• Disneyland Parijs, de plek waar dromen tot leven komen.
    Als klein kind droom je ervan dat je er nooit weg hoeft en stiekem dat jezelf een van de bekende figuren bent. Maar Disney zou Disney natuurlijk niet zijn als deze dromen niet uitkomen. Voor vijf mensen is deze droom al heel lang uitgekomen, want zijn zijn een van de vele karakters in het pretpark en voor vijf mensen staat deze droom op het punt van uitkomen. De tegenspelers van de mensen in het park zijn namelijk opgestapt en een advertentie is gelijk de deur uitgegaan, want de show moet doorgaan. Gelukkig waren er snel nieuwe mensen gevonden, maar zijn deze wel zo blij met hun rol? Worden ze een prachtige prinses of een slechterik? Zullen ze doorgaan met de shows en de dromen van iedereen in vervulling laten gaan? Kunnen ze het vinden met hun tegenspeler of is het haat en nijd? Is Disney echt de plek waar dromen uitkomen of word het een nachtmerrie?

    Lijstje dat je in moet vullen:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Welk Disney figuur:
    Nieuwkomer?:
    Extra:


    Rollen:
    Houd de jongens en meisjes gelijk!

    - Peter Pan- Louis Tomlinson: Dobreva
    - Tinkerbell - Harry Styles: Spooklinson
    - Simba - Niall Horan: KiliOfDurin
    - Wendy/ Megara - Brielle Noémie Cotillard: Reign
    - The Captain with the hook - Aileana “Aily” Gray Luminis
    - Red Riding Hood - Damianne Stavros BarnOwl
    - Woody - Liam Payne: Kendizzzzle
    - Nala - Brooke Luna Kings LondenLove
    - Alice - Maelynn 'Mae' Noëlle Carrick Lilarry


    Hoe of wat:
    Louis -> Werkt er al een jaar
    Harry -> Terugkerend als tinkerbell
    Damianne -> Nieuwkomer
    Niall -> Werkt er al een paar weken
    Brielle -> Werkt er al
    Aileana -> Nieuwkomer
    Liam-> Nieuwkomer
    Maelynn -> Nieuwkomer
    Brooke -> Nieuwkomer


    Regels:
    -Minimaal rond de 150 woorden per stukje.
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen Dobreva en Spooklinson maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie buiten de RPG
    -Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het begin:
    De werknemers veranderen weer in hun sprookjespersonage en zodra dit is gebeurd, zullen zij door het park in de richting van de ingang moeten. Daar druppelen namelijk de nieuwe werknemers binnen en aan de oude werknemers de taak om uit te leggen hoe alles in elkaar steekt. Van zowel de kleding, waar dat ook te vinden is, als de tijden van de parades en de tijden dat ze in het park te vinden zijn.En hoe kan dat nu beter dan door gelijk in het diepe gegooid te worden? [/i]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [MT]


    Bowties were never Cooler

    (MT)


    How far is far

    (Hola, mijn topics ^^)


    Because I love him, do I need another reason?

    (mijn topics)


    Happy Birthday my Potter!

    Niall Horan || Simba
    Ik liep vrolijk via de achteringang de kleedkamer in. Mijn skateboard had ik onder mijn arm en mijn gitaar hing op mijn rug. Mijn skateboard verdween in mijn locker. Ik zette mijn gitaar tegen de lockers en haalde mijn costuum eruit. Het zou vandaag warm worden, dus ik stripte tot mijn boxers en trok mijn pak aan. Mijn gitaar hing ik erover. Eigenlijk hoorde het niet, maar de leiding stond het toe zolang ik disneyliedjes zong. Ik liep het park in en tokkelde wat op de gitaar. Ik was opzoek naar de anderen. Ik vond het altijd wel leuk om met de jongen die Peter Pan speelde. Hij had me hier opgeleid en nu kreeg ik zelf iemand. Volgens mij werd ze het karakter van Nala. Ik hoopte dus maar dat aardig was, want we zouden veel samen moeten optrekken. Al spelend en zingend liep ik richting de ingang. Ik danste ondertussen wat raar rond. "I'm gonna be a mighty king, so enemies beware...
    I'm gonna be the mane event, like no king was before. I'm brushing up on looking down. I'm working on my roar! ... Ow I just can't wait to be king!" zong ik vrolijk door de nu nog lege straten van het park.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles || Tinkerbell
    Ik wist dat we als nieuwe werknemers bij de ingang moesten wachten, maar ik kon het geduld gewoon niet opbrengen. Daarbij was ik ook niet nieuw, want was ik altijd nog een van de oude bekende werknemers in het park. De jonge Tarzan had nu alleen plaats gemaakt voor iets nieuw, die nu na een paar jaar weer terugkeerde als een ander personage, want blijkbaar moet de jonge Tarzan echt jong zijn.
    Ik huppelde door het vertrouwde Disneyland terwijl sommige mensen me bedenkelijk aankeken. Sommige herkende me wel, maar die waren dat ook wel ietwat ouder, om me vrolijk te begroeten en de laatste keken me aan alsof ik gek was geworden.
    Het maakte me echt niet uit, want ik was te blij dat ik weer terug mocht keren en ik was dan ook benieuwd als wat. Ergens hoopte ik dat het als iemand zou zijn uit Alice in Wonderland, want ik kon het altijd wel goed vinden met die mensen, als deze er nog werkte, en anders weer iemand uit Tarzan. Hopelijk de oudere Tarzan. Daar ging mijn voorkeur naar uit,omdat ik deze rol nog steeds kende, maar op zich kon het me allemaal niet schelen, zo lang ik hier maar weer rondliep.
    Ik glipte de kleedkamers naar binnen toe toen ik daar was aangekomen en keek bedenkelijk rond. Het was veranderd en ik wist niet precies waar ik moest kijken, maar hopelijk kwam daar zo verandering, want anders keerde ik wel weer terug naar de ingang.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis Tomlinson || Peter Pan

    Zacht fluitend liep ik de achteringang van de kleedkamer in, ik had Niall al luidkeels in het park horen zingen, wat gelijk mijn dag had opgefleurd. Die jongen was zo vrolijk dat hij iedereen in zijn buurt meenam in zijn bui. Mijn locker stond nog steeds op precies dezelfde plek als altijd, logisch, maar hier wist je maar nooit. Vandaag zou het een erg drukke en warme dag worden, aangezien er een aantal nieuwkomers waren die ik waarschijnlijk moest rondleiden. Nog steeds fluitend opende ik mijn locker en haalde mijn kostuum eruit om me daarna om te kleden. Mijn eigen kleren propte ik weer in de locker en deed hem op slot. Ik hoorde geluid uit een ander deel van de kleedkamer, dus ging ik maar even kijken. Er stond een jongen met krullend haar die ik wel herkende, hij werkte hier eigenlijk al een tijdje maar moest nu van rol wisselen. Hij keek nogal zoekend rond, op zoek naar zijn locker waarschijnlijk, aangezien de hele indeling hier was omgegooid. Ik had mijn eigen plekje kunnen behouden, omdat ik hier het hel jaar door een vaste werknemer was.
    'Kan ik helpen?' vroeg ik grijnzend.


    Because I love him, do I need another reason?

    Liam Payne II Woody:

    Hier stond ik dan, voor Disneyland, mijn nieuwe werkplaats. Ik was hier aangenomen als woody, uit toy story, wat ik geweldig vond. Ik heb altijd al iets met Woody gehad, ik vond hem altijd wel wat hebben. Vrolijk liep het terrein op, richting de ingang. Er was me verteld dat ik bij de ingang moest wachtten op de werknemers die daar al een tijdje werken om ingeleid te worden. Het was nog vroeg, dus waarschijnlijk moest ik nog aardig lang wachtten. Maar niks kon mijn vrolijkheid wegnemen. Ik heb altijd al van deze plek gehouden, ik was hier al wel een paar keer geweest met familie, maar nu zou ik hier elke dag lopen. Ik heb zo'n beetje alle Disney films al 10x gekeken, ik vond ze allemaal even geweldig, daarom vond ik het ook geweldig dat ik hier eindelijk mocht werken. En ik mocht ook nog eens mijn lievelings personage zijn. Ik kon niet wachtten tot ik ingeleid werd.


    How far is far

    Aileana “Aily” Gray || The Captain with the Hook

    Met een dromerige blik keek ik naar de ingang van het park. De gouden twinkeling van de letters Disneyland Park hypnotiseerde mij haast en het kostte mij dan ook flink wat moeite om mijn ogen ervan los te rukken en de laatste paar stappen te zetten. Ik kon het nog niet geloven dat deze droom werkelijkheid zou worden. Werken op de beste plaats van de wereld met het leukste werk dat er bestond. Ik wist nu gewoon al zeker dat dit geweldig zou worden. Alsof ik in één van mijn boeken leefde. En dan mocht ik ook nog eens één van de grappigste en stoerste karakters ooit zijn, want het klonk misschien gek, maar ik was dol op de Captain. Hij was misschien redelijk achterlijk neergezet in de disney-films, maar hij bleef de coolste piraat die er bestond.
    Ik zag dat er al nog iemand bij de ingang stond, waarschijnlijk ook een nieuweling die wachtte tot de werknemers die hier al langer in dienst waren ons kwamen uitleggen waar we wanneer moesten zijn, wat we moesten doen en waar we ons moesten verkleden en dergelijke. Ik besloot om een aantal meters van hem verwijderd te gaan staan en keek weer even dromerig om mij heen, voor ik een "Goedemorgen" over mijn lippen liet komen richting de jongeman.

    [ bericht aangepast op 12 nov 2013 - 19:31 ]


    Happy Birthday my Potter!

    Harry Styles
    Ik liep langs de lockers en mijn ogen zochten naar degene die deze tijd van mij zou zijn, want degene die jaren geleden van mij was, was blijkbaar al lang weg.
    'Kan ik helpen?' vroeg een stem.
    Een zachte gil rolde over mijn lippen, want ik was zo gefocust, dat ik niet doorhad dat er iemand was. Pas toen ik recht naar voren keek, zag ik een jongen met een grijns staan, die blijkbaar Peter Pan was.
    'Ik ben opzoek naar wie ik ben,' antwoordde ik en pas toen het mijn mond had verlaten, had ik door hoe vreemd het eigenlijk klonk. Daardoor trok ik mijn mond weer open voor een vervolg. 'Of mijn sprookjesfiguur, want ik ben een van de nieuwkomers. Nou ja, niet helemaal, want ik heb hier eerder gewerkt, maar dat was een hele tijd terug. Ik moet dan ook zeggen dat het hier veranderd is,'
    Ik liet mijn blik over de jongen glijden en beet op mijn lip. Hij leek verdomd veel op zijn personage en volgens mij kwam zijn karakter ook nog wel eens overeen. Tenminste dat negen van de tien keer zo, dus het zo me niet heel veel verbazen.
    'Maar ik ben Harry Styles,' verliet mijn mond en stak mijn hand naar hem uit.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam Payne II Woody:

    Ik keek rond, het was hier prachtig, en dit was de ingang nog maar. Af en toe hoorde ik een vrolijk zingende jongen voorbij komen, wat mij ook gelijk weer iets vrolijker maakte. Ik zag dat er een meisje naar me toe liep. Ze kwam een paar meter bij me vandaan staan, en keek een beetje dromerig om haar heen, zei was denk ik ook nieuw hier. "Goedemorgen" Zei ze. "Goedemorgen" Zei ik met een lach op mijn gezicht, en ik liep naar haar toe en stak mijn hand naar haar uit "Ik ben Liam" Zei ik. "Ben jij ook nieuw hier?" Vroeg ik. Ik was nog steeds even vrolijk. Ik was zelfs zonder mopperen mijn bed uit gekomen, en dat gebeurt niet zo vaak, sterker nog, nooit. Ik vond het geweldig om hier nu te werken, en van mijn mochten de werknemers die ons in moesten leiden wel komen..


    How far is far

    [Is Niall ergens gewilt?]


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson || Peter Pan

    De jongen gilde even en keek mijn richting op. Ik grinnikte weer.
    'Nou, nou, zo eng ben ik nou toch ook weer niet?' Ik keek hem schuin aan, zijn gezicht bestuderend. Ik had hem inderdaad al eerder voorbij zien komen, en hij was wel oké, denk ik. 'Ik ben opzoek naar wie ik ben,' antwoordde hij op mijn vraag van daarnet ik fronste en hij besefte ook hoe raar dat eigenlijk klonk en vervolgde zijn verhaal. 'Of mijn sprookjesfiguur, want ik ben een van de nieuwkomers. Nou ja, niet helemaal, want ik heb hier eerder gewerkt, maar dat was een hele tijd terug. Ik moet dan ook zeggen dat het hier veranderd is,' ik knikte, ik wist wel dat ik hem ergens van herkende.
    'Dat klopt, ze hebben de hele personeelsafdeling omgegooid.' Hij liet zijn blik over me heen glijden en beet op zijn lip.
    'Wat? Nog nooit een jongen in een Peter Pan-pak gezien?' vroeg ik rustig, ik hoopte dat hij niet al te bot zou opvangen en anders moest hij er maar aan wennen. 'Maar ik ben Harry Styles,' zei hij en stak zijn hand uit. Ik herkende zijn naam ergens van, van een vergadering over nieuwkomers ofzo. Ik schudde zijn hand.
    'Ik ben Louis Tomlinson.' Toen schoot me ineens te binnen waar ik die naam van kende. Met een grijns liep ik naar een van de lockers en klopte er even op.
    'Nou in dat geval, welkom terug,' zei ik, waarna er nog een woord over mijn lippen rolde. 'Tink.'


    Because I love him, do I need another reason?

    Harry Styles
    Ik sloeg zogenaamd beledigd mijn armen over elkaar bij zijn gegrinnik, maar kon een lichte grijns niet onderdrukken.
    'Nee, je bent juist heel sprookjesachtig,' ik stak mijn tong naar de jongen uit en hield daarna mijn hoofd ietwat schuin toen ik de indruk kreeg dat de jongen mij ergens van leek te herkennen. Het verbaasde me dat sommige mensen me herkende, want waarom zou dat eigenlijk? Toch maakte dat het er niet minder leuk op.
    Al snel rolde de volgende woorden over mijn lippen waardoor de jongen fronste en ik ook snel weer mijn mond opentrok. Na die vervolging duurde het niet lang voor hij knikte en ik een antwoord terug kreeg.
    'Dat was wel hard nodig ook. Zeker ook sommige mensen die hier zijn vertrokken, want ik snapte niet hoe ze sommige ooit aan hebben kunnen nemen,' verliet mijn mond terwijl ik mijn blik over hem heen liet glijden. Ik was ondertussen wel weer bij over hoe of wat, maar alleen met mijn rol niet, alleen dat kon nooit lang meer duren voor ik dat wel wist.
    'Oh jawel, maar je bent leuk,' antwoordde ik en haalde mijn schouders op. 'Leuker dan degene die ik kende als Peter Pan,' volgde ik al snel met een schuine glimlach waarna ik toch mijn hand uitstak, om vervolgens mijn naam over mijn lippen te laten rollen.
    'Het is leuk om je te ontmoeten, Louis' zei ik toen hij zich voorstelde, maar de grijns die snel volgde, vertrouwde ik voor geen meter. Ik volgde hem langzaam naar de locker terwijl ik zenuwachtig op mijn onderlip beet.
    Zijn woorden zorgde er alleen voor dat mijn mond openviel, mijn ogen groot en hevig mijn hoofd schudde. 'Dat moet een vergissing zijn.' stamelde ik. 'Je denkt toch niet serieus dat ik in een groen jurkje met vleugels rond ga lopen? Dat ik het elfje van Peter Pan ben, niets persoonlijk hoor, maar ik ben geen meisje. Daarbij als ik uitgelachen wil worden, had ik echt wel wat anders gekozen,'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Niall Horan || Simba
    Eenmaal bij de ingang sloeg ik de laatste tonen aan van het nummer. Met handschoenen aan spelen was erg lastig, daarom had ik ze maar uit gelaten, maar de rest van mijn costuum zat wel erg lekker en practisch. Voor de parade vanavond zou ik me nog moeten sminken, maar nu gelukkig nog niet. Kinderen vonden het toch al geweldig om mij te zien: Jonge Simba, nu al koning van het park. Omdat ik nou niet direct een aanspreekpunt had begon ik maar weer te spelen:

    "Hakuna Matata! What a wonderful phrase
    Hakuna Matata! Ain't no passing craze

    It means no worries for the rest of your days

    It's our problem-free philosophy
    Hakuna Matata!
    Hakuna Matata! Hakuna matata!
    Hakuna Matata! Hakuna matata!
    Hakuna Matata! Hakuna matata!
    Hakuna Matata! Hakuna--

    It means no worries for the rest of your days

    It's our problem-free philosophy
    Hakuna Matata!"

    Ondertussen danste ik een vreemd dansje met mijn voeten. Ja, ik was het gekke jonkie in het park, maar het maakte me eigenlijk niets uit. Ik vond het gewoon zo leuk om te doen. En als kleine leeuw maakte het ook allemaal niets uit. Het beste was nog als er kinderen waren die even vrolijk meededen. Zeker als ik ze dan ook liet grommen en zei dat zij me nog wel eens van de troon konden stoten. Die stralende oogjes. Daar deed ik het voor. Na het nummer dacht ik aan Peter, mijn vriend wiens echte naam ik de helft van de tijd vergat. Mijn vingers streelden de snaren en gingen verder terwijl ik zong op de top van mijn stem waardoor hij het zeker ook zou horen in de kleedkamer:
    "Listen to your teacher. Repeat after me:
    I won't grow up,
    I won't grow up
    I don't want to go to school.
    I don't want to go to school
    Just to learn to be a parrot,
    Just to learn to be a parrot
    And recite a silly rule.
    And recite a silly rule
    If growing up means
    It would be beneath my dignity to climb a tree,
    I'll never grow up, never grow up, never grow up
    Not me!
    Not I,
    Not me!
    Not me!
    I won't grow up,
    I won't grow up
    I don't want to wear a tie.
    I don't want to wear a tie
    And a serious expression
    And a serious expression
    In the middle of July.
    In the middle of July
    And if it means I must prepare
    To shoulder burdens with a worried air,

    I'll never grow up, never grow up, never grow up
    Not me,
    Not I,
    Not me!
    So there!
    Never gonna be a man,
    I won't!
    Like to see somebody try
    And make me.
    Anyone who wants to try
    And make me turn into a man,
    Catch me if you can.
    I won't grow up.
    Not a penny will I pinch.
    I will never grow a mustache,
    Or a fraction of an inch.
    'Cause growing up is awfuller
    Than all the awful things that ever were.
    I'll never grow up, never grow up, never grow up,
    No sir,
    Not I,
    Not me,
    So there!"

    [ bericht aangepast op 12 nov 2013 - 20:15 ]


    Bowties were never Cooler