SiIhouette schreef:
(...)
Uh.. Wat? ;c
Iedereen die me 'ó zó goed' heeft geholpen, heeft me laten vallen. En dan sta ik godver in tranen toe te kijken hoe zij een ander knuffelen en troosten, hoe ze hun vertellen wat ze mij hebben verteld. Hun omhoog halen terwijl ze me letterlijk en figuurlijk de grond in trappen. Ze zijn allemaal weg, en ze hebben nooit een traan laten vallen voor me. Niemand. Ik voel me zo slecht, vooral omdat ik gewoon jaloers word. Jaloers voor helemaal niks. Vooral als ik op iemand's profiel beland en die gene heeft wat over '...' op zijn/haar profiel staan. En dan vertellen ze dat ze er ook altijd voor hem/haar zullen zijn, dat ze nooit zullen stoppen met hun vriendschap en al die anders fucked up shit. En dan vind ik mezelf weer met tranen in mijn ogen, want die zelfde woorden zijn tegen mij gezegd. Het enige verschil is dat ze hier wél bij hun woord blijven. Ik haat mezelf hier zo erg om, ik voel me gewoon worthless.
'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'