The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 5] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

[ bericht aangepast op 4 maart 2014 - 21:32 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Amy Lynn Winchester || Klassenoudste || Zesde jaars || Ziekenzaal

'Komen we ongelegen?’ grijnsde Finn. Ik voelde het bloed direct naar mijn wangen stijgen.
'Dit is dus zo niet wat het lijkt!' zei ik mijn beste vriend ongemakkelijk. Austin had in de tussentijd zijn handen van mijn gezicht gehaald en zijn blouse weer aangetrokken.
‘Dus ehm..’ kuchte Robert ongemakkelijk. Ik moest zachtjes grinniken toen ik zijn gezicht zag. 'Waar zijn Scorpius en Campbell eigenlijk?'
Ik haalde mijn schouders op. 'Geen idee. Campbell was weggelopen en Scorpius was hem gevold. Ik wilde wel achter ze aan gaan, maar dat leek mij niet zo'n goed idee.' Ik voelde hoe Austin mijn handen pakte.
'Als je erover wilt praten dan zeg je het maar hé,' Ik glimlachte dankbaar naar hem bij het horen van zijn lieve woorden en sloot mijn vingers op zijn handen. Hij stond op van het bed en liep toen richting de uitgang. Plots hield hij halt en draaide hij zich ongemakkelijk om. 'Bij nader inzien kan ik wel een nachtje in de ziekenzaal gebruiken.'
Met gefronste voorhoofd keek ik hem vragend aan. 'Wie staan daar buiten?' Zonder op antwoord te wachten liet ik mij alweer van het bed afglijden en wankelde ik naar de uitgang toe, waar ik een groepje jongeren zag staan. 'Austin, zijn dat de jongens die jou altijd in elkaar slaan?'

"We accept the love we think we deserve."

Austin Jase - 5de jaar Ravenklauw - klassenoudste

'Wie staan daar buiten?' Ik wil iets verzinnen maar ze is al weg.
'Austin, zijn dat de jongens die jou altijd in elkaar slaan?' Ik wend mijn blik af en frutsel wat aan mijn mouwen. 'Laat ze met rust,' zeg ik zachtjes. Ik wil niet dat ze mij nu zien. Ik wil niet dat ze zien dat ik meteen naar de ziekenzaal ben geweest. Ze lopen langs de ziekenzaal en ik kan een beetje van hun gesprek opvangen.
'... Volgende keer moeten we zijn benen beter vastbinden...'
'...Minder aardig zijn...'
'...Ja minder soft zijn...'
'...Huilen...'
Veel kan ik er niet van opvangen. Maar het is al genoeg om te weten dat ik er volgende keer niet met enkel blauwe plekken vanaf kom.

Spoiler alert: you will save yourself

[ Pfff verveel me en de topic is bijna volll ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy - 5de jaar Huffelpuf - aanvoerder, seeker - klassenoudste

‘Ik heb geen problemen.’ Ik zucht en kijk naar het meer. Het lijkt grauw. Normaal is het mooier dan nu. Misschien komt het ook gewoon doordat ik nu weer geïrriteerd ben. Misschien is dat niet helemaal het goede woord. Ik baal ervan dat Campbell me niet vertrouwd. Of er is iets anders aan de hand.
'Je moet niet doen alsof je geen problemen hebt. Want net zat je een zalf op je wonden te smeren waardoor het alleen maar meer pijn doet. Je lichaam is bezaaid met littekens en je geeft niet toe dat je problemen hebt. Dat zijn er al drie en ik denk dat de laatste het ergste is,' zeg ik. Ik druk een kusje op zijn slaap en zet mijn handen in het zand zodat ik meer steun heb. 'Wat wil je gaan doen?' vraag ik.

Spoiler alert: you will save yourself

LegoIas --> RAB

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders - Huffelpuf 5de jaar – Chaser

‘Je moet niet doen alsof je geen problemen hebt. Want net zat je een zalf op je wonden te smeren waardoor het alleen maar meer pijn doet. Je lichaam is bezaaid met littekens en je geeft niet toe dat je problemen hebt. Dat zijn er al drie en ik denk dat de laatste het ergste is.’
Ik keek naar mijn handen en Scorpius drukte een kus op mijn slaap waardoor mijn hoofd een klein beetje bewoog richting mijn lichaam waar littekens opzaten en ik liet mijn hand over mijn littekens gaan. Wie zou dit nou ooit willen aanraken of zelfs bekijken. ‘Wat wil je gaan doen?’ vroeg hij maar ik negeerde dit; ik moest het weten.
‘Vind je me lelijk Scorpius?’ vroeg ik onzeker aan hem.

[ bericht aangepast op 3 maart 2014 - 21:14 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Amy Lynn Winchester || Klassenoudste || Zesde jaars || Ziekenzaal

Ik keek Austin meelevend aan. Ik wilde wat doen, maar ik wist dat het de situatie alleen maar erger zou komen. Vooral omdat ik nu toch geen bedreiging voor ze was, aangezien ik op dit moment heel kwetsbaar was. Ik ving een paar woorden op terwijl ze langs de zaal liepen, en ik zag hoe Austin weg keek en hard op zijn lip beet.
Oke, nu gingen ze echt te ver. Ik wilde er op af stappen, maar Finn was mij voor. Hij liep mij met grote passen voorbij en gooide de deuren van de ziekenzaal nu helemaal open waardoor de groep jongens stopten met lopen en verbaasd omkeken.
'Jullie!' brulde Finn woedend waarnaar hij zijn toverstaf trok. 'Impedimenta!' Voor ik het wist was de jongen die helemaal voor aanstond omver geblazen en kwam hij tegen zijn andere vrienden aan. Met grote ogen sloeg ik mijn handen voor mijn mond toen ik het kleine groepje jongens, die uit vier bestond, kreunend overeind zag komen.
'Waar was dat goed voor?!' schreeuwde de jongen die omver was geblazen. Plots leek hij te schrikken toen hij zag tegen wie hij aan het schreeuwen was. Natuurlijk, een Hoofdmonitor.
'Laat ik nu heel duidelijk zijn,' Finn zijn stem klonk dreigend en ik werd eerlijk waar een beetje bang van de ondertoon in zijn kille stem. 'Als jullie het nog één keer wagen bepaalde leerlingen hier op deze school te terroriseren, dan terroriseer ik jullie gezichten allemaal stuk-voor-stuk!'
Het groepje jongens was misschien niet veel jonger dan Finn, maar ze leken duidelijk bang voor de veel meer ervaren tovenaar en Hoofdmonitor. En ik moest eerlijk zijn, Finn kon soms heel angstaanjagend overkomen. Vooral omdat je het juist niet van hem zou verwachten.
'Ben ik duidelijk?!' gromde hij toen nog geen van de jongens antwoord hadden gegeven. Vlug knikte ze en zonder nog iets te zeggen liepen ze langs de ziekenzaal.
'Oh Finn,' bracht ik uit toen hij breed grijnzend zich naar ons toe draaide. 'ik hou van je!' Ik vloog hem om zijn hals en drukte dankbaar een kus op zijn wang. Lachend sloeg hij zijn armen om mijn heen en verborg hij zijn gezicht kort in mijn haren.
'Het spijt me nog van wat ik allemaal tegen Campbell had gezegd,' fluisterde hij zachtjes zodat alleen ik het kon horen. 'Ik meende het niet helemaal wat ik had gezegd.'
'Ik weet het.' fluisterde ik terug en liet hem toen weer los. Ik draaide mij om naar Austin die enkel had toe staan kijken.
'Ze zullen je nu wel met rust laten, maat.' glimlachte Finn warm naar hem terwijl hij hem een bemoedigende klap op zijn schouder gaf. 'En als ze je nog een keer lastig vallen, laat het mij dan weten. Ik verbouw met genoegen hun gezichten. Het is immers mijn taak als Hoofdmonitor dat jij je veilig voelt.' Hij zuchtte diep. 'Ik baal er echt van dat het mij niet eerder is opgevallen. Het spijt me Austin.'
Ik glimlachte naar Finn en stapte toen iets dichter naar Austin toe waarnaar ik zijn handen vast pakte en hem in een knuffel trok. 'Het komt allemaal wel goed. Je hebt mij en Finn nu aan je zijde, en ik ga ervan uit Robert nu ook.' Ik wierp even een smekende blik op Robert die naast Finn stond.

"We accept the love we think we deserve."

[SUPER FINN IN ACTIE!]

"We accept the love we think we deserve."

[Zijn jullie nog wakker? ^^]

"We accept the love we think we deserve."

Austin Jase

Ik wil niet dat ze horen hoe een laffe idioot ik ben. Finnick loopt naar de jongens toe en ik hoor hem schreeuwen. Zou hij dan eindelijk de gene zijn die het stopt? Ik weet het niet maar ik vind het fijn dat ze ten minste een keer gestraft worden. Finnick kom weer binnengelopen.
'Oh Fin!' Ik kijk naar Amy die hem meteen omhelst. 'Ik hou van je!' Ze drukt een kus op zijn wang en ik probeer er niet teveel op te letten. Hij loopt naar mij toe.
'Ze zullen je nu wel met rust laten, maat.' glimlacht Finn. Ik glimlach terug. 'En als ze je nog een keer lastig vallen, laat het mij dan weten. Ik verbouw met genoegen hun gezichten. Het is immers mijn taak als Hoofdmonitor dat jij je veilig voelt.' Ik grinnik als ik bedenk hoe het eruit moet zien als die jongens zelf eens voelen wat ze altijd doen. 'Ik baal er echt van dat het mij niet eerder is opgevallen. Het spijt me Austin.' Ik haal mijn schouders op. Amy komt naar me toelopen en kmuffelt me.
Het komt allemaal wel goed. Je hebt mij en Finn nu aan je zijde, en ik ga ervan uit Robert nu ook.' Ik knik en kan eengriijns niet achterwege laten.
'Ik heb zowaar vrienden gemaakt volgensmij,' zeg ik met een brede grijns.

Spoiler alert: you will save yourself

Silvanaa schreef:
[Zijn jullie nog wakker? ^^]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ja ik ben nog wakker
Maar ik ga zometeen denk ik slapen
En noem me maar Linde

Spoiler alert: you will save yourself

RAB schreef:
Ja ik ben nog wakker
Maar ik ga zometeen denk ik slapen
En noem me maar Linde

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ja ik ga zo ook slapen hoor. Ik reageer morgen weer als dat goed is? En tja, die vele aka's zijn gewoon leuk X'D

"We accept the love we think we deserve."

Campbell Saunders - Huffelpuf 5de jaar – Chaser

‘Je moet niet doen alsof je geen problemen hebt. Want net zat je een zalf op je wonden te smeren waardoor het alleen maar meer pijn doet. Je lichaam is bezaaid met littekens en je geeft niet toe dat je problemen hebt. Dat zijn er al drie en ik denk dat de laatste het ergste is.’
Ik keek naar mijn handen en Scorpius drukte een kus op mijn slaap waardoor mijn hoofd een klein beetje bewoog richting mijn lichaam waar littekens opzaten en ik liet mijn hand over mijn littekens gaan. Wie zou dit nou ooit willen aanraken of zelfs bekijken. ‘Wat wil je gaan doen?’ vroeg hij maar ik negeerde dit; ik moest het weten.
‘Vind je me lelijk Scorpius?’ vroeg ik onzeker aan hem.

Robert Fransico D'Ablaing - Klassenoudste - Seeker - Griffoendor 5de jaar

Finn liep weg nadat hij leerlingen buiten had horen praten en er ontstond geroezemoes net nadat ik na hem toe wilde gaan kwam hij alweer terug.
‘Ze zullen je nu wel met rust laten, maat.’
Ze praatte nog meer en ik probeerde mijn hoofd erbij te houden maar ik vroeg me af wie Austin pestte; zou Isabelle er ook een van zijn? of zou ze niet in dat soort gedrag mee doen? Ze leek anders maar ze zat weliswaar in Zwadderich. ‘Het komt allemaal wel goed. Je hebt mij en Finn nu aan je zijde, en ik ga ervan uit Robert nu ook.’ Ik zag Amy naar mij kijken en ik kuchtte snel. ‘Natuurlijk; ik ben nooit tegen je geweest.’ Ik wierp hem een glimlach toe.
'Ik heb zowaar vrienden gemaakt volgens mij' hoorde ik hem zeggen waardoor ik moest lachen. 'Je had na de kus Amy allang te pakken.' waarna ik me tong naar haar uit stak.

[ bericht aangepast op 3 maart 2014 - 22:36 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya