• MY SECRET.



    What if there were happening odd things?
    What if there was someone who only cares about you?
    What if that person can be only seen by you?
    What if that person wasn't human?
    What if there was always an angel to protect you, be with you and love you?

    You have a new assignment.


    Who is it?
    Harry Styles.
    Louis Tomlinson.
    Niall Horan.
    Zayn Malik.
    Liam Payne.

    Als meisje:
    Ben je een engel, die alleen door jouw "opdracht" en de andere engelen gezien kan worden. Je opdracht is iemand die het niet meer ziet zitten. Bang. In de war. Misschien zelfs depressief. Jij moet diegene helpen om het nut in het leven weer te gaan zien. Jij moet hem steunen, koste wat kost. Jij moet hem beschermen, en hem het idee geven dat er iemand is die om hem geeft, en die zich zorgen maakt om hem. Maar ook moet je er voor zorgen, dat niemand achter jouw bestaan komt.

    Als jongen:
    Staat er op een dag een meisje in je kamer, als je weer op bed zit na te denken over je leven. Ze vertelt je dat ze er voor je is, dat ze je beschermd. Ze verteld dat ze een engel is. Niemand mag van haar bestaan weten. Maar je hebt ineens iemand bij wie je je geheimen kwijt kan, je gevoelens. Iemand waarbij je je niet anders hoeft voor te doen. Iemand die niet naar je gilt, om je huilt, of smeekt om een handtekening. Iemand die je begrijpt. Maar hoe houd je je geheim achter voor de hele wereld?


    Rollen:
    One Direction
    - Harry Styles || Tijdelijk door Raccoon. [1,5]
    - Louis Tomlinson || OldHeaven [1,3]
    - Niall Horan || SeaWaves.
    - Zayn Malik || Appa. [1,4]
    - Liam Payne || Vexy. [1,3]

    De engelen.
    - Harry's engel || Anae Faye Clouds || Go. [1,2]
    - Louis' engel || Rosemay Louise Lockheart || Beanies. [1,2]
    - Nialls engel || Valentine Alexandra Fields || Raccoon. [1,1]
    - Zayns engel || Emilie Jayne Aguilera || Stylez. [1,3]
    - Liams engel || Jailee Brooke Melian || Faisean.

    Regels:
    - Minimaal 4 a 5 regels.
    - Geen perfecte personage's!
    - 16+ mag, maar hou het wel netjes.
    - Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    - Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    - Topics worden alleen geopend door Go of Beanies.
    - 2 weken niet reageren zonder afmelding, is eruit zonder sorry.
    - 3 waarschuwingen betekent zonder pardon uit de RPG.
    - Geen ruzie buiten de RPG
    - One Direction bestaat.
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!


    Het begin:
    De jongens komen hun kamer binnen om over hun leven en problemen na te denken, of gewoon om aan alles te ontsnappen. Dan staat er een meisje in zijn kamer, die hem vertelt dat ze een engel is.

    De meiden krijgen te horen dat ze een nieuwe opdracht hebben, en dat ze meteen naar hun slaapkamer gestuurd worden. Hun doel is om deze jongens van hun probleem af te helpen.

    [ bericht aangepast op 15 aug 2013 - 9:50 ]


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    [ Louis William Tomlinson
    Stil luister ik naar haar verhaal en slik als ze begint te huilen en tegen me aankruipt. Snel sla ik mijn armen steviger hem d'r heen en zucht even. "Het is oke, je hoeft het niet te vertellen"zeg ik zacht in d'r oor en druk een korte kus op haar voorhoofd. Ik laat ons op bed zakken en zet haar voorzichtig op me schoot. "Het is voorbij, stil maar"fluister ik om haar te kalmeren en wrijf over haar rug terwijl ik haar zachtjes heen en weer wieg.

    Rosemay Lockheart
    Het voelde zo vreemd, om hier met iemand te staan na zo'n lange tijd. Om iemand in vertrouwen te nemen die je eigenlijk zo kort kent. Een zachte snikte verliet mijn mond terwijl mijn greep automatisch verstrakte. 'Sorry, het is gewoon alles bij elkaar. Niemand weet wat er werkelijk gebeurd is, op de mensen die erbij waren na, tot vandaag. Dan de gebeurtenis zelf. Het is heel lang geleden dat iemand zo lief tegen me geweest en dat ik diegene zo snel vertrouwde. Je bent speciaal, Lou.' snikte ik zachtjes. Met betraande ogen keek ik op en liet een zwakke glimlach zien. Dat was nadat hij zich op het bed had laten zakken en me voorzichtig op zijn schoot neerzette. 'Maar alles is wel de reden dat ik een engel geworden ben. Ik heb besloten om deze leeftijd te blijven om mensen te kunnen helpen.' zei ik zacht terwijl ik langzaam ietsjes kalmeerde door de aanraking en woorden van de jongen. Het liet me inzien dat ik niet bij dat voorval was, maar dat het nu nog gedachten waren. Dat ik nu veilig was en bij Louis.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis WilliM Tomlinson
    "Jij bent ook speciaal Roos"zeg ik tevreden en bijt even op mijn lip. "Ik snap het." Het voelt raar maar ook vertrouwd. "Ik hoop dat je je een beetje op je gemak voelt bij mij, zoniet spijt me dat enorm" Ik was eerlijk want het deed me pijn om haar zo te zien, zo verdrietig en kwetsbaar. I voel mijn mobiel trillen maar negeer het naar even. Zij was nu belangrijker dat die klote berichten. "I'm really sorry "mompel ik en hou d'r stevig tegen me aan en snuif haar heerlijke geur op.

    [ bericht aangepast op 12 aug 2013 - 23:00 ]

    Harry Edward Styles

    Anea hield me stevig vast en maakte zich daarna lichtjes los. "Dankjewel, Harry." Spontaan gaf ze me een kus op mijn wang wat me deed glimlachen en het veroorzaakte lichte blosjes op haar wangen. "Als ik jou had gekend in die tijd, denk ik ook niet dat ik... had gedaan wat ik toen deed."zei ze en beet toen op haar lip ,om me vervolgens los te laten "Harry, ik weet niet hoe ik je moet bedanken. Je bent nu al begripvoller dan iemand ooit in mijn mensenleven bent geweest. Ook in mijn engelleven, eigenlijk." zei ze en ik glimlachte zwakjes. "Dat komt ,omdat je zo aardig bent om me te helpen,je brengt het beste in me naarboven."glimlach ik naar haar.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Rosemay Lockheart
    'Dat ben ik niet. Ik ben een of ander vaag iemand die nooit volwassen zal worden en andere mensen zal blijven helpen.' zei ik terwijl ik langzaam opkeek. 'Maar dat je me snapt, is voor mij al een voordeel.' Ik had dit echt nog nooit gehad en ik had toch al een hoop meegemaakt. Niet dat het altijd voor moest komen, want dan was de magie, om het zo maar even te noemen, ervan af. 'Lou, je moet geen spijt hebben. Ik ben juist blij dat jij degene bent waar ik terecht ben gekomen, want ik voel me nu al op me gemak bij je. Daarbij gaan we het niet verder over mij hebben, maar terug naar jou.' zei ik terwijl ik mijn tranen wegveegde. Deze keer kreeg ik met wat minder moeite een glimlach op mijn gezicht waardoor ik de jongen weer aan durfde te kijken. Een kleine kusje plaatste ik op zijn neus en liet me tegen hem aanvallen. 'Geen sorry nodig, Lou, geen sorry nodig.' En dat was zeker weten de waarheid.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Lious William Tomlinson
    Ik kijk haar vriendelijk aan als ze opkijkt en haar lippen even op mijn neus plant. "Jij bent speciaal, voor mij" zeg ik zacht en druk ook mijn lippen op haar neus en streel door d'r haar. Lang aam sta ik op met haar in mijn armen. Vrolijk draai ik een pirouette dans droog de kamer door en laat me dan samen met haar weer op het bed vallen. "Okay, terug naar mij" zeg ik lachend en veeg haar laatste tranen weg met mijn duim en streel over haar wang. " Rose is lief"

    Rosemay Lockheart
    'Lief? Check. Grappig? Check. Speciaal? Check.' grinnikte ik zachtjes. 'Kan ik nog even zo doorgaan? Ja. Is er namelijk iets wat je niet bent?' Deze woorden voegde ik er nog aan toe en keek daarna scheel doordat zijn lippen deze keer mijn neus raakte. Dit ging echt wel goed komen. De twijfels die eerder nog speelde waren nu helemaal verdwenen. Als het niet zo was, dan ging niets meer goed komen.
    Een gil verliet mijn mond toen Louis opstond met mij nog in zijn armen, om erna vrolijk door de kamer te dansen. Al snel vulde deze keer mijn gelach de kamer en sloeg ik mijn armen rond zijn nek. 'Je bent gek, Tomlinson.' Lachte ik, maar hij zorgde er wel voor dat ik alles van daarnet wel alweer vergeten was. Hoe hij het voor elkaar kreeg was met een raadsel en dat mocht ook zo blijven. 'Ja, terug naar jou, druktemaker.' zei ik en zette de beanie weer wat beter op bij hem. Daarna kon ik het niet laten, om hem weer achterover op het bed te duwen en tegen hem aan te gaan liggen. Het voelde op een of andere manier al zo vertrouwd. Ik legde mijn hand op de zijne terwijl ik een glimlach niet kon onderdrukken. 'Lou is nog veeeeeeeeeel liever.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne
    Nadat ik een warm bad had genomen, me had aangekleed en geschoren, zat ik met omlaag getrokken mondhoeken op de koude badkamervloer naar de betegelde muur te staren. Mijn gedachten zaten nergens, echt nergens. Het enigste waar ik aan had kunnen denken was negatieve dingen, er was geen een positieve gedachte langsgekomen. Een zucht verliet mijn lippen waarna ik kreunend opstond van de vloer. Mijn kont was pijnlijk en stijf door op de koude tegels te zitten, maar het was niks. Niks vergeleken hoe heel mijn lichaam aanvoelde. Ik liep de gang op waarna ik de deur van mijn kamer open duwde. Een frons verscheen op mijn voorhoofd toen er een meisje met bruin haar in mijn kamer stond, de foto's die aan mijn muur bekijkend. Even bleef ik haar aankijken waarna ik de deur met een klap dichtgooi en mijn armen over elkaar sla. "Wat doe je hier?"

    [ bericht aangepast op 15 aug 2013 - 19:53 ]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Louis Tomlinson
    "Gek? I don't care, i love it"roep ik vrolijk door de kamer als ze mijn beanie god op me hoofd zet. "Hoezo is Lou lief?" Vraag ik speels en sla mijn armen om haar middel terwijl ik haar in d'r ogen kijk. Ze was bijzonder en daarom vertrouwde ik haar nu helemaal. "Vind je me niet raar, apart, gestoord... Klaar voor een gekkenhuis?" Vraag ik zacht en wend mijn blik af naar een doelloze blik op de vloer. Ik plaats mijn lippen op de hare maar trek ze nu niet weg. Rustig streel ik weer door d'r haar en glimlach iets.

    Rosemay Lockheart
    Ik schudde lachend mijn hoofd. 'I love it too.' De woorden verlieten met moeite mijn mond door het gelach. 'Omdat Lou lief is. Daar is geen specifieke reden voor, want het is gewoon zo.' Antwoordde ik onschuldig en mijn handen verplaatste zich naar zich borstkas, waar ze bleven liggen. Mijn ogen bleven bij de zijne hangen terwijl een glimlach mijn gezicht verscheen. Ik was blij dat ik langzaam Louis zijn vertrouwen begon te winnen, iets wat andersom precies hetzelfde was. 'Lou, de eerste drie dingen ben je zeker, maar op een leuke manier. Iets waar je -je niet druk om moet maken dus, want dat maakt jou zo leuk. Je bent dan ook zeker niet klaar voor een gekkenhuis.' zei ik en legde mijn vinger onder zijn kin waardoor ik zorgde dat hij me wel moest aankijken. Zijn lippen op de mijne zorgde ervoor dat mijn glimlach alleen maar breder werd. 'Je bent gewoon leuk.' Murmelde ik zachtjes.

    ( Sorry kort, maar ik moet gaan en mijn laptop is leeg.)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson
    Een glimlach verscheen weer op mijn glimlach, zwak maar hij was zichtbaar. Mijn lippen bleven nog even op de hare maar daarna maakte ik mezelf weer los. "Jij bent leuker"zeg ik en kijk ik d'r prachtige ogen. Ik plaats haar beanie beter op haar hoofd en grinnink. "Beautyfull"zeg ik zacht en kijk blozend weg. Ik vond d'r prachtig maar lef om dat te zeggen had ik niet. Wie weet vindt ze mij wel hartstikke lelijk. Langzaam gleden mijn vingertoppen over haar hals richting d'r wang en door haar haar.

    Harry Edward Styles

    Anea hield me stevig vast en maakte zich daarna lichtjes los. "Dankjewel, Harry." Spontaan gaf ze me een kus op mijn wang wat me deed glimlachen en het veroorzaakte lichte blosjes op haar wangen. "Als ik jou had gekend in die tijd, denk ik ook niet dat ik... had gedaan wat ik toen deed."zei ze en beet toen op haar lip ,om me vervolgens los te laten "Harry, ik weet niet hoe ik je moet bedanken. Je bent nu al begripvoller dan iemand ooit in mijn mensenleven bent geweest. Ook in mijn engelleven, eigenlijk." zei ze en ik glimlachte zwakjes. "Dat komt ,omdat je zo aardig bent om me te helpen,je brengt het beste in me naarboven."glimlach ik naar haar.

    Anae Yara Clouds.
    Een zwak glimlachje schoot over zijn gelaat. "Dat komt omdat je zo aardig bent om me te helpen, je brengt het beste in me naar boven." glimlachte hij. Ik glimlachte terug, en nam een flinke slok van mijn Frappuchino. "Heerlijk." mompelde ik. Ik kwam naast hem staan en leunde tegen de muur van het steegje. Harry was zo rustgevend. Hij wilde niet van alles van me, hij pestte me niet, hij beledigde me niet, hij was gewoon aardig. Ik keek glimlachend op van mijn koffie, en mijn blik schoot naar Harry's ogen. De groenige ogen, met allerlei prachtige kleuren die er doorheen liepen. Zo anders dan die van mij, die helder oceaanblauw waren, zonder enige vorm van een andere kleur. Snel wendde ik mijn blik af. Ik werd te veel afgeleid, ik moest me focussen op zijn leven verbeteren.

    -Bagger stukje.-


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Rosemay Lockheart
    'Kom op, darling. Je bent leuker als je glimlach nog iets breder is.' Grinnikte ik zachtjes. Nog een klein kusje plaatste ik op zijn lippen toen hij zich uiteindelijk weer los maakte. 'Dan ben jij veeel liever. En natuurlijk ook nog steeds leuker.' Zei ik liefje terwijl mijn vingers over zijn wang gleden en mijn blik in de zijne was gevangen. Mijn beanie werd beter op mijn hoofd gezet waardoor mijn glimlach nog iets breder werd. 'Je mag dat over jezelf ook zeggen, Lou, want anders zeg ik het.' Zei ik bijna onhoorbaar en mijn wangen namen dezelfde kleur aan als de zijne. Dat was het enige, samen met de beanie, wat zorgde voor wat kleur bij mij. Toch zorgde ik dat hij me aankeek. 'Je moet niet zo onzeker zijn. Je hebt alles wat iemand zich maar kan wensen.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Lois William Tomlinson
    Wat ongemakkelijk kijk ik d'r aan. "Ik heb geen vriendin" zeg ik zowat onhoorbaar terwijl ik weer naar me All-stars staar. Ze waren versleten maar ik durfde de deur niet meer uit voor nieuwe. Met een kleine zucht kijk ik door het raam naar buiten waar de bewolking langzaam toenam en mensen een droog onderdak zochten omdat het eruit zag of het elk moment kon gaan stormen. "Rosemay is ook lief, schattig, grappig en geweldig hoor" zeg ik zacht en zie de eerste regendruppels tegen het raam spatten. Hopelijk ging het niet onweren want dan ging het goed fout bij mij.

    Rosemay Lockheart
    Ik trok een heel onschuldig. 'Heel misschien is jouw engeltje daar wel blij mee.' Zei ik bijna onhoorbaar. 'Anders had ze dit nooit kunnen doen.' Voegde ik eraan toe en drukte een kusje op zijn lippen. 'Sorry, dat was gemeen van me, om te zeggen.' Ik ging iets verliggen en bleef Louis aankijken. Mijn vingers gleden over zijn huid terwijl mijn mondhoeken omhoog krulde tot een glimlach. 'Je bent een schat, Lou. Dat meen ik met heel mijn hart.' Zei ik en draaide me zo dat ik zijn blik kon volgen. 'Iemand is verdrietig daarboven.' Mompelde ik zacht, want dat was een standaard ding van mij om te zeggen bij dit weer. 'Gelukkig ben ik bij Jou.'

    ( ik ga weer verder opstap)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer