Bonnie and Clyde • One Direction • Bromance • Speeltopic 1. - Speeltopics

De drie beruchte stellen in de misdaad, niemand is meer veilig voor ze. Ze genieten van de chaos die ze aanrichten, en het net op tijd weg komen als de smerissen weer eens achter hun aan zitten. De drie koppels staan bekend omdat ze banken beroven, en bovenal moorden plegen. Het is nog steeds niet gelukt om de koppels te pakken te krijgen. Het is alsof de geschiedenis zicht herhaald. Just like Bonnie and Clyde.

[ bericht aangepast op 3 maart 2014 - 21:09 ]

How far is far

Liam Payne.
Hij knikte kort, en begon toen verveeld met zijn zakmes te spelen. Inmiddels blonk mijn revolver overal, maar ik verveelde me zo dat ik hem maar bleef poetsen. Toen mijn appel op was gooide ik het klokhuis uit het raam, en stond een paar minuten uit het raam te staren. "Kom voor dat raam weg, straks zien ze ons." hoorde ik Zayn zeggen. Het duurde even voor zijn woorden tot me doordrongen, zo diep was ik in gedachten. Ik draaide mijn hoofd om, en keek hem even aan. 'Ja, alsof ze op elk raam letten of wij er voor staan.' zei ik sarcastisch. Soms kwam ik wat bot over, maar toch meende ik dat niet, en al helemaal niet tegen Zayn. We kennen elkaar al ontzettend lang, en sinds dat ik hem ken waren we al beste vrienden. Zayn is een van de weinige die ik vertrouw, sterker nog, hij is de enigste die ik vertrouw. Ik keek weer uit het raam, naar de stromende regen. Het zag er somber uit buiten, net zo grijs als mijn gedachten. Ik schudde mijn hoofd even, ik mag niet weer terug vallen, er niet meer aan denken. Ik liep terug naar de tafel, en pakte een stoel die ik naast Zayn parkeerde. 'Hoe laat wil je gaan?' vroeg ik. Met deze verveling was het grijpen naar een sigaret heel verleidelijk, maar ja, hoe wil je dat doen als je het niet hebt? En in deze zeikende regen heb ik geen zin om ook maar iets te gaan jatten, ik had de bank zo al om te bestelen, lijkt me genoeg voor vandaag.

How far is far

Zayn Malik
"Kom voor dat raam weg, straks zien ze ons." Het duurde een tijdje voor mijn woorden tot Liam doordrongen. "Ja, alsof ze op elk raam letten of wij er voor staan," zei hij sarcastisch. Ik rolde met mijn ogen, maar ging er verder niet op in. Dit was ik wel gewend van Liam. Niet dat ik niet precies hetzelfde over kwam, ik was soms zelf ook zo sarcastisch als de pest. Liam bleef nog een tijdje voor het raam staan, waarna hij uiteindelijk naast me kwam zitten. "Hoe laat wil je gaan?" Ik keek even bedenkelijk naar buiten. Het maakte niet uit of we het 's middags deden of 's avonds, ze kenden onze gezichten toch al. "Half zes?" De meeste medewerkers gingen naar huis rond vijf uur. Er bleven er altijd een stuk of wat achter, maar die waren makkelijker onder de duim te houden. Bovendien moesten we de anderen voor zijn. Ik zuchtte en stond op, om vervolgens weer op het bed in de hoek van de kamer te gaan liggen. Ik was doodop, ook al had ik net nog geslapen. Ik werd altijd wakker van nachtmerries, had al maanden niet fatsoenlijk geslapen. Geïrriteerd rolde ik weer op mijn zij, om weer naar Liam te kijken. "Misschien is dit de laatste keer dat we samen zijn. Misschien worden we wel opgepakt." Bang was ik niet echt, ik maakte me eerder zorgen. Er kon van alles mis gaan, het kon in één klap over zijn. Veel mensen zagen ons graag achter de tralies, ik zag Liam en mij liever nog vrij rondlopen.

Liam Payne.
Hij rolde met zijn ogen door mijn sarcastische opmerking. Hij keek even bedenkelijk naar buiten na mijn vraag. "Half zes?" stelde hij voor. Ik keek hem aan, en knikte. 'Half zes is goed' mompelde ik. Om half zes waren de meeste van die idioten die daar werken toch al thuis, en de gene die er nog waren, zijn zo stom als een konijn. Vorige keer hingen overal gezocht posters van ons, en ze lieten ons gewoon naar binnen, dat noem ik gewoon dom. Maar ik ga dit keer toch echt niet zonder gezichtsbedekking het plan uitvoeren. Dan moet ik maar zo'n foeilelijke bivak muts, of hoe ze dat ook noemen op. Ik heb geen zin om te hangen. Inmiddels wisten ze onze namen ook al, dus moet ik daar ook weer achteraan. We hebben schuilnamen nodig. Zayn ging op het bed in de hoek van de kamer liggen, en draaide girriteerd op zijn zij, en keek weer naar mij. "Misschien is dit de laatste keer dat we samen zijn. Misschien worden we wel opgepakt." zei hij. 'Dat is nou juist het leuke eraan, het gevoel dat je elk moment gepakt kan worden. Maar ja, ik zou het ook vreselijk vinden als we elkaar niet meer zouden zien. Je bent en blijft toch mijn beste vriend.' zei ik, en liep naar de jongen toe om plagerig over zijn haar heen te wrijven.

[ bericht aangepast op 5 maart 2014 - 22:06 ]

How far is far

Zayn Malik
"Misschien is dit de laatste keer dat we samen zijn. Misschien worden we wel opgepakt." zei ik tegen Liam. "Dat is nou juist het leuke eraan, het gevoel dat je elk moment gepakt kan worden. Maar ja, ik zou het ook vreselijk vinden als we elkaar niet meer zouden zien. Je bent en blijft toch mijn beste vriend." Ik sloeg mijn ogen neer bij de laatste woorden die hij zei. Toen hij plagerig door mijn haar woelde pakte ik zijn hand vast en trok Liam voorzichtig naast me op het bed. Mijn armen sloeg ik ietwat twijfelend om hem heen. "Beste vrienden," herhaalde ik ietwat twijfelend. Ik vertelde maar niets over de gevoelens die ik voor hem had. Het was bijna zeker dat hij niet op jongens, en al helemaal niet op mij viel. Bovendien, als ik het hem zou vertellen en hij zou me afwijzen, zou dat slecht zijn voor de samenwerking. Dat risico wilde ik niet lopen.

Sorry, kort.

Liam Payne.
Toen ik plagerig door zijn haar woelde trok hij me aan mijn hand naast hem op het bed. Zijn armen sloeg hij iets wat twijfelend om me heen. "Beste vrienden," herhaalde hij ook iets wat twijfelend. Ik knikte. 'Voor altijd' zei ik met een glimlach. Ook al kan ik mensen in koele bloeden vermoorden, ik heb echt wel een hart, en Zayn is een van de weinigen die daar een plek in heeft. 'Is er wat?' vroeg ik. Ik had echt wel gezien dat hij zijn ogen neer had geslagen. 'Je kan me alles vertellen, dat weet je wel he?' zei ik. Ik wil niet dat hij denkt dat hij niks aan mij kwijt kan. Ik ben wel onhandig met emoties, maar ja, dat zijn jongens altijd toch? Ik ken Zayn al sinds dat ik vier was, en hij kan dan ook écht alles tegen me vertellen. Ja, we hebben wel eens ruzie, maar dat menen we nooit. Laten we het er op houden dat Zayn een speciaal plekje in mijn hart heeft, en dat nooit zal verdwijnen.

How far is far

Zayn Malik
"Beste vrienden," herhaalde ik ietwat twijfelend. Liam knikte. "Voor altijd," zei hij met een glimlach. Ik zweeg. "Is er wat?" Hij had me door, natuurlijk. Ik liet hem los, zodat we beide rechtop konden gaan zitten. "Je kan me alles vertellen, dat weet je wel he?" Ik knikte twijfelend. "Li, er is iets.. Misschien moet ik het gewoon maar zeggen." Even was ik stil. Allerlei gedachten schoten door mijn hoofd. Hij zou me sowieso afwijzen, daar was ik niet bang voor. Bang was ik voor het feit dat onze vriendschap en samenwerking nu waarschijnlijk verpest was. Ik zuchtte, kreeg een waterig glimlachje om mijn lippen terwijl ik Liam kort aankeek. "Ik weet niet hoe lang het al zo is, maar ik heb misschien.." Ik aarzelde nog even en keek Liam niet meer aan. Het glimlachje was verdwenen. Ik was eigenlijk nooit onzeker, nu wel. Hoe ging ik dit vertellen? "Ik denk dat ik gevoelens voor je heb.. verliefd op je ben."

Sorry dat het steeds zo kort is, ik moet naar een verjaardag nu.

Liam Payne.
Hij liet me los zodat we allebei recht op konden gaan zitten. Hij knikte twijfelend toen ik zei dat hij alles tegen me kan vertellen. "Li, er is iets.. Misschien moet ik het gewoon maar zeggen." zei hij. Ik ging rechtop zitten en keek hem aan. 'Vertel maar' zei ik. Hij zuchtte en kreeg een waterig glimlachje om zijn lippen, en keek me kort aan. "Ik weet niet hoe lang het al zo is, maar ik heb misschien.." zei hij en aarzelde. Hij keek me niet meer aan en het glimlachje was verdwenen. "Ik denk dat ik gevoelens voor je heb.. verliefd op je ben." zei hij. Ik keek hem licht verbaasd aan. Moest ik nou zeggen sorry, maar ik voel niets voor jou? Nee, want dan zou ik liegen. Na al die jaren dat ik hem kende waren er echt wel gevoelens voor hem gekomen, maar ik liep er simpelweg voor weg. Ik keek even naar de grond en keek hem daarna weer aan. 'Ik zou liegen als ik zei dat ik niks voor je voel. Ik ben er altijd voor weggelopen, en er nooit meer echt bij stil gestaan. Maar eigenlijk, voelt het bij mij hetzelfde..' zei ik.

How far is far

Zayn Malik
"Ik denk dat ik gevoelens voor je heb.. verliefd op je ben." Ik durfde Liam niet aan te kijken, bang voor zijn reactie. Ik wilde het niet weten. De vrienschap was cerkloot, dat wist ik zeker. Ik wilde de enige die ik nog kon vertrouwen niet kwijt. "Ik zou liegen als ik zei dat ik niks voor je voel. Ik ben er altijd voor weggelopen, en er nooit meer echt bij stil gestaan. Maar eigenlijk, voelt het bij mij hetzelfde.." Nu kreeg ik een klein glimlachje op mijn gezicht. Even keek ik hem weer aan. Het was geen leugen. Ik wist dat hij hier niet over zou liegen. "Volgens mij hadden we daar beiden last van. Ik wilde het niet weten, bang dat het de vriendschap zou verpesten. Maar op een gegeven moment waren de gevoelens te sterk. Ik hou van je, Liam." Ietwat twijfelend leunde ik naar voren om mijn lippen zacht op die van hem te drukken. Iets waar ik nu al tijden op had gewacht.

Liam Payne.
Hij kreeg een klein glimlachje op zijn gezicht toen ik vertelde dat ik precies hetzelfde voel. "Volgens mij hadden we daar beiden last van. Ik wilde het niet weten, bang dat het de vriendschap zou verpesten. Maar op een gegeven moment waren de gevoelens te sterk. Ik hou van je, Liam." zei hij en ik glimlachte licht. Ik ben niet iemand die sentimenteel gaat doen, puur om een reputatie op te bouwen, maar Zayn weet hoe ik echt in elkaar zit, dus voor hem hoef ik me niet anders voor te doen dan wie ik ben. 'Daar was ik dus ook bang voor. Ik hou ook van jou, Zayn.' zei ik. Ietwat twijfelend leunde hij naar voren, en drukte zijn lippen zacht op die van mij. Wat ik toen voelde was bijna onbeschrijflijk, ik weet niet hoelang ik eigenlijk al met die gevoelens rond liep, maar ik liep er altijd maar van weg omdat ik bang was dat het alles kapot zou maken. Ik legde mijn hand op zijn wang, en kuste hem terug. Ik dacht altijd maar dat dit ons werk zou verknallen, maar misschien helpt het ons werk nu juist. Als vrienden werkte het al goed, dus als we verliefd op elkaar zijn zou het juist nog beter moeten werken.

How far is far

Zayn Malik
"Volgens mij hadden we daar beiden last van. Ik wilde het niet weten, bang dat het de vriendschap zou verpesten. Maar op een gegeven moment waren de gevoelens te sterk. Ik hou van je, Liam." De jongen glimlachte licht. "Daar was ik dus ook bang voor. Ik hou ook van jou, Zayn." De glimlach op mijn gezicht werd groter en ietwat twijfelend leunde ik naar voren, om mijn lippen zacht op die van hem te drukken. Liam legde zijn hand op mijn wang en kuste me terug. De gevoelens waren overweldigend, nog nooit had ik me zo gevoeld. Voor heel even was ik.. gelukkig? Ik trok me wat terug, om wat met mijn vingers te spelen, niet wetend wat te zeggen. Ik zei nooit echt veel. Liam was het wel gewend geraakt. Even keek ik weer naar de jongen, terwijl er weer een klein glimlachje op mijn gezicht verscheen. Mijn arm sloeg ik om Liam heen, mijn hoofd legde ik op zijn schouder. "Kunnen we niet gewoon weg zonder die bank te overvallen?" vroeg ik me hardop af. Kijk, het was geweldig om al die mensen bang te zien zijn. Maar het idee dat Liam en ik zouden worden opgepakt, en elkaar vervolgens niet meer konden zien, was verschrikkelijk.

[ bericht aangepast op 10 maart 2014 - 13:40 ]

Liam Payne.
Hij trok zich wat terug, en begon wat met zijn vingers te spelen. Het was duidelijk te zien aan hem dat hij niet wist wat nu te zeggen, en ook ik wist niet wat ik nu moest zeggen, ook al heb ik altijd wel een woordje klaar. Hij sloeg zijn arm om me heen en legde zijn hoofd op mijn schouder. Ik glimlachte, en sloeg mijn arm ook om hem heen. "Kunnen we niet gewoon weg zonder die bank te overvallen?" vroeg hij. Ik keek hem even aan. 'Ik zou wel willen maar we hebben serieus geld nodig..' zei ik. We hadden al eerdere succesvolle klussen gehad, maar het was nooit zoveel buit geweest als deze keer, er staat veel geld op het spel, en bovendien er zijn vast nog meer mensen die dat leuke bedragje wel willen hebben. 'Maar waar wou je heen dan in plaats van de overval?' vroeg ik aangezien we natuurlijk geen vast huis hebben, en we moeten altijd via het openbaar vervoer rijden. Ik kan wel auto rijden, maar we hebben natuurlijk geen geld voor een auto. Maar inderdaad, het idee dat we opgepakt worden en we elkaar dan nooit meer zouden zien is vreselijk.

How far is far

(le moi heeft internetverbod)