Opposites • One Direction [Topic 1 ] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 8 dec 2013 - 19:02 ]

"Family don’t end in blood”

Jae Fayette Laroche || Liams "vriendin"

'We kunnen nu ook uitstappen,' stelde Liam voor, waarop ik knikte en alvast opstond op op tijd uit te kunnen stappen, gezien we bijna bij het perron waren. 'Ik hoop niet dat we in een of andere achterbuurt uit komen.' Ik haalde mijn schouders op en glimlachte bemoedigend naar hem. Hopelijk waren we ergens uitgekomen waar hij het naar zijn zin zou hebben. Dan zou hij inzien dat het hele "geen controle gebeuren" nog best leuk kon zijn en dat was al een klein stapje in de goede richting.
'We komen vast ergens leuks uit. Hopelijk lopen er in ieder geval niet al teveel Directioners rond,' zei ik daarom geruststellend en stapte vervolgens het perron op, toen de deuren open gingen. Ik keek achter mij om te checken of Liam mij daadwerkelijk volgde. Straks raakte ik hem meteen de eerste dag kwijt. Dan zou Simon mij hard uitlachen en vervolgens pissig op mij zijn dat ik het voor elkaar had gekregen om één van zijn sterren ergens op een random plek in de stad waar hij hoogstwaarschijnlijk de weg totaal niet kende achter te laten. Iets wat super onhandig zou zijn, gezien we dan alleen maar konden hopen dat hij de weg terug kon vinden. Maar ja, dat gold net zo goed voor mij en we hadden allebei een mobiel. Dan kon je mensen bellen of de route naar huis googlen.

Happy Birthday my Potter!

Liam James Payne.

Ze haalde haar schouders op en glimlachte naar me. Ze stond op en liep richting de uitgang. 'We komen vast ergens leuks uit. Hopelijk lopen er in ieder geval niet al teveel Directioners rond,' Zei ze geruststellend. 'Vast wel, en inderdaad, hopelijk niet want anders kan ik dat ding zeker weer om mijn hoofd wikkelen.' Zei ik, en liep achter haar aan de underground uit. 'Oke, welke kant gaan we op?' Vroeg ik terwijl ik rond keek. Er waren best veel mensen, waaronder de meeste in pak. Ik hoopte dat we gauw een leuk café of zo kunnen vinden, want ik heb totaal geen zin om de halve dag de stad rond te lopen op zoek naar een leuk café. Ik vroeg me af hoe het met de andere jongens ging, aangezien die het ook niet echt eens waren met dit idee van het management. Eigenlijk viel het wel mee, tenminste nu viel het nog mee, ik had geen idee of Jae zich inhield of nu al haar volle persoonlijkheid op me af liet.

How far is far

[1946 -> Atalay.]

stay safe because I like being alive at the same time as you

Niall James Horan
Ze zei dat ze water wilde en ik bestelde dus maar een water en een cola. Haar glimlach jaagde me angst aan. Het was stil tussen ons en mijn aandacht dwaalde af naar buiten. Daar liepen allemaal mensen vrolijk met hun inkopen. Ik liep zo vroeger ook met mijn ouders en Greg door het dorp. Ik vond het altijd heel erg gezellig. Ik glimlachte bij de gedachten aan die tijden. Zeker als we kerstinkopen gingen doen. Heerlijk vond ik dat. Overal lichtjes, vrolijke mensen en muziek. Ik schrok uit gedachten van haar woorden. "Ik denk dat je hett meeste wel denkt te weten." zuchtte ik. Iedereen dacht dat ze alles van ons wisten, maar dat was niet zo. Ik ging zacht verder met mijn verhaal terwijl ik mijn zonnebril en pet afdeed. "Ik ben 20 en heb de hele wereld al gezien. Ik kom uit Ierland. Daar zou ik niet mee spotten als ik jou was. Het liefst zou ik hier nu niet zijn, maar terug in Ierland waar ik thuis hoor. Ik heb mijn familie al heel lang niet gezien en mis ze heel erg. Ik vind dit dan ook helemaal niets. Liefde moet iets moois zijn. Iets wat je overkomt. Niet iets geforseerds zoals dit. Maar goed. Het is de wil van het management, dus wij als de brave poppen die we zijn doen wat ze willen. Zeker op dit soort vlakken hebben we weinig te vertellen. Op het podium kunnen we nog wat maken, maar ik wil ook gewoon geen gezijk meer. Ik ben het gewoon zo zat allemaal." De tranen stonden weer in mijn ogen en ik veegde ze verwoed weg. Ik wilde niet huilen. Niet nu. Niet voor haar en al helemaal niet om het management. Dat waren ze niet waard, maar toch vloeden daar de meesten van mijn tranen om, om dingen die zij hadden besloten.

Bowties were never Cooler

Dawnaelle Ameris Wyune

Ik kreeg een rot gevoel toen ik de tranen in zijn ogen zag. "Waarom zou ik daar mee spotten?" Mompelde ik. Lichtelijk beledigt. "Ik heb er ook een hekel aan als mensen met Australië spotten hoor. Wij zijn degene die dom zijn, te gebruinde huiden hebben en we hebben ook nog reservaten waar gewoon verre familieleden van ons in opgesloten zitten en worden aangegaapt als apen in een dierentuin." Ik voelde hoe de woede van daarstraks weer opwaaide. Mijn knokkels waren wit en ik begreep niet waarom ik er zo kwaad om werd. "Sorry, ik had niet zo tegen je uit mogen vallen. Het is gewoon dat als ik niet in dit land was dat ik gewoon nog mijn vrienden had. Lekker kon surfen en al hellemaal niet naar de drank en sigaretten had gegrepen." Ja het was 1 van de redenen waarom ik naar de drank had gegrepen, hij hoefde niet te weten van die andere redenen. "En het spijt me ook dat ze je aan dit," ik gebaarde met mijn handen naar mijn lichaam." Gekoppeld hebben. Het lijkt me niet leuk om vast te zitten aan een sletterige bitch die over de straat rend terwijl ze gewoon aangereden kan worden." Onbedoeld schoot ik in de lach en snel sloeg ik mijn hand voor mijn mond. Ik voelde lichtelijk het bloed naar mijn wangen stijgen en ik keek naar buiten. Ik nam een slokje van mijn water en ik wist dat ik het nu al verprutst had.

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

Jae Fayette Laroche || Liams "vriendin"

'Vast wel, en inderdaad, hopelijk niet want anders kan ik dat ding zeker weer om mijn hoofd wikkelen,' zei hij en ik trok een zuur gezicht gezien hij zo een prettiger uitzicht bood. 'En dat willen we niet,' vulde ik dus ook plagerig aan en porde hem in zijn zij. Zo saai was het tot nu toe niet om met hem om te gaan, het was juist wel gezellig, maar misschien kwam dat ook wel omdat hij zijn best deed. Hij probeerde geen controle over alles te houden en deed braaf mee met het random keuzes maken. Ach, zolang ik gewoon betaald kreeg en het naar mijn zin had, was het voor mij ook niet nodig om de gedachten van het management te doorgronden.
'Oke, welke kant gaan we op?' vroeg Liam en ik keek even om mij heen. Het leek niet zoveel uit te maken, dus koos ik maar gewoon op gevoel. Tot nu toe leek het niet alsof we in een enge gevaarlijke wijk waren beland en ik zag ook voornamelijk mensen in pak. Misschien waren we in het zakengebied van Londen beland? Ik liep de trap op de undergroud uit en keek een beetje verbaast om mij heen. Vervolgens ging mijn blik nogmaals langs het bordje van de Underground.
'We zijn in Hampstead! Oh, daar is dat mega park toch? Zullen we anders iets halen om mee te nemen en dan lekker naar dat park gaan. Dat is veel leuker en nu we hier toch zijn...' Ik keek Liam haast smekend aan, in de hoop dat hij meeging in mijn enthousiasme.

Happy Birthday my Potter!

Liam James Payne.

'En dat willen we niet,' Zei ze plagerig, en porde in mijn zij. 'Nee, inderdaad niet, dat ding jeukt als de ziekte.' Grinnikte ik. 'O ja..' Zei ik terwijl ik Jae haar sjaal uit mijn jaszak haalde. 'Hier heb je je sjaal terug.' Zei ik terwijl ik haar sjaal terug. En we liepen door het station van de underground. Ik volgde Jae maar gewoon die blijkbaar al een richting in gedachten had. Overal liepen mensen met pakken. Jae keek even naar het bordje van de underground. 'We zijn in Hampstead! Oh, daar is dat mega park toch? Zullen we anders iets halen om mee te nemen en dan lekker naar dat park gaan. Dat is veel leuker en nu we hier toch zijn...' Zei ze enthousiast, en ze keek me haast smekend aan. Het is wel een goed idee, dat is inderdaad ook leuker dan weer zo'n saai restaurant / café ding. 'Ja, is goed. Dat is inderdaad veel leuker.' Zei ik nu ook enthousiast. Ik liep de trap op naar boven, om naar een winkel of zo iets te halen om mee te nemen naar het park. 'Kom je nog?' Vroeg ik plagerig.

How far is far

Niall James Horan
Ik luisterde naar haar, maar zag haar ook woest worden, waardoor ik instinctief mijn stoel wat naar achter schoof. Toen ze zich verontschuldigde relaxte ik mijn gespannen spieren wat en schoof mijn stoel weer aan. Ik nam een slokje cola en keek haar aan. Zij had het hier in het land blijkbaar ook niet makkelijk. Zij was alleen wel aan de drank en peuken gegaan, iets wat ik nooit zou doen. Drank dronk ik wel, maar ik was een Ier, het zat in mijn bloed. Daarbij deed ik eht met mate. Blijkbaar was haar zelfbeeld ook erg laag. Dat bleek wel uit haar woorden. Toen ze begon te lachen trok ik een wenkbrauw op. Ik pakte haar hand van haar mond en kneep er even zacht in. "Ik vind je nog steeds een verslaafde die echt beter moet opletten, maar toch hebben we wel wat gemeen. We zijn allebei verloren kinderen in deze grote stad. Jij verlangt terug naar Australië en ik naar Ierland. Misschien kan ik je daarmee helpen. Eerst gaan we, leuk voor de pers, en dan kan ik mijn familie ook eens zien. Daarna kan ik met je mee naar Australië en kan je daar blijven. Ik vogel wel wat uit met de pers en het management. Als je wil dan." Dan zou zij weer zijn waar ze hoorde en ik ook. Dat was wel het minste wat ik kon doen voor haar, die was ingehuurt om mijn vriendin te zijn, maar dat toch niet wilde.

Bowties were never Cooler

Zayn Javadd Malik

Niall sprak nog wat geruststellende woorden, waarna hij verdween in de kamer met zijn naam. Voor me zag ik mijn naam: Zayn Malik. Wie weet wat voor meisje daar stond te wachten. Ik hoopte op een meisje dat vooral lief was, geen meisje met een sigaret in haar hand, ook al rookte ik zelf. Ik was alleen niet zo verslaafd, ik rookte af en toe, één sigaret per dag of zoiets. Maar het meisje hoefde niet té lief te zijn en te serieus. Gewoon, normaal. Slim mocht ze ook wel zijn, wamt ik had geen zin om met een rondslenterende slungel rond te lopen. Eigenlijk hoopte ik nog het meest op een meisje bij wie ik mezelf kon zijn, die ik echt graag mocht. Iemand die me Perrie liet vergeten en me alleen maar aan haar liet denken. Iemand voor wie ik duizenden liefdesliedjes kon schrijven en zingen. Iemand waar ik verliefd op kon worden. Met een wat trillende hand opende ik de deur. Toen ik zag wat er stond, viel mijn mond open. Dit was meer iemand voor Niall, volgens mij. Toch leek het meisje me erg aardig. Ze had donkerblond haar en leek erg verlegen. 'Hé,' lachte ik voorzichtig, 'ik ben Zayn.'

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

b]xMeCrazyMofo ---> SnowHeart[/b

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Jae Fayette Laroche || Liams "vriendin"

Ik propte mijn sjaal in één van de zakken in mijn jas, hoewel dit natuurlijk voor geen meter paste, maar ik had geen zin om te stikken en keek vervolgens weer vragend naar Liam. 'Ja, is goed. Dat is inderdaad veel leuker,' was zijn even enthousiaste antwoord. Vrolijk klapte ik in mijn handen en zorgde er nog even voor dat ik niet kon struikelen over mijn sjaal. 'Kom je nog?' vroeg Liam ondertussen plagerig, waarop ik lachte. Mooi dat hij nu wat geruster en blijer leek. Kon ik het misschien toch nog redelijk makkelijk voor elkaar krijgen, om hem in te laten zien dat hij niet altijd controle hoefde te houden en verstandig moest reageren.
'Blijkbaar vind je het toch wel leuk om dingen te doen zonder er echt bij na te denken of het wel slim en verstandig is, of niet?' vroeg ik hem met een grijns op mijn gezicht en volgde hem snel. 'Dus, waar zullen we eens wat te eten gaan halen...' Ik keek om mij heen op zoek naar een leuk winkeltje om iets te halen. Het moest wel makkelijk op te eten te zijn in het park natuurlijk. Anders zaten we straks ontzettend te klooien. Hoewel dat ook wel grappig kon zijn. 'Wat heb je nou nog nooit geproefd en lijkt je wel lekker?' besloot ik aan Liam te vragen.

Happy Birthday my Potter!

Liam James Payne.

Ze propte haar sjaal en één van de zakken in haar jas, ook al paste dat niet echt. Vrolijk klapte ze in haar handen omdat ik het park idee goed vond. 'Blijkbaar vind je het toch wel leuk om dingen te doen zonder er echt bij na te denken of het wel slim en verstandig is, of niet?' Vroeg ze met een grijns op haar gezicht. 'Ja, eigenlijk wel.' Zei ik. Ze volgde me snel om dat ik al iets voor liep. 'Dus, waar zullen we eens wat te eten gaan halen...' Vroeg ze. 'Ik weet niet, we komen vast wel een winkel tegen.' Zei ik. 'Wat heb je nou nog nooit geproefd en lijkt je wel lekker?' Vroeg ze. 'Hmm, eigenlijk heb ik geen idee, en jij, wat heb jij nog nooit gegeten en lijkt je lekker? Ik ben al zo'n beetje in alle landen geweest met mijn werk dus ik heb geen idee wat ik nog nooit gegeten heb.' Zei ik. Ondertussen waren we al bijna de straat uit gelopen. Ik stopte bij de deur van een of andere winkel. 'We kunnen net zo goed hier iets gaan halen want dit is het einde van de straat.' Stelde ik voor aan Jae.

How far is far