Hey, ik kom even jullie mening vragen, over zelfmedelijden. Sinds ik me de afgelopen tijd verdomd goed voel, besloot ik er iets mee te doen. Ik heb dus een SA geschreven over zelfmedelijden, al begint het een beetje op een column te lijken. Daar staan mijn gedachtes in over zelfmedelijden en aandacht vragen door op te scheppen over wat voor een kutleven je hebt :'3
Voila
Ik was in ieder geval benieuwd of dat er mensen zijn die het met me eens zijn, of dat ik er iemand mee heb laten nadenken of verder heb kunnen helpen. Gezien ik er mijn advies heb neergezet over hoe iemand zichzelf gelukkig zou kunnen maken. Het is trouwens wel in het enges, gezien ik er bezig ben met het verbeteren van mijn Engelse SA's vond ik dit een mooie kans :33
Buiten dat wilde ik nog iets anders aan jullie vragen:
Hoe denken jullie over zelfmedelijden en mensen die opscheppen over hoe ellendig hun leven is/was? Doen jullie het zelf wel eens of hebben jullie het wel eens gedaan?
Edit: Het grote punt wat ik hierop bekritiseer is het mensen overtuigen dat jíj het - het zwaarst hebt. Het voorbeeld van je school/werkrooster is slechts een voorbeeld om aan te geven hoe daagelijks het inmiddels is. Maar ik heb het dus over het opscheppen over je "zielige" leven en er trots op gaan. Aangezien ik meer overtuigd ben van het oprechte opscheppen, trots vertellen waar je goed in bent. Om je verleden te gebruiken als excuus terwijl het dat niet is, of iemand met een oprechte kutdag de grond in te stampen door te zeggen dat jij het veel erger hebt/had en hem/haar het gevoel te geven dat hij/zij zich aanstelt en dat soort shizzle, dat is mijn voornaamste onderwerp, het is alleen niet zo duidelijk 
[ bericht aangepast op 23 sep 2013 - 21:10 ]
Let it come and let it be
Salaryman
