• Witte Rozen • Harry Potter


    Wit,
    het symbool van vrede en geloof.
    Het symbool van eerlijkheid en trouw.

    Maar noch wit,
    noch witte rozen,
    blijven eeuwig wit..

    Op een dag,
    zal wit niet langer wit zijn.
    Niet langer het symbool van vrede of geloof
    van eerlijkheid of trouw.

    En die dag,
    komt elk moment dichterbij.
    Tot het er is.

    Oude krachten,
    zullen weer opdoemen.
    In een andere vorm,
    maar met dezelfde macht en kracht.


    Wanneer Lily Potter op een nacht een nachtmerrie heeft over de dood van haar broer, gaat ze op zoek naar hem door de gangen van Zweinstein, onder het motto dat dromen voorspellingen en waarheden zijn. En daar heeft ze nog gelijk in ook.
    Als ze haar broer dood op de gang ziet liggen, gaat ze stuk van verdriet. Uiteindelijk neemt ze samen met haar broer James een besluit, maar of dat besluit wel een goed besluit was, is een ander paar mouwen.

    Ik zou het fijn vinden moesten jullie 'ns een kijkje nemen, maar dat blijft natuurlijk aan jullie ^^


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Ga snel verder met je verhaal! Het is heel origineel en goed geschreven. Ik ben benieuwd naar je volgende hoofdstuk.


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    N'aaaaw, bedankt <3


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Ik less niet veel, maar ik vind je intro erg mooi, vooral het 'gedicht'. I just wanted to say that.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Escritura schreef:
    Ik less niet veel, maar ik vind je intro erg mooi, vooral het 'gedicht'. I just wanted to say that.


    Begrijp ik (dat je niet veel leest), maar toch bedankt ^^


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried