Rol: Studente Academy of Guillotine
Volledige naam: Yoru Namita Tsukiakari
Leeftijd: 19
Karakter: Yoru houdt niet van drukte. Ze is dan ook meestal niet op feestjes te vinden, al gaat ze wel graag naar concerten. Haar muziek is haar heilig, evenals haar gitaar en keyboard. Ze luistert veel naar metal en rockbands en ook speelt ze zelf wat muziek. Ze heeft een hekel aan pesten en als je haar pest zal je ook zeker een grote bek terugkrijgen of erger. Yoru heeft niet voor niks op jiujitsu gezeten toen ze jonger was. Ze heeft een hekel aan mensen die haar proberen te misleiden.
Yoru kan vaak niet helemaal uit haar gedachten komen. Ze heeft last van schizofrenie, waardoor het vrijwel altijd chaotisch is in haar hoofd. Ook kan ze moeilijk orde houden in haar leven, maar met heel veel inspanning lukt dit wel. Ze staat ’s ochtends dan ook al moe op, maar ze haalt wel goede cijfers. Yoru is erg stil en praat niet graag. Pas als ze je volledig vertrouwt zal ze over zichzelf vertellen.
Yoru kan vaak de kleinste dingetjes aanvoelen. Dit is niet haar gave, maar gewoon een instinct dat ze heeft ontwikkelt door haar verleden. Dit levert haar geregeld een grote bek op of een vervelende opmerking van een of andere swag fag die denkt cool te zijn. Ze kan hier wel tegen, maar er zijn grenzen.
Natuurlijk is ze niet perfect. Yoru kan erg kwaad worden, maar laat dit meestal niet merken, tot je echt te ver gaat. Ze heeft een emotieblok en laat haar emoties dus niet vaak zien. Dit kan moeilijkheden opleveren gezien niet iedereen hiervan gediend is.
Ondanks dat Yoru op The Academy of Guillotine zit, heeft ze niet echt een erge hekel aan mensen. Ze heeft een aantal goede banden met mensen, maar de meeste mag ze toch niet.
Uiterlijk:
Yoru heeft haar haren geverfd – dit doet ze nog steeds en ze probeert iedere keer een andere kleur uit. Haar eigen haarkleur is donkerbruin, maar hier heeft ze een hekel aan. Yoru heeft een normaal postuur, maar een vrij grote cupmaat. Ze heeft cup C, bijna cup D. Heel groot is ze niet, ongeveer 1 meter 74. Verder heeft ze een aantal tattoos die verstopt zitten onder haar kleding. Ook heeft ze een aantal piercings; 2 helix piercings in haar linkeroor, 3 in haar rechteroor en ze zit te denken aan een lippiercing. Haar tattoos zijn niet heel erg bijzonder, maar hebben veel betekenis voor haar. Hoe ze aan deze tattoos is geraakt vertelt ze liever niet, gezien ze amper praat en het voor zichzelf wilt houden. Ze heeft een tattoo op haar onderrug, We Are The Others met een roos, op haar linkerschouder heeft ze een bliksemschicht en aan de binnenkant van haar enkel heeft ze een teken waardoor ze altijd herinnert wordt aan haar gave; het is meer een zegel die ze kan gebruiken als het haar echt teveel wordt.
Gave: Yoru heeft niet voor niets altijd een van haar ogen bedekt. Haar rechteroog kan de gave van anderen overnemen of imiteren. Dit kan van alles zijn, maar er zit wel een limiet aan. Ze kan deze gaven overnemen en gebruiken, maar als ze dit teveel doet, kan ze het niet aan en zijn er consequenties die kunnen verschillen van ziek worden tot zelfs sterven. Daarom bedekt ze haar oog altijd, dan hoeft ze niet de hele tijd het te blokkeren. Vechttechnieken overnemen is echter niet zo’n groot probleem, gezien dit op conditie is gebaseerd. Het overnemen van vechttechnieken zou ze met gemak een week of langer vol kunnen houden door haar conditie. Ze bedekt haar oog vaak met een ooglapje, maar soms ook met een bandana die ze zo scheef heeft gebonden dat hij voor haar oog hangt. Ze heeft haar gave van haar opa geërfd. Het heeft alleen een generatie overgeslagen. Haar vader had hier geen last van, maar zij wel. Zelf wist hij nooit waarom zijn vader een ooglapje droeg, hij dacht dat het door een ongeluk kwam, maar het was de gave die hij probeerde te verbergen.
Familie: De familie van Yoru heeft haar tien jaar geleden afgestoten. Dit omdat toen haar gave begon te ontwikkelen en ze steeds meer van tv en vechtsporten overnam. Haar ouders zijn drie jaar later omgekomen in een auto-ongeluk, maar dit was hun eigen stomme schuld, want haar vader had teveel gedronken – evenals haar moeder. Ze heeft ook niet om hen gerouwd, gezien ze haar uit huis hadden gezet en ze in verschillende pleeggezinnen had gezeten. Haar laatste pleeggezin – toen ze bijna 16 was – was erg fijn. Haar pleegvader - Mikhail - was zelf een metalhead en had totaal geen problemen met haar muziekvoorkeur en sportkeuze. Haar pleegmoeder - Alice -had er ook niet veel problemen mee, gezien haar man dezelfde voorkeuren had. Haar pleegbroer – een vrij lange jongen van bijna 18 genaamd Lyeon (ook wel Leon genoemd) – was erg beschermend tegenover Yoru en ze was hier blij mee. Ook hij hield van vechtsporten en hij wilde haar nog wel eens helpen. Ze stuurt hen nog steeds brieven, omdat het de enige pleegfamilie was die niet naar haar oog vroeg. Mikhail heeft haar eerste tattoo betaald. Hij wist precies wat ze wilde en heeft dit uitgelegd aan de tatoeëerder. Dit was de We Are The Others tattoo. Deze heeft ze vlak voor haar zestiende verjaardag gekregen. Lyeon heeft haar tweede tattoo betaald - dit was de bliksemschicht. Het was haar verjaardagscadeautje van hem. Als ze op school is, mist ze hen ontzettend, ook al zijn ze geen mutanten.
Extra: Yoru houdt wel van wat alcohol, maar haar favoriete drankje blijft toch wel Monster Energy. Ze probeert dit altijd in te slaan als ze de stad in mag. ’s Avonds – van 18.00 tot 21.00 – werkt ze in een cafeetje. Er komen veel metalheads en er wordt meestal wel tegen haar gepraat. Zelf praat ze niet veel terug, al is er één specifieke jongen die iedere avond komt om met haar te praten. Ze is een enorme fan van katten, vooral lynxen, en ze heeft zelf ook een klein, zwart katje dat altijd op haar schouder te vinden is. Dit is niet omdat het nog maar een kitten is, maar het beestje heeft een stoornis waardoor het niet groeit. Yoru heeft het kleine beestje Lacie genoemd, vernoemd naar een liedje dat ze graag speelt op haar keyboard.
[ bericht aangepast op 29 jan 2014 - 21:29 ]
It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen