Ik heb dit topic aangemaakt omdat een van ons Quizletters is overleden.
11-11-2013 is Luna Aka MermaidWicht
Ze heeft het niet gehaald, haar ziekte Leukemie, heeft het van haar gewonnen.
Het doet mij reuze pijn, omdat ik haar al niet vaak kon spreken.
Wanneer ik dat wel deed, leek ze altijd weer op te fleuren, alsof er niets aan de hand was.
Nu kreeg ik van haar beste vriendin, waarmee ze is opgegroeid, te horen dat ze er niet meer is.
Ze heeft mij een afscheidsbrief geschreven, het moest eigenlijk geen afscheidsbrief zijn.
Want ze ging er net als ik en vele van haar vrienden/familie vanuit dat ze weer beter zou worden.
Helaas is haar FB account er nooit gekomen, want die dag stierf ze.
Hier onder de brief die ze mij geschreven heeft.
Lieve Shirly,,,
We hebben elkaar lang niet meer gesproken. haha maar dat maakt niet uit.
Na dat ik uit het ziekenhuis kunnen we weer via Facebook praten maar dan heb ik een eigen Account.
Leuk he.
Maar ik wil je zeggen echt bedankt voor je steun en alles,
Je ben echt een goede schrijver.
Dat zou iedereen moeten weten.
Ik hoop dat je alles snel gaat bereiken misschien word je dan wel schrijver.
Ik ken je niet echt heel goed maar ik kan wel weten dat je een goed mens bent van binnen en van buiten.
Ik hou van je ook all ken ik je niet nou ik ken je wel maar niet echt zo van ECHT ECHT haha maar ja nu geef ik dit briefje aan Ana zodat ze dit aan jouw gaat geven.
Veel liefs,,, Luna R. p.s misschien on
moeten we elkaar een keer..
We hebben elkaar lang niet meer gesproken. haha maar dat maakt niet uit.
Na dat ik uit het ziekenhuis kunnen we weer via Facebook praten maar dan heb ik een eigen Account.
Leuk he.
Maar ik wil je zeggen echt bedankt voor je steun en alles,
Je ben echt een goede schrijver.
Dat zou iedereen moeten weten.
Ik hoop dat je alles snel gaat bereiken misschien word je dan wel schrijver.
Ik ken je niet echt heel goed maar ik kan wel weten dat je een goed mens bent van binnen en van buiten.
Ik hou van je ook all ken ik je niet nou ik ken je wel maar niet echt zo van ECHT ECHT haha maar ja nu geef ik dit briefje aan Ana zodat ze dit aan jouw gaat geven.
Veel liefs,,, Luna R. p.s misschien on
moeten we elkaar een keer..
Dit heb ik voor haar geschreven.
En nu ik dit Topic maak zit ik weer te huilen.
Haar beste vriendin, waar ik ook mee bevriend ben, zal dit bij haar kist neerleggen.
Omdat ik niet bij haar afscheid kan wezen.
Lieve Luna,
Al ken ik je nog niet zo lang, het spijt me enorm dat ik er niet meer voor je kon zijn.
Al die tijd had ik gehoopt dat het goed zo komen, dat je lichaam en geest samen zouden werken.
Jij die stomme rot ziekte kon overwinnen, je was en bent voor mij nog steeds even sterk.
Altijd je vrolijkheid, en altijd je leuke gezellige gesprekken.
De korte tijd dat ik je heb leren kennen, aan je ben gaan hechten, en van je bent gaan houden, maakt het verlies alleen nog maar moeilijker.
Weken/maanden die je in het ziekenhuis gelegen heb, dat je heb proberen aan te sterken.
Het mocht allemaal niet baten, helaas was je al eerder nodig, en mocht je niet langer hier op aarde blijven.
We zullen altijd aan je denken, en altijd van je blijven houden.
We zullen je nooit vergeten, en ik zal de woorden van je inprenten.
Ik weet dat je altijd bij ons bent, ook al is je lichaam er niet meer, je geest, en aanwezigheid zullen we altijd opmerken.
Onze beschermengel, en boven op al onze stralende engel.
Nooit liet jij merken dat je zo vermoeid was dat je even geen zin had of je niet meer kon, je zette door.
Nu zullen wij voor jou verder gaan zetten, wij zullen je nooit vergeten.
Bedankt dat ik je heb mogen leren kennen, je vriendin mocht zijn, al was het maar voor zo'n korte tijd.
Gelieve had ik je nog 80 jaar bij me gehad, maar god wilde dat niet.
Ik keek er iedere keer naar uit om je weer even te mogen spreken, maar de laatste tijd begon ik steeds meer te twijfelen, te twijfelen of ik echt wel zo'n goede vriendin voor je was.
ik kon je niet bellen/mailen of iets, en voelde mij soms best wel alleen, maar altijd wanneer ik je weer even gesproken had, beurde je mij weer helemaal op.
Alsof de tijd er niet toe deed, alsof we gewoon een dag geleden nog met elkaar gesproken hadden.
Maar nu kan ik nooit meer met je praten, je stem horen, je vrolijkheid voelen. Nu moet ik het zelf doen.
Echt mega bedankt.
Heel erg veel liefs, en rust zacht.
Lieve kleine Luna.
Al ken ik je nog niet zo lang, het spijt me enorm dat ik er niet meer voor je kon zijn.
Al die tijd had ik gehoopt dat het goed zo komen, dat je lichaam en geest samen zouden werken.
Jij die stomme rot ziekte kon overwinnen, je was en bent voor mij nog steeds even sterk.
Altijd je vrolijkheid, en altijd je leuke gezellige gesprekken.
De korte tijd dat ik je heb leren kennen, aan je ben gaan hechten, en van je bent gaan houden, maakt het verlies alleen nog maar moeilijker.
Weken/maanden die je in het ziekenhuis gelegen heb, dat je heb proberen aan te sterken.
Het mocht allemaal niet baten, helaas was je al eerder nodig, en mocht je niet langer hier op aarde blijven.
We zullen altijd aan je denken, en altijd van je blijven houden.
We zullen je nooit vergeten, en ik zal de woorden van je inprenten.
Ik weet dat je altijd bij ons bent, ook al is je lichaam er niet meer, je geest, en aanwezigheid zullen we altijd opmerken.
Onze beschermengel, en boven op al onze stralende engel.
Nooit liet jij merken dat je zo vermoeid was dat je even geen zin had of je niet meer kon, je zette door.
Nu zullen wij voor jou verder gaan zetten, wij zullen je nooit vergeten.
Bedankt dat ik je heb mogen leren kennen, je vriendin mocht zijn, al was het maar voor zo'n korte tijd.
Gelieve had ik je nog 80 jaar bij me gehad, maar god wilde dat niet.
Ik keek er iedere keer naar uit om je weer even te mogen spreken, maar de laatste tijd begon ik steeds meer te twijfelen, te twijfelen of ik echt wel zo'n goede vriendin voor je was.
ik kon je niet bellen/mailen of iets, en voelde mij soms best wel alleen, maar altijd wanneer ik je weer even gesproken had, beurde je mij weer helemaal op.
Alsof de tijd er niet toe deed, alsof we gewoon een dag geleden nog met elkaar gesproken hadden.
Maar nu kan ik nooit meer met je praten, je stem horen, je vrolijkheid voelen. Nu moet ik het zelf doen.
Echt mega bedankt.
Heel erg veel liefs, en rust zacht.
Lieve kleine Luna.
Ik heb besloten om het verhaal wat ik met Luna schreef toch af te maken.
Al is het maar iets om haar toch nog een beetje bij mij te houden.
Voor de mensen die Luna gekend hebben sorry het jullie zo te laten weten.
Het spijt mij, maar ik moest dit even kwijt.
Vond het belangrijk.
Voor de mensen die Luna's Account wil bekijken:
http://www.quizlet.nl/users/MermaidWicht/
XxX
Sonyara
[ bericht aangepast op 14 nov 2013 - 11:00 ]
Enjoy the little things in life, because one day you wi
