Zayn:
Met grote ogen kijk ik Emma aan. Ik moet mezelf steeds weer opnieuw wakker schudden om verder te lopen want dit werkt niet. Ik hoor toch duidelijk mijn naam vallen? IK HOU VAN JE. OKE!!! Dit wordt creepy! Ze kan niet van me houden, ik heb er nooit iets van gemerkt. En...ik wil haar niet kwetsen. Ik voel niks voor haar. nog niet... Ik zucht een keer diep en trek haar in een random kamer. Gelukkig een bezemkast, ik zou de gevolgen niet willen overzien als het een...als de kamer bezet was of iets dergelijks. 'Emma,...' zeg ik maar ik kom niet verder. Ik ga met mijn rug tegen me muur leunen en kijk haar recht in haar (welkekleur) ogen. Als ik verliefd was he dan was ik nu verdronken en had ik me laten gaan... Maar ik moet het Emma zeggen. 'Ik-ik houd niet van je. Sorry. Ik moet gewoon eerlijk zijn. Ik hoor je gedachten constant' net alsof ze in mijn hoofd kruipt bijna... 'Ik zou graag willen zeggen dat het wel zo was, maar ik kan niet liegen. Ik vind het vreselijk om je te kwetsen maar..ik houd niet van je. nog niet...' dat laatste mompel ik er nog achteraan. Tja, als er iemand is hier waar ik op zou vallen. ik bedoel kijk naar haar prachtige glanzende (vulhierdekleurvanhethaarin) lokken, en haar glinsterende (kleur) ogen die elk moment dof kunnen worden door mijn harde woorden. Haar perfecte lengte zodat ze net iets kleiner is dan ik. Haar schattige lach, haar lieve neusje, ARGH! Wat denk ik nu wel niet ineens?
Gotta get, gotta get out of my head <3