[Speeltopic] Kostschool Het Hunderen 02 - Speeltopics

Het verhaal speelt grotendeels op de school en het terrein zelf af. Het begint tijdens het kerstgala. Uiteraard is de school vrij streng en zijn alcoholische consumpties alleen toegestaan voor leerlingen boven de zestien jaar. Tijdens het gala wordt door de adjunct-directrice mevrouw De Waard een aankondiging gedaan.
Enkele jongeren uit een paar Engelse internaten zullen in het nieuwe jaar enkele maanden op de kostschool verblijven. Het zijn stuk voor stuk probleemjongeren die uit huis zijn geplaatst, maar zich zo goed hebben gedragen dat de scholen ze een plaatsje op Het Hunderen hebben aangeboden om hun gedrag te belonen en in de hoop dat ze wat van de manieren van de welgestelde, Nederlandse kinderen zullen overnemen.
De Britse jongeren komen bij de Nederlanders in de klas. Veel lessen zullen daarom in het Engels worden gegeven. Zo hoopt Het Hunderen ook de Nederlandse leerlingen het een en ander bij te brengen over de Engelse taal en cultuur.

[ bericht aangepast op 2 maart 2014 - 18:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Nou, dan weet je het nu,' grinnikte Owen, 'ik ben hier gisteren aangekomen en over een tijd ga ik weer terug. Geen idee wanneer eigenlijk, ik heb de brief niet gelezen.'

'Oh!' Daphne knikte. 'Dat is vet.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik hoop het.'
Owen glimlachte en nam nog een slok water.
'Dat het hier gezellig en fijn wordt. Voor iedereen.'

Daphne knikte. 'Ik hoop het ook. Ik ken nog maar weinig mensen, hier.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Nou, je kent mij nu, voor zover je dit kennen kan noemen.'

Ze lachte. 'Ja, ik ken jou. Een beetje. En nog een jongen, Floyd. En een meisje, maar die had bij voorbaat al een hekel aan me.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Floyd? En wie had er een hekel aan je? Waarom?'

'Ja, Floyd woont gewoon in Nederland. En ik weet haar naam niet meer, maar ik heb het gevoel dat ze het niet leuk vond dat ik met Floyd praatte.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Dat is jammer,' vond Owen, 'maar je kan haar toch gewoon negeren?'

'Doe ik ook.' Ze knikte.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Goed zo.'

Daphne nam nog een hap van haar kaasbroodje.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘De lessen,’ zei Raven toen hij weer naast Annie ging zitten, ‘zijn vast gericht op de slimme leerling en met mijn klasgenoten houdt men zeker geen rekening. Doen jullie hier ook Grieks of Latijn? Dat zouden echt mijn favoriete vakken zijn.’
Hij zou graag arts worden en dan was Latijn erg handig. Hij keek haar met een schuin hoofd aan en nam een hap van zijn sinaasappel zonder de schil eraf te pellen.

~ ~

Meggie plofte op een stoel en begon een banaan te schillen. Ze plakte haar kauwgum achter haar oor en stak het uiteinde van de banaan in haar mond. Ze keek de zaal rond en sloeg haar ogen ten hemel. Wat een dooie boel. De school dacht het gezelliger te maken met die Engelsen erbij en nu zat de aula nog voller met debielen. Ze spraken de taal niet eens!
Ze keek naar haar telefoon toen die luid rinkelde en ze zag dat ze een berichtje had van een nummer dat niet in haar contactenlijst voorkwam. Het bleek een uitnodiging voor een feestje hier op school. Er stond geen afzender, maar dat kon Meggie niet veel schelen. Als het een of andere nerdenparty was, zou ze wel weer vertrekken voor iemand haar zou zien, want ze zou het meteen merken als het feestje zou zuigen.

~ ~

Vy zat in haar eentje aan een grote, vierkante tafel met zeven lege stoelen om zich heen. Er stond een glas melk op de rand van de tafel, maar ze had er nog niet van gedronken. Ze keek de zaal rond en vroeg zich af of de anderen haar zouden zien en met wat voor gevoelens ze naar haar keken. Ze had er zelf geen goed gevoel over en ze had er ook een eeuwigheid over gedaan om hier naartoe te komen. Ze had niet gedurfd. Er waren nu ineens zo veel mensen en ze wist niet of ze het over haar hadden of niet, want de meeste gesprekken begreep ze niet.
Ze besloot haar melk op te drinken en naar buiten te gaan. Niet te ver, want dan zou ze verdwalen en ze was bang dat iemand haar plotseling mee zou sleuren het bos in. Ze zou gewoon ergens tegen de muur gaan staan en naar de omgeving kijken. Daar werd ze rustig van, rustig in haar hoofd. Het was hier mooi en koel en een stuk rustiger dan in het drukke Londen.
In haar haast om naar buiten te komen, zag ze niet dat er iemand met een dienblad vol eten de aula doorkruiste en ze schampte zijn schouder waardoor hij het bord liet vallen.
Ze slaakte geschrokken een gilletje bij het horen van het harde geluid en legde haar handen op haar oren.

~ ~

Kenny zat met Jeffree en Charlie aan een tafel.
‘Het is net alsof we tussen een stel aliens zitten,’ klaagde hij. ‘Ik begrijp er echt geen woord van!’
Hij keek naar een groepje dat een eindje verderop zat te praten in rap Nederlands wat hem het hoofd op hol sloeg.
‘Gaan ze ons dat ook leren of zo? Het is net Russisch.’

~ ~

Nadine keek even om zich heen en zag dat Annie met een nieuwe jongen praatte. Hij zag er niet uit als een van de gezelligsten, maar dat zei natuurlijk niet veel. Toch keek de jongen op een vreemde manier uit zijn ogen, alsof hij de wereld op een compleet andere manier beleefde dan zij.
‘Heb je – heb je Annie nog gesproken?’ vroeg ze aarzelend. Ze hoopte voor Aiden en Annie dat het gauw beter zou gaan tussen hen en dat ze elkaar spoedig normaal in de ogen zouden kunnen kijken.

~ ~

Cooper liep op een jongen af met nogal wat make-up op en vond hem er wel cool uitzien. Kenny droeg ook make-up, al was dat op een heel andere manier en dit vond ze eigenlijk veel stoerder. Onder het oogpotlood zag hij er wel cute uit en ze moest minstens één gesprek met hem hebben gehad voor ze het zeker wist.
‘Zooo,’ zei ze terwijl ze zich de stoel naast hem toe-eigende. ‘Wat brengt jou hier?’

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Opnieuw staarde Annie hem verbluft aan. Hij sprak - in rijm? Althans, dat had hij zojuist gedaan. Het was e ht een vreemde jongen.
'Eh, je zou het als keuzevak kunnen volgen,' antwoordde ze maar, om niet als een debiel over te komen. 'Vindt je dat niet vies?' vroeg ze vol afschuw, toen ze de schil in zijn mond zag verdwijnen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Katie slenterde de kantine in, die al redelijk was volgestroomd. Ze zag dat haar vriendinnen verspreid zaten en in gesprek waren, dus besloot ze maar in haar eentje aan een tafel te gaan zitten. Het was erg wennen om terug te zijn op school en bovendien maakten al die nieuwe mensen het zelfs voor haar een beetje tot een doolhof. Ze kon zich ook niet voorstellen hoe de lessen zouden worden gegeven, nu de helft van de klas geen Nederlands kon verstaan. Al met al leek het een ondoordacht plan van De Waard. Het voordeel dat er wel mee gepaard ging was dat er veel meer jongens aanwezig waren om uit te kiezen. Haar telefoon trilde en ze haalde hem uit haar tas. Melody had gesms't en Katie vroeg zich af waarom. Ze kenden elkaar nu al een tijdje, maar echt vriendinnen waren ze nou ook weer niet. Het bleek om een feestje te gaan en dat stemde Katie wel vrolijk. Een perfecte gelegenheid om met mensen in contact te komen.

- - -

Rhys slenterde door de aula met een vol dienblad, toen een klein meisje hem in haar haast een duw gaf. Geschrokken liet hij zijn dienblad vallen en het kletterde op de grond. Het meisje slaakte een gilletje en drukte haar handen tegen haar oren. Rhys herkende haar vaag van het internaat.
'Gaat het?' vroeg hij bezorgd. 'Of ben je alleen maar geschrokken?'

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.