[Speeltopic] Kostschool Het Hunderen 02 - Speeltopics

Het verhaal speelt grotendeels op de school en het terrein zelf af. Het begint tijdens het kerstgala. Uiteraard is de school vrij streng en zijn alcoholische consumpties alleen toegestaan voor leerlingen boven de zestien jaar. Tijdens het gala wordt door de adjunct-directrice mevrouw De Waard een aankondiging gedaan.
Enkele jongeren uit een paar Engelse internaten zullen in het nieuwe jaar enkele maanden op de kostschool verblijven. Het zijn stuk voor stuk probleemjongeren die uit huis zijn geplaatst, maar zich zo goed hebben gedragen dat de scholen ze een plaatsje op Het Hunderen hebben aangeboden om hun gedrag te belonen en in de hoop dat ze wat van de manieren van de welgestelde, Nederlandse kinderen zullen overnemen.
De Britse jongeren komen bij de Nederlanders in de klas. Veel lessen zullen daarom in het Engels worden gegeven. Zo hoopt Het Hunderen ook de Nederlandse leerlingen het een en ander bij te brengen over de Engelse taal en cultuur.

[ bericht aangepast op 2 maart 2014 - 18:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Dat heb ik dan denk ik gemist s: maar goed, het is niet anders

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Een feestje is altijd leuk!' zei Colten direct. 'Daar gaan we zeker heen, nietwaar?' Hij stootte Scarlett met een grijns aan.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Toen Daphnes oog op Floyd viel, voelde ze zich direct wat ongemakkelijker. In feite was hij heel erg beledigend geweest tegenover haar moeder, maar het had haar wel geraakt en ze had het gevoel dat hij alles aardig goed in de smiezen had. Hij had doorgehad dat ze loog en had gezegd dat haar moeder een slechte moeder was, iets wat Daphne zelf ook had geconcludeerd, maar wat nog steeds hard bleef om van een ander - volslagen onbekende - te horen.
Om haar aandacht op iets anders te focussen, glimlachte ze even naar Owen. 'Hoe staat het eigenlijk met je Nederlands?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Vivyam.' Vy was de koosnaam die haar moeder haar gaf, het was fijn als iemand haar zo noemde, maar ze vond het geen prettige gedachte dat iedereen dat zou doen, dus ook mensen waar ze bang van werd. En dat waren nogal wat mensen.
Ze wist dat de jongen Rhys heette, want ze had hem wel op het internaat gezien. Ze keek hem voor het eerst in de ogen, die vriendelijk naar haar keken en ze moest er zelfs van blozen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dat is een mooie naam,' zei Rhys. Ze keek nu recht naar hem en hij vond dat ze mooie ogen had. 'Ik ben Rhys, zoals je misschien wel weet. Nogmaals bedankt voor je hulp. Ik denk dat ik bij je in de klas zit, dus ik zie je vast nog wel eens.'
Hij pakte zijn dienblad op en liep opnieuw naar het eten. Hij had het gevoel dat ze zich een beetje ongemakkelijk voelde, dus daarom had hij het gesprek maar tot een einde gebracht.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

'Zeker! Hopelijk stelt het dan meer voor dan gisteren,' grijnsde ze.

Every villain is a hero in his own mind.

'Vast wel. Dit is niet door de leraren georganiseerd, dus dat is vast meer een feest dan wat zij 'feest' noemen!' grijnsde Colten. 'Wij zijn er, Toby.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Dag,' mompelde ze voor ze met Mr. Waffles naar buiten liep en op een bankje ging zitten. Ze drukte het konijn tegen zich aan en staarde over het gazon.

~~

'Nee, wij hadden een schoolpsychiater waar de jongens op geilden.'
Nou, dat was vooral Nathan geweest, maar die geilde op alles wat vrouwelijk was en tieten had, maar dr. Marshall was best een knappe vrouw, dat moest Cooper zelf ook wel toegeven.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Melody bracht alles alvast in gereedheid. Het was al middag en ze zouden na hun officiële bedtijd bij elkaar komen in de gymzaal, die het verst van de slaapvertrekken verwijderd lag en waarvoor ze eerst het terrein over moesten steken. Niemand zou hen daar kunnen horen. Geen enkele docent zou weten wat ze aan het doen waren, zolang niemand zijn mond voorbij praatte.
Ze had al een aantal voorbereidingen getroffen die er voor zouden zorgen dat zij met Tony zou kunnen zoenen en ook om met hem alleen te zijn. Ze liep vrolijk naar de eetzaal, om te zien hoe iedereen op haar bericht reageerde en ging tussen Tony en Tracey in zitten.
'Hallo!' zei ze opgewekt.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Een beetje suf slofte Louise door de gangen van de school richting de deur die haar zou brengen naar de vrijheid. Nog even en ze kon weer opgelucht ademhalen. De buitenlucht was het enige waar ze nu zin in had. Het was nog een beetje ongemakkelijk hier, ze kende nog niemand op een jongen na dan. Colten was zijn naam. Maar afgezien van hem stond ze er nog alleen voor. Was dit nou echt wat haar ouders met haar voor hadden? Straks kreeg ze helemaal geen vrienden hier en zat ze nog een paar jaar alleen. Het groene gras en de fluitende vogeltjes waren als voedsel op een moment van honger. Heerlijk. Nu nog proberen uit te vinden hoe ze hier nog meer vrienden kon gaan maken. Ooit.

If you could change your life, is this what you would choose?

Cadeline, wie voor het eerst sinds tijden weer eens had besloten om op het gras in de buitenlucht te ontbijten, zag uit haar ooghoeken de deur openslaan. Een blond meisje maakte haar aantrede. Cadeline geloofde niet dat ze het meisje eerder had gezien, maar ze zag er niet zo excentriek uit als de meeste nieuwelingen. Ze stak haar hand op en zwaaide, gezien ze niet bang was dat dit meisje een uitgebreid strafblad had, zoals sommigen wel hadden. Bovendien was gezelschap nooit misplaatst.

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Guys. Het is januari.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Louise liep koppig door naar buiten, de kou liet haar bijna omdraaien, de heerlijke warmte weer in. Maar koppig dat ze was liep ze toch door. In het gras zwaaide een meisje haar richting uit. Verbaasd keek ze om haar heen, nee ze liep hier nu wel als enige op dit weggetje. Voorzichtig stak ze haar hand op en zwaaide terug. Zou ze er bij gaan zitten? Misschien had ze het wel mis en zwaaide het meisje naar iemand anders. Een klein glimlachje voegde ze er aan toe en voorzichtig liep ze naar het meisje nadat ze er zeker van was dat er niet iemand anders was geweest die terug had gezwaaid.

If you could change your life, is this what you would choose?

'Vind je het lekker, zo'n kaasbroodje?' vroeg Owen aan Daphne.

Daphne grinnikte. 'Jazeker. Nogmaals bedankt.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain