High School || One Direction || RPG - Speeltopics

Rollen:

Jongens:

Louis William Tomlinson - Whisperings
Harry Edward Styles - Eighties
Zayn Javadd Malik - Gereserveerd door Presley
Liam James Payne - Presley
Niall James Horan - LegoIas
Rowan Jason McScott -LegoIas
-

Meisjes:
- Frankie Noah Calloway - Whisperings
- Rosalie Allen - CrazyGirlxx
- Brianna Jade Aurélie Tomlinson - Malcolm
- Alexandrya Irina Martin - Benzema
-
-
-

Regels:

• Minimaal een post van minstens 150 woorden, dit is makkelijk haalbaar. Het liefst meer, maar minimaal 150.
• Max. 3 personages per persoon
• Alleen je eigen personage(s) besturen, niet die van anderen.
• Hou het een beetje realistisch, bijvoorbeeld geen relatie binnen twee dagen.
• Geen ruzie OOC, IC mag natuurlijk wel.
• Geen Mary-Sue's / Gary Stue's
• 16+ is toegestaan! maar houd het netjes.
• Namen van leraren en lesroosters kunnen worden verzonnen tijdens de RPG, maar het is wel de bedoeling dat iedereen zich aan die namen en roosters houdt.
• Reserveringen blijven 72 uur staan.
• OOC tussen haakjes, of in het Praattopic.

Vakken:



De School

Lokalen, maar dan ingericht naar het vak wat daar gegeven wordt.
Gangen + Kluisjes
Aula + podium voor optredens
Administratie
Computerlab

HAVE FUN <3

Begin: Iedereen komt aan op school, op de eerste schooldag. De leerlingen hebben even tijd om de school te verkennen, waarna ze naar drama worden gestuurd. Mevrouw Hall zal de leerlingen rondleiden.

[ bericht aangepast op 1 maart 2014 - 18:38 ]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Louis William Tomlinson

Ze is weggelopen. Zomaar weggelopen. Alleen sta ik te denken aan Brianna, mijn zusje, die nu al problemen maakt. Denk ik. Ik moet haar ook wel wat meer vertrouwen, maar Bree is een heftig geval. Ik had één keer een sigaret gerookt, maar ik vond het vreselijk vies. Hoe mijn zusje het voor elkaar heeft gekregen om met de verkeerde personen om te gaan, en meer, is mij nog steeds een raadsel… Plots ontwaak ik uit mijn trance, ik had enkel voor me uit gestaard. Vliegensvlug greep ik de spullen die Bree had achtergelaten bij elkaar en stopte ze in mijn tas. Zometeen zou ik ze weggooien, of tot na schooltijd in mijn kluisje bewaren.
In de verte zie ik Brianna op me afkomen. Eigenlijk zou ik nu boos moeten worden, dat zou elke volwassene, of verzorger doen. Maar ik werd het niet. Waarom? Ik had medelijden met mijn zusje en ik hield van haar. 'Lou, sorry van daarnet.' zegt ze twijfelend. Ik zie dat ze het moeilijk vindt om haar excuses aan te bieden, maar daar ga ik niet op in. 'Ik - Ik ga het proberen.' Het meisje slaat haar blik neer, maar ik ben reuzetrots op haar. Ik zakte een beetje door mijn knieën en keek Brianna van onderen aan. 'Ga je het dan echt proberen? Ga je hulp zoeken?' vroeg ik fluisterend, terwijl ik haar handen vastpak. 'Samen met mij lukt dat je, Brianna. Je bent sterk.' Ik loog niet, mijn zusje was echt geen mietje, hoewel dat vast al duidelijk was. Ik zou misschien wat meer van haar moeten hebben.

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Brianna.

Louis zakt een beetje door zijn benen, om me aan te kunnen kijken. Veel is niet nodig, vanwege mijn onhandig lange benen. Hij begint te ratelen over hulp en ik begrijp dat hij denkt dat, dat is eat hij denkt dat ik bedoel. Even sta ik besluitloos stil. "Waarom heb ik hulp nodig?" vraag ik hem zachtjes, klein. "Ik ben toch niet gek? Nee toch? Of wel?" Op het moment begon ik overal aan te twijfelen. En dan nog vooral aan mijzelf. "Ik wil niet naar een inrichting Lou. Net als Harry. Dat wil ik niet. Ik ben niet verslaafd." Of ik nu zowel tegen hem als mezelf aan het liegen ben weet ik niet. "Maar," ik slik. "Ik ga mijn best proberen te doen op school, voor jou en mam. E- En Iik ga proberen bij dr politie vandaan te blijven."
Ik voel me zo verdwaald. Zo mietig. Dit is zo niet ik. Maar ik bn zo bang Louis te verliezen dat ik deze belofte wel moet maken. En zomaar verbreken ga ik het niet. Ik zal proberen Louis minder tot last te zijn, vaker naar school te gaan. Minder vaak op het matje geroept te worden door de politie. Op de één of andere manier voel ik me beschaamd en ergens zelfs bang. "Lou," rolt er dan over mijn lippen. "Wat is er met me aan de hand? Waarom heb ik zulje gaten in mijn geheugen en blijkt er dat ik dingen doe die ik nooit zou doen?"

---

Reality's overrated.

Louis William Tomlinson

Even staat het meisje stil. 'Waarom heb ik hulp nodig?' vraagt ze dan zachtjes. Ik zie dat het haar raakt, dat ze het meent. Ik weet niks te zeggen, wat moet je nou antwoorden op zo'n vraag? 'Ik ben toch niet gek? Nee toch? Of wel?' vervolgt mijn zusje. Ik wil zoveel tegen haar zeggen. Dat ik van haar houd, dat ze helemaal niet gek is. Maar het lijkt wel alsof mijn hersenen het niet toe laten, de verbinding met mijn gedachtes en stem verbreken. 'Ik wil niet naar een inrichting Lou. Net als Harry. Dat wil ik niet. Ik ben niet verslaafd.' Brianna is nog nooit zo gevoelig geweest, hoewel ik die kant meerdere keren had gezien. Weer lukte het me niet iets te zeggen. Het is echt geen pretje tegen je zusje te moeten zeggen dat ze wel verslaafd is, ook al probeert ze zichzelf ervan te overtuigen dat het niet zo is. 'Maar,' Bree slikte even, 'Ik ga mijn best proberen te doen op school, voor jou en mam. E- En Iik ga proberen bij de politie vandaan te blijven.' Tranen glinsteren in mijn ogen, zo trots was ik op Brianna. Ik wist wel dat ze doorhad dat het niet goed ging. Dat gaat ze zelf oplossen, met mijn hulp. Ik zal haar erdoorheen slepen, ik zal haar helpen. 'Wat is er met me aan de hand? Waarom heb ik zulje gaten in mijn geheugen en blijkt er dat ik dingen doe die ik nooit zou doen?'
Ik slik en besef me dat mijn stem weer functioneert. 'Laten we bij het begin beginnen, Brianna.' De brok in mijn keel wordt steeds groter. 'Je bent helemaal niet gek, je bent juist hartstikke intelligent. Je hoeft ook niet naar een inrichting, er zijn ook mogelijkheden dat je kan worden geholpen met behulp van psychologie.' Even blijf ik stil. Nu komt het gedeelte waar ik geen antwoord op wist. 'Brianna, ik weet dat niet. Als je op je gevoel afgaat, ben jij de enige die kan verklaren waarom je dingen doet die je nooit zou doen. Zullen we binnenkort naar een psycholoog gaan? Die kan je vast helpen.' Ik hoop dat ze "ja" zegt, ze had het werkelijk nodig. Dan zou ze ook een eigen toekomst kunnen opbouwen, zelfs al is ze daar helemaal niet zeker van. Ik weet zeker dat ze het geweldig gaat vinden. Iedereen verdient een toekomst. Brianna ook.

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Brianna.

"Laten we bij het begin beginnen, Brianna, " zegt Louis uiteindelijk. Hij zegt dat ik niet gek ben en begint dan over rrn psycholoog. Even val ik stil. Weet niet wat ik moe zeggen, normaal zou ik harstikke boos worden. Zou ik hem zeggen dat hij zulke rare dingen niet in zijn kop zou moeten brengen. Maar nu weet ik het even niet. Tot ik me er dan pijnlijk van bewust word dat ik hier op school zit. Of sta. Wat maakt het uit. Langzaam schud ik mijn hoofd. "Geen psycholoog, " zeg ik dan opeens op edn hele andere toon. Er weerklinkt ingehouden woede. "Psychologen zijn voor gekken en mensen met deprssies. Of voor mensen met familie die denken dat ze het zelf niet aan kunnen. Louis. Je bent mijn broer, maar het gaat prima met me. Iedereen doet de hele tijd alsof ik een één of ander gevaarte ben, of op een dag nog eens mijn eigen einde ben. Ook toen ik in het ziekenhuis lag- Iedereen bleef maar vragen hoe het met me ging. Alsof ik een kleuter ben! Het gaat ge-wel-dig, okay. Ik heb de tijd van mijn leven. Laten we nu naar Hallie gaan, voor ik toch de biezen neem."

---

Reality's overrated.

Rowan McScott

'Aangenaam, Scotty,' zegt ze. Het zou vriendelijk kunnen zijn, maar voor mij klinkt het enkel spottend. Ik hoor de bijnaam die ik vroeger iedere dag maar weer kreeg. Ik doe moeite niet in huilen uit te barsten en bal onder de tafel mijn vuisten om niet boos te worden. 'Nee, ik denk het niet.' Ik grinnik en kijk naar het meisje - haar naam weet ik nog steeds niet. Ze loopt weg en ik haal opgelucht adem. 'Bitch,' zeg ik redelijk zachtjes. 'Dus...' zeg ik tegen Liam. IK negeer het hele gevoel en probeer normaal te doen. Eigenlijk zou ik iemand willen slaan, of op iets mijn woede kunnen uiten. Ze is precies zo'n type dat voor een nacht bij iemand is en de volgende dag alweer iemand anders heeft. Maar ik zal er niks over zeggen want zo te zien trapte Liam erin. Maar toch wil ik hem waarschuwen.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Niall Horan


'En ik kan zo wel goed zien hoor,' antwoord ze. Ik knik. 'Iets minder scherp, maar het gaat.' Ik knik weer en grinnik. Ik heb nooit een bril gehoeven en ben daar redelijk blij mee. Mensen zien je op de een of andere manier toch anders. 'Heel erg. Vooral in muziek,' zegt ze. Daar heb ik ook ontzettend veel zin in. Ik mag dan veel andere dingen doen, maar mijn hart ligt altijd bij de muziek. Ik kan er uren over door praten. 'Jij? Of ben je te cool voor school en ga je spijbelen.' Ik lach en schud mijn hoofd. 'Nee, zo cool ben ik niet. Mocht ik willen. Maar ik hou ook heel veel van muziek. Ik speel gitaar en ik zing,' leg ik uit. Zonder dat ik het zelf doorhad ben ik weer de vrolijke jongen geworden die overal de grap in ziet en overal om moet lachen. Ik hoop maar dat het niet heel erg raar overkomt.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Frankie Noah Calloway

Niall lachte en schudde zijn hoofd. Gelukkig. Hij had direct een stoere indruk op me gemaakt, ik wilde niet meteen de eerste schooldag omgaan met het soort persoon dat graag spijbelt. Het liefst mijn hele schooltijd niet. 'Nee, zo cool ben ik niet.' antwoordde Niall. 'Mocht ik willen. Maar ik hou ook heel veel van muziek. Ik speel gitaar en ik zing.' Ik wist het, ik wist wel dat het helemaal niet zo'n badboy-type was als dat het leek. Niall was gewoon eens simpele alledaagse schooljongen. Zingen, interessant. 'Nice!' zeg ik dan ook tegen de jongen. 'Ik zing ook, en ik speel piano en viool.' vervolgde ik. Wanneer ik het had over piano spelen, had ik het over verschillende stijlen. Ik imiteerde Mozarts ontwerpen na, maar ook popliedjes die ik via YouTube om had gezet in pianoakkoorden. 'Ik ben net bij het dramalokaal geweest, het lokaal van Hall… Zullen dat daarheen gaan?' vroeg ik. Op een dag zou ik er toch heen moeten gaan.

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Niall Horan

'Nice! Ik zing ook, en ik speel piano en viool,' zegt ze. Ik glimlach. 'Ik wil graag piano leren spelen, maar ik hou vooral van gitaarspelen,' leg ik uit. 'Ik ben net bij het dramalokaal geweest, het lokaal van Hall… Zullen dat daarheen gaan?' stelt ze voor. Ik knik. 'Oké, goed idee,' antwoord ik en ik pak nog snel een koekje uit haar pak met cookies. 'Sorry, ik hou van die cookies,' antwoord ik met een grote grijns. Ik kijk rond. 'Waar is het drama lokaal?' vraag ik aan haar. Ik kijk rond en zie die lerares ook nog nergens. Ik zie wel een heleboel mensen, waaronder redelijk wat leerlingen die er stoer uitzien. Ik val er vast wel weer buiten, pas er niet bij en word dan door iedereen genegeerd. Daar heb ik dus geen zin in. Ik kijk naar de grond als er iemand is die ik ken. Moet dat nou?

---

Spoiler alert: you will save yourself

Liam Payne.

'Aangenaam, Scotty,' zei Brianna wat voor hem waarschijnlijk niet zo aardig klonk. Aangezien ik nu op een andere school zit had ik besloten Rowan een kans te geven. Hij grinnikte toen ik zei dat het waarschijnlijk niets voor hem was. "Sory, guys. Ik moet mijn broer even zoeken, anders gaat die weer zeiken," zei ze en liep nogal heupwiegend weg. 'Bitch,' zei Rowan redelijk zacht, maar ik hoorde het wel. 'Je kent haar nog niet eens.' zei ik. 'Dus, nog wat interessants te vertellen?' vroeg ik. Ik was me inmiddels best gaan vervelen.

---

How far is far

Frankie Noah Calloway

Niall glimlacht wanneer ik vertel dat ik piano en viool speel. 'Ik wil graag piano leren spelen, maar ik hou vooral van gitaarspelen.' Het zou leuk zijn als ik hem pianoles mocht geven, maar ik was nog geen dag op school. Misschien later, op dit moment was het nog een beetje te vroeg. 'Ik ben net bij het dramalokaal geweest, het lokaal van Hall… Zullen dat daarheen gaan? stelde ik voor. 'Oké, goed idee.' antwoordde Niall, waarna hij snel nog een chocolate chip uit de doos pakte. 'Sorry, ik hou van die cookies.' grijnsde de jongen. Ik gaf hem een zachte tik op zijn schouder. 'Gluiperd!' lachte ik gespeeld boos. 'Waar is het drama lokaal?' vroeg hij, waarna hij even rondkeek. Ook ik had nog geen glimp van Hall opgevangen, ik wist alleen dat we naar het lokaal moesten, daar zouden we een rondleiding krijgen of zo. Hopelijk waren de anderen ook aardig, dan had ik misschien nog een kans net zoveel vrienden als op mijn vorige school te krijgen.

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[ Licht heupwiegend.

En zou er weer met Louis gereageerd kunnen wordrn?]

---

Reality's overrated.

Louis William Tomlinson

Wanneer ik over een psycholoog begin, valt Brianna stil. Normaal gesproken zou ze volledig uit haar plaat gaan, gillen dat ze geen psycholoog nodig heet, maar ik denk dat het heel goed zou helpen wanneer Bree iemand had om mee te praten. Langzaam schudt ze haar hoofd. Dt had ik al verwacht. 'Geen psycholoog.' zegt ze dan, vol ingehouden woede. Dat is voor mij het teken dat ik op moet passen, voordat ze me wat aandoet. En dat is geen sarcastische grap. 'Psychologen zijn voor gekken en mensen met deprssies. Of voor mensen met familie die denken dat ze het zelf niet aan kunnen. Louis. Je bent mijn broer, maar het gaat prima met me. Iedereen doet de hele tijd alsof ik een één of ander gevaarte ben, of op een dag nog eens mijn eigen einde ben. Ook toen ik in het ziekenhuis lag- Iedereen bleef maar vragen hoe het met me ging. Alsof ik een kleuter ben! Het gaat ge-wel-dig, okay. Ik heb de tijd van mijn leven. Laten we nu naar Hallie gaan, voor ik toch de biezen neem.' Ik snap dat ze hier snel weg wilt komen, snel door wilde gaan. Ik besloot daarom niet op haar ideeën over een psycholoog in te gaan. 'Bij het dramalokaal.' antwoordde ik rustig. 'Maar vergeet niet, Bree, als je van gedachten veranderd, of er is iets, moet je naar me toekomen.' Met die woorden beende ik naar het dramalokaal, wachtend tot Bree me volgde. Ik wist niet wat er door me heen ging. Ik was boos op mijn zus, maar ik had ook veel medelijden.

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Brianna "Bree" of "Brian" Jade Aurélie Tomlinson.

"Bij het dramalokaal," antwoord Louis rustig. Maar in zijn ogen ondervind ik dat hij boos op me is, en medelijden, dat eerste, ik wil niet dat hij boos op me is nee, maar dat tweede vind ik erger. Anders erg. Medelijden, het slaat nergens op! Ik ben niet dodelijk ziek of zo. Dat hij boos is snap ik eigenlijk wel. "Maar vergeet niet, Bree, als je van gedachten veranderd, of er is iets, moet je naar me toekomen." Louis beend weg. Ik heb hem teleurgesteld, alweer.
Stilletjes loop ik achter hem aan, zorg dat de sigaretten goed verstopt zijn en veeg geïrriteerd een paar losse plukken donker haar achter mijn oor.

---

Reality's overrated.

Niall Horan

'Gluiperd!' Ik grinnik maar zeg verder niks. Ze weet zelf ook niet waar het drama lokaal is dus besluit ik naar een van de leraren te lopen. 'Hallo, we zijn op zoek naar het drama lokaal, waar is dat?' vraag ik. De leraar wijst ons de weg en ik loop er heen. Het is niet ver en ik zie het al snel. Ik vind het best wel een mooi lokaal, helemaal van hout. Ik zie de lerares en loop naar haar toe. 'Goedemorgen mevrouw Hall,' begroet ik haar, 'Ik ben Niall Horan.' Ik loop naar een plekje achterin en zet mijn tas op de grond. Ik kijk naar Frankie. 'Kom je naast me zitten?' stel ik voor. Ik ben meestal rustig en luister gewoon naar wat de leraar te vertellen heeft. Ook heb ik altijd al mijn aantekeningen goed in mijn schrift staan. Dat is misschien niet iets wat stoer is, maar voor goede cijfers werkt het wel.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Frankie Noah Calloway

Plots loopt Niall naar een van de leraren. 'Hallo, we zijn op zoek naar het drama lokaal, waar is dat?' Snel loop ik achter hem aan. De leraar wijst ons de weg, erg handig, als je niet weet waar je heen moet. Vroeger schaamde ik me altijd kapot wanneer ik als een hopeloos persoon de weg moest vragen, maar nu Niall het vraagt lijkt het ineens een stuk minder gênant. Eenmaal bij het lokaal aangekomen, loopt Niall naar de lerares toe. Alsof ik een of andere volger ben, loop ik alweer achter hem aan. 'Goedemorgen mevrouw Hall.' begroet hij de leraar, 'Ik ben Niall Horan.' Ik glimlach waarna ik zijn voorbeeld volg. 'Eh… Frankie.' Mevrouw Hall kijkt me streng aan. 'Frankie wie?' Meteen begin ik te blozen. 'C - Calloway…'
'Kom je naast me zitten?' klink er vanuit een van de stoelen. 'Oh ja!' lach ik, waarna ik snel ga zitten, mijn tas last neervallen een gesprek aanga. 'Dus, wat voor muziek maak je dan eigenlijk?'

[Zou iemand een rooster kunnen maken? Het liefst voor vanavond?]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa