• Guilty.
    Op Hellemound High School zit het vol met pestkoppen. De directie heeft niks door, en het gepest wordt steeds erger. Tot de gepeste kinderen er iets aan gaan doen. Ze beginnen de pestkoppen tegen te werken door samen plannen te smeden. Ze durven steeds meer in opstand te komen. Zal dit het einde worden van alle pesterijen?
    ]

    Rollen:
    Pestkoppen (max. 5):
    - Harry Styles || Paynez.
    - Zayn Malik || Abelard.
    - Louis Tomlinson || Licorne.
    - Meredith Penelope Jackson || After.
    - Dawn Ellis Frankle || Scairp.

    Gepesten:
    - Niall Horan || ItsNiall
    - Liam Payne || Pom
    - Nim Rachel Marro || Limits.
    - Ivy Fio Carter || TragicYouth


    Regels:
    - Minimaal 5 regels vol.
    - Geen Mary-Sue's, Gary-Stu's of Powerplay.
    - Niet allemaal hetzelfde innerlijk.
    - Alleen ik open nieuwe topics.
    - OOC tussen haakjes.
    - +16 is toegestaan.
    - Houdt het realistisch.
    - Geef het aan als je een langere tijd weg bent of je je username hebt verandert.
    - Vragen? Stel ze gerust!


    Het begin:
    Het is de eerste schooldag na de zomervakantie, en de pestkoppen houden zich niet in. Ze gunnen de kinderen geen een dag rust. Daarom besluiten de Gepesten een plannetje te bedenken om ze eindelijk eens terug te pakken. Want niet eens meer je mond open kunnen doen, dat vinden ze te ver gaan.

    [ bericht aangepast op 15 juli 2013 - 18:54 ]


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    [Ik zal je uit de lijst halen. Nogmaals sorry dat ik het topic opende voordat jij je rol in had gevuld.]


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Louis William Tomlinson.
    'Niet eerlijk!' roept Harry me achterna. Ik kijk achterom en zie dat hij ook harder begint te trappen. Ik kijk snel weer voor me. Net op tijd, want ik kan nog net een stilstaande auto vermijden. Na even slingeren lukt het me om weer goed te rijden en trap ik hard verder, tot ik uiteindelijk bij school aankom.
    'Gewonnen!' roep ik triomfantelijk.
    Mijn vermoedens over dat we te laat waren kloppen waarschijnlijk, want het hele plein is leeg. Ik zet snel mijn fiets op slot in de fietsenstalling en wacht op Harry.


    "Family don’t end in blood”

    Harry Edward Styles

    Louis rijd bijna een auto aan. Ja, híj rijd terwijl hij fiets een auto aan. Weliswaar een stilstaande auto. Maar toch. Hoe krijgt hij het voor elkaar. Ach, daar is hij Louis voor. Bij de school aangekomen heb ik hem nog steeds niet ingehaald.
    "Gewonnen!" roept hij dan ook triomfantelijk.
    "Nou," mopper ik, met een grijns op mijn gezicht.
    Het schoolplein is leeg en ik scheld mompelend wat. Dan volg ik Louis' voorbeeld en zet mijn fiets ook in de fietsenstalling.


    Reality's overrated.

    Niall James Horan
    'Ik heb geen reactie gehad op mijn bericht, Niall.' Hoor ik opeens achter me. Ik schrik en draai me om. Meredith staat achter me. 'Uhm, ik-ik' stamel ik. 'A-alsjeblieft laat me met rust.' zeg ik half smeekend. Ik weet dat ze dit niet gaat doen, maar toch. Snel werp ik een blik op de deur waar nog geen leraar te zien is. Ik kijk met een hulpeloze blik achterom naar Liam en Nim. Daarna kijk ik weer naar Meredith. Ik heb opeens de neiging om iets terug te zeggen dus ik trek mijn mond open, maar doe hem even snel weer dicht aangezien het mij toch geen goed idee lijkt. Ik kijk zwijgend naar mijn schoenen en probeer geen oogcontact te maken.


    What do we say to the god of death? ''Not today.''

    Meredith Jackson.
    Hij stamelde hulpeloos iets. "A-alsjeblieft, laat me met rust." Zei hij dan. Dan trekt hij zijn mond open alsof hij nog iets wilde zeggen. Die klapte gauw weer dicht, en een sluwe grijns speelde op mijn gezicht. "Gaan we brutaal doen?' Ik pakte zijn bovenarm stevig vast en boorde mijn nagels in zijn vlees. "Wat wilde je zeggen?" Vraag k op een poeslief toontje. Al snel snauwde ik er achteraan: "Kijk me aan als ik tegen je praat, vreetzak!" Mijn greep op zijn arm verstrakte nog wat.


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Niall James Horan
    Er schieten tranen in mijn ogen van de pijn. 'Ik wilde niks zeggen.' mompel ik en ik kijk haar aan. De greep om mijn arm verstrakt. 'Auw!' roep ik en ik probeer hem weg te trekken. Dit mislukt aangezien Meredith sterker is. Ik werp een snelle blik op de deur. Er is nog steeds geen leraar. Wat is er toch met deze school? Ze laten pesten gewoon toe en de leraren komen te laat. Ik haat het hier. De rest van de klas kijkt ook altijd alleen maar toe. Waarom doet niemand ooit wat? En het belangrijkste, waarom moeten ze mij altijd hebben?


    What do we say to the god of death? ''Not today.''

    Meredith Jackson.
    "Ik wilde niks zeggen." mompelde hij. Ik zag de tranen in zijn ogen schieten. "Auw!" riep hij. Ik liet hem los en keek hem minachtend aan. "Dat dacht ik al." Ik ging op zijn tafel zitten, en toen kwam er een leraar binnen. Highbound of zo. Ik liep terug naar mijn plaats, en keek rond. Waar waren Harry, Louis, Zayn en Dawn? Ik keek uit het raam, en ik grijnsde. Harry en Louis stonden bij het fietsenrek. Highbound ging op zijn bureaustoel zitten, en vloekte toen binnensmonds. "Koffie. Dan beginnen we met de les." bromde hij. Hij waggelde het lokaal uit, en ik deed het raam open. "Hazz! Lou!" riep ik naar ze. "Kom hier even heen of zo! Zat hier als een fucking loner een beetje met de Leprechaun bij te praten."


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Louis William Tomlinson.
    'Nou,' moppert Harry, maar hij grijnst er wel bij. Hij mompelt er nog een paar scheldwoorden achterna als hij ziet dat het schoolplein helemaal leeg is en zet daarna ook zijn fiets in de stalling. Zodra hij zijn fiets op slot heeft gezet pak ik zijn pols beet en trek hem, voor dat hij ook maar een vin kon verroeren, mee.
    'Kom op, Harry, schiet een beetje op! We zijn al ontzettend laat! En dit is pas de eerste schooldag!'
    Ik begon te rennen, Harry met me meesleurend. Ik zag hoe er een raam open ging, ergens in een lokaal, en herkende het gezicht van Meredith.
    'Hazz! Lou!' riep ze naar ons. 'Kom hier even heen of zo! Zat hier als een fucking loner een beetje met de Leprechaun bij te praten.'
    Ik grijns. 'We komen eraan! Hou jij dan de leraar bezig, zodat wij stiekem het lokaal in kunnen sneaken? Ik heb geen zin om op de eerste dag al een briefje te moeten halen.'


    "Family don’t end in blood”

    Harry Edward Styles

    Louis pakt mijn pols en trekt me mee.
    "Kom op, Harry, schiet een beetje op! We zijn ontzettend laat! En dit is pas de eerste schooldag!"
    Louis begint te rennen en sleurt me mee. Ergens in een lokaal gaat een raam open en het gezicht van Meredith showt zich.
    "Hazz! Lou! Kom hier even heen of zo! Zat hier als een fucking loner een beetje met de Leprechaun bij te praten," roept ze.
    Louis grijnst. "We komen eraan! Hou jij de leraar bezig, zodat wij stiekem het lokaal in kunnen sneaken? Ik heb geen zin om op de eerste dag al een briefje te moeten halen."
    Ook ik grijns. "Wat hij zegt!" roep ik. Waarna ik Louis' pols vastgrijp en nu hém meetrek. Precies omgedraaid dus.

    [ bericht aangepast op 17 juli 2013 - 11:42 ]


    Reality's overrated.

    Louis William Tomlinson.
    Harry begint ook te grijnzen. 'Wat hij zegt!' roept hij en pakt nu mijn arm, om me mee trekken. Precies het omgekeerde van net.
    Ik besluit onderweg naar het lokaal geen zin meer te hebben om zelf te lopen en spring dan op Harry's rug.
    'In galop, Hazza!' roep ik, hem als paard behandelend.
    Ik grijp hem iets steviger vast en geef een klap op zijn kont. Ik grijns even. 'Sorry, ik kon het niet laten.'
    Nu maar hopen dat het Meredith straks lukt de leraar zo af te leiden dat hij de late binnenkomst van Harry en mij niet doorheeft.


    "Family don’t end in blood”

    Harry Edward Styles

    Louis springt ineens op mijn rug. "In galop Hazza!" roept hij.
    Ik lach en probeer een hinnik na te doen. Verschrikkelijk mislukt. En ook nog eens verschrikkelijk kinderachtig. Maar ach.
    Louis grijpt me nog steviger vast en geeft me een klap op mijn achterwerk. Ik maak een verontwaardigd geluidje, maar voel mijn wangen een beetje roos worden. "Sorry, ik kon het niet laten," zegt Louis dan grijnzend.
    Ik begin te lopen - half rennen - naar het lokaal en laat Louis voor het lokaal van mijn rug afglijden. Waarna ik hem aan zijn hand mee het lokaal in trek.


    Reality's overrated.

    Meredith Jackson.
    Ik zag Highbound al weer aan komen lopen, en snel griste ik alle krijtjes rn de veger van het bord weg. Ook trok ik de stekker van de computer er uit. De krijtjes liet ik de krijtjes ongezien op fe kast vallen naasr dé nerd van de klas. De veger glijdt soepel in Liam's schooltas. Tevreden ging ik op mijn plek zitten. Highbound maakte je makkelijk boos. En ja hoor. Toen hij het onderwerp van vandaag op het bord wilde schrijven keerde hij zich boos om naar de klas. 'Wie probeert hier grappig te zijn?' Bulderde hij. Hij spiedde het lokaal af. 'Turner!' Hij waggelde naar de bleke jongen voor in de klas, die angstig opkeek. Highbound pakte de krijtjes van de kast. 'Voor morgen een opstel. 30 regels over het maken van krijt!' Ik grijnsde. Hij stond nu met zijn rug naar de deur, die openstond. Makkelijker kon gewoon niet.


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Louis William Tomlinson.
    Voor het lokaal laat Harry mij van zijn rug afglijden en trekt me mee het lokaal in, waarvan de deur openstaat. Zachtjes sluip ik met Harry het lokaal en en ga dan zonder geluid te maken op een stoel zitten, achter Meredith.
    Highbound draait zich weer om en kijkt ons dan even verbaasd aan.
    'Louis en Harry, waren jullie plekken daarnet niet leeg?' vraagt hij wantrouwend.
    'Nee meneer, wij zaten hier net ook al. U zal nog wel wat moe zijn, het is natuurlijk pas het eerste uur,' zeg ik en glimlach.
    Het was voor mij niet moeilijk geloofwaardig over te komen als ik weer eens een leugen vertelde, en zeker niet bij deze man. Die kon je van alles wijsmaken.


    "Family don’t end in blood”

    Harry Edward Styles

    Ik neem plaats naast Louis, die achter Meredith gaat zitten.
    "Louis en Harry, waren jullie plekken daarnet niet leeg?" vraagt Highbound als hij zich heeft omgedraaid.
    "Nee meneer," zegt Louis. "Wij zaten hier net ook al. U zal nog wel wat moe zijn, het is natuurlijk pas het eerste uur."
    Ik bijt op de muis van mijn hand om mijn lach in te houden. Louis kwam geloofwaardig over. Als Highbound het lijkt te geloven en niet meer naar ons kijkt geef ik Louis een por tussen zijn ribben. Gewoon, omdat het kan. En omdat hij dat altijd doet.
    Wraak. haha.

    [Ik weet ook niet waar dat laatste op slaat.]


    Reality's overrated.

    Louis William Tomlinson.
    Ik zie Harry naast me op zijn hand bijten om niet in lachen uit te barsten. Highbound lijkt mijn smoes te geloven. Als hij niet meer op ons let geeft Harry me een por tussen mijn ribben.
    Ik kijk hem verontwaardigd aan, mij ervan bewust dat ik dat ook altijd bij hem doe.
    Ik scheur een blaadje uit mijn schrift en krabbel er vlug wat op. Daarna tik ik Meredith op haar schouder.
    'Kun je dit doorgeven naar voren? Het is voor Horan.'
    Ik las nog een keer de tekst door voor ik het briefje door naar voren gaf.
    Na school, op het schoolplein. Zorg dat je er bent. L.
    Dit moest wel duidelijk genoeg zijn toch? Ik drukte het briefje in Meredith's hand en stootte Harry even aan.
    'Ik heb een plan, na school op het schoolplein. Doe je mee?'
    Daarna vroeg ik hetzelfde aan Meredith. Na de les zou ik het ook wel aan Dawn en Zayn doorgeven.


    "Family don’t end in blood”