Ik wou eens graag weten wie van jullie al eens klierkoorts/ziekte van Pfeiffer gehad heeft en hoe jullie dat ervaren hebben.
Enkele weken geleden zat ik met een Frankensteinhals en een enorm zware keelontsteking. (Yay, tijdens de examens) En toen ik naar de dokter van wacht ging (omdat het zondag was), zei die even af te wachten en als de zwelling in mijn nek niet zou afnemen, ik contact moest opnemen met mijn huisdokter en bloed moest laten trekken. Je kan het al raden: de zwelling nam niet af en ik heb bloed laten trekken. Bleek dat ik klierkoorts heb. Fijn en heel handig tijdens een van de drukste periodes van het jaar.
Nu de keelontsteking weg is en de klieren nog maar lichtjes gezwollen zijn, voel ik me al veel beter. Ik merk wel dat ik geen al te zware activiteiten mag aangaan want je voelt gewoon je energiepeil snel naar beneden zakken. Ik zou er tegenwoordig ook soms uitzien als een zombie... (zo voel ik me soms ook)
Maar ondanks die keelontsteking (die nu over is), minder concentratie, het moe zijn en het snel dalen van energie, merk ik precies niets van die klierkoorts.
Dus ik wou jullie ervaringen eens weten. Hoe ervaarden jullie de klierkoorts? Hoelang hadden jullie er last van? Hebben jullie nog tips?
I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury
