The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 5] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

[ bericht aangepast op 4 maart 2014 - 21:32 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

CrazyGirlxx schreef:
[Geen haten, gewoon even een straf omdat je 1D uitschold.]

"We accept the love we think we deserve."

[Serieus?]

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

CrazyGirlxx schreef:
[Serieus?]

"We accept the love we think we deserve."

Scorpius Malfoy - aanvoerder, seeker - klassenoudste

‘Ik houd van mijn vader; hij heeft het beste met me voor.’ Ik frons even. Zijn vader doet hem vreselijke dingen aan. Hij probeert weer weg te lopen maar valt eerst. Hij staat op en probeert nog een keer weg te lopen. Ik zie aan hem dat hij te duizelig is om te lopen. Ik zucht en til hem op alsof hij een klein kind is. Hij is kleiner dan dat ik ben en weegt ook een stuk minder. Ik zet hem neer op het bankje en kijk hem streng aan. 'Niet weglopen. Je bent toch langzamer en ik laat je echt niet gaan. Blijf zitten en dan kunnen we praten,' zeg ik met een kleine glimlach. Net vertelde je me over hoe je vader je al die jaren mishandeld heeft en nu opeens zeg je dat hij het beste met je voor heeft. Die twee verhalen kloppen niet bij elkaar en ik weet dat hij je heeft mishandeld.' Ik veeg snel een traan weg uit de hoek van mijn oog.

Spoiler alert: you will save yourself

Austin Jase - Ravenclaw 5de jaar - keeper

'Ha, denk maar niet dat jij jezelf hier uit kunt praten.' Ik grinnik en kijk haar niet uit. 'Maar goed; Het is een beetje een lang verhaal, maar laten we maar zeggen dat deze avond zijn tol van mij heeft geëist en ik uitgeput in elkaar ben gezakt.' Ik knik.
'En nu; welke idioten hebben jou dit aangedaan?' Ik kijk naar de grond. Ze mag mijn gezicht niet zien, niet zo. Ze pakt een potje met zalf en begint het op mijn blauwe plekken te smeren. 'Zo, nu zijn je plekken mooi groen in plaats van paars blauw.' Ik grinnik.
'Mensen hebben blijkbaar moeite met het zien van verschillen tussen mijn gezicht en een boksbal,' zeg ik simpel en zonder enige emotie. Ik ben gehard door jaren van hetzelfde getreiter. Zolang je geen emoties laat zien denken ze dat het je niks doet.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders - Huffelpuf 5de jaar – Chaser

Scorpius tilde me op en ik vervloekte mijn duizeligheid. Ik wilde weg; alles verpestte ik. Waarom kon Scorpius me gewoon niet laten gaan; zag hij niet hoe slecht mens ik ben na wat Finnick zei. Alles is bevestigd en ik zou Amy noch Finnick ooit in de ogen aan kunnen kijken uit schaamte voor mijn daden.
Hij zette me neer op het bankje en ik voelde zijn blik die ik ontweek. ‘Niet weglopen. Je bent toch langzamer en ik laat je echt niet gaan. Blijf zitten en dan kunnen we praten. Net vertelde je me over hoe je vader je al die jaren mishandeld heeft en nu opeens zeg je dat hij het beste met je voor heeft. Die twee verhalen kloppen niet bij elkaar en ik weet dat hij je heeft mishandeld.'
Ik zuchtte en zette mijn armen op mij benen waardoor ik naar voren keek. Mijn hele lichaam trilde en ik voelde kots neigingen omhoog komen die ik weg duwden.
‘Hij mishandeld me niet; hij geeft me aandacht. Hij zorgt dat ik hem niet vergeet als ik op school ben.’
Hij deed alles uit liefde; en die liefde had ik te accepteren ondanks het pijn deed en littekens veroorzaakte. Ik voelde in mijn broekzak waar nog het middeltje van mijn vader in zat. Het was erg aanlokkelijk om het nu op mijn wonden te doen zodat ik weer de oude vertrouwelijke pijn voelde.
Het deed pijn maar het hielp wel; mijn vader had het verzonnen om mij nog meer aandacht te geven. – of mishandelen? Nee hij gaf mij aandacht.
‘Hij begrijpt tenminste hoe gemeen ik ben; Scorpius. Zie je niet wat ik Amy heb aangedaan? Ik ben geboren om mensen te breken en ik kan niet ermee stoppen.’
Ik zuchtte. ‘Hij zou mij straffen omdat hij van mij houd.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy - aanvoerder, seeker - klassenoudste

‘Hij mishandeld me niet; hij geeft me aandacht. Hij zorgt dat ik hem niet vergeet als ik op school ben.’ Ik bal mijn handen tot vuisten en probeer de boze woorden die ik nu zo graag wil schreeuwen niet te gebruiken.
‘Hij begrijpt tenminste hoe gemeen ik ben; Scorpius. Zie je niet wat ik Amy heb aangedaan? Ik ben geboren om mensen te breken en ik kan niet ermee stoppen.’ Mijn mond valt bijna open.
'Je bent geen gemeen mens! En wat Amy betreft: Net moest ik het ook met Brooke uitmaken. Het is vreselijk om iemand te breken, maar je eigen geluk mag er niet onder lijden. Je mag niet denken dat je gemeen bent,' zeg ik.
‘Hij zou mij straffen omdat hij van mij houd.’ Ik kan mijn woede niet meer inhouden en trap tegen de muur omdat ik iets of iemand moet trappen om mijn woede kwijt te kunnen.
'Hij mishandelt je! Waarom zie jij nou niet dat je niks fout gedaan hebt! Je broertje heeft de kans niet gekregen om te leven. Het is jou schuld niet dat er iets mis is gegaan. En hoewel jij het niet inziet kon je er niets aan doen. Je moet er gewoon overheen komen en eraan denken dat jij het leven kreeg, en hij niet...' Ik moet eventjes op adem komen en bedenken hoe ik mijn woorden zo kan formuleren dat hij er niet iets anders van maakt.
'Denk je dat je broertje het leuk gevonden zou hebben als jou hele leven verkloot is? Zie het zo: Hij gaf zijn leven zodat jij wel kon leven.' Ik stop met praten en trep nog een keer tegen de muur.

Spoiler alert: you will save yourself

[Niemand die mijn rollen nodig heeft? Ik verveel me ]

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Campbell Saunders - Huffelpuf 5de jaar – Chaser

Scorpius trapte tegen de muur maar ik bleef onafgebroken naar voren staren; hij leek boos maar geen enkele haar op mijn lichaam waagde bang te worden; ik was dit gewend.
'Hij mishandelt je! Waarom zie jij nou niet dat je niks fout gedaan hebt! Je broertje heeft de kans niet gekregen om te leven. Het is jou schuld niet dat er iets mis is gegaan. En hoewel jij het niet inziet kon je er niets aan doen. Je moet er gewoon overheen komen en eraan denken dat jij het leven kreeg, en hij niet...'
Ik voelde woede opborrelen door zijn woorden. Overheen komen? Hij had niemand vermoord; hij wist niet hoe het aan je kon vreten.
'Denk je dat je broertje het leuk gevonden zou hebben als jou hele leven verkloot is? Zie het zo: Hij gaf zijn leven zodat jij wel kon leven.
Ik kon me niet inhouden.
‘Hij gaf zijn leven zodat ik kon leven?’ zei ik woedend terwijl ik op stond en meteen ik me duizelig voelde worden maar ik negeerde dit.
‘Denk je dat; hij is er nog hoor. Hij haat me. Hij weet dat ik hem vermoord heb en hij komt wraak nemen; wat ik hem overigens niet schuldig neem.’ Scorpius trapte weer tegen de muur.
Ik liep weg. ‘Volg me niet Scorpius. Jij moet mij maar eens los laten.’
Ik liep de gang uit richting de deur om naar buiten te gaan. Woedend liep ik weg terwijl ik de pijn negeerde en de kots neigingen die naar boven kwamen. Ik bleef bij het meer staan waar ’s zomers altijd de octopus die erin leefde naar boven kwam. Mijn handen bibberde en ik pakte het zalfje van mijn vader uit mijn zak en met grote klonters smeerde ik het op mijn wonden waardoor het meteen ging branden wat in vergelijking tot de ruzie met Scorpius niks was. Ik hield van hem en zojuist was ik hem kwijt geraakt. Waarom kon hij mij niet begrijpen; waarom begreep hij Nathaniel niet?
Ik sloeg mijn ogen neer maar mijn tranen waren op. Mijn wonden branden waardoor ik me licht in mijn hoofd voelde worden terwijl er een greep op mijn hart werd geplaatst die ik niet los kon maken. Ik hoestte bloed op en ik klapte voorover terwijl ik met een hand nog over de serum liet gaan van mijn vader die nog niet in mijn wonden getrokken was.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Amy Lynn Winchester || Klassenoudste || Zesde jaars || Ziekenzaal

'Mensen hebben blijkbaar moeite met het zien van verschillen tussen mijn gezicht en een boksbal,' zei Austin zonder enige blijk van emotie in zijn stem. Ik bekeek zijn gezicht aandachtig terwijl hij sprak. Ook hier was geen emotie uit te lezen.
'Je hoeft heus niet te doen alsof het je niets doet.' zei ik hem zacht. Ik pakte zijn rechter arm voorzichtig beet en stroopte zijn mouw op. Zoals verwacht zaten ook zijn armen onder de blauwe plekken. Ik smeerde zijn beide armen in terwijl ik mijn benen over elkaar heen sloeg voor meer comfort.
'Mag ik?' vroeg ik hem onzeker terwijl ik naar zijn blouse wees, als teken dat ik zijn bovenlijf wilde controleren op enige plekken.

[ bericht aangepast op 3 maart 2014 - 18:15 ]

"We accept the love we think we deserve."

Nightingalex schreef:
[Niemand die mijn rollen nodig heeft? Ik verveel me ]

"We accept the love we think we deserve."

Silvanaa schreef:
Amy Lynn Winchester || Klassenoudste || Zesde jaars || Ziekenzaal

'Mensen hebben blijkbaar moeite met het zien van verschillen tussen mijn gezicht en een boksbal,' zei Austin zonder enige blijk van emotie in zijn stem. Ik bekeek zijn gezicht aandachtig terwijl hij sprak. Ook hier was geen emotie uit te lezen.
'Je hoeft heus niet te doen alsof het je niets doet.' zei ik hem zacht. Ik pakte zijn rechter arm voorzichtig beet en stroopte zijn mouw op. Zoals verwacht zaten ook zijn armen onder de blauwe plekken. Ik smeerde zijn beide armen in terwijl ik mijn benen over elkaar heen sloeg voor meer comfort.
'Mag ik?' vroeg ik hem onzeker terwijl ik naar zijn blouse wees, als teken dat ik zijn bovenlijf wilde controleren op enige plekken.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Silvanaa schreef:
(...)
[Ik heb Aiden voor je? ^^ Hij is wel echt een Slytherin bitch X) ]

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Scorpius Malfoy - aanvoerder, seeker - klassenoudste

‘Hij gaf zijn leven zodat ik kon leven?’ Hoewel Campbell eruit ziet alsof hij ieder moment op de grond kan vallen ziet hij er nog best wel intimiderend uit.
‘Denk je dat; hij is er nog hoor. Hij haat me. Hij weet dat ik hem vermoord heb en hij komt wraak nemen; wat ik hem overigens niet schuldig neem.’ Ik frons. Nathaniel leeft nog? Ik wil het vragen maar Campbell zegt al eerder iets.
‘Volg me niet Scorpius. Jij moet mij maar eens los laten.’ Eerst barst ik gewoon hier in tranen uit en kijk ik hoe hij wegloopt. Misschien moet dit maar. Misschien moet ik maar afstand van hem nemen aangezien hij blijkbaar alleen maar weg van mij wil. Ik begin opnieuw tegen de muur te trappen uit woede; op mezelf maar ook op Campbell en zijn ouders. Het is frustrerend om hem zo te zien; kapot en niet bereid om zichzelf te repareren. Ik wil hem wel helpen, maar zolang als hij mijn hulp niet accepteert kan ik dat niet. Het is zijn keuze.
Zonder dat ik het eigenlijk besef ben ik hem opnieuw aan het volgen. Ik loop zonder erbij na te denken naar het meer, waar ik hem aantref. In nog ergere staat dan eerst. Ik loop naar hem toe en ga naast hem zitten. Ik pak het potje uit zijn handen.
'Dit is niet voor de wonden hè?' Ik zucht. 'Als je tegen mij wilt liegen dan mag je dat doen. Ik wil je graag helpen. Als jij dat niet wilt dan kan ik dat niet doen. Ik wil alleen maar zeggen dat je niet hoeft te doen alsof ik achterlijk ben. Dat ben ik niet.' Ik speel wat met het potje en gooi het dan zo ver mogelijk het meer in.
'Zeg maar tegen je vader dat je het kwijtgeraakt bent,' mompel ik.

Spoiler alert: you will save yourself

Nightingalex schreef:
(...)

[Ik heb ook 2 Slytherin bitches. Na ja de ene is niet echt gemeen Waar is die swaggah boy ;p]

"We accept the love we think we deserve."