[RPG] Hogwarts School Of Witchcraft And Wizardry • New edition [78] - Speeltopics

[*Le waiting for Leslie and/or Daniël*]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

*Le waiting for any notice*

help

Aragog schreef:
[*Le waiting for Leslie and/or Daniël*]

Don't be like the rest of them, darling

Leslie Fields \\ Slytherin
Pijn trekt door heel mijn lichaam terwijl ik aanhoor hoe woorden over en weer gezegd worden. Serpen heeft me in ieder geval bang gemaakt, dat is hem gelukt. Het is het ergste gevoel dat er bestaat, angst. Ik haat het, nog erger dan verdriet of wat dan ook. Vanuit mijn ooghoeken zie ik hoe Daniël moeizaam wegloopt, maar ik ben niet in staat om hem tegen te houden. Gelukkig doet Caleb het alsnog.
"Je moet naar de ziekenzaal, Leslie ook. Ash, kan je ze daar naartoe brengen? Ik reken af met Serpen en Felice."
Ashley houdt me beet, maar het liefst zou ik nu willen weglopen, naar mijn kamer gaan en in bed duiken om er vervolgens nooit meer uit te komen. Er is alleen het probleem dat ik teveel pijn heb om nog behoorlijk te kunnen lopen. Zwijgend ondersteund Ashley ons beiden om naar de ziekenzaal te komen, ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Ik schrik wanneer ik zie dat Serpen en Felice de zaal binnenkomen. Ik had gedacht dat Caleb met ze zou afrekenen, is er iets ergs met hem gebeurd?
"Hee Ash, kunnen we je even spreken?" vraagt Serpen aan haar en ik wil al in beweging komen, maar gelijk trekt de pijn weer door me heen.
Dan grijpt hij haar beet en trekt Ashley met haar mee.
"Nee!" roep ik gelijk en met veel moeite kom ik overeind van het bed, "we moeten iets doen Daniël. Ze kunnen Ashley niet meenemen."
Ik zet mijn voeten op de grond, hopend dat ik genoeg kracht heb om te blijven staan. Gelukkig lukt het me, maar ik heb wel steun nodig aan het bed.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Daniel Weasley | Slytherin
Net op het moment dat ik wil weglopen houd Caleb me tegen, 'Je moet naar de ziekenzaal, Leslie ook. Ash, kan je ze daar naartoe brengen? Ik reken af met Serpen en Felice.' En voordati k het weet loop ik met Leslie en Ashley naar de ziekenzaal waarbij Ashley me eerst een stukje blijft ondersteunen maar ik me vervolgens losmaak, als ik nog kon lopen zou ik dat ook doen. 'Hee Ash, kunnen we je even spreken?' Hoor ik Serpen vragen wanneer we in de ziekenboeg zijn aangemomen. Ik had tegen het bed naast dat van Leslie geleund gestaan en was ook op het punt te zeggen dat ze het niet moest doen toen hij haar simpelweg beetpakte en meesleurde. 'Nee! We moeten iets doen Daniël, ze kunnen Ashley niet meenemen' zegt Leslie waarbij ze uit haar bed stapt en nog net blijft staan. Ik knik, er was alleen een probleem, mijn wand was in tweeën gebroken. Ik herinner me dat ik Leslie haar wand in de zak van haar gewaad heb zien stoppen en haal deze zelf uit haar zak, waarbij ik mijn hand even die van haar raakt en ik een tinteling via mijn hand omhoog voel kruipen. Ik negeer het gevoel dat dat daarbij in mijn maag en hart losmaakt 'blijf hier' zeg ik en loop zo snel als ik kan de ziekenboeg uit waar ik Serpen, Ashley en Felice zie staan. 'Laat haar los' zeg ik na mijn wand op Serpen te hebben gericht.

[ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 0:21 ]

Don't be like the rest of them, darling

Ashley Lestrange - Slytherin
Ik had Leslie en Daniël net de ziekenboeg in geholpen tot een bekende stem voor rillingen over mijn ruggengraat zorgde.
''Hee, Ash, kunnen we je even spreken?'' De lieve ondertoon in Serpen zijn stem wilde me ter plekke laten overgeven. Ik draaide me om en keek hem kwaad aan, maar voordat ik het wist, voelde ik zijn sterke, haast pijnlijke grip rond mijn pols. Ik werd de ziekenboeg uitgesleurd en Felice keek geamuseerd toe. ''Nee!'' hoorde ik Leslie nog roepen. Ze zei daarna nog iets tegen Daniël, maar ik verstond het niet meer.
''Ik en Felice wilde je graag iets vertellen want nou ja... er is iets voorgevallen en we dachten dat het voor jou wel fijn was om dat te weten, toch Felice?'' Felice knikte instemmend na Serpen zijn woorden en ik slikte. Caleb.
''W-wat heb je met hem gedaan?'' zei ik schor. Ik keek Serpen gebroken aan en merkte dat we gezelschap hadden; Daniël.
''Laat haar los,'' zei hij, terwijl hij een wand - ik herkende hem gelijk, van Leslie - op Serpen richtte. Mijn ogen stonden bezorgd en ik keek Serpen aan.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Serpen Acelin Parsel • Leerling • Slytherin
'Ho rustig maar jochie, ik wil haar niks aandoen. Ik wil alleen maar vertellen dat haar vriendje een ongeluk heeft gehad. Zie je dit Ashley?' ik wijs naar mijn bloedende lip.
'Dat heeft je lieve vriendje gedaan en daar heeft hij voor geboet,' ik kijk haar aan en laat haar pols los. Ik draai me om naar Felice.
'Wat zullen we eens zeggen om deze twee in toom te houden?' vraag ik en ik werp een korte blik op Daniël. Vervelend kind. Ik heb mijn wand in mijn linkerhand om aan te vallen als Daniël dat doet en grijns naar hem.
'Dus Ashley ik zou maar snel naar hem toe gaan om hem te troosten. Waarschijnlijk huilt hij. Oh en hij heeft ons geschorst dus je ziet ons voorlopig niet meer hier. Één stap in de verkeerde richting en jullie zijn dood,' zeg ik kalm.
'Heb je daar nog iets aan toe te voegen Felice?'

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Felice Scabior - Slytherin
Ik leunde -zoals altijd, zwijgend- tegen de muur aan en staarde naar de bezorgde, ietwat angstige uitdrukking op Ashley haar gezicht. Één van haar vriendjes was er ook bij komen staan, maar ik maakte me er niet al te veel zorgen om; hij was nog zwak.
''Wat zullen we eens zegen om deze twee in toom te houden?'' vroeg Serpen aan mij. Ik haalde zwakjes mijn schouders op.
''Dus Ashley ik zou maar snel naar hem toe gaan om hem te troosten. Waarschijnlijk huilt hij. Oh en hij heeft ons geschorst dus je ziet ons voorlopig niet meer hier. Één stap in de verkeerde richting en jullie zijn dood,'' zei Serpen met zijn bekende, kalme ondertoon. ''Heb je daar nog iets aan toe te voegen, Felice?''
Ik grijnsde. ''Uiteraard,'' zei ik luchtig. Ik ging recht staan en keek Ashley aan. ''Zo makkelijk kom je niet van ons af, lieverd,'' zei ik. ''De 'dood' is niet zo vredig als dat het klinkt.'' Ik liep naar Ashley toe en ze volgde elke beweging die ik maakte - ze verwachtte elk moment een aanval, alsof ik een dier was dat op haar prooi af sloop. Alhoewel... dat was het ook wel, een soort van. Maar met woorden. Met mijn wand streek ik een plukje haar uit haar gezicht.
''Zie je... we hebben dat schoolhoofdje van je beloofd dat het lang gaat duren voordat dat hartje van je stopt met kloppen. Langzaam... en pijnlijk,'' fluisterde ik. Ik keek haar poeslief aan. ''En ik ben iemand die zich aan haar woord houdt.''

[ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 0:22 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Daniel Weasley / Slytherin
'Ho rustig maar jochie, ik wil haar niks aandoen. Ik wil alleen maar vertellen dat haar vriendje een ongeluk heeft gehad. Zie je dit Ashley?' Vraagt Serpen terwijl hij naar zijn bloedende lip wijst. Hopelijk had Caleb meer gedaan dan hem een kap geven, al zag zo als altijd een bloedende Serpen er beter uit dan wanneer hij ongeschonden andere mensen pijn deed. Bijna alsof het bloed liet zien dan hij toch nog kon bloeden en er ergens daar binnenin nog een 'mensje' zat. De volgende zinnen die uit zijn mond komen gaan meerendeels over Ashley en Caleb, tegelijkertijd zie ik dat Serpen zijn wand in zijn linker hand heeft, klaar om aan te vallen als ik dat zoju doen. 'Een stap in de verkeerde richting en jullie zijn dood' voegde hij er vervolgens aan toe, en nadat ook Felice een aantal drijgementen uitspreekt (voor zover ik hoor allemaal richting Ashley). 'Wat laat je denken dat je niks kan gebeuren? Dat er niet iemand zal zijn die door je vriendjes heen komen' zeg ik met een kort gebaar richting Felice 'en je uiteindelijk vermoorden. Ook voldermort is verslagen' vraag ik vervolgens aan Serpen, het was een vraag die ik me al een tidje afvroeg, 'vrees je de dood of ben je zo zelfingenomen dat je denkt dat niks en niemand je pijn kan doen?'

Don't be like the rest of them, darling

| WAAH. I'm so sorry. Ik ben deze echt he-le-maal vergeten :c. Weet iemand wat ik met mijn personages aankan? |

That is a perfect copy of reality.

Serpen Acelin Parsel • Leerling • Slytherin
'Wat laat je denken dat je niks kan gebeuren? Dat er niet iemand zal zijn die door je vriendjes heen komen en je uiteindelijk vermoorden. Ook voldermort is verslagen' vraagt Daniël, 'vrees je de dood of ben je zo zelfingenomen dat je denkt dat niks en niemand je pijn kan doen?'
'Ten eerste zie jij Harry Potter hier ergens rondlopen? Ik niet. Voldemort heeft fouten gemaakt en die fouten kan ik weer rechtzetten. Daarnaast was op dat moment Dumbledore het schoolhoofd en dan is het inderdaad wat lastiger ook al is hij nog voor de battle dood gegaan, maar kijk wat Hogwarts nu beschermt. Mijn slappe, onwaardige broertje. Met alleen woorden hebben we het al zover gekregen dat hij helemaal overstuur raakte. Jullie gaan dit niet winnen als dat de 'sterkste' hier op school is.'
Ik grijns en loop op Daniël af.
'Kom op ben je nou echt zo dom om te denken dat ik maar een paar 'vriendjes' heb. Jullie zijn niets vergeleken het leger wat ik in de loop der jaren opgebouwd heb.'
Ik zucht diep, 'Felice we verspillen tijd, kom we gaan.'
Ik grijp haar hand en trek haar mee naar de Common Room.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

May Ophelia Beaton - Slytherin
Ik schrok wakker van een nachtmerrie - ik wist niet eens meer waar het over ging, maar wel dat het me behoorlijk kut liet voelen. Ik gromde even en haalde een hand door mijn rommelige haren. Volgens mij was het al ergens halverwege de dag, dus ik besloot niet eens meer de moeite te nemen om naar de lessen te gaan. Ik sprong uit bed en zag toen een stukje perkament op mijn nachtkastje liggen.
Vannacht was geweldig, schone slaapster.
Ik grijnsde even. *insert random name* uit mijn jaar was gisteren even langsgekomen. Ik rekte me even uit en na gedoucht te hebben, liep ik mijn kamer uit. Ik besloot dat ik wel een drankje kon gebruiken, dus wandelde ik op mijn gemakje Hogwarts uit. Het koele briesje streek aangenaam door mijn - nog altijd warrige - haren en na een tijdje liep ik The Three Broomsticks binnen. Ik gaapte even en plofte op een barkruk. De barman herkende me al en schoof een firewhiskey mijn kant op; ik grijnsde dankbaar en nam een paar flinke slokken. Ik legde slaperig mijn hoofd in mijn armen en scande de ruimte even. Het was rustig, waardoor mijn oog al snel op een bekend iemand viel: Eve. Ik trok een wenkbrauw op toen ik zag dat ze met een jongen aan het kloten was. Ook dát nog. Diep van binnen voelde ik een steek in mijn hart, maar direct ontkende ik het. Nee, echt niet. Ze was sexy, that's it. Ik deed niet aan liefde.
Ik zuchtte zachtjes en dronk mijn glas iets te snel leeg; ik kneep mijn ogen even dicht tegen het lichte gevoel in mijn hoofd. De alcohol brandde hevig in mijn keel en ik bestelde er nog ééntje.

[ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 15:17 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Eve's reactie:

Evelyn 'Eve' Campbell - Slytherin
Zachtjes giechel ik wanneer Eric wat in mijn oor fluistert en zachtjes een kusje drukt op mijn oor. Ondanks dat ik niets voel voor Eric, is het toch leuk om een beetje te spelen op deze manier. Ook heb ik al genoeg boterbier op om me er niet druk over te maken over zijn gevoelens, want ik heb al wel eerder gehoord dat Eric interesse in me heeft.
"Volgens mij kunnen wij het nog wel erg gezellig hebben," zeg ik terug tegen hem waarna hij knipoogt naar me.
Mijn boterbier is op en ik vraag zoetjes aan Eric of hij een nieuwe voor me kan halen, wat hij ook gaat doen. Hij drukt nog een kus op mijn lippen en ik lach zodra hij weg is. Het is redelijk rustig in The Three Broomsticks, ik had het drukker verwacht dan dit, maar ook dat maakt me niet uit. Ik kijk richting de bar waar Eric staat en zie dan dat hij naast iemand staat, die me bekend voorkomt. Alleen ben ik haar niet in deze staat gewend.
"May?" zeg ik verbaasd, waar ik eigenlijk gelijk spijt van heb.
Ik wil haar aandacht niet trekken, dus kijk ik gewoon naar mijn handen die op tafel liggen en wacht totdat Eric weer terug zal komen met mijn boterbier.

Cameron 'Cam' Nameless - Ravenclaw
Met vlugge passen loop ik door de gangen van Hogwarts, want ik ben op zoek naar Amy. Vandaag heb ik haar nog niet gezien en ik moet toegeven, dat ik haar best wel heb gemist. Er is nog één plek waar ik niet ben geweest, omdat ik haar daar niet verwacht als Slytherin zijnde. De bibliotheek. Ik ga richting de bibliotheek en tref haar aan - aan een tafel.
"Hoi, ik heb een vraagje, heb jij toevallig mijn favoriete meisje van de hele wereld gezien?" vraag ik dan met een kleine grijns op mijn gezicht in haar oor, aangezien ik achter haar sta.
Dan schuif ik de stoel naast haar naar achteren en neem plaats om naar haar te kijken.
"Je ziet er weer prachtig uit, zoals gewoonlijk."

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

May Ophelia Beaton - Slytherin
De giechel van Eve maakte me chagrijnig - ik onderdrukte het jaloerse gevoel terwijl ik nipte van mijn tweede firewhiskey. Het liefst dook ik mijn bed weer in, aangezien ik opnieuw moest gapen. Ik dronk mijn glas leeg en stond op het punt om een derde te bestellen, tot Eve besloot haar mond open te trekken.
''May?'' ze klonk verbaasd en fronsend keek ik op. Blijkbaar had ze haar ogen al neergeslagen. Ze leek er spijt van te hebben door mijn aandacht te wekken - natuurlijk, dat zal ook eens niet. Ik rolde even met mijn ogen.
''Ja, May, inderdaad,'' zei ik. ''Verbazingwekkend dat je me naam nog kan herinneren,'' zei ik luchtig. Ik grijnsde scheef en deed toen wat ik van plan was; mijn derde drankje bestellen. Vandaag had ik mezelf even een dagje vrij gegeven en ik wist niet waarom, maar ik begon me met de minuut ellendiger te voelen. Ik wikkelde verveeld een haarlok rond mijn vinger en keek een beetje rond. Geen interessante mensen te zien, tot nu toe.

Amelia 'Amy' McAllister - skytherin
Ik zat in de bieb, aangezien ik op dit moment toch geen les had. Ik was één van de weinige slytherins die er van hield om op zijn tijd een goed boek te lezen, dus nu had ik het me gemakkelijk gemaakt en sloeg ik de bladzijde om.
"Hoi, ik heb een vraagje, heb jij toevallig mijn favoriete meisje van de hele wereld gezien?" hoorde ik een stem in mijn oor fluisteren. Ik schrok op aangezien ik mee werd getrokken door het verhaal en keek op, om vervolgens de twee vrolijke, helderblauwe ogen van Cam aan te treffen. Een brede glimlach sierde mijn gelaat terwijl hij naast me ging zitten.
''Je ziet er weer prachtig uit, zoals gewoonlijk.'' Lichte blosjes ontstonden op mijn wangen en ik drukte een zacht kusje op zijn lippen.
''Hoe gaat het? Ik miste je,'' prevelde ik met een glimlachje. Ik klapte mijn boek dicht en legde deze voor me, op tafel, om vervolgens mijn volledige aandacht op Cam te richten. Ik voelde hoe ik gelukkiger werd, door alleen al naast hem te zitten - de glimlach leek ook maar niet van mijn gezicht te verdwijnen.

[ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 17:08 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Evelyn 'Eve' Campbell
"Ja, May, inderdaad," hoor ik en ik weet dat het dus May is, maar ze klinkt niet als zichzelf, "verbazingwekkend dat je me naam nog kan herinneren."
Ik kijk richting May en zie de scheve grijns, maar ook die lijkt niet meer hetzelfde. Eric komt weer aan tafel zitten en schuift mijn boterbier naar me toe.
"Waar waren we gebleven?" vraagt Eric aan me, maar ik kijk in de richting van May.
Er klopt iets niet, ze lijkt zo...levenloos. Alsof er totaal geen energie door haar heengaat.
"Eve?"
Eric trekt me uit mijn gedachten en ik kijk hem aan.
"Mm? Oh, ja, sorry," zeg ik met een glimlachje en drink wat van mijn boterbier.
Nu grijnst Eric ook weer en hij komt dicht tegen me aanzitten, maar ik besteed niet echt aandacht aan hem. Toch gaat hij gewoon verder en drukt kusjes in mijn hals. Ik probeer erachter te komen wat er met May is, maar ik kan mijn vinger er niet op leggen. Zo goed ken ik haar nu ook weer niet. Hoewel de uitspraak die ze daarstraks zei, tegenstrijdig is met wat ze eerder heeft gezegd. Met eerder bedoel ik voor de zomervakantie. Toen heeft ze een keer duidelijk gezegd, dat mensen nooit haar naam vergeten en ze heeft gelijk. Zoals May is er maar eentje.
"Waar zit jij met je gedachten?" hoor ik ineens geïrriteerd van Eric.
"Sorry, ik was.. even in gedachten."
Gelijk draai ik me weer richting Eric en hij kijkt verveeld. Alsof een mens de hele tijd seksuele aandacht aan hem moet besteden en hem tevreden moet stellen. Verwend kind, die denkt zeker dat die alles zomaar krijgt. Ik druk een kus op zijn lippen.
"Ik ben zo terug," zeg ik daarna en loop richting May.
De enige reden waarom ik Eric een kus gaf, was zodat hij het even kan uithouden zonder me. Anders dan is hij zeker weten gelijk vertrokken.
"Hey, natuurlijk vergeet ik je naam niet zomaar," zeg ik en ga op de kurk naast haar zitten, "je drinkt trouwens wel erg veel, erg snel."

Cameron 'Cam' Nameless - Ravenclaw
Het viel al te verwachten dat Amy zou schrikken, wat ze ook doet, en ik moet er zachtjes om lachen. Zulk soort dingen zijn altijd wel leedvermaak. Er staat een mooie, brede glimlach op haar gezicht en daardoor voel ik me ook warmer worden van binnen. Haar zachte lippen raken die van mij, maar het voelt veel te kort aan.
"Hoe gaat het? Ik miste je," zegt ze zachtjes en legt haar boek weg.
"Nu gaat het beter dan daarstraks, ik miste jou ook," zeg ik en ik druk nog een zachte kus op haar lippen, "maar dat is nu voorbij nu ik hier jou zo zie zitten. Het duurde wel even voordat ik je gevonden had, omdat ik eigenlijk Slytherins niet verwacht in de bibliotheek."
Even lach ik schaapachtig, aangezien het best wel een stereotype beeld is en ik eigenlijk niet zo kan denken, maar ze zit niet voor niets in Slytherin. Hoewel ik nog steeds niet die kant heb gezien, die er voor zorgt dat ze in Slytherin thuishoort.
"Welk boek lees je en hoe gaat het eigenlijk met jou?"

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.