Camp Wicked [Rollentopic, RPG] - Rollentopics

Rol: The Departement
Naam: Daniëlla Moore (Dee-nie-jèh-laa)
Bijnaam: Dani
Leeftijd: 21
Geslacht: Vrouwelijk
Uiterlijk:

Daniëlla is erg slank en alhoewel je het op het eerste moment niet zou zeggen, heeft ze behoorlijk wat spieren en is dan ook verrassend sterk voor iemand van haar lengte en postuur. Haar lichaam heeft ook vrouwelijke rondingen, waarmee ze erg blij is, maar ze is niet het typische meisjes-meisje die hiermee gaat lopen pronken.
Daniëlla heeft een blanke huid en in haar gezicht vaak kleine sproetjes rond haar neus. Haar ogen hebben een groene kleur en haar lippen zachtroze. Daniëlla's haren komen tot net onder haar borsten en zijn donkerblond van kleur, meestal draagt ze haar haren in een hoge staart of lage vlecht. Haar kleding is vaak al net zo praktisch als ze haar haren draagt, wegens haar beroep draagt ze meestal een simpele broek en shirt. Ook is ze niet bang om vies te worden en is ze redelijk jongensachtig, maar diep van binnen geeft ze er net zoals iedere vrouw om, om verwend te worden of mooie jurken te dragen.

Innerlijk: Zodra Daniëlla iets voor ogen heeft zal ze er alles aan doen om dit doel te bereiken, ze is dan ook echt een doorzetter en een taaie. Omdat zijzelf zo is heeft ze een hekel aan mensen die snel opgeven of zwakte tonen en deze mensen kan Daniëlle dan soms ook flink toesnauwen of onder handen nemen. Je moet sterk zijn vind ze en niet zomaar opgeven. Daniëlla ziet alles als de prooi zijn of de jager en zij heeft er altijd voor gekozen de bovenhand te hebben, de jager te zijn. Ze is ook absoluut niet op haar mondje gevallen en zegt wat haar dwars zit, zonder enige omhaal. Helaas komt dit niet altijd goed uit als ze boos is. Wanneer Daniëlle boos is kan ze erg onredelijk worden en ook dan zegt ze precies wat haar dwars zit, of schreeuwt ze liever gezegd. Als ze kwaad op je is kan je haar dan ook het beste met rust laten tot ze wat afgekoeld is.
Toch is Daniëlla ook een goede vriendin, zodra ze om je geeft en je toelaat tot haar leven zal ze voor je door het vuur gaan, maar dit betekent niet dat alles wat je doet door de beugel kan. Zodra zij vind dat het nodig is zal ze je daarom ook gewoon tot de orde roepen. Daniëlla is niet altijd zo serieus, wanneer het kan houdt ze namelijk wel van een lolletje en probeert ze zoveel mogelijk uit het leven te halen en ervan te genieten. Kijk dan ook niet gek op als Daniëlla een grap met je uithaalt of aan komt zetten met één of andere gekken uitdaging of weddenschap. Deze gaat ze namelijk nooit uit de weg, ze heeft een winnaars instinct en kan er niet tegen als zij ongelijk heeft of in haar ogen faalt. Ze wilt altijd haar gelijk hebben en zal het dan ook niet snel toegeven als ze wel fout zat, een excuus van Daniëlla is dan ook erg zeldzaam en zal je niet vaak krijgen. Haar manier van haar excuses aanbieden is meestal doen alsof er niks gebeurd is, want waar Daniëlla ook niet van houdt zijn emoties die haar in de war brengen. Echt verliefd is ze dan ook nog nooit geweest. Ze heeft wel eens een oogje gehad op een andere jongen in The Department, maar het maakt haar zo in de war dat ze hem uiteindelijk begon te vermijden, bang van al die vreemde emoties die haar zo van slag maakte.

Geschiedenis: Daniëlla's ouders werkten beiden bij het Departement en al gauw bloeide er romantiek op tussen die twee. Daniëlla was hier het resultaat van en is dus praktisch gezien opgegroeid op het Department. Ze kent alles en iedereen als haar eigen broekzak. Haar jeugd begon ondanks alles vrij normaal en haar ouders hadden vaak ruzie over haar opvoeding, uiteindelijk begon ze trainingen te krijgen toen ze slechts 6 jaar oud was. Het was nog niks serieus, een beetje stoeien met haar vader en ze leerde de theorie. Haar moeder was hier niet blij mee, maar uiteindelijk gaf ze er aan toe en liet Daniëlla's vader zijn gang gaan. Haar vechtersinstinct heeft Daniëlla duidelijk van haar vader geërfd.
Daniëlla keek altijd erg tegen haar ouders, maar vooral tegen haar vader, op en zag hem als haar grote voorbeeld. Ze wilde zo sterk en slim als hij worden, onoverwinnelijk. Hun band was niet een typische vader-dochter band, hij was bijna zakelijk te noemen, ondanks dat ze zeker gevoelens voor elkaar hadden. Ze hield van hem, maar net als haar vader was ze niet super goed in het uiten van deze emoties. Al met al hield ze wel degelijk van haar ouders en het was dan ook een klap in haar gezicht toen haar ouders omkwamen bij een ontploffing in het lab. Ze was toch 19 jaar en het kwam als een grote schok en het duurde even voordat ze hier volledig van hersteld was, maar hierna was ze vastbesloten haar ouders trots te maken. Ze ging door met trainen en was erop gebrand hogerop te raken in het Department, maar dit is haar nog altijd niet goed gelukt, doordat zij een vrouw is.
Daniëlla heeft alle fijne kneepjes van het vak geleerd en is tegenwoordig dan ook erg all-round. Ze kan goed vechten en met elk wapen weet ze wel hoe ze er mee overweg moet, maar of dit altijd lukt is een ander verhaal. Ze kan namelijk niet zo goed om met werpmessen en ze is nog altijd de underdog als het op kracht aankomt in een gevecht met mannen. Haar specialiteiten zijn echter rond sluipen zonder opgemerkt te worden en haar lenig- en snelheid compenseren het gebrek aan kracht. Wat wapens betreft heeft haar vader haar er altijd op gehamerd dat ze een wapen leerde beheersen dat op afstand te gebruiken was en één die je nodig had in een normaal gevecht. Zo is Daniëlla het best met een gewone pijl en boog of messen.

Extra: Daniëlla is gekoppeld aan Perry om de monsters te vinden. Ze kent hem slechts oppervlakkig, ze heeft hem wel eens gezien en een paar keer een beetje gesproken. Ze weet niet zeker of ze hem wel mag en dat hij haar meerdere is irriteert haar, ze hoopt dan ook dat hij haar niet zal vertragen op haar missie om de monsters te pakken te krijgen. Daniëlla heeft namelijk al van jongs af aan te horen gekregen dat de monsters slecht zijn en dat het haar doel is ze te vangen en is vastbesloten aan haar vaders eisen te voldoen en dit doel te volbrengen.