekels doorsprong en zij die vrolijk meededen en keken naar het grijze, veel kleinere, hondje. Harley was een mooier maat hond om in een appartement als het mijne te houden, maar goed, ik hield van deze honden met mijn hele hart en dat ging niet veranderen. Ik knikte bij Zayn's woorden. "Eigenlijk wel, nou eigenlijk wilde ik het de tortelduifjes laten doen, maar die kunnen we ook gewoon hier laten en zelf even gaan." zei ik terwijl ik nog even Bucky aaide. Ik zou Louis wel even moeten zeggen dat als zij te weten kwamen wat we verder gingen doen of als er een reisleider kwam ofzo dat hij me moest bellen, maar dat kwam wel als Zayn en ik dit hadden uitgevogelt hoe we het gingen doen.


    Bowties were never Cooler

    Zayn Malik

    Ik lachte door haar uitleg,' ooh dat is handig ja als ne er nog ineens eentje bij krijgt maar inderdaad wel erg gezellig, honden zijn hele leuke beesten' zei ik met een glimlach en keek er aan. Ik glimlachte toen ze me knuffelde en sloeg mijn armen even om haar heen, dat was echt lang geleden maar het voelde wel fijn en vertrouwd. Nou was ik met Jaime nooit heel close geweest maar dat kwam ook deels omdat ik het gewoon lastig vond, het was echt jiet zo dat ik er niet mocht want ze is wel een aardig meisje. ' ooh daar hou ik je aan!' Zei ik lachend en liet er daarna weer los. Ze zou zeker nog wel vaker een knuffel van mij krijgen dan deze vakantie, had ze het maar niet moeten aanbieden he. Harley had ik inmiddels aangelijnd en ik aaide hem even over zijn hoofdje. ' ik denk als je op die twee moeten wachten het nog wel heel lang duurt voor ze uitgelaten worden' lachte ik en keek even naar de vier honden.'zullen wij maar gewoon met ze lopen? Dan hebben die twee ook wat privatcy' zei ik tegen Jaime waarna me blik ging naar de twee jongens die nog steeds op de grond lagen. ' ik wedt de weg hier alleen niet maar we kunnen het vast wel vinden en anders bragen we het gewoon' zei ik toen mijn blik weer op Jaime gericht was.

    Harry Styles
    Ik zou er alles voor overhebben om in dit moment te blijven hangen. Om Louis nooit meer te hoeven loslaten. Nooit meer zo lang zonder hem te hoeven. Oke, niet precies dit moment, want voorlopig lag ik nog op de grond en was mijn gezicht net afgeleberd door een hond. Ik had ergens reinigingsdoekjes in mijn koffer zitten, maar daar kon ik nu echt niet snel bij. Daarbij wilde ik niet dat Louis van me afging. De reden dat ik mijn armen stevig om hem heensloeg. 'Als ik gewassen wil worden, stap ik wel onder de douche.' Nee ik vond honden leuke beesten, maar me likken hoefde ze me echt niet. Wist jij veel waar die tong nog meer gezeten had. Mijn vingers speelde met de zoom van Louis shirt, terwijl ik nadacht over Louis zijn worden. 'Je mag me koffers zo wel naar binnen dragen.' Bedacht ik grijnzend, terwijl mijn handen afzakten naar zijn achterwerk. Speels kneep ik erin, waarna ik toch braaf mijn handen tegen Louis zijn wangen legde, om weer serieus te worden. 'Nee, wat dacht je van, door nu voor altijd bij me te blijven.' Ik streek zachtjes zijn haar uit zijn gezicht, terwijl ik mijn vriendje nog eens goed bekeek. Ik was eigenlijk vergeten hoe kano hij werkelijk was. 'Je wilt niet weten hoe fijn ik het vind om weer bij je te zijn.' Ik wist dat de grond niet erg romantisch was, maar ik vond gewoon dat het gezecht mocht worden. Het was immers de waarheid.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''