Jawel, ik heb de eerste keer dodenherdenking in Nederland na het ongeluk van twee jaar terug overleefd!
Ik ben dus twee jaar terug met dodenherdenking (ik fietste zsm naar huis vanaf het zwembad om op tijd thuis te zijn voor de twee minuten stilte) op de voorruit van een auto geknald die 50 km/h reed, door de lucht gevlogen en op het wegdek geknald. Ik had wonder boven wonder niks gebroken en ook mijn organen waren nog allemaal intact (dus alleen veel kneuzingen en overal extreem erge spierpijn), maar ben mij wel rot geschrokken. Vooral omdat het logischer was geweest als ik veel meer had, al dan niet dood was. Ik moest zelfs een nachtje in het ziekenhuis blijven, omdat de dokters het niet vertrouwden, maar ik heb heel veel geluk gehad.
Het ruit van de auto had overigens minder geluk.
Anyways, vorig jaar zat ik op Fuerteventura, waar het een stuk minder druk is met verkeer en zo, dus ik was daar veilig, hoewel ik toch nog wel lichtelijk bang was dat er weer wat zou gebeuren. Dit jaar vreesde ik hem weer, maar ik heb het weer overleefd en ben zelfs de straat op geweest zonder aangereden te worden! Ik vertikte het wel om zelf te rijden, wat mijn ouders eigenlijk wel wilden, maar dat was vooral omdat ik mijzelf niet vertrouw als ik ontiegelijke buikpijn heb
Dus, om het topic nuttig te houden -want ik wilde dit eigenlijk gewoon heel graag even kwijt- hebben jullie wel eens zoiets heftigs meegemaakt, waardoor je op die dag bang bent dat het weer gebeurd, ook al weet je dat dat eigenlijk onzin is?
Happy Birthday my Potter!