High School || One Direction || RPG - Speeltopics

Rollen:

Jongens:

Louis William Tomlinson - Whisperings
Harry Edward Styles - Eighties
Zayn Javadd Malik - Gereserveerd door Presley
Liam James Payne - Presley
Niall James Horan - LegoIas
Rowan Jason McScott -LegoIas
-

Meisjes:
- Frankie Noah Calloway - Whisperings
- Rosalie Allen - CrazyGirlxx
- Brianna Jade Aurélie Tomlinson - Malcolm
- Alexandrya Irina Martin - Benzema
-
-
-

Regels:

• Minimaal een post van minstens 150 woorden, dit is makkelijk haalbaar. Het liefst meer, maar minimaal 150.
• Max. 3 personages per persoon
• Alleen je eigen personage(s) besturen, niet die van anderen.
• Hou het een beetje realistisch, bijvoorbeeld geen relatie binnen twee dagen.
• Geen ruzie OOC, IC mag natuurlijk wel.
• Geen Mary-Sue's / Gary Stue's
• 16+ is toegestaan! maar houd het netjes.
• Namen van leraren en lesroosters kunnen worden verzonnen tijdens de RPG, maar het is wel de bedoeling dat iedereen zich aan die namen en roosters houdt.
• Reserveringen blijven 72 uur staan.
• OOC tussen haakjes, of in het Praattopic.

Vakken:



De School

Lokalen, maar dan ingericht naar het vak wat daar gegeven wordt.
Gangen + Kluisjes
Aula + podium voor optredens
Administratie
Computerlab

HAVE FUN <3

Begin: Iedereen komt aan op school, op de eerste schooldag. De leerlingen hebben even tijd om de school te verkennen, waarna ze naar drama worden gestuurd. Mevrouw Hall zal de leerlingen rondleiden.

[ bericht aangepast op 1 maart 2014 - 18:38 ]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[Ik ga nu reageren met Zayn]

---

How far is far

Rowan McScott

Ze pakt een choclate chip cookie uit het pak en geeft het aan mij. 'Eet maar,' glimlacht ze. Ik glimlach terug en begin het koekje op te eten. 'Maar ik ben naar Londen verhuisd, zodat mijn vader dichterbij zijn werk woont.' Ze klinkt alsof ze het niet zo leuk vind. 'We gaan kijken of er nog anderen zijn,' ze grijpt mijn hand en trekt me mee. Ik kijk schuw om me heen of er niet mensen zijn die ik ken. Ik schrik me dood als ik iemand zie die ik al heel lang ken. Liam Payne. Hij zat bij mij op de vorige school. Meteen komen verdrietige herinneringen naar boven. Toch wil ik liever dat hij hier is dan een van die andere jongens. Liam vond ik stiekem heel erg aardig, maar ik durfde dat nooit te zeggen. De anderen zouden me alleen maar uitlachen en vervelende dingen zeggen. Ik besluit maar het zekere voor het onzekere te nemen en stap op Liam af. 'Hoi, ik wist niet dat jij ook naar deze school ging,' zeg ik met een beetje trillende stem.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Zayn Malik.

Ik zat om me heen de kijken. Niet veel interessants hier. Ineens kwam er een meisje naar me toe gelopen, op belachelijk hoge hakken. Ze plofte nonchalant naast me neer en keek me aan. 'Geef even een aansteker.' zei ze met een sigaret tussen haar vingers. Ik keek haar verbaasd en licht beledigd aan. 'Er bestaat ook nog zoiets als alsjeblieft zeggen, of je eerst voorstellen voordat je gelijk naar mijn aansteker vraagt, maar oke, hier.' zei ik en gooide het ding naar haar toe. Ik wist zelf hoe irritant het is als je geen vuur bij je hebt en je wilt roken. Ik keek haar aan. 'Dus wat is je naam?' vroeg ik, en keek weer een beetje verveeld om me heen.

---

How far is far

Brianna "Bree" of "Brian" Jade Aurélie Tomlinson.

Mijn ogen maken contact met de jongen en ik lip over mijn lippen, tuit die even en grijns even. Hij kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan en mijn blik word uitdagend, hij knipoogt grijnzend naar me. Ik wiebel even met mijn wenkbrauw en loop hem dan grijnzend voorbij, maar laat onderweg wel mijn ogen over zijn lichaam glijden. Dat ook hij de onschuld zelve niet is had ik zo snel al wel door, maar dat hij ook wel in is voor iets leuks maakt het alleen maar beter. Meteen op hem aflopen zou het saai maken, of dat vind ik in ieder geval. Dat is iets wat je tijdens een avondje uit doet, maar niet voor nu. Als ik hem voorbij ben grabbel ik in de zak van mijn leren jack naar het pakje kauwgum, ondanks heb ik er een hekel aan als ik zo sterk naar rook ruik. Nee, doe dan maar die frisse geur van mint.

---

Reality's overrated.

[Sorry, ik kan pas weer over een half uur reageren]

---

How far is far

Alexandrya Irina Martin

Ik zag zijn verbaasde en licht beledigde blik wat me alleen maar deed grijnzen. Ach, hij moet er maar tegen kunnen. 'Er bestaat ook nog zoiets als alsjeblieft zeggen, of je eerst voorstellen voordat je gelijk naar mijn aansteker vraagt, maar oke, hier.' zei hij en hij gooide de aansteker. 'Dat zou ik kunnen doen ja... Maar dit werkt blijkbaar ook.' zeg ik met een kleine grijns. Ik vang het ding gemakkelijk met een hand en steek mijn sigaret aan. Vervolgens gooi ik hem terug en neem een korte hijs van de sigaret. Ik blaas de rook uit en kijk voor me aan. 'Dus wat is je naam?' vroeg hij vervolgens en ik kijk hem kort aan. 'Alexandrya.. Maar die naam is me te lang dus noem me maar Alex ofzo.' zeg ik. Ik neem nog een hijs en laat mijn blik over hem glijden. 'En jij bent?' vraag ik en kijk weer naar zijn gezicht..

---

Your love makes me strong, your hate makes me unstoppable

Louis William Tomlinson

Samen met Brianna stapte ik de auto uit. Begrijp me niet verkeerd, ik hield zielsveel van het meisje, maar ik zou het toch handiger vinden als ze hulp zocht. Dat is niet alleen beter voor haar, ook voor mij. Bree luistert enkel naar mij, ik moet haar mijn leven lang in toom proberen te houden.
Vannacht werd ik gebeld door de politie dat mijn zusje dronken aangetroffen op een "verkeerd" feest. De politie kent Brianna Tomlinson nu wel, ze kennen mijn nummer haast uit hun hoofd!
Snel loop ik achter Brianna aan, ik mocht haar niet uit het zicht verliezen. Wie weet wat ze allemaal ging doen? We liepen langs één van de auto's van een ander leerling, of zijn/haar voogd. Ik bekeek het voorwerp eens goed. En witte Peugot 208, niet iets voor mij.
Ik draaide mij weer om, naar Bree. Ze likte over haar lippen, waarna ze deze even tuitte. Naar een jongen. Ik laat hun gebaren maar even gaan, Brianna is zoals ze is en ik mag haar flirterige gedrag niet van haar afnemen. 'Brian,' zei ik tegen haar, 'we moeten opzoek naar ene Hall.'

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Liam Payne.

Ze wiebelde even met haar wenkbrauw en liep grijnzend voorbij. Onderweg zag ik hoe ze haar ogen over mijn lichaam liet glijden. Ik grijnsde, ja, er is misschien toch wel iets interessants te doen op deze school. Toen werd ik gestoord door een of andere gozer. Wacht, die gast ken ik, dat is McScott van mijn oude school. 'Hoi, ik wist niet dat jij ook naar deze school ging,' zei hij met een beetje een trillende stem, wat mij alleen maar meer liet grijnzen. 'Nou, nu weet je het dus.' zei ik verveeld. 'En wat kom je doen McScott?' vroeg ik, en keek hem verveeld aan. Als die jongen denkt dat we ineens best friends zijn omdat we elkaar toevallig kennen kom ik hem wel even uit zijn droom helpen. Ik keek even verveeld om me een, en wachtte op zijn reactie.

---

How far is far

Zayn Malik.

'Dat zou ik kunnen doen ja... Maar dit werkt blijkbaar ook.' zei ze met een kleine grijns. 'Ja, daar heb je een punt.' zei ik nu toch wel grijnzend. Ze ving mijn aansteker met een hand en stak haar sigaret aan. Vervolgens gooide ze mijn aansteker terug, en die ving ik nu ook met een hand, en deed hem terug in mijn broekzak. Ze keek me kort aan toen ik vroeg hoe ze heet. 'Alexandrya.. Maar die naam is me te lang dus noem me maar Alex ofzo.' ik knikte, en nam nog een hijs van mijn sigaret. 'En jij bent?' vroeg ze en keek weer naar mijn gezicht. 'Zayn.' zei ik simpel. Ik had geen moeilijke naam of zo, ik heette gewoon simpel Zayn, en sommige mensen hadden zelfs al met die naam moeite.

---

How far is far

Frankie Noah Calloway

Rowan nam onzekere stappen naar een jongen, die ik niet kende. 'Hoi, ik wist niet dat jij ook naar deze school ging.' zei hij. Nou dat was fijn voor hem, had hij ook een bekende in de buurt. Toen pas besefte ik me dat de stem van de jongen had getrild, misschien was hij wel bang voor zijn oude klasgenoot. 'Nou, nu weet je het dus.' antwoordde de jongen, alsof het hem niks kon schelen dat Rowan er was. 'En wat kom je doen McScott?' Ik vond het wel zielig voor Rowan, zo te zien was deze jongen een pestkop, tenminste, hij was niet echt aardig. 'Hier.' glimlachte ik, waarna ik een chocolate chip uit de paarse koektrommel pakte, en hem aan de jongen gaf. 'Eet op, ze zijn echt lekker! Ik ben Frankie Calloway.' Zelfs al was deze jongen niet al te aardig, het was alsnog beleeft om me eventjes voor te stellen.

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Liam Payne.

Er was een meisje bij Rowan, die me nu pas op viel. 'Hier.' glimlachte ze waarna ze een koekje uit de paarse koektrommel pakte die ze bij zich had. Ik keek haar aan met een opgetrokken wenkbrauw. Wat? Ging ze me nou serieus koekjes lopen voeren. 'Eet op, ze zijn echt lekker! Ik ben Frankie Calloway.' zei ze en gaf me het koekje. Ik pakte het koekje aan. 'Ehh, dankje.' zei ik. Ik rolde met mijn ogen, ik moest me natuurlijk nu ook voor gaan stellen, anders zou ze vast niet weggaan. 'Ik ben Liam, Liam Payne.' zei ik, en wachtte tot ze met z'n tweeen weg zouden gaan.

-Sorry kort, maar ik ga slapen, bye-

[ bericht aangepast op 1 feb 2014 - 0:28 ]

---

How far is far

Rowan McScott

'Nou, nu weet je het dus. En wat kom je doen McScott?' vraagt hij. Ik duik meteen in elkaar. Waarom moest ik hier zo nodig naar toe? Frankie komt vrolijk aangelopen en biedt Liam een koekje aan. Ik zit in elkaar gedoken op een stoel en kijk bang omhoog. Het is echt een geweldig begin van het schooljaar - niet dus. 'S-sorry,' fluister ik. Ik wil hier weg, maar weet dat het geen zin heeft. Waarom moest ik nou zo nodig naar een van de jongens die mijn leven verpest hebben? Juist ja, omdat ik dacht dat het hier misschien wel kon veranderen, dat hij zonder zijn vrienden anders zou zijn. Nou, fout gegokt. Ik doe moeite om niet in tranen uit te barsten en ben gewoon stil. 'I-ik ga wel weg,' zeg ik maar, maar ik sta nog niet op. Ik weet dat hij nu waarschijnlijk iets van me wil, zoals vroeger. ik deed allemaal dingen die ik niet wou doen, alleen omdat ik bang was.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Liam Payne.

Hij dook meteen in elkaar toen ik vroeg wat hij kwam doen. Hij zat in elkaar gedoken op een stoel, en keek bang omhoog. 'S-sorry,' fluisterde hij. Wat een watje, serieus. Maar ja, niet iedereen is zo direct als mij en mijn oude vrienden. Ik mis ze eigenlijk wel, maar dat ga ik echt niet laten blijken. En bovendien heb ik helemaal niemand nodig, aan mezelf heb ik al genoeg. 'I-ik ga wel weg,' zei hij daarna, maar stond nog niet op. Ik zuchtte. 'Nee, blijf maar weer zitten.' zei ik en rolde even met mijn ogen. Ik pakte mijn pakje sigaretten uit mijn broekzak, en stak er een op. Tuurlijk weet ik we dat je in de kantine, of in school niet mag roken. Des te leuker de reacties van de leraren. 'Wil jij ook?" vroeg ik aan Rowan. Normaal gesproken zou ik er nooit een weggeven aangezien ik in geldgebrek zit, maar er is niets leuker dan zo'n goedgelovig en braaf joch aan het roken krijgen. Mijn ouders vonden het al vreselijk toen ze erachter kwamen, en die weten half niet wat ik nog meer uitspook, mar goed, dat hoeven ze ook niet te weten.

---

How far is far

Brianna "Bree" of "Brian" Jade Aurélie Tomlinson.

Als ik hem voorbij loopt grijnst de jongen. Nee, hij is zeker niet verkeerd. Ik kijk er nu al naar uit hem-
"Brian," verstoord Louis mijn gedachten dan. "We moeten opzoek naar ene Hall."
Ik draai me naar hem om, kijk hem even geïrriteerd aan en grom dan. Zelfs zonder hakken aan ben ik langer als mijn broer, en hij is toch echt de ouste en bovenal een jongen. "Oké, omdat jij het bent," geef ik dan - niet van harte - toe. Even zet ik halt, om mijn spullen weer in mijn laarzen te verbergen, stel ze meweer moeten controleren. Mijn voeten doen gewoon pijn bij iedere stap die ik zet en om eerlijk te zijn, ik irriteer me er mateloos aan. Wat is er met mij dat ik me tegenwoordig blijkbaar regelmatig zó klem zuip dat ik me niks meer kan herrineren? En dan ook echt helemaal niks. Ik bedoel, ik ben wel wat gewend, daarbij komen de herrineringen altijd in flarden terug. Maar nee hoor. Me er zorgen over maken ga ik echter niet doen, er zal toch wel niks aan de hand zijn? Gewoon een bijwerking van een goed avondje stappen. Al is het wel apart dat mijn kamer zich op de één of andere manier blijft ordenen.

[Morose heeft Brianna gisteravond voor de duidelijkheid dus 'overgenomen'. Morose kan, hoeveel troep er ook in Brianna's lichaam zit, zich heel normaal gedragen, alsof ze nuchter is, maar gek, de enige manier waarop je de drank of drugs in haar lichaam zou kunnen vinden op dat soort momenten is door testen. Morose neemt Briannan over als ze teveel heeft gedronken of gebruikt, of extreem geemotioneerd is. Alhoewel, normaal gedragen, haar ogen worden donkerder en ze krijgt een andere enge gezichtsuitdrukking. Morose is heel baldadig, zal snel op de vuist gaan. Morose doet Brianna zelf dus pijn. Dat is dus waarom ze zo'n last van haar hielen heeft. En, hoewel Brianna een chaoot is -is Morose heel geordend. Tot in de puntjes, alles zal zelfs op kleur liggen.]

---

Reality's overrated.

Louis William Tomlinson

Brianna draaide zich naar me om, de kille blik die op me rustte, beloofde niet veel goeds. Mijn zusje had me al eerder wat aangedaan, maar nooit iets ernstigs. Ach ja, ik lag drie keer in het ziekenhuis, maar het was haar vergeven. Ik vroeg me af wat er gisteravond was gebeurd. Was het Brianna die de politie had laten komen, of was het Morose? Morose was Bree's anders persoonlijkheid. Mijn grootste nachtmerrie. Ze nam mijn leven over, ik hoopte dat er een manier bestond om haar weg te jagen. Ik had het wel eens opgezocht, maar toen moest ik het tabblad al snel weer wegklikken, omdat Brianna het zag.
Het meisje gromde even. 'Oké, omdat jij het bent.' geeft ze dan toe. 'Heel erg bedankt.' verzuchtte ik. Zo, nu kreeg ik Bree in ieder geval mee naar de lerares. Ze zal het nog wel moeilijk krijgen met mijn zusje. Eigenlijk durfde ik het niet te vragen, maar toch wist ik uit te brengen; 'Weet je wat er gisteravond is gebeurd?'

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa