• Ik ben momenteel een voorraad voor een fantasy verhaal aan het schrijven en mijn hoofdpersonage is hoogzwanger. Ik heb al meerdere keren een poging gedaan om de bevalling te schrijven maar ik ben er nooit tevreden over. Ik heb ook overwegen om de bevalling eruit te laten maar dan laat ik een van de meest essentiële punten in het leven van mijn hoofdpersonage weg en daar voel ik me ook nogal onzeker over. Zijn er hier nog mensen die tips hebben voor het schrijven van een bevalling of zal ik het er gewoon uit laten?


    You can’t hammer tin into iron, no matter how hard you beat it, but that doesn’t mean tin is useless. -Jon Snow

    Nee er niet uit laten. Gewoon zo goed mogelijk proberen uit te leggen wat zij voelt wanneer het gebeurd en wat er door haar heen gaat kwa emoties en gedachtes. Hoe ze het doet en hoe haar omgeving is. Als dat mogelijk is (:


    A reader lives a thousand lives before he dies. The man who never reads lives only one.

    Misschien moet je aan iemand die een kind heeft vragen hoe de bevalling ging?

    Of je kan de bevalling altijd vanuit het oogpunt van iemand anders schrijven...


    I am not going to be a star, I am going to be a legend - Freddie Mercury

    Het klinkt vreemd, maar probeer in dat stuk veel ... overbodige woorden te zetten en heel uitgebreid te beschrijven wat je personage voelt en ervaart op dat moment. Het is namelijk belangrijk dat je tijdens zo'n belangrijk stuk uit je verhaal niet te snel klaar bent met lezen en er veel spanning in het stuk zit. Ik weet niet, lees eens een passage uit een boek waarin een bevalling wordt beschreven? Veel succes ermee, in ieder geval!


    I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

    Ik zou het niet weglaten.. Gewoon zo goed mogelijk proberen te beschrijven.
    En inderdaad, vraag iemand eens die bevallen is, hoe dat was.. Of zoek verhalen op internet. Die zou je er vast bij kunnen gebruiken!

    Succes in ieder geval, lijkt me ook erg lastig..


    You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

    Kijk video's op YouTube en beschrijf hoe dat gebeurt en hoe die vrouw zich voelt?


    so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

    Ik heb ook over een bevalling geschreven. Daar zit veel research aan vast. ;)
    Lees dingen op internet, kijk filmpjes op youtube en praat er met je moeder over of een andere vrouw die ooit is bevallen ;) Ervaringsdeskundige zijn heel belangrijk voor je verhaal!


    If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

    Stapper schreef:
    Ik zou het niet weglaten.. Gewoon zo goed mogelijk proberen te beschrijven.
    En inderdaad, vraag iemand eens die bevallen is, hoe dat was.. Of zoek verhalen op internet. Die zou je er vast bij kunnen gebruiken!

    Succes in ieder geval, lijkt me ook erg lastig..


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Veel research doen, anders ga je volledig de mist in.


    ars moriendi

    Op het internet kan je veel verhalen vinden van vrouwen die vertellen over hun bevalling, over hoe ze zich voelden enz...
    Misschien is het goed om enkele van die verhalen te lezen om zo zelf beter te begrijpen hoe het voelt om te bevallen, en dan nog eens een poging te wagen.
    Verder is het altijd een goede oplossing om de bevalling vanuit iemands anders ogen te schrijven, bijvoorbeeld de vader van het kind ofso. (als dit een mogelijkheid is).


    Failure is the opportunity to begin again, more intelligently.

    Eerst en vooral: informatie opzoeken. Als je de scène dan toch gaat schrijven, moet je ook zorgen dat alles juist verloopt. Ik zou niet te hard in gaan op de medische aspecten, maar inderdaad vooral op emoties focussen. Maar daarbij moet natuurlijk ook verteld worden wat er gebeurt.
    Zorg vooral dat het niet te langdradig wordt. Een bevalling kan héél lang duren, maar de lezer wil niet elk detail kennen. Werk best heel duidelijk naar een hoogtepunt toe, dat werkt voor spanning.
    Succes er mee!


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Als ik vanuit het oogpunt van een psychisch onstabiel persoon moet schrijven, zoek ik eerst veel op daarover. Grote lijnen, zoals wat de stoornis inhoudt, en de kleinere details, als ik bijvoorbeeld moet weten hoe een bepaald medicijn heet. Daarna begint de beleving van je personage pas. Dat kun jij ook doen. Eerst een hoop informatie bij elkaar sprokkelen: wat voor middelen worden er tijdens een bevalling toegediend? Hoe lang duurt het voordat het kind er is? Wat is ontsluiting? Ga zo maar door. Daarna kun je je in gaan leven in je personage. Wat voelt diegene? Is zij een doorzetter, of is zij heel snel klaar met de bevalling? Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Schrap het zeker niet! Alles kan beschreven worden.

    Als je de focus erop legt, dan moet je er veel research naar doen om het geloofwaardig te kunnen schrijven, maar schrijvers hebben ook zo hun trucjes om de dingen te schrijven die zij willen. Je kunt het ook vermijden door een andere heftige gebeurtenis te laten gebeuren of dat een van je hoofdpersonen op de gang aat staan en dan alleen de stemmen hoort en vervolgens het gehuil van een kindje.


    "There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.