[RPG] Guilty || One Direction || Topic 1. - Speeltopics

Guilty.
Op Hellemound High School zit het vol met pestkoppen. De directie heeft niks door, en het gepest wordt steeds erger. Tot de gepeste kinderen er iets aan gaan doen. Ze beginnen de pestkoppen tegen te werken door samen plannen te smeden. Ze durven steeds meer in opstand te komen. Zal dit het einde worden van alle pesterijen?

Het begin:
Het is de eerste schooldag na de zomervakantie, en de pestkoppen houden zich niet in. Ze gunnen de kinderen geen een dag rust. Daarom besluiten de Gepesten een plannetje te bedenken om ze eindelijk eens terug te pakken. Want niet eens meer je mond open kunnen doen, dat vinden ze te ver gaan.

[ bericht aangepast op 15 juli 2013 - 18:54 ]

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

(Sorry, zie nu pas dat het eerste speeltopic was geopend... Alleen maar pestkoppen actief! Ben bang om Ivy in te laten springen... Poor girl. Haha.

Btw: TragicYouth --> ApexPredator)

[ bericht aangepast op 24 juli 2013 - 11:30 ]

I can't define who I am.

[Ik ga morgen, 26 juli, op vakantie t/m 9 augustus. Het is nog onzeker of ik wifi heb, maar iemand anders mag Louis wel zolang besturen.]

"Family don’t end in blood”

[Paynez went Maberu.]

Reality's overrated.

Harry Edward Styles

"Oké, die eieren zijn wel een goed idee, maar ik vind het een beetje zielig voor de kippen om ze te plukken. Mijn zusjes hebben allemaal van die boa's, met gekleurde veren, die ze al heel lang niet meer gebruiken. Die kunnen we ook plukken? Ik vind gekleurde veren eerlijk gezegd wel vrolijk staan."
Ik grijns. "Goed idee, Boo. Misschien krijgt die Horan dan wat meer kleur op zijn bleke gezichtje." Dan veer ik op. "Als Louis en ik nou de veren gaan plukken, dan ga jij de eieren jatten?" vraag ik Meredith. "Dan zien we elkaar daarna wel weer in een lokaal of zo."
Strak grijp ik Louis' pols en trek hem mee naar de fietsen. Waarna we beiden wegfietsen naar zijn huis. Als we de boa's hebben en we weer op school zijn zoeken we een lokaal op. Hier beginnen we beiden de boa's kaal te plukken. Ineens grijns ik en begin ik met veertjes te gooien. Louis en ik beginnen kinderachtig achter elkaar aan te rennen. Luid lachend geef ik Louis een duw. Die handig genoeg omvalt. Met mij bovenop hem. Een beetje verschrikt kijk ik in zijn ogen.
En voor ik het week heb ik ineens mijn lippen op die van hem gedrukt.

[Sorry, ging een beetje snel en vooral valend. But it's all a part of Esmee's and my masterplan! (Ik hoop dat je meevalt Esmee...)]

Reality's overrated.

Scairp ---> Cairde

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Louis William Tomlinson.
Harry grijnst. 'Goed idee, Boo. Misschien krijgt die Horan dan wat meer kleur op zijn bleke gezichtje,' antwoordt hij en veert op. 'Als Louis en ik nou de veren gaan plukken, dan ga jij de eieren jatten?' vraagt hij aan Meredith. 'Dan zien we elkaar daarna wel weer in een lokaal of zo.
Hij grijpt mijn pols strak beet en trekt me mee naar de fietsen. Daarna fietsen we beiden naar mijn huis. Zodra we de boa's hebben en weer op school zijn aangekomen, begint Harry een lokaal te zoeken. Hier beginnen we de boa's te plukken. Ineens grijnst Harry en begint de geplukte veertjes in mijn richting te gooien. Ik grijns ook, waarna ik achter hem aan begin te rennen, terwijl ik een hand vol veertjes op hem strooi. Luid lachend geeft hij me een duw, waardoor ik heel onhandig achterover val. In een reflex trek ik Harry met me mee, waardoor hij bovenop me beland. Hij kijkt me een beetje verschrikt aan, en opeens zitten zijn lippen op die van mij.
Ik schrik en staar hem met grote ogen aan. Maar ik zoen hem dan toch terug en sluit langzaam mijn ogen, omdat het er anders een beetje eng uitziet.

[Ik heb in het vakantiehuisje zelf geen wifi, maar in het centrum, bij de bar enzo, wel, dus als ik daar zit kan ik wel reageren. Misschien reageer ik tot ik terug ben (9 augustus) wel minder vaak dan normaal, maar ik kan wel reageren (:]

"Family don’t end in blood”

Harry Edward Styles

Ik voel dat Louis schrikt en open even mijn ogen die ik zonet nog gesloten had, Louis staart me met grote ogen aan. Dan zoent hij me toch terug en sluit langzaam zijn ogen. Waarna ik het zelfde doe. Ik bijt in zijn onderlip, zodat hij zijn mond wel moet openen en zoek met mijn tong die van hem op. Even haal ik mijn lippen van die van hem.
"Wat zijn we eigenlijk aan het doen?" vraag ik mezelf mompelend af. "Ach wat, het voelt niet slecht, helemaal niet."
Dan druk ik mijn lippen weer op die van hem en ga weer verder waar ik was.

Reality's overrated.

Louis William Tomlinson.
Harry zet zijn tanden in mijn onderlip, waardoor ik genoodzaakt ben mijn mond te openen. Zijn tong zoekt de mijne, waarna hij zijn lippen van die van mij afhaalt en ik hem lichtelijk teleurgesteld aankijk. Hij begint iets in zichzelf te mompelen. 'Wat zijn we eigenlijk aan het doen? Ach wat, het voelt niet slecht, helemaal niet.'
Hierna drukt hij zijn lippen weer op die van mij en gaat hij weer verder met waar hij mee bezig was.
Ik ga op in de zoen, zo erg dat ik schrik als er een harde zoemer klinkt. De bel.
'Shit, we moeten hier weg. Ik kruip onder Harry uit en pak zijn arm, om daarna alle spullen bij elkaar te rapen en hem mee het lokaal uit te trekken.

"Family don’t end in blood”

Harry Edward Styles

Ook ik schrik van de bel, nog erger als Louis. En bijna verlaat een vrouwelijke gil mijn mond.
"Shit, we moeten hier weg," zegt Louis. Hij kruipt onder me vandaan en pakt mijn arm.
"Fuck," mompel ik.
Louis raapt alle spullen bij elkaar en strekt me mee het lokaal uit.
Ik hou Louis tegen. "Moet dit echt," zeg ik met een zeurend stemmetje, als een peuter. "Ik vermaakte me prima..." Grijnzend kijk ik Louis aan.

Reality's overrated.

[Haha, het had awesome geweest als Meredith het lokaal binnenkwam. LOL.]

Reality's overrated.

Limits >> Thysia.

Nim Rachel Marro.

Iets eerder dan de bel gaat mag ik al weg van de leraar. Waarschijnlijk omdat ik al mijn werk al in heb geleverd. In een rap tempo pak ik mijn spullen bij elkaar. Om daarna, in hetzelfde tempo, het lokaal te verlaten. Ik ren zo snel als ik kan naar mijn kluisje om mijn boeken te vervangen. Ik kijk op mijn rooster en pak dan de benodigde boeken. Achterin mijn kluisje ligt een briefje. Een kreun verlaat mijn mond waarna ik het briefje op pak en zonder te kijken in de prullenbak gooi. Waarschijnlijk staat er iets gemeens op, zoals de pesters wel vaker deden. Ik sluit mijn kluisje en loop dan naar een lokaal toe. Ik zit met de pauzes nooit in de aula, altijd in een lokaal. Snel open ik er eentje en mijn ogen vergroten zich. Net op dat moment gaat de bel en Louis trek Harry het lokaal uit waardoor ik snel wat stappen achteruit zet. ‘Wat?’ ontgaat mijn mond. Meteen sla ik mijn hand voor mijn hand. Louis en Harry. Zijn ze homo?

- Ik kon niks meer ö -

[ bericht aangepast op 29 juli 2013 - 14:29 ]

Harry Edward Styles

"Wat?" Marro slaat haar hand voor haar mond.
Ik frons mijn wenkbrauwen. "Ben je er eindelijk achter wat voor rotkop je hebt?" vraag ik haar en ik loop haar omver. Louis met me mee trekkend. Ook geef ik een harde ruk aan Nim's haar. "Maar goed dat ze daarnet het lokaal niet binnen kwam..." mompel ik ondertussen. Te laat merkend dat het hardop was.
"C'mon Boo, we hebben een Leprechaun te versieren," zeg ik dan.

Reality's overrated.

Ivy Fio Carter
Als de bel gaat, raap ik langzaam mijn boeken bij elkaar. Ik wacht tot iedereen weg is, om vervolgens in mijn eentje door de gangen te kunnen lopen. Ik schaam me omdat ik niet echt vrienden heb. Toen Chloe wegging en ze ons contact liet voor wat het was, had dat me echt pijn gedaan. Maar het was zo moeilijk om vrienden te maken... Iedereen irriteerde zich er altijd aan dat ik hoge cijfers haalde. Maar daar kon ik toch niks aan doen? Het was zo oneerlijk. Ik bijt op mijn lip en trek mijn rugzak op mijn schouder. Met een slome tred dragen mijn voeten me door de gang. Oplettend neem ik alles in me op, maar er is niet veel aan de hand. Dit gebouw bracht me niks anders dan slechte herinneringen, en er zullen er vast wel meer volgen. Ik zucht, maar aan de andere kant wil ik geen medelijden met mezelf hebben. Ik hef mijn hoofd op en begin al wat sneller naar mijn kluisje toe te lopen. Er is niemand, dus ik laat mijn "zelfverzekerde" rol maar varen en begin weer sloom mijn boeken in mijn kluisje te doen en ze om te wisselen voor nieuwe. In de pauze zat ik eerst altijd alleen aan een tafeltje. Maar de gemene opmerkingen hadden me weggejaagd. Waarom deed het me zoveel pijn? Ik had ook wel eens op de wc geluncht, maar na twee keer kon ik het echt niet meer uithouden. Er was welliswaar niemand die me alleen zag zijn, maar aan de andere kant maakte ik zo nooit vrienden. Een belangrijk punt was ook dat het gewoon ranzig was. Ik begin een beetje rond te dwalen door de school, als ik Nim, Harry en Louis zie. Harry trekt aan Nim's haren. Wat gemeen! Ik bal mijn vuisten, maar ik weet dat ik toch machteloos ben.

I can't define who I am.

Nim Rachel Marro.

"Ben je er eindelijk achter wat voor rotkop je hebt?" vraagt hij aan mij. Vanbinnen doet het pijn, maar van buiten laat ik er niks van merken. Hij trekt Louis met hem mee en geeft dan een harde ruk aan mijn haar. Een schelle gil verlaat mijn mond terwijl ik pijnlijk me haar beethoud. "Maar goed dat ze daarnet het lokaal niet binnen kwam..." mompelt Harry. Een kleine grijns verschijnt op mijn gezicht, ik heb een troefkaart! Ze zijn homo en ze willen vast niet dat ik dat aan iedereen doorvertel. "Hoelang zijn jullie al homo?" vraag ik brutaal. Ik zet mijn pokerface op, maar ben toch echt zenuwachtig.

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 0:17 ]

Harry Edward Styles

"Hoelang zijn jullie al homo?" vraagt Marro ineens met een grijns.
Mijn mond valt open. Fuck, heeft ze me gehoord? Ja, dat zal wel. Hoe weet ze dan... Van daarnet? Maar ik ben dan toch nog niet homo toch?
"Wie zegt dat?" zeg ik kwaad terwijl ik een paar woedende stappen in haar richting zet. Dreigend, met mijn vuisten gebald. Als ik iets bedenk. "Louis en ik waren bezig met een verassing voor Horan. Maar als jij daar ook zo graag een deel van uit wilt maken... Oké."
Ik geef een harde klap in haar gezicht. "Maar lieg niet. We. Zijn. Niet. Homo. Begrepen?" Ik tuf in haar gezicht en draai me dan om. "Kom Louis."
Express noem ik hem niet Boo, of Boobear. Of wat dan ook. Wat denkt die Marro wel?

Reality's overrated.