Laat ik maar eens even kijken hoe ver mijn inbeeldings/inlevings vermogen is. Oftewel (om boze reacties te voorkomen), ik ga mij voorstellen hoe ík denk hoe het zijn zou. Dus dit betekend niet dat het zou zál zijn.
hoe zou je leven eruit zien:
-met een spierziekte?
-als je spastisch zou zijn?
-als je blind bent?
-als je doof zou zijn?
-als een van je ledematen geamputeerd zou zijn?
Wel, als ik het van mijn geboorte af aan zou hebben dan zou ik er normaal mee om gaan en het als een deel van mijn leven beschouwen.
Maar als ik het plotseling zou krijgen dan:
hoe zou je leven eruit zien:
-met een spierziekte?
Om eerlijk te zijn kan ik me dat niet inbeelden..
-als je spastisch zou zijn?
Dan zou ik me mateloos ergeren aan mezelf en zou ik kostte wat het kost proberen om het onder controle te krijgen. Ookal zou dit een nutteloze actie zijn.
-als je blind bent?
Daar kan ik nog wel mee leven. Je kunt dan wel niets zien, maar wel verbeelden hoe iets eruit ziet door eraan te voelen. Mijn handen zouden dan mijn ogen worden.
-als je doof zou zijn?
Wel, ik ben een muzikant. En ik zou echt gek worden als ik doof word. Dan zou ik zwaar depressief worden want ik zou mij geen raad weten zonder mijn gehoor!
-als een van je ledematen geamputeerd zou zijn?
Pfft, dat zou dan moeilijk worden. Maar ik denk dat ik er wel mee zou kunnen leren leven, het is alleen leren hoe je ermee om zou moeten gaan.Hoewel ik het vreselijk zou vinden als mijn handen geamputeerd zouden worden, want dat is waar ik mijn muziek mee maakt, en ik kan niet zonder!
Hopelijk heb ik je een beetje geholpen!
• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •