• Het is het jaar 2039 en de maatschappij is vrijwel geheel vernietigd na vele oorlogen. Overal in de wereld heerst er een crisis en 'normaal werk' bestaat vrijwel niet meer zonder dat je overvallen en/of vermoord wordt voor geld. Men komt op allerlei manieren aan hun geld doordat ze in paniek raken om te overleven. De werelddelen worden niet langer geleid door de regeringen, maar door bedrijven.
          Er zijn geruchten dat het machtigste bedrijf, [Elektro Corporations], elk jaar een levensgroot spel organiseert: een gevechtstoernooi voor geld, een miljoen om precies te zijn.
          Het doel is dat je het geld van je tegenstander afpakt zonder dat je, je eigen geld kwijtraakt. Enkele mensen worden uitgenodigd om hieraan mee te doen en krijgen een koffer met een miljoen met een simpel briefje opgestuurd: “Alleen openmaken als je mee wilt doen”.
    Ze worden in een groot huis gedropt waar ze het misleidende spel zullen spelen en duizenden mensen naar hun kunnen kijken. Overal in het huis zijn namelijk camera's geplaatst zonder dat hun het weten.
          Maar als iemand het geld kwijtraakt, zadel je diegene ook op met een gelijkwaardige schuld. Zou jij iemand voor een miljoen in de schulden steken, zodat jij je miljoen kunt krijgen? Zelfs als het een dierbare was?




    Zie onder de spoiler de foto's van het huis.
    Voorkant.
    Achterkant.
    Hal.
    Hightech 3D televisie in de hal voor de aankondigingen en ander nieuws. Foto 2; deze is eigenlijk meer om te laten zien wat voor effect 3D het geeft.
    Bij de woonkamer.
    Keuken.
    Bij de slaapkamer.
    Badkamer.
    Sport ruimte (inc. bokszakken.)
    Sport ruimte 2 (waar de gevechten zich plaats vinden.) - Ik kon geen goede foto ervoor vinden, maar het is zo'n soort ruimte en zo zijn de muren. Je moet je indenken dat het reageert op je stem, dus je kan zeggen wat voor ruimte je wilt om in te vechten (behalve als de spelleiders al iets voor je bedacht hebben).
    Recreatie.


    Rollen:
    Team 1.
    Rochelle Alesha Owens | Murdock
    Mikaela Hailey Hayes | Disaronno

    Team 2.
    Xavier Roman Jones | Opalia
    Brianna Valeria Felicity Amoris | Magnus

    Team 3.
    Callum Joshua Wakefield | Sigil - 4 t/m 15 Juli op vakantie.
    Roxana Jacey Wakefield | Makaveli

    Team 4.
    Rogier Brooks | Arqueiro
    Forrest Rochester | Kassiopeia - 3 juli tot 13 juli op vakantie/16 juli tot 28 juli op kamp.

    Team 5.
    Alex Michael Magini | Magnus
    Jayden Falks | Makaveli.

    Regels.
    • Je hebt 48 uur om je gereserveerde rol in te vullen. Red je het niet? Stuur mij (Chiroptera) en/of Sigil een berichtje met de reden.
    • Er worden groepen gemaakt, maar deze zal ik maken om het eerlijk te houden.
    • Bestuur elkaars personages niet. Alleen die van jezelf.
    • Vermoord geen andere personage zonder toestemming.
    • 16/18+ is toegestaan, maar zet er een waarschuwing boven.
    • Geen perfect personages! Er zijn ook negatieve eigenschappen.
    • In deze RPG moeten de posts 300 woorden bevatten. Minder mag niet en ik(Chiroptera)/Sigil zal erop letten.
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Alleen Chiroptera/Sigil openen de nieuwe topics.
    • Let op je spelling en grammatica.
    • Er mogen banden gesloten worden, maar geen liefdesrelaties!

    Regels spel.
    • Elkaar niet vermoorden.
    • Er worden 4/5 opdrachten gegeven, waar daartussen ook nog gevechten worden georganiseerd.
    • Deze opdrachten moet je met je eigen team oplossen, dus niet die van de ander.
    • Deze moeten uitgevoerd worden, zonder tegenstribbelen.
    • Na elke opdracht en/of gevecht begeef je, je richting de hal waar de melding/vergadering word begeven wie er op de eerste plek staat.
    • Je mag maar twee wapens mee brengen.

    De volgende dag:
    Het is een zonnige dag, 20 graden, maar er staat wel een zachte windbries.
          Als je personage zich naar beneden begeeft, word er eerst een vechtfilmpje afgespeeld ter begroeting en dan opent het met de teams die in beeld komen, waarna de spelregels er zich onderaan volgen. Of je de anderen waarschuwt of niet, het filmpje begint niet opnieuw – maar het beeldscherm blijft wel met de teams en regels staan als alle gevechten geweest zijn; dan verdwijnt het weer met een nieuwe melding, maar dat ziet je personage dan weer.

    Gevechten.
    Murdock – Opalia
    Sigil – Makaveli
    Kassiopeia – Arqueiro
    Disaronno – Magnus
    Jayden – Alex.

    De gevechtsruimte - element: Water.

    [ bericht aangepast op 9 juli 2014 - 17:57 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Mijn topicsss ^^
    Had je een idee over hoe we moeten beginnen?


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    {Mijn topics.

    Denk dat ik dit weekend wel kan posten. ^^}

    [ bericht aangepast op 11 feb 2014 - 21:09 ]

    | Mijn topics |


    | 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

    || Mt


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    • MT.


    " icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

    > Mijn topics.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sigil schreef:
    Mijn topicsss ^^
    Had je een idee over hoe we moeten beginnen?

    Ik denk dat het 't handigst is als we beginnen met dat iedereen een doos (met daarin die koffer met een miljoen) binnen krijgt. Een briefje is erop geplakt met de woorden 'Alleen openen als je mee wilt doen aan Het Spel.' Als je de doos opent komt er een hologram tevoorschijn van een wat oude man, maar wel duidelijk aan zijn lichaam werkt (het is de directeur van dat bedrijf) met een boodschap. Die luid als volgt: "Welkom deelnemer! Je hebt zojuist de doos geopend en de uitdaging om aan Het Spel mee te doen. Voor een miljoen zit er in de koffer die je moet bewaken. De verdere instructies worden gegeven als je vanavond in het huis bent. Dus pak je spullen, om half 9 deze avond word je opgehaald door een taxi. Veel plezier!" Dan verdwijnt hij. En nou ja, voor de rest is het wel duidelijk toch?

    [ bericht aangepast op 11 feb 2014 - 21:42 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Chiroptera schreef:
    (...)
    Ik denk dat het 't handigst is als we beginnen met dat iedereen een doos (met daarin die koffer met een miljoen) binnen krijgt. Een briefje is erop geplakt met de woorden 'Alleen openen als je mee wilt doen aan Het Spel.' Als je de doos opent komt er een hologram tevoorschijn van een wat oude man, maar wel duidelijk aan zijn lichaam werkt (het is de directeur van dat bedrijf) met een boodschap. Die luid als volgt: "Welkom deelnemer! Je hebt zojuist de doos geopend en de uitdaging om aan Het Spel mee te doen. Voor een miljoen zit er in de koffer die je moet bewaken. De verdere instructies worden gegeven als je vanavond in het huis bent. Dus pak je spullen, om half 9 deze avond word je opgehaald door een taxi. Veel plezier!" Dan verdwijnt hij. En nou ja, voor de rest is het wel duidelijk toch?


    Is cool, dan ga zo mijn post schrijven ^^


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    MiIls schreef:
    • MT.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Callum Joshua Wakefield

    Het bloed druipt langzaam aan van mijn handen. Druppeltje voor druppeltje langs mijn slanke vingers op de grond. In een roes buig ik me voorover en voel in zijn zakken. Ik wist dat hij geld bij zich had. Het gesnik achter me blijf ik negeren terwijl ik de kamer door zoek. Daar vind ik nog meer geld en een slof sigaretten. Deze besluit ik ook mee te nemen. Als ik me om draai staat ze slechts een stap van me verwijderd. "is dit waar je zo op kickt Callum?" Fluistert ze giftig. "Vind je dit echt zo leuk? Je beste vriend doodslaan!" Het laatste schreeuwt ze bijna. "Bijna net zo leuk als jij het vond om hem te neuken" Snauw ik. Ik stap langs haar heen en ik stop als ik haar hand om mijn pols voel. "Call?... Nee... het is niet" Ik trek mijn pols los. "Niet wat ik denk?" snauw ik. Ik draai me om. Ze pakt mijn shirt vast. "nee, echt" Ik laat de slof sigaretten vallen om haar polsen vast te pakken en haar hard van me af te duwen. Ze valt over zijn lijk op de grond. "Nee, ik heb jullie niet gehoord of gezien of zo" Zeg ik sarcastisch en snuif. "Ik weet dat je aan hem dacht als je me neukte, ondanks dat je probeerde te verdoezelen dat je zijn naam zei. Houd toch op Liz, Doe jezelf een lol oké? Maak het uit voor er weer een dode valt door jou toedoen" Met dat draai ik me om, pak de slof sigaretten en loop de kamer uit terwijl ik haar haast krijsend hoor huilen.
    Als ik de straat in loop zie ik mijn vader al staan. "Goh, toch maar besloten thuis te komen Callum Joshua Wakefield" zegt hij afkeurend. Ik sla mijn ogen neer. "Van wie is al dat bloed? Vast niet van jezelf?" Ik bijt op mijn lip als ik opkijk. Zijn blik veranderd meteen. "Oh nee...wat is er gebeurd? Kom snel binnen" Ik stap langs hem naar binnen, stap over mijn dronken moeder en door naar de keuken. Met trillende handen maak ik de slof open, pak een pakje sigaretten, haal er daar weer een uit en steek hem op. "wat is er gebeurd?" vraagt mijn vader nogmaals. "Ik betrapte haar....Ik betrapte haar met Calvin" zeg ik zacht. "Oh nee Call" mompelt papa zacht. "Wat heb je gedaan..?" vraagt hij vervolgens. "Ik heb hem in elkaar geslagen.... Pap... Pap volgens mij heb ik hem dood geslagen?" Zeg ik twijfelend. Mijn fel blauwe ogen glimmend van de tranen "Jezus Callum" zucht pap. "Uit dat shirt, in de gootsteen, en was je handen. Je broertjes en zusjes hoeven dat bloed niet te zien. Zit het op je broek?" Ik trek het shirt uit en gooi het in de gootsteen. Gelijk erachteraan was ik mijn handen. "nee het zit niet op mijn broek" Antwoord ik. Pap komt de keuken weer in met een fles goedkope wodka, en ik hoor mijn moeder schreeuwen. Hij gooit een deel van de fles over het shirt en gooit er een lucifer bij. Gelijk vat het vlam. "niemand hoeft dit te weten Call. Niemand. Je kan nog even niet douchen" Papa kijkt op zijn horloge. "Over een half uurtje kan dat wel. Er is een pakje voor je binnen gekomen. Ook voor Rox trouwens"
    Ik loop naar de twee pakketjes op de keuken tafel. Ik pak het briefje er vanaf. "Alleen openen als je mee wilt doen aan het spel.." lees ik voor. Ik kijk papa even aan. "Niet doen" zegt papa. "Zo vaag kan nooit goed zijn, niet doen Call" zegt papa. "Wat als het iets goed is? Wat als ik veel geld kan winnen voor ons" pap twijfelt. "we vinden wel een manier" Ik schud mijn hoofd. "Nee. Ik moet dit doen" Papa zucht diep. "Ik weet dat het zeer doet Call, maar dit is niet de manier om eroverheen te komen"
    Ik open de doos. Direct verschijnt er een hologram. Een oudere man, maar fit, Hij draagt een pak en uit zijn mond komen de volgende woorden. "Welkom deelnemer! Je hebt zojuist de doos geopend en de uitdaging om aan Het Spel mee te doen. Voor een miljoen zit er in de koffer die je moet bewaken. De verdere instructies worden gegeven als je vanavond in het huis bent. Dus pak je spullen, om half 9 deze avond word je opgehaald door een taxi. Veel plezier!" Ik fluit even. "Een miljoen" fluister ik. "Oh Callum, je werkt je van de ene nesten in de anderen... Laten we hopen dat je zus slimmer is" Ik kijk pap aan. "Misschien is dit juist wel de manier om over mijn ex heen te komen... en het feit dat ik mijn eigen beste vriend heb dood geslagen. Pap. Als ik hier al toe in staat ben... Dan ben ik een gevaar voor jullie" Hij kijkt me nogmaals aan. "Dat ben je niet. Ik vertrouw je, maar je kunt nu toch niet meer terug." Hij zucht. "ik hoop dat het meevalt." Hij kijkt op zijn horloge. "je moet wat eten, je kunt nou toch nog niet douchen, het water is daar nog niet." Ik wend mijn blik af. "Huilen heeft geen zin jongen" zegt pap nog voor er tranen in mijn ogen of wangen zijn verschenen. "Daar verander je het verleden niet mee"

    [ bericht aangepast op 11 feb 2014 - 22:21 ]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Roxana Jacey Wakefield.
    “Mevrouw Wilson,” ik blikte op de wat oudere vrouw die richting de kleedkamer liep. Een nadeel met het helpen van mijn vader in de sportschool: de vrouwen, maar toch deed ik mijn best om aardig over te komen.
    “Heeft u uw roei-oefeningen al gedaan?” De vrouw keek ontdaan op uit haar blauwe, doffe ogen en keek vervolgens naar de roei-apparaten die bij de ramen stonden. Ik zag haar al denken, maar voor ze er een smoesje uit kon persen had ik al mijn mond geopend.“Nee hé? Zullen we die dan eens samen gaan doen?”
    Ik had een hand op haar rug gelegd om haar om te draaien en haar zachtaardig mee te werken naar de roei-apparaten. “Het zijn hele goede oefeningen voor u.” Zei ik haar, terwijl ik ging zitten naast de wat oudere vrouw. 'Ik moet op tijd weg voor mijn kleinzoon.' Had ze wat met een zachte, steunende stem gezegd. “Dit is ook heel snel gedaan, sneller voor u het weet. Nou,” ik deed mijn voeten op de steunen. “Laten we gaan roeien.”
          Toen dat gedaan was had ik haar een fijne dag gewenst en had ik al stappen genomen om mij te verfrissen, zodat ik naar huis kon gaan. Dat plannetje werd al gauw verstoord toen er een knap uitziende, fitte jongeman naar me toeliep. Het was iemand met een bekend gezicht: Adam. 'Werk jij vandaag mijn planning bij voor meer krachttrainingen?'
    Ik fronste verbaasd mijn wenkbrauwen. Dat zou mijn vader toch doen? Had hij dat soms niet gedaan? Waar was hij eigenlijk? Ik keek even gauw rond mij heen om het bekende gezicht van mijn vader te vinden, maar ik kon hem niet vinden. “Natuurlijk.” Had ik hem dus maar gezegd, terwijl ik het pasje van hem aanpakte en naar de computer bij de ramen toeliep. Ik voelde de ogen van Adam in mijn rug branden, maar ik probeerde er geen aandacht aan te geven.
    Ik was opgelucht dat het bijgewerkt was en ik zijn ogen niet langer meer over mijn lichaam voelde glijden. Al kon ik beter met gozers omgaan dan met meiden, maar ik voelde me altijd wel ongemakkelijk als er een gozer was die vrijmoedig zijn ogen over mijn lichaam lieten glijden om dan meestal met een perverse glimlach te knikken. 'Zeg, ik ben nu klaar-' “Nee, sorry, dat kan ik niet doen.” Het kwam er vrijwel met een botte toon meteen uit voor hij zijn zin af had. Hij keek ietwat ontdaan en liet een schaapachtige glimlach zien. 'Morgen dan?'
    "Ik mix geen privézaken met werk samen." Het kwam er botter uit dan verwacht. 'Oh.' Kwam er alleen uit zijn mond. Ik kon zien dat zijn radars in zijn hoofd overuren draaiden. Ik gaf hem een van mijn liefste glimlachen voor ik zei dat ik wegging en hem veel plezier wenste. Direct begaf ik mij naar de douches, waar ik mezelf ging douchen en aankleden.
          Eenmaal bij de voordeur aangekomen van thuis stopte ik de sleutel in het gat en opende de deur; die botste alleen, na een kleine opening, tegen iets aan, zodat ik er niet helemaal doorheen kon. Het zal toch ook niet hé? Ik keek om de deur heen en zag een oudere vrouw van rond de 50 jaar op de grond liggen. Ik zuchtte. “Pap! Die dronken gek ligt weer op de grond.” Ik perste mezelf moeilijk door de kleine opening heen en had met een hopeloze blik naar mijn moeder op de grond gekeken. 'Help me overeind.' Had ze gezegd, maar ik hupte over haar heen.
    “Je geloofd het nooit. Die Adam durfde vandaag serieus me uit te vragen. Ha!” Mijn benen hadden de weg naar de keuken gevolgd en ik zag Callum met mijn vader staan. Ik begon te lachen, maar dat verstierf al snel toen ik hoorde dat mijn moeder me begon met uitschelden omdat ik haar niet geholpen had. Mijn vader begon het meteen weg te wuiven en zei me dat er een pakketje voor me was, dat op de tafel stond. “Oh, echt?” Ik keek blij op. Mijn vader echter had duidelijke bezorgde rimpels op zijn voorhoofd zitten en ik wilde hem tegenhouden om moeder overeind te helpen, zodat ik dat wel zou doen, maar hij liep al langs me heen.
          Met dat hij langs me kwam, zwierde er een enorm verbrande geur mijn neusgaten in. “Waarom in hemelsnaam ruik ik hier in een enorme brandgeur hangen? What the heck is er gebeurd?” Vraag ik verbaasd.
    Ik fronste mijn wenkbrauwen en keek naar de doos op de tafel. Dit betekende echter niet dat ik niet wilde weten wat er gebeurd was, maar dit zou Callum me wel kunnen vertellen als ik de doos openmaak. “Alleen openen als je mee wilt doen aan Het Spel.” Las ik hardop voor en fronste vermakelijk mijn wenkbrauwen. Het Spel? Direct had ik de doos opengemaakt en voor ik de koffer kon pakken, kwam er een hologram van een oude, fitte man tevoorschijn – strak in het pak. 'Welkom deelnemer! Je hebt zojuist de doos geopend en de uitdaging om aan Het Spel mee te doen aangenomen. Voor een miljoen zit er in de koffer die je moet bewaken. De verdere instructies worden gegeven als je vanavond in het huis bent. Dus pak je spullen, om half 9 deze avond word je opgehaald door een taxi. Veel plezier!' De ouwe verdween weer.
    “Wat leuk een uitdaging!” Zei ik jolig. Hier genoot ik nou van. En ik hupste op de rug van Callum. “Op excursie. Breng me maar naar mijn kamer. Ik weet dat je me gaat missen.” Mijn handen lieten echter snel los rond zijn nek toen ik dezelfde doos zag staan en met beide benen stond ik op de grond. “Huh, doe jij ook mee?”

    [ bericht aangepast op 12 feb 2014 - 21:04 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    CrueIIa schreef:
    > Mijn topics.


    | Belangrijke melding -
    Hierbij wil ik melden dat ik vanavond hoogstwaarschijnlijk mijn laptop naar een reparatiecentrum zal brengen, aangezien hij fucked up warm wordt wanneer ik een film/video af wil spelen en ik hem even na wil laten kijken. Ik hoop dat hij niet al te lang weg blijft en daarnaast heb ik de mogelijkheid om op de laptop van mijn jongere zusje te gaan - maar het zal concreet betekenen dat ik de aankomende twee/drie dagen geen lange posts kan maken en/of rollen kan schrijven (dit bericht kom in meerdere RPG's te staan).

    Voor iedere RPG waar ik nu bij ben aangemeld probeer ik bij te werken tot het punt dat ik mijn laptop weg breng en/of mijn rol te maken.
    Alvast excuses voor het ongemak. |


    Mijn topics. Ik zal spoedig posten!


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.



    Callum Joshua Wakefield

    Ik hoor mijn zusje Roxana bij de voordeur iets roepen. Maar al snel komt ze de keuken in gelopen "Je geloofd het nooit. Die Adam durfde vandaag serieus me uit te vragen. Ha!” Als Roxana mij ziet begint ze te lachen. Maar dan hoor ik onze moeder. Papa wuift wat weg en laat weten dat Roxana een pakketje heeft. Hij loopt langs haar heen de woonkamer in. “Waarom in hemelsnaam ruik ik hier in een enorme brandgeur hangen? What the heck is er gebeurd?” Vraagt ze verbaast. 'niks bijzonders" antwoord ik terwijl langzaam naar de gootsteen schuifel en de kraan aanzet waardoor de laatste restjes van mijn t-shirt doven. Daarna doe ik de kraan weer uit.
    Roxana fronst naar de doos en leest dezelfde brief op als ik had. Direct daarna, nog voor ik haar kan tegenhouden heeft ze de doos al geopend en komt dezelfde man als een hologram. “Wat leuk een uitdaging!" Roxana springt op mijn rug “Op excursie. Breng me maar naar mijn kamer. Ik weet dat je me gaat missen.” Zodra Roxana de doos voor mijn neus ziet staat ze weer op de grond. "Huh doe jij ook mee?" vraagt ze verbaast. "Jep" Antwoord ik droogjes.
    Ik hoor papa vloeken en hij staat inderdaad weer in de keuken. "jij kent het woordje geduld net zo slecht als je broer de woordjes niet doen kent he" snauwt hij boos. "Sjonge jonge" papa begint te ijsberen en zucht. "En ik maar denken dat alleen Callum het talent had zich in de nesten te werken" Ik haal mijn schouders op. "je moest eens weten" antwoord ik. Papa kijkt me boos aan.
    "Zo, hoe gaat het met mijn monstertjes?" Ik kijk op. Mama staat in de deur opening en leunt tegen de deur post. "Monsters?" herhaalt papa verbaast. "Wilde je ontkennen dan dat het mónsters zijn David?" zegt mama bitter. "Mijn oudste zoon, dat ooit nog mijn schatje was" Ik bal mijn vuisten. Wat gaat ze nou weer zeggen? "Die slaat zijn beste vriend dood om een of ander wijf." Ik sluit een tel mijn ogen. Mijn lippen tot een bittere streep geperst. "En mijn oudste dochter hupst liever naar de keuken dan dat ze haar moeder overeind helpt" Mama snuift. "Jacey genoeg" zegt Papa zacht. Mama kijkt me recht aan. "Jacey!" waarschuwt papa haar. "Ik begrijp wel hoor, waarom Elizabeth vreemd ging met Calvin. Moet je jezelf nou zien Josh. Je bent een monster, je ogen geven licht en je slaat liever iemand neer dan dat je het uit praat"
    Plotseling gaat het heel snel. Ik sta bij haar, en heb haar al voor haar shirt vast en sla haar keihard tegen de muur. Zo hard dat ik de lucht uit haar lichaam hoor gaan. "ík ben het monster?" sis ik kwaad. "Welke moeder zadelt haar man en oudste kinderen nou op met de andere kinderen omdat ze zelf liever geniet van haar drank? Welke moeder voedt haar eigen kinderen niet eens op?!" De klap die mijn moeder mij geeft op mijn wang, galmt door de ruimte. Ik gooi haar naar het midden van de keuken. "Ik voed mijn kinderen op!" snauwt Mama. "Oohja? Hoe oud is Selena dan? Hoe oud is je jongste dochter Mam?" snauw ik kwaad. "Vijf" antwoord mam, zeker van haar zaak. "Ze is negen" verbeter ik haar. Ik zet een stap haar richting op maar papa springt tussen ons in. "GENOEG" buldert hij. Papa is een kop groter en een stuk breder dan ik, dus ik luister. Hij sleurt mam overeind aan haar arm. "naar de kamer jij" Hij duwt haar alvast richting de woonkamer. "En met jou ben ik ook nog niet klaar" hij wijst naar mijn gezicht. Hij sleurt mama de woonkamer in.
    "CALLUM" Selena rent op me af en ik til haar op. "Dag prinses van me" ik knuffel haar. "geef me eens een kus" Selena geeft me een kus. "Huiswerk af?" vraag ik streng. Selena trekt een engelen gezicht."ga snel halen boef" lach ik. Ik zet haar op de grond en geef haar een tik tegen haar billen dat ze naar de trap gaat. "Hoi roxy" zegt ze vrolijk als ze langs Roxana loopt en dan de trap op ren.
    Zuchtend loop ik naar de keuken tafel. Pak twee sigaretten uit mijn pakje en steek ze beide op. Terwijl ik de rook uitblaas geef ik er een aan Roxana. Ik weet dat ze rookt. Dan leun ik met mijn onderarm op haar schouder. "Goed je weer te zien zus" zeg ik en ik druk een kus op haar slaap. Ik stop mijn sigaret weer in mijn mond. "Ik hoop dat jij nog een beetje normaal bent, want de wereld wordt steeds raarder" zeg ik terwijl de sigaret in mijn mondhoek bungelt. Dan neem ik een heis en haal de sigaret uit mijn mond waarna ik de rook extra langzaam uitblaas. Pap komt de keuken eindelijk weer een. "Wat moet ik nou met jullie" zucht hij. "zijn jullie straks beide weg voor god mag weten hoelang. Let een beetje op elkaar oké? Ik kan jullie niet beide verliezen, ook niet een van jullie" Ik stop de sigaret in mijn mond, sla mijn arm dan om Roxana haar schouders, neem een heis en haal de sigaret uit mijn mond. "Wanneer let ik niet op haar Pa?" zeg ik terwijl de rook langzaam uit mijn mond komt terwijl ik praat.

    [ bericht aangepast op 13 feb 2014 - 20:46 ]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]