Lonely Parenthood • One Direction • Speeltopic - Speeltopics

Parenthood, the dream of most people. Raising a little one you love with the one you love, your baby and your soulmate. Only what if this perfect picture isn't the case. What if you're alone for whatever reason? Or what if the baby isn't such a perfect little angel as you want it to be? What if a group of single parents come together on a vacation? What will happen? Will they be able to help eachother or will it be one enormous disaster?

De 6 jonge ouders komen met elkaar in contact via een website voor alleenstaande ouders en besluiten met z'n 6en en hun kinderen samen op vakantie te gaan. Ze verblijven in 4 aanliggende kleine huisjes in een prachtig bos vlak bij een leuk sprookjespark voor kinderen, een soort Efteling, in de buurt van Leeds. Ze weten niet goed wat ze ervan moeten verwachten, maar hopen dat het vooral leuk wordt voor de kinderen en wat rust voor henzelf kan betekenen. Als eenzame ouder heb je dat soms wel eens nodig. Maar zal het wel zo goed uitpakken als ze hopen? Of zal alles de soep in lopen? Of zijn er meer magische momenten in het park dan die van ze sprookjes?


• Rollen •
[• Naam Ouder • Naam Kind(Leeftijd in Maanden) • Naam Speler]
• Niall James Horan • Aiden(43), Bucky & Liam(21), Niahm(7) • LouisPan
• Zayn Javadd Malik • Amirah & Nadim(33) • Tantor
• Liam James Payne • Liv(46), Drake(26) • Poepiedoe
• Harry Edward Styles • Bella(17) • Vlierbes
• Louis William Tomlinson • Hazel(28) • Eloquentiae
• Frederick Sam McClair • Rhozelle(35) • Nymphe
• Shawn Scott Henderson • Ophelia(42), Cameron(30) • aestivate
• Kyle Smith • Jayden(33), Finn(18) • Tuck


• Huisjes Indeling •
• Harry & Louis • Huisje 10
• Kyle & Frederick • Huisje 11
• Shawn & Liam • Huisje 12
• Zayn & Niall • Huisje 13


• Regels •

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier!


• Het Begin •
Alle jongens hebben hun vakantie geboekt via een reisburo voor alleenstaande ouders. Ze hebben elkaar dus nog nooit gezien. Aan de receptie hebben ze allemaal een plattegrond van het huisjespark gekregen en een sleutel van hun huisje. Sommigen zullen heel entausiast en nieuwsgierig zijn, terwijl anderen iets meer afwachtend en nerveus zijn. Inmiddels druppelen ze binnen bij de huisjes en proberen de auto uit te laden, terwijl ze ondertussen op hun koters moeten letten. De een zal daar een heel andere strategie voor hebben dan de andere. Als alles eenmaal zijn plekje heeft en ietdereen z'n draai heeft gevonden in hun verblijf voor de komende tijd is het tijd om elkaar eens wat beter te leren kennen... Al gaat dit niet even makkelijk met jonge kinderen die constant aandacht nodig hebben.

---

Bowties were never Cooler

[Ik ben weer bijna thuis dus kan inspringen. Heb ik iets gemist?
- Dit is ook meteen een "Mijn topics" bericht. -]

---

Reality's overrated.

[Nope]

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Op een of andere manier leek het net alsof Niall de veiligheid mee had genomen toen hij de keuken uitliep, ondanks ik me bij hem nog altijd niet heel gemakkelijk en veilig voelde. Het was vreemd, maar ik was ook niet een van de normaalste, dus dat scheelde weer. Net als mijn stemming, want al snel zat ik opgekruld op het aanrecht, alles op een rijtje zettende. Ik was nog altijd op mijn hoede, maar ik kon niet ontkennen dat ik wel langzaam mijn draai begon te vinden hier in het huisje bij de jongen, wat voor mijn doen redelijk snel was. Ik zat zo in gedachten dat ik nog geeneens doorhad dat Niall terug was tot het moment dat hij zijn mond opentrok. 'Beter toch?' vroeg ik terwijl ik gewoon bleef zitten zoals ik zat. Ik vond het allemaal al raar en snapte er inmiddels vrij weinig van. Rustig bleef ik zitten, om zijn bewegingen wel te volgen en ondertussen mijn glas te pakken, deze langzaam heel drinkende. 'Nadat we de koffers weg hebben gezet?' vroeg ik, wetende dat er anders een kans was dat Harley met de helft ervan door ging en de inhoud anders straks ook verspreid lag. 'Maar goed idee, want Harley moet ook nog zijn ronde hebben,' voegde ik er nog aan toe. Daarbij moet ik mijn kinderen nu ook niet teveel van de dagelijkse routine af laten wijken, ondanks het wel een beetje mocht, want anders zou het straks helemaal niet meer goed komen. Ze waren echt eigenwijs en ik dacht ik dat zelf al was. Natuurlijk liep het vakanties anders, kregen ze extra dingetjes, maar er moest wel wat bij blijven.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Niall Horan
In de keuken begon ik de spulletjes op te ruimen die de koelkast in moesten en de rest in de kastjes te leggen. Ik stelde maar voor om zo het park even rond te lopen. Dan wisten we ook of er misachien iets van een klein restaurantje of speeltuintje was hier in de buurt. Ik luisterde naar zijn woorden en sloeg zacht de koelkastdeur dicht. Ik leunde naast hem tegen het aanrecht en knikte. "Lijkt me slim. We willen geen ongelukjes binnen en het brengt ook rust als ze hun eigen kamertjes eenmaal hebben." zei ik met een glimlach voor ik een hand door mijn haren haalde. Ik voelde me best heel comfortabel rond deze jongen, voor zover mij dat makkelijk af ging. Nogsteeds voelde ik me wat ongemakkelijk en onzeker, maar voelde me goed genoeg om me redelijk zeker te voelen. "Gewoon de kinderen boven en dan kan eventueel Harley als hij dat graag doet bij ons op de kamer?" vroeg ik aan hem. Die van hem mochten van mij eerst kiezen, want ik hield dus wel een oogje op die van mij en deelde ze zelf in. De tweeling samen en Aiden bij Niahm. Dat zou het rustigst blijven en was de bedtijd makkelijker te handhaven. Ook bleef zo een beetje zoals thuis zodat er nog een beetje een structuur in bleef zitten. De koppige en brutale tweeling had dat wel echt nodig, want die doerakken grepen elke kans aan om maar chaos te scheppen en de structuur te breken, zodat mijn overwicht zou kunnen breken. Ik rekte me eens uit en keek naar de jongen met de betoverende ogen terwijl uit de woonkamer vrolijk geblaf en gelach kwam. Dat deed me goed om te weten dat in elk geval mijn kinderen het hier goed zouden hebben. Dat was namelijk voor mij het belangrijkst op dit moment, want vaak genoeg kon ik ze niet alles geven wat ze wilden en moest ze ook vaak genoeg teleurstellen. Dat deed me pijn in mijn hart en hopelijk kon ik deze vakantie ze wel echt zien stralen door wat ik ze wel kon geven. Als een arme alleenstaande ouder die nog op school zat was het leven alles behalve makkelijk en simpel.

---

Bowties were never Cooler

Frederick "Freddie" Sam McClair.

Met in mijn ene hand mijn zware tas en in mijn andere het kleine handje van mijn prachtige dochtertje vervoer ik me door de straat, richting mijn nieuwe woning. Ik ben wat laat, Rhozelle heeft een slechte nacht gehad en heeft me meerdere malen gewekt, zelfs toen ze al bij mij in bed lag. Uiteindelijk zijn we maar vroeg ons bed uitgegaan, maar Rhozelle was huil- en hangerig. Gelukkig heeft zein de auto geslapen en is het nu wat beter, maar het heeft onze ochtend er niet makkelijker op gemaakt en al zeker niet sneller. Maar hier zijn we dan. Ineens voel ik het kleine handje van mijn dochter niet meer en verschrikt kijk ik om. Daar staat het kleine meisje. Haar groene ogen staan nog groter als ze normaal staan en ze pruilt lichtjes. Ze is moe. Ik glimlach naar haar. "C'mon Rosie," spreek ik haar enthousiast toe, terwijl ik haar optil en op mijn schouders zet. Ze kraait even van plezier, maar is daarna al snel stil. Haar kleine handjes krult ze in mijn haar. Ik loop door, tot we voor het huisje staan. Even blijf ik staan, om mijn nieuwe thuis te bekijken en een lichte glimlach verschijnt op mijn gezicht.

---

Reality's overrated.

Liam Payne.
Ik grinnikte even na zijn opmerking over dat ze de eigenschap dat -dat ze iets gauw gezien hebben als ze iets willen. 'Waarschijnlijk wel.' zei ik met een grinnik. Hij heeft wel gelijk, ook ik heb het al gauw gezien als ik iets of iemand wil, en dan ga ik er meestal dan ook voor de volle honderd procent voor. 'Inderdaad, mij leek het ook een leuk park, zowel als voor de ouders als voor de kinderen.' stond ik zijn woorden bij. Ik knikte en glimlachte toen hij zei dat hij negentien was. Gelukkig is hij niet veel jonger of veel ouder dan mij, dan was het denk ik wel wat ongemakkelijk geweest. Nu bleken de kinderen van Shawn ruzie te hebben, en ik keek hoe Shawn met ze omging. Het gaf me een warm gevoel van binnen om te zien hoe lief hij met zijn kinderen omging. Vijf seconden nadat Shawn het laatste woord over dat hij ook graag knuffelde uitsprak, werd hij overladen met knuffels van zijn twee kindjes, het was schattig om te zien hoe de twee hun vader knuffelden. 'Dus je knuffelt graag?' zei ik met een lichte grinnik, en stapte op hem af om hem ook een knuffel te geven. Normaal zou ik dit nooit gedaan hebben, maar om de een of andere reden voelde ik me op mijn gemak bij Shawn. 'There you go.' zei ik met een grinnik toen ik hem weer los liet. Ik keek even naar wat Drake en Liv aan het doen waren aangezien ze verdacht stil waren. Het zal ook eens niet, ze hadden hun drinken dus omgegooid, en waren nu met de plassen water aan het kliederen. 'Wat hebben jullie nou weer gedaan, stelletje knoeikonten.' zei ik, en haalde gauw een doekje om de plassen water op te dweilen voordat ze er verder mee konden kliederen, en het hele huisje zo onder het water zou zitten.

---

How far is far

[Nymphe went Oase.]

---

Reality's overrated.

Shawn Scott Henderson

Ik vond het wel grappig dat hij zo eerlijk was over dat hij gauw ziet als hij iets wil. Eigenlijk was ik ook wel zo, maar ik vond het best positief want het is helemaal iets anders dan vooroordelen hebben. Het park kon me nu eigenlijk niet meer zoveel schelen, het enige wat me nu interesseerde was Liam. Ik wou alles over hem te weten komen, hij leek me zo interessant. Ik grinnikte even kort toen hij droog knikte toen ik hem vertelde dat ik negentien was. Ik kon er niet echt uit afleiden of hij het eerder een voordeel dan een nadeel vond. "Natuurlijk knuffel ik graag!" grinnikte ik even koddig. Wat deed hij nu? Ik had helemaal niet verwacht dat hij mij een knuffel ging geven. Ik omarmde hem wat onwennig en begon spontaan te blozen. "Thanks, Liam." zei ik nu wat zacht. Ik voelde me zo belachelijk, maar tijdens de knuffel kreeg ik een warm gevoel. Het was meer dan een gewone knuffel voor me. Ik grinnikte even toen Liam het woordje knoeikonten uitsprak. "Straks staat heel het huisje nog onder water." zei ik tegen Cameron. Bang kwam hij naar me toe en klamde zich vast aan mijn been. "Het is maar een grapje, grote jongen. En als het toch zou gebeuren zou papa je beschermen." Dat was ook de waarheid. Mijn kinderen stonden altijd al op de eerste plaats, en dat zou ook niet veranderen. Nadat ik al wat bekomen was van de knuffel stapte ik naar Liam toe die nog altijd in de keuken stond. "Het is misschien een rare vraag, maar jij bent dus ook single hé?" zei ik al fluisterend in zijn oor. Ik wou niet dat mijn kinderen het te horen kregen, straks dachten ze nog dat ik verliefd werd. Ik wist dat het een domme vraag was, want hij had zich net zoals ik ingeschreven via een site voor singles. Maar ik wou gewoon wat meer te weten komen.

---

"Music expresses everything I can't say in words."

Liam Payne.Shawn grinnikte even kort toen ik alleen maar knikte toen hij vertelde dat hij negentien was. Ik was twintig, dus in principe schelen we maar een jaar, misschien nog niet eens. Ik grinnikte na zijn opmerking dat hij natuurlijk graag knuffelt. 'Wie niet?' zei ik met een kleine grinnik, waarna ik hem ook knuffelde, net zoals zijn kinderen deden. Hij omarmde met wat onwennig naar mijn idee, en ik zag dat hij spontaan begon te blozen, wat er schattig uitzag. 'Geen probleem.' zei ik na zijn bedankje, en glimlachte. Ik vond het immers helemaal niet erg om hem te knuffelen, aangezien ik me bij hem wel op mijn gemak voel. Na Shawn zijn opmerking, klampte Cameron zich bang aan Shawn zijn been vast. Ik glimlachte toen Shawn zei dat hij zijn hem altijd zal beschermen. Ik denk dat elke ouder dat wel zou doen. De kinderen gaan altijd voor, volgens mij is dat bij iedereen wel zo. Ik had ook alles voor mijn kinderen over. Ik zou liever zelf niks te eten hebben, als dat mijn kinderen niks te eten zouden hebben, en zo was dat met alles, de kids gaan altijd voor. Even later kwam Shawn naar me toe in de keuken. Ik was een beetje verbaasd door zijn vraag. Wat wou hij hiermee eigenlijk zeggen? Ik knikte. 'Yup, ik ben single. Jij?' fluisterde ik nu in zijn oor. Ik verwachtte wel dat zijn antwoord zou zijn dat hij ook single was, maar het is wel zo leuk om elkaar iets beter te leren kennen.

---

How far is far

Shawn Scott Henderson

"Jep, I'm forever alone." grinnikte ik wat kort en stapte dan zo schattig mogelijk naar de zetel waar ik me dramatisch in de zetel liet ploffen. "Ooh niet te vergeten, natuurlijk ga ik nog altijd mijn 72 katten hebben om tegen te praten." zei ik op een zo serieus mogelijke toon mogelijk. Cameron riep meteen dat we geen katten hebben thuis waardoor ik kort even moest lachen. Wat was hij toch een wijsneusje, maar dat was juist wat ik zo leuk aan hem vond. "Het was maar een grapje, schat." zei ik lief tegen Cameron. Kort daarna keek ik even naar Liam en glimlachte even naar hem. Wat was hij toch lief, voor mij én voor zijn kinderen. Dat vond ik erg belangrijk, iemand die echt van zijn kinderen houdt, en ook alles voor hun zou doen. Ik wist zeker dat Liam zo'n type was, waardoor ik me nog meer aangetrokken voelde tot hem. Het maakte me wat ongemakkelijk, ik had het gevoel dat ik het ietsje forceerde. Daarom ging ik rustig weer rechtop zitten en keek wat verveeld voor me uit. Wat zouden de andere ouders eigenlijk aan het doen zijn? Misschien waren ze wel al in het park? Of waren ze net als ons elkaar beter aan het leren kennen?

---

"Music expresses everything I can't say in words."

[Stilte. Moet er wat leven in de brouwerij worden gebracht?]

---

Bowties were never Cooler

Het is avond. Alle kinderen liggen in bed en de jongens hebben besloten om samen wat te gaan drinken voor de huisjes

---

Bowties were never Cooler

Niall Horan
Aidan lag net op bed en de andere 3 sliepen toen ik ook naar buiten liep om bij de andere ouders die hier waren te gaan zitten. Ik was echt op, zoals altijd nadat ik mijn kinderen uiteindelijk op bed had gelegd. Ik liep via de keuken naar buiten en haalde een sixpack bier en een fles rode wijn uit de koelkast en nam die mee. Zelf dronk ik nooit wijn, maar je wist maar nooit en ik wilde niemand buitensluiten. Ik zette ze op het kleine tafeltje buiten en haalde er een blikje voor mezelf uit om hem open te trekken en een grote slok te nemen. "Tast toe. Als iemand een glas wil moet die t echt zelf pakken." zei ik in mijn Ierse accent. Ik wilde niet onbeleefd zijn, maar ik was gewoon echt op. Ik wilde nu gewoon rustig met een blikje bier in mijn ene hand onderuitgezakt in een stoel zitten luieren tot ik mijn bed op zou gaan zoeken. Of nou ja, het bed wat ik deelde met mijn huisgenoot, wat ik eigenlijk nog best heel spannend vond. Sinds de moeder van Niahm, Bucky en Liam was overleden had ik nooit meer naast een volwassene geslapen, behalve de tijd tussen haar dood en de begrafenis dat ik bij mijn moeder in bed was gekropen voor troost en steun, want overdag had ik het te druk met de kinderen dat pas s nachts het verdriet de kans kreeg me van binnen uit te verteren. Nu had ik het dan toch wel enigsinds verwerkt, al vond ik het nogsteeds wel moeilijk om over te praten. Ik nam nog een slok van mijn bier en keek naar het zootje ongeregeld om me heen. We waren allemaal vaders van nog geen 25 zo te zien met minimaal een kind. Eigenlijk waren we best een zielig hoopje bij elkaar, zelfs al kende ik alleen nog maar mijn eigen verhaal en dat van Zayn. Ik zuchtte zachtjes en kwam toen voorzichtig met een idee. "Waarom gaan we morgen niet met z'n allen het park in? Dan kunnen we altijd nog opsplitsen als het niet goed gaat ofzo." zei ik twijfelend. Het leek me zoizo fijn om een tweede ouder bij me te hebben voor als er iets zou gebeuren, want je kon moeilijk met een naar een ehbo post terwijl de rest in een attractie zat ofzo.

---

Bowties were never Cooler

Kyle Smith

Ik keek met een glimlach naar Jayden en Finn die lief lagen te slapen. Ze waren altijd zo schattig als ze aan het slapen waren. Het was nog een klus geweest Jayden in bed te doen, want hij vond dat die nog niet moe was en dat die nog wel kon spelen. Uiteindelijk legde ik hem in zijn bed en binnen een minuut sliep hij al. Ik liep naar de keuken van het huis en pakte daaruit een paar blikjes bier en ook wat cola. Misschien was der wel iemand die niet graag dronk en als der dan niks anders als bier was vond ik dat ook zo zielig. Ik liep het huisje uit, ik had wel zin in deze avond.Gewoon gezellig wat drinken met wat andere jongens. Ik kwam bij de plek aan waar we afgesproken hadden.Ik ging zitten en keek om me heen. Het was hier best mooi. Ik zag een jongen aankomen en hij zette wat bier en wijn op de tafel. Zelf pakte ik een blikje bier die ik zelf meegenomen had en zette de rest ook op het tafeltje. Ik keek op naar de jongen toen hij voorstelde morgen het park in te gaan met zijn alle. 'Ja lijkt me leuk, de kinderen vinden het vast ook leuk om met ze alle het park in te gaan' zei ik met een glimlach. Met ze alle het park in vond ik beter dan alleen. Ik deed het wel omdat het leuk was voor de jongens maar zelf was ik daar toch wel vaak alleen omdat de twee jongens druk aan het spelen waren en op zulke momenten is het gewoon leuker als er iemand bij is. Het liefst hun moeder natuurlijk maar dat kan niet meer. De gedachte aan haar maakte me verdrietig en besloot dat ik gauw ergens anders aan moest denken, dit zou een gezellige avond worden dan moest ik niet steeds aan Amber gaan denken.

[LouisPan -> KodaIine met hoofdletter i]

---

Bowties were never Cooler