• Love is Love.


    We all have a choice: To live, or to exist...


    You fall in love with a person, not a gender.


    Stel je voor; een wereld waarin mannen niet op mannen mogen vallen, en vrouwen niet op vrouwen. Waarom dan niet? Dat weet niemand. Mensen in die wereld gaan liever dood dan dat ze laten zien wie ze werkelijk zijn, omdat ze hoe dan ook toch nooit geaccepteerd zullen worden, want hun zijn anders, hun zijn "handlangers van de duivel" volgens sommige religies. Hun vallen op het zelfde geslacht. Wat maakt het uit? Als je maar gelukkig bent, toch? Nee, zo werkt het niet meer. Het is zelfs strafbaar om te houden van wie je houd. Als je al niet eens meer normaal verliefd mag zijn, waar moeten we met deze wrede wereld vol met haat dan naar toe? Wat komt er van terecht? Niks. Die mensen word hun leven zó zuur gemaakt, dat ze op een gegeven moment zelfs liever dood willen, dat is wat er gebeurd vanwege de "anti-gay wet". Het maakt de hele wereld kapot. Maar boeit het ze? Nee, zolang hun, hun gang maar kunnen gaan. Maar wat nou als dat niet alleen een voorstelling is, als je echt in die wereld leeft, net zoals de jongens van One Direction? Wat moet je dan? Je geliefde zomaar opgeven? Of doorvechten tot het bittere eind, en dat je alsnog neergeknald word? Terug vechten? Nee, dat heeft allemaal geen zin. Uit elkaar ga je toch wel in zo'n wrede wereld, vol met haat. Wat doen de jongens? Misschien niet de verstandigste keus, maar ze gaan gewoon door met hun leven, samen, als stel. In de hoop dat niemand er wat van merkt. Maar wat als ze het merken, en ook hun zo tot waanzin worden gedreven, en niet eens meer over straat kunnen zonder uitgescholden te worden, en zelfs haat-mail krijgen, en niet eens meer veilig voor de haat zijn in hun eigen huis? Wat kunnen ze er nog tegen doen?

    Love not knows gender, only happiness.

    Love isn't perfect.
    Love is overcoming obstacles,
    Facing challenges,
    Fighting to be together.
    Holding on, and never letting go.
    Love is realizing that every hour,
    Every minute,
    Every second,
    it was worth it,
    Because you did it together.

    • Rollen •
    • Harry Edward Styles • Vlierbes
    • Louis William Tomlinson • HarryPan
    • Liam James Payne • Poepiedoe
    • Zayn Javvadd Malik • Nymphe
    • Niall James Horan • Envidia
    • Finn Seamus O'Connor • LouisPan


    • Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • Alleen TinkerbelI of Vixey maken nieuwe topics aan.


    • De koppels. •
    Harry & Finn.
    Zayn & Niall.
    Louis & Liam.


    • Het begin. •
    Het is ochtend en de stellen zijn bezig met wat ze altijd doen. In hun huis kan niemand ze kwaad doen, toch? Buiten verbergen ze alles wat met hun relatie te maken heeft, puur omdat ze de gevolgen weten als ze dat niet doen. Ze denken dat niemand het door heeft, tot dat de bedreigingen en haatmails komen. Zouden ze die ene kus, of knuffel dan toch gezien hebben die ze onbewust hadden laten zien? Al met al, iedereen heeft dus haat over zich heen gehad, en de een kan er wat beter mee om gaan dan de ander.

    [ bericht aangepast op 3 mei 2014 - 16:48 ]


    How far is far

    [Valiente went Envidia]


    "Family don’t end in blood”

    Finn O'Connor
    Het voelde geweldig om zo met hem te kunnen zijn, zeker omdat het door de dag heen jammer genoeg haast uitgesloten was. Af en toe een vlug kusje of een streling in een gang kon, maar meer ook niet, jammer genoeg. Onder de zoen verplaatste zijn hand naar mijn wang, waardoor die nog erger begon te gloeien. Ik zou straks denk ik wel met het raampje open moeten rijden om te zorgen dat de rode gloed van mijn huid zou verdwijnen. Mijn huid gloeide namelijk helemaal en mijn hart maakte overuren, waardoor ik er niet vreemd van op zou kijken als ik straks vuurrood zou zijn. Het jammere was dat aan al het goede een einde kwam en toen Harry terug trok en me nog een klein kusje als afsluiting gaf was dat het einde hiervan. Ik voelde mijn wangen nagloeien en opende mijn ogen om te zien dat zijn wangen eenzelfde gloed uitstraalden. "Ik hou ook van jou, Hazza." zei ik zacht terug terwijl ik nog even door zijn donkere krullen aaide. Mijn ogen liet ik met tegenzin naar de klok glijden die aangaf dat we nog een paar minuten hadden. Ik zuchtte en plukte nog aan een paar krullen rond zijn bandana, zodat zijn ogen prachtig zichtbaar zouden zijn als hij zijn zonnebril zou afzetten, wat waarschijnlijk niet zou gebeuren tot vanmiddag, maar goed. Het ging om het idee. Nog een zacht kusje drukte ik op zijn neus, voor ik met tegenzin van hem af kroop. "Ga je stok maar pakken, mop. Dan pak ik de autosleutels en sluit de geiten op." zei ik voor ik me daar dan toch maar toe ging zetten. Ik slenterde naar de deur van ons minituintje en vloot twee keer tussen mijn tanden, waardoor de geitjes naar buiten huppelden. Ik vertrouwde ze toch niet helemaal genoeg alleen binnen als wij er niet waren, al zou er waarschijnlijk niets gebeuren, want s nachts gebeurde er ook niets geks. Ik herrinderde me wat ik moest opschrijven en deed dat op een memoblaadje op de keukentafel voor ik mijn sleutels pakte van een of ander kastje en naar de gang banjerde om te zien of Harry daar al was.


    Bowties were never Cooler