[RPG] Loverboy - 1D - O1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 26 juli 2013 - 11:54 ]

---

Your love makes me strong, your hate makes me unstoppable

Philou Jiali Harrison || outfit

'Als je rent kan je het nog halen, de bussen gaan precies om het kwartier. Je hebt nog maar 1 minuut, blijkbaar. Hihi.' Ik grinnikte zachtjes om hoe Alexis het bracht in combinatie met de groter wordende ogen van het nieuwe meisje. 'Dat haal ik nooit met mijn conditie. Vinden jullie het erg als ik hier blijf wachten op de volgende bus?' Ik knikte, waarna het meisje ging zitten. 'Tuurlijk niet, hoe meer zielen hoe.... gezelliger het is.' Mijn wenkbrauwen vlogen weer omhoog. Dat was wel heel blond. Iedereen wist dat dat "hoe meer vreugd" moest zijn.
'Ik ben Mae, Mae Marro. Dus.. Wie zijn jullie?' Ik zag dat ze een wekker instelde. Fijn, dan hoefden we in ieder geval niet op de tijd te letten. 'Ik ben Alexis Garcia,' antwoordde Alexis het meisje, Mae dus. 'En ik heet Philou Harrison,' vulde ik haar aan. 'Dus... Hoe vind je Londen tot nu toe?' vroeg Alexis en ik volgde haar voorbeeld door het meisje ook nieuwsgierig aan te kijken. De meeste mensen vonden het of helemaal geweldig, of ontzettend tegenvallen.

---

Happy Birthday my Potter!

Mae Marro.

'Ik ben Alexis Garcia,' antwoordde het meisje naast me. 'En ik heet Philou Harrison,' vertelde het andere meisje. 'Dus... Hoe vind je Londen tot nu toe?' vroeg Alexis nieuwsgierig. ‘Ik vindt het geweldig, ik heb alleen nog niet veel gezien. Ik moet veel doen in huis aangezien mijn ouders niet zo vaak thuis zijn. Ik ken alleen Tom, een zeventig-jarige man, hij is baas van een café dicht bij mijn huis.’ vertelde ik hen. Het klinkt misschien wel heel erg raar dat ik alleen een zeventig-jarige man ken, maar het is de waarheid. Ik pulkte wat aan mijn mobiel, die in mijn broekzak zit. Ik keek weer op naar Alexis en Philou. ‘Wonen jullie hier al lang?’ vroeg ik, oprecht nieuwsgierig. Als ze hier woonden wistten ze misschien ook goede winkelcentrum et cetera.

Harry Edward Styles
Het winkelcentrum dan maar? We komen veel te vaak in het park of het meer.. had Zayn terug gestuurd en ik knikte kort voordat ik mijn telefoon weer in mijn zak stopte. Ik stond op en klopte mijn zwarte jeans af waarna ik naar de keuken liep en mijn sleutels en portemonnee van tafel pakte. Ik stak de dingen snel ik mijn broekzakken en riep snel even naar mijn moeder, die waarschijnlijk nog boven was. 'Ben weg mam!' riep ik en ik liep de voordeur uit die ik daarna met een knal dicht sloeg. Ik zuchtte en liep op een rustig tempo naar het winkelcentrum toe. Onderweg kwam ik een paar meisjes tegen, maar niks interessants. Alleen maar arrogante trutten waar je niks aan hebt, die trappen er toch niet in. Het winkelcentrum was gelukkig niet ver lopen en na vijf minuten was ik er dan ook al. In de verte zag ik Zayn.
'Zayn!' riep ik en ik zwaaide even kort waarna ik nonchalant tegen de muur van een winkel aanleunde.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Alexis Noa Garcia

‘Ik vindt het geweldig, ik heb alleen nog niet veel gezien. Ik moet veel doen in huis aangezien mijn ouders niet zo vaak thuis zijn. Ik ken alleen Tom, een zeventig-jarige man, hij is baas van een café dicht bij mijn huis.’ vertelde Mae en ik knik even. 'Ik kwam vroeger altijd bij dat Café!' vertel ik vrolijk, 'maar toen verhuisde ik naar een andere wijk en kwam ik er bijna nooit.' vervolg ik iets stiller. ‘Wonen jullie hier al lang?' vroeg ze vervolgens en ik knik. 'Al zolang ik me kan herinneren.' glimlach ik. Het was waar, ik ben alleen drie keer verhuisd.. Maar ik ben altijd in Londen gebleven..

Zayn Javadd Malik

Onderweg naar het winkelcentrum zie ik een groep meisjes. Ik zucht even, niet het type dat er snel in zal trappen. Dat is altijd met die poppen die kunnen sterven aan een overdosis make up.. Helaas is het wel altijd het type dat je aanspreekt. 'Hey boy!' riep een van de meiden en ik zag haar knipogen. Ik knik maar even naar haar met een flauwe glimlach en loop snel door. Ik wil geen tijd verspillen.. 'Zayn!' hoorde ik opeens en ik kijk op. Ik zie Harry kort zwaaien terwijl hij nonchalant tegen de muur van een winkel leunde. 'Yo.' zeg ik en trap de sigaret tussen mijn lippen uit. Ik loop naar hem toe. 'En... Al wat goeds gezien?' vraag ik nonchalant aan hem en kijk hem aan...

---

Your love makes me strong, your hate makes me unstoppable

Mae Marro.

'Ik kwam vroeger altijd bij dat Café!' zei Alexis vrolijk. 'maar toen verhuisde ik naar een andere wijk en kwam ik er bijna nooit.' vervolgde ze haar zin. Ik knikte begrijpelijk. 'Misschien kunnen we samen een keertje gaan?' opperde ik. Tom had me wel is verteld over een paar van zijn vaste klanten, misschien had hji het ook ooit over Alexis gehad. Mijn blik viel op de passerende mensen. Bejaarden, die liefdevol hand in hand liepen, luidruchtige jongeren, geïrriteerde volwassenen. Glimlachend keek ik Philou en Alexis aan. 'Al zolang ik me kan herinneren.' beantwoordde Alexis mijn vraag glimlachend. 'Ik heb zowat overal op de wereld gewoond.. Als mijn ouders nu nog een keer willen verhuizen, koop ik een appartementje voor mezelf. Ik word gek van al dat verhuizen.' vertelde ik hen.

-nvm-

[ bericht aangepast op 24 juli 2013 - 21:02 ]

---

Happy Birthday my Potter!

Philou Jiali Harrison || outfit

‘Ik vindt het geweldig, ik heb alleen nog niet veel gezien. Ik moet veel doen in huis aangezien mijn ouders niet zo vaak thuis zijn. Ik ken alleen Tom, een zeventig-jarige man, hij is baas van een café dicht bij mijn huis.' Ik grinnikte zachtjes. Het was vast vreemd om als eerste "vriend" een zeventigjarige man genaamd Tom te hebben. Maar ja, dat kon iedereen gebeuren en hij was vast super aardig.
'Ik kwam vroeger altijd bij dat Café! Maar toen verhuisde ik naar een andere wijk en kwam ik er bijna nooit.' Ik was niet echt een persoon dat vaak in café's in de buurt kwam, maar aangezien we ook op dezelfde basisschool hadden gezeten, woonden Alexis en ik eerst in dezelfde buurt. Tot zij verhuisde. Dat betekende dus dat het om het café moest gaan, dat ongeveer vijf straten achter mijn huis lag. 'Misschien kunnen we samen een keertje gaan?' vroeg Mae Alexis. Ik plukte wat aan mijn T-shirt. Waarom voelde ik mij hier het vijfde wiel aan de wagen?
‘Wonen jullie hier al lang?' vroeg Mae vervolgens en ik knikte, gevolgd door een simpele "jup". 'Al zolang ik me kan herinneren,' was het antwoord van Alexis. 'Ik heb zowat overal op de wereld gewoond.. Als mijn ouders nu nog een keer willen verhuizen, koop ik een appartementje voor mezelf. Ik word gek van al dat verhuizen,' vertelde Mae en ik bekeek haar nog een keer. Ze kon echt niet veel ouder zijn dan Alexis, dus ik vroeg mij af hoe ze dat dan ging betalen en dergelijke, maar dat was dan weer hoe ik erover dacht. Ze was vast slim genoeg om daar zelf over na te denken.
Ik keek even op mijn horloge, aangezien ik haast stierf van de dorst. Normaal was ik nu altijd bijna thuis om wat te kunnen drinken, maar dat ging hem nu niet worden. 'Heee, ik ga denk ik even wat te drinken halen. Ik sterf van de dorst, aangezien ik net gesport heb. Willen jullie ook?'

[ bericht aangepast op 24 juli 2013 - 21:06 ]

---

Happy Birthday my Potter!

Mae Marro.

'Heee, ik ga denk ik even wat te drinken halen. Ik sterf van de dorst, aangezien ik net gesport heb. Willen jullie ook?' vroeg Philou. ‘Euh, oke. Ik loop anders wel evn met je mee.’ Ik hees mijn rugtas weer op mijn schouder en stond op, om afwachtend naar Alexis te kijken. Ik keek snel even op mijn mobiel en zag dat ik nog tien minuten had. Als het gezellig werd zou ik wel de bus daarop nemen, ik had immers toch niets te doen als ik thuis zo komen. Waarschijnlijk zou ik Neptunes weer gaan uitlaten, of het eten alweer koken. Ik had wel zin in een avontuur. Of nieuwe vrienden, zodat ik wat zou kunnen doen. Ik bekeek Philou nog eens. Waarschijnlijk was ze ouder dan mij. Ik knikte vrolijk.

[Waarschijnlijk laatste post van deze avond, moet gaan.]

[ bericht aangepast op 24 juli 2013 - 21:13 ]

Alexis Noa Garcia

'Ik heb zowat overal op de wereld gewoond.. Als mijn ouders nu nog een keer willen verhuizen, koop ik een appartementje voor mezelf. Ik word gek van al dat verhuizen.' vertelde Mae en ik knik. 'Begrijpelijk.' zeg ik. Ik vind verhuizen echt vreselijk, telkens je vertrouwde plek achterlaten... 'Ik wil ook een eigen huis, maar dan wel met iemand.. Want alleen lijkt me saai.' mompel ik, 'Heee, ik ga denk ik even wat te drinken halen. Ik sterf van de dorst, aangezien ik net gesport heb. Willen jullie ook?' zegt Philou opeens en ik knik. ‘Euh, oke. Ik loop anders wel evn met je mee.’ zegt Mae en ze kijkt me afwachtend aan. 'Ik ga ook wel mee.' zeg ik vrolijk. Ik sta op en kijk een beetje op. 'Ik ben klein.' mompel ik, wow... Random..

---

Your love makes me strong, your hate makes me unstoppable

[Wie wilt Leah meeten?]

---

That is a perfect copy of reality.

[Je kan haar naar het groepje sturen van Alexis, Philou en Mae?]

---

Your love makes me strong, your hate makes me unstoppable

[Is goed (:]

---

That is a perfect copy of reality.

Leah Amaryliss Crawford

Ik loop al een tijdje doelloos door verschillende straten in de stad als ik bij het winkelcentrum aankom. Ik heb toch niks te doen en misschien zie ik nog iets leuks hangen, ergens. Ik zie een groepje meiden staan, waarvan ik er een paar herken. Ik loop wat dichterbij en zie dan dat er daadwerkelijk mensen bij staan die ik ken, waaronder Philou en Alexis. 'Hey, ken ik jullie niet ergens van?' vraag ik in het algemeen en ik kom bij hun staan. Ik vraag het me echt af, waar ken ik hun toch van, vast niet van de middelbare school of een of andere sportvereniging, nope, vast niet. Ik kijk even de groep rond en zie dan een onbekend meisje. Is het handig om te weten hoe ze heet? Nope, niet echt denk ik. Ze moet er zelf maar mee komen.

---

That is a perfect copy of reality.

(Wow, grote RPG groep :') )

---

Happy Birthday my Potter!

Philou Jiali Harrison || outfit

Beide meiden besloten mee te gaan, waarop ik knikte en aanstalten maakte om richting de ingang van het winkelcentrum te lopen. Genoeg plekjes om iets te drinken daar, dat wist ik nu onderhand wel. Man, ik had dorst. Helaas kwam er nog iemand precies op dat moment naar ons toegelopen. 'Hey, ken ik jullie niet ergens van?' Een zucht ontsnapte mijn mond. Nu duurde het vast nog langer. Meh, ik had eerder iets te drinken moeten gaan halen. Misschien was Alexis blond, maar ik kon er soms ook wat van.
Ik draaide mij om naar het meisje en dacht even na. 'Uhm, zou kunnen.' Opeens schoot mij haar naam te binnen. 'Leah toch?' vroeg ik haar. 'We wilden overigens net wat gaan drinken, dus als je mee wilt, be our guest.' Ik kon mij niet herinneren dat ik haar niet aardig vond en ik had dorst, dus dat leek mij de beste en leukste oplossing.

---

Happy Birthday my Potter!