[RPG] The Performing Arts Academy [EEN] - Speeltopics

The Performing Arts Academy, gelegen in het geweldige New York, is een kunstacademie voor mensen die het willen maken in - bijvoorbeeld - de modewereld, maar ook als schrijver, acteur of actrice en danser. De academie is een school vol kansen, in een bruisende stad die barst van de kansen. De plek waar dromen beginnen - de plek waar de toekomstige Hollywood acteurs, de oscar winnende regisseurs, beroemde fotografen, succesvolle dansers en modellen hun carrière beginnen. Talent alleen is niet genoeg op deze school, je moet sterk zijn met de heftige concurrentie die hier te vinden is. Vertrouw niemand, iedereen aast op jouw carrière in deze stad. Roddels, leugens en verhalen zullen hier de ronde doen - sommigen gebaseerd op leugens, anderen op waarheid. Kijk goed uit wie je gelooft in deze harde wereld.

Regels van de school:
- Na 11 uur is iedereen in zijn kamer.
- Meisjes komen niet in de jongenskamers, ook niet andersom.
- Iedereen volgt zijn/haar lessen. Wanneer dit niet gebeurd moet hier een hele goede reden voor zijn, anders kan je namelijk gelijk vertrekken.
- Iedereen eet gezamelijk in de daarvoor bestemde ruimtes op de daarvoor bestemde tijden (8 uur voor het ochetendeten, 12 uur middageten en 6 uur avondeten).
- Wanneer je een aantal dagen niet op het schoolgebouw aanwezig kunt zijn meld je dit en is hier een hele goede regel voor.
- Er wordt hier niemand gepest.
- Er wordt hier niet gevochten.
- De rest van de regels zijn te lezen in het schoolregelement.
- Wie deze regels niet naleeft kan op staande voet verwijderd worden.



Hoe alles eruitziet:
Slaapkamer (Maar dan natuurlijk met twee bedden)
Sportruimte
Buitenzwembad
Binnenzwembad
Zaal voor de specialisaties(elke zaal is anders en speciaal voor de specialisatie die daar gegeven wordt ingericht)
Aula/woonkamer
Aula/woonkamer 2
Aula/woonkamer buiten
Eetzaal (Maar dan met meerdere kleinere tafeltjes verdeeld over de zaal)
Theaterzaal

Regels:


Rollen:


Hoe beginnen we?


Rooster



Kamerindeling:


De andere topic's:

[ bericht aangepast op 27 jan 2014 - 21:22 ]

---

Keep your head up, keep your heart strong

Bentley Edward Cooper

'Ja, twee oudere broers. Maar de ene zit in de gevangenis en de ander ergens in Texas te werken bij een Mc Donalds,' legde hij uit, 'Danielle en ik zijn veruit jonger, dus daarom heb ik een veel betere band met haar. Die twee broers zijn halfbroers, mijn - en Danielles - moeder had eerst een andere man, maar die was dus crimineel. Ze wist dat niet en ze ging bij hem weg. Ze trouwde mijn vader en nu is het zo gebleven,' vertelde hij.
'Wat rot voor je moeder,' zei ik. Het lijkt me echt vervelend dat je vriend een crimineel was.
'Gelukkig ben jij niet crimineel,' lachte ik. 'Maar je hebt vast een vervelende jeugd gehad. Daarom ben ik hier om het beter te maken,' zei ik met een trotse glimlach.
'Ik heb ook niet echt een leuke jeugd gehad, al denkt iedereen dat wel. Mijn ouders waren vierentwintig zeven aan het werk. Één weekend per maand waren ze thuis. Om me een gevoel te geven dat we een echt gezin waren, maar dat heb ik nooit gevoeld. Ze belaadden me met de allerduurste cadeau's, om zo het gevoel te geven dat ze om me gaven, maar ook dat voelde ik niet. Volgens mij hadden ze ook beiden een scharrel en gingen volgens mij elk weekend vreemd en dachten ze dat ik het niet door zou hebben,' vertelde ik. 'Vanaf mijn twaalfde deed ik alles zelf thuis. Boodschappen, koken, schoonmaken. Echt alles. Ik heb al heel vroeg met verantwoordelijkheid te maken gekregen,' sloot ik af en trapte mijn sigaret uit onder mijn voeten.

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Andrew Matthew Jase

'Wat rot voor je moeder,' zegt hij. Ik knik. Maar het was ook gedeeltelijk haar eigen fout. Zij had niet om moeten gaan met dat soort mensen. Ze heeft nog altijd vele geheimen die ze absoluut niet wil vertellen. 'Gelukkig ben jij niet crimineel. Maar je hebt vast een vervelende jeugd gehad. Daarom ben ik hier om het beter te maken,' zegt hij met een trotse glimlach. 'Heb je al gedaan,' antwoord ik. 'Ik heb ook niet echt een leuke jeugd gehad, al denkt iedereen dat wel. Mijn ouders waren vierentwintig zeven aan het werk. Één weekend per maand waren ze thuis. Om me een gevoel te geven dat we een echt gezin waren, maar dat heb ik nooit gevoeld. Ze belaadden me met de allerduurste cadeau's, om zo het gevoel te geven dat ze om me gaven, maar ook dat voelde ik niet. Volgens mij hadden ze ook beiden een scharrel en gingen volgens mij elk weekend vreemd en dachten ze dat ik het niet door zou hebben,' vertelt hij. 'Vanaf mijn twaalfde deed ik alles zelf thuis. Boodschappen, koken, schoonmaken. Echt alles. Ik heb al heel vroeg met verantwoordelijkheid te maken gekregen.' Ik kijk hoe hij zijn sigaret uittrapt. 'Dat lijkt me echt vervelend. Maar ik ben hier om het beter te maken,' zeg ik met een scheve glimlach.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Bentley Edward Cooper

'Heb je al gedaan,' zei hij tegen me.
'Na zo'n twee uur al? Dat is een record,' lachte ik.
'Dat lijkt me echt vervelend,' zei hij toen ik klaar was met vertellen over mijn jeugd. 'Maar ik ben hier om het beter te maken,' kopieerde hij mijn zin met een scheve glimlach. Tevens mijn favoriete glimlach, waardoor ik wegsmolt.
'Waar heb ik dat eerder gehoord? Dat jij hier bent om het beter te maken? Het is namelijk echt een leuke zin. Vast verzonnen door een leuk persoon,' glimlachte ik triomfantelijk en ik sloeg mijn rechterbeen om zijn benen heen, waardoor ik op zijn schoot kwam te zitten.
Hier zag niemand ons, dus ja. Waarom ook niet?
'Maar je hebt gelijk. Als ik jou niet zou kennen, zou ik niet weten wat ik moest doen,' zei ik zachtjes en wreef met mijn hand over zijn wang, waarna ik vliegensvlug een vlinderlicht kusje op zijn mondhoek drukte.

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Andrew Matthew Jase

'Na zo'n twee uur al? Dat is een record,' zegt hij lachend. Ik glimlach. Het ziet er heel lief uit.
'Jij verbreekt al mijn records,' zeg ik terug.
'Waar heb ik dat eerder gehoord? Dat jij hier bent om het beter te maken? Het is namelijk echt een leuke zin. Vast verzonnen door een leuk persoon.' Ik grijns. 'De leukste op de wereld zelfs,' antwoord ik. Hij slaat zijn rechterbeen om mijn benen heen zodat hij op mijn schoot zat. Ik kijk om me heen. Niemand ziet ons hier.
'Maar je hebt gelijk. Als ik jou niet zou kennen, zou ik niet weten wat ik moest doen,' zegt hij zachtjes. Hij wrijft met zijn hand over mijn wang en geeft me een snel kusje op mijn mondhoek. Ik glimlach breed en weet niet wat ik moet zeggen.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Bentley Edward Cooper

'Jij verbreekt al mijn records,' zei hij terug.
'Oh? Over wat voor een records heb je het, slijmbal?' lachte ik speels.
Misschien zou hij het verkeerd opvatten, maar dat zou het alleen maar leuker maken.
'De leukste op de wereld zelfs,' antwoordde hij.
'Nawh, dat is lief van je, maar er is iemand die leuker is,' zei ik toen ik op zijn schoot zat. Normaal ben ik eigenlijk helemaal niet zo klef, but who cares?
Hij glimlachte breed, nadat ik hem een kus gaf. Dit was de eerste keer dat ik een jongen kuste en het voelde geweldig.
'Ik houd ervan als ik mensen sprakeloos maak,' grijnsde ik en stapte van zijn schoot, om nog een sigaret op te steken.

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Jake Dylan Lewis

Voor we de kantine binnenkomen haal ik mijn hand nog even door mijn haar om zeker te weten dat het goed in model zit en trek mijn shirt recht. We lopen samen de kantine in en mijn blik glijdt rond. Ik voel een tikje en Finn gebaard dat die eten gaat pakken. Ik blijf nog even staan om goed door de kantine te kijken, de meeste leerlingen hier had ik nog niet gezien. Ik merk wel gelijk op dat eigenlijk alle tafels al bezet zijn dus dat ik zo bij iemand moest gaan zitten, ach ja zo leer ik ze ook alleen maar sneller kennen. Ik voel mijn maag rommelen en loop naar het eten toe. Ik had best honger gekregen dus ik kon nu wel aardig wat op. Ik loop langs het eten en pak wat dingen die ik lekker vindt. Zo dit moest wel genoeg zijn om me buik even te vullen. Ik kijk weer even de kantine rond nu nog maar kiezen waar ik ging zitten.

Intouchables schreef:
Adam Scott Hale

Intussen had ik een dienblad met twee broodjes met ham, een appel en een pakje melk bij het buffet gehaald en was ik alleen aan een tafel gaan zitten. Ik nam een hap van het broodje kauwde er langzaam op terwijl ik wat verveeld voor me uit staarde. Ik werd uit mijn dagdromen gehaald door de stem van een meisje en keek verschrikt op. ‘’Mag ik bij je komen zitten?’’ Vroeg ze. Ik keek haar aan en glimlachte. ‘’Natuurlijk, waarom niet?’’ Zei ik terwijl ik een handgebaar maakte dat ze mocht komen zitten. Ik nam nog een hap van mijn broodje en knikte tevreden. ‘’Goed eten, vind je niet?’’ Vroeg ik aan haar. Ze had lange, blonde krullen en een lief gezichtje. ‘’Ik ben Adam Hale,’’ ik glimlachte breed en stak mijn hand uit. Ik richtte me weer op mijn broodje en stopte het laatste stukje in mijn mond. Ik had de slechte eigenschap soms met mijn handen stukjes van broodjes af te plukken en in mijn mond te stoppen, in plaats van erin happen. ‘’Wat voor lessen volg je?’’ Vroeg ik haar. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes en keek haar in de ogen. ‘’Wacht, laat me gokken,’’ zei ik. ‘’Dansen of model?’’

Julia Angel Dubois
Heel even leek het alsof de jongen schrok toen ik tegen hem begon te praten, maar al snel keek hij mij aan met een glimlach op zijn gezicht.
'Natuurlijk, waarom niet?' antwoordde hij met een handgebaar, waarna ik tegenover hem plaats nam en een beetje salade begon te eten.
'Goed eten, vind je niet?' vroeg hij, nadat ik nog een paar happen had genomen. 'Voor zover ik dat nu kan beoordelen wel, ja' antwoordde ik. Zoveel had ik nog niet gegeten, waardoor een echt oordeel vellen moeilijk ging. Maar er was hier in ieder geval veel en veel meer eten dan thuis en ik kon naar mijn gevoel alles uitkiezen wat ik maar lekker vond, iets wat in ieder geval al een goed teken was.
'Ik ben Adam Hale' glimlachte hij breed, zijn hand naar mijn uit stekend. Pas op dat moment had ik door dat ik me dus nog helemaal niet had voorgesteld. 'Julia Dubois' antwoordde ik met net zo'n glimlach terwijl ik zijn hand aan pakte. Waar ik vandaan kwam was mijn achternaam heel erg bekend. Maar ik wist bijna zeker dat hij hem niet kende, zelfs niet als hij uit New York zou komen. Iets wat tevens niet echt zo leek te zijn.
'Wat voor lessen volg je?' vroeg hij, maar voor ik antwoord kon geven kneep hij zijn ogen tot speeltjes, alsof hij het wilde raden. 'Wacht, laat me gokken' zei hij dan ook niet veel later 'Dansen of model?'
'Dans' antwoordde ik glimlachend, voor model was ik namelijk een stuk te klein en de modellen waren waarschijnlijk ook een stuk knapper dan dat ik was. 'Dans en acteren. Jij?'

---

Keep your head up, keep your heart strong

Raccoon schreef:
Samantha Sophie Brown || Acteren & fotografie ~ Outfit

''Klopt voor een deel, ik ben op zoek waar je kan vragen voor de Wi-Fi verbinding van de school en dat zocht ik op de kaart.'' Legde Tony uit en zwaaide dan even met de kaart van de school. Ik nam die even uit zijn handen en bestudeerde die even kort. ''Maar waarom zijn jullie eigenlijk hier?'' vroeg hij ons dan terug en ik keek hem even aan. "We gingen de school wat verkennen." zei ik dan met een glimlachje en wees dan op de kaart en toonde het aan Tony. "Hier is de infobalie dat is niet zo ver, maar je moet deze code eens proberen. "zei ik dan terwijl ik een stylo uit mijn zijzakje van mijn bloesje. Ik schreef er de nummertjes 4263 op. Als ik het me nog goed kon herinneren was het die code. "Zo, normaal moet dat lukken." zei ik terwijl ik hem zijn kaart terug haf. Ik streelde een plukje haar achter mijn oor en keek hem even met een glimlachje aan en daarna keek ik naar Davi die eventjes stil leek te zijn. En daarna ging de bel. wat verbaasd keek ik op mijn mobieltje hoe laat het wel niet was. De tijd ging toch veel te snel voorbij, ook herinnerde ik me nog dat ik afgesproken had om even naar mijn vader te gaan. "Ik zie jullie zo wel. I moet nog even ergens naartoe." zei ik dan tegen hun en zwaaide dan nog even waarna ik de gang weer uitliep en zo richting het bureau van mijn vader liep. Na enkele minuten wandelen kwam ik aan bij de grote deur waar er dan ook met speciale letters op staat 'Mr.Brown.' Ik klop even aan en ga daarna naar binnen. "Hoi pap." glimlach ik naar mijn vader.

Bo Brown - schoolhoofd
Voor zover ik dat tot nu toe had kunnen beoordelen was de eerste dag goed verlopen, de toespraak was gegaan zoals ik hem wilde hebben; misschien een beetje saai, maar zeker informatief. Ik had nog geen klachten gekregen over de kamers, nog geen klachten van docenten over de eerste lessen en de kok had net verteld dat al het eten op tijd klaar was voor de leerlingen. Op dit moment had ik dus nog vrij weinig te doen, waardoor ik de namen van de eerstejaars leerlingen uit mijn hoofd aan het leren was. Iets wat ik elk jaar deed, ik vond het namelijk heel belangrijk om precies te weten met wie ik te maken had als ik een gezicht zag. Dat ik iemand op zijn of haar naam aan kon spreken en ook precies wist wie zich niet aan bepaalde regels hield.
'Binnen' zei ik toen ik iemand op de deur hoorde kloppen, waarna Samantha, mijn dochter, binnen kwam lopen. 'Hoi pap' zei ze, 'hoi meid' antwoordde ik.
Ik was enorm trots op haar, want hoewel veel mensen zouden denken dat ze hier op school was gekomen omdat ze mijn dochter was en haar in het begin waarschijnlijk zouden zien als "de dochter van" als ze beroemd werd, had ik helemaal geen invloed op haar toelating. Dat was iets wat ze volledig aan zichzelf te danken had.
'Hoe bevalt het je hier tot nu toe?' vroeg ik haar.

---

Keep your head up, keep your heart strong

Christy Monroe

'Tuurlijk.'Antwoord de jongen, hij keek me onderzoekend aan. Ik ging tegenover hem zitten. 'Ik ben Ethan, aangenaam.'Stelde hij zich zelf voor. 'Ik ben Christy, leuk je te ontmoeten.'Lachte ik. Ik pakte mijn banaan en pelde die, waarna ik een hap nam. Ik bekeek hem onderzoekend. Hij was niet lelijk. 'Ben jij trouwens de zus van Lexi?'Vroeg hij nieuwschierig. 'Ja dat ben ik inderdaad.'Antwoordde ik. 'Heb jij nog oudere broers, zussen of jongere?'Vroeg ik hem.
'En welke specialisaties volg jij?'Vroeg ik er meteen na. Ja soms was ik nogal nieuwschierig, en soms vonden mensen dat irritant. Ik keek de zaal rond, maar zag Alexia nog niet. Ach ze zou vast op haar kamer zijn. Ik was ook wel nieuwschierig wie mijn kamergenoot zou zijn, aangezien ik haar nog niet had ontmoet. Dat kwam vast nog wel. Ik had nog zowat de hele dag.

[ bericht aangepast op 30 jan 2014 - 19:21 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Samantha Sophie Brown || Acteren & fotografie ~ Outfit

'hoi meid' zei hij met zijn vriendelijke warme stem. Ik liep naar hem toe en haf hem een korte knuffel en ging daarna in de leren stoel voor zijn bureau zitten, zodat ik tegenover hem zat. Ik zat zo op de stoel dat ik op het uiterste zat. Ik hield er anders niet zo van als ik shorts aanhad, meestal plakte mijn billen dan aan het leer en dat was vervelend én gênant. 'Hoe bevalt het je hier tot nu toe?' vroeg mijn vader dan en meteen sierde een glimlachje mijn gezicht toen ik terug dacht aan wat ik allemaal al had gedaan vandaag. Het was misschien niet veel, maar ik vond het wel al fantastisch. "Geweldig! Ik heb een ontzetten leuke kamergenote Dervillia, maar iedereen noemt haar Davi. We doen beiden fotografie en komen goed overeen." begon ik enthousiast ratelend. "We zijn dan nog een aardige jongen tegen gekomen die ook in mijn klas komt te zitten van acteren." vervolgde ik dan weer wat rustiger. "Ik heb nog geen lessen gehad, maar ik heb er wel al zin in" eindigde ik dan met een glimlachje. Ik weet dat ik nogal onverwachts kwam bij mijn vader, maar ik kon gewoon niet wachten om hem dit al te vertellen. Ik schoof de stoel weer naar achteren en stond dan weer op. Het middagmaal zou beginnen en eerlijk gezegd rammelde ik enorm en mijn vader vast ook. "Nou dan ga ik maar weer, pap. Ik zie je later weer." zei ik dan. Wierp hem nog een luchtkusje toe en liep dan zijn bureau uit. Misschien had ik hem eerst beter gevraagd waar de eetzaal was, maar ik besloot deze keer zelfstandig te zijn en mijn eigen weg te zoeken hier in deze grote school.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Ethan James Doyle || Model & Zang ~Outfit

'Ik ben Christy, leuk je te ontmoeten.'Lachte ze en ik glimlachte even terug. Ze nam haar banaan en pelde die, waarna ze er van at en ook ik at verder. 'Ja dat ben ik inderdaad" antwoorde ze op mijn vraag. Ik was blij dat ik het toch juist had. Het zou nogal vaag zijn moest ik fout zijn. 'Heb jij nog oudere broers, zussen of jongere?' vroeg ze me terug. "Ik heb een jongere stiefzus, maar deze zit niet hier op school. Daar is ze nog te jong voor." zei ik tegen haar. 'En welke specialisaties volg jij?'Vroeg ze meteen nadat ik geantwoord had. Een zacht grinnik verliet mijn lippen bij het zien van haar nieuwsgierigheid. "Ik doe Model en zang, Jij?" vroeg ik haar meteen terug. Ik wad er ook erg nieuwsgierig naar. Ik nam een slokje van mijn flesje water. Het begon stilaan drukker en drukker te worden, maar het stoorde me niet zo heel erg.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Adam Scott Hale

‘’Klinkt chique, komt er familie uit Frankrijk?’’ Vroeg ik toen het meisje zich voorstelde als Julia Dubois. Toen ze me vertelde dat ze danste knikte ik. Ik wilde zeggen dat het wel te zien was aan haar lichaam en dat het me verbaasde dat ze geen model was, maar ik besloot me in te houden, als ik wilde flirten deed ik dat later wel. ‘’Dansen, knap hoor,’’ zei ik, en ik nam een hap van mijn appel. Ze vroeg me wat ik deed en slikte het stukje appel door voor ik antwoord gaf. ‘’Muziek en zang,’’ antwoordde ik. ‘’Het heeft heel wat mensen verbaasd dat ik op deze school terecht kwam, inclusief mezelf. Ik heb nog geen les gehad, maar ik vind het echt geweldig,’’ zei ik om een korte stilte in te vullen. ‘’Wat voor dans doe je vooral?’’ Vroeg ik Julia. Ze had felblauwe ogen waarin bijna geen vlekje in te ontdekken was, in tegenstelling tot de mijne die vol zaten met kleine vlekjes en hadden geen specifieke kleur. Ik betrapte mezelf op staren en nam snel een hap van mijn appel. Het plukken aan mijn brood was niet mijn enige slechte eigenschap, als ik in iemand geïnteresseerd was in welke manier dan ook, betrapte ik er mezelf vaak op dat ik in diegene zijn, of haar ogen staarde.

---

Hope, it is the only thing stronger than fear

[ bericht aangepast op 26 jan 2014 - 20:40 ]

---

Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)

Finn Ryder Brussel
Mijn blik ging over al het eten maar ik had eerlijk gezegd nergens trek in behalve een sigaret. Het kwam denk door de zenuwen, ik wou het niet laten merken maar ik had zweethanden en had totaal geen zin in de eerste les. Ik denk dat ik één van de enigste was die dat had. Ik hield de sigaret tussen mijn vingers en liep door de menigte heen, ik hoopte dat iedereen hier was en dat er niemand op de gangen stond. Het werd me iets té benauwd daar tussen al die mensen - ik besloot mezelf terug te trekken in de school. Ik opende de twee grote deuren en glipte naar binnen en liep iets verder de gang op en stak daar de sigaret aan. Het hielp me als ik erg zenuwwachtig was maar aan de andere kant kon ik niet geloven dat ik überhaupt zenuwwachtig kon zijn. Ik was erg vol van mezelf qua mijn talent en nu plots niet meer - ach, ik wist dat ik het nog kon. Ik blies de rook uit en zag toen pas dat er een meisje aankwam. Mijn blik ging over haar heen, ze zag er niet verkeerd uit en haar ogen hadden een groene kleur voor hoever ik het kon zien. Ik kon niet uit mijn hoofd zeggen waar ze vandaan kwamen daar had ik toch echt die plattegrond voor nodig maar ik wist niet dat er aan die kant ook lokalen zaten. Mijn ogen bleven op haar haken en ik wreef snel met een hand door mijn haar. ''Waar kom jij vandaan?'' Vraag ik voor ik er zelf erg in heb - het was eerder om een gesprek te beginnen en het was geen slechte openingszin al zeg ik het zelf. Het was misschien een tikkeltje vreemd dat ik dat vroeg aangezien ik zelf ook hier op de gang stond terwijl wij beiden gewoon hoorden te lunchen.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Samantha Sophie Brown || Acteren & fotografie ~ Outfit

Op mijn gemak liep ik door de lege gangen, iedereen was vast al in de eetzaal. Verkeerd gedacht dus. Mijn blauwe kijkers gleden door het gangpad en stopten bij een jongen die zijn blik blijkbaar ook op mij had gericht. Hij was duidelijk wat groter dan mij , zijn blonde haren zaten keurig in een kuif gezet en 2 stretchers zaten in zijn oren gepiercet. Met een sigaret tussen zijn vingers geklemd, met zijn vrije hand ging hij door zijn blonde haren. ''Waar kom jij vandaan?'' vroeg hij me en ik keek hem kort met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Verloren gelopen denk ik." loog ik en ik haalde er simpel mijn schouders bij op. Het waren zijn zaakjes niet, dus tja. "Geen honger?" vroeg ik hem dan lichtelijk nieuwsgierig. Aangezien hij nu ook hoorde te lunchen, maar liever leek te roken. Ik weet dat het ook mijn zaken niet zijn, maar ah. Een klein speels glimlachje was rond mijn lippen te vinden.Ik liep rustig naar de jongen toe en ging recht voor hem staan, even praten was niet erg, daarna zou ik meteen wat eten.

[ bericht aangepast op 26 jan 2014 - 22:09 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH