Madhouse || One Direction || 01. - Speeltopics

Madhouse.
Op een dag werdt de Britse Boyband One Direction uitgenodigt bij 'Madhouse.' Het scheen dat daar de ergste gekken zaten. De een gestoorder dan de ander. De jongens van One Direction maakte er alleen maar grapjes over en spotte er de heletijd ermee.
Ze geloofde het niet zo. Waar je ze gelijk in kon geven. Het scheen dat je als je er eenmaal binnen bent het word zoals het is in horror films. Vooral daar spotten ze mee, wie gelooft er nou in dat het het zelfde als een horror film was? Niemand kon er antwoord op geven. De gene die eenmaal binnen waren, kwamen er niet meer uit. En zelfs hun werden gestoord, lang niet allemaal, de een pleegde zelfmoord en de ander werd vermoord. Natuurlijk, wie gelooft er daar nou in? De Britse boyband dacht dat het een of ander Horrorverhaal was en gingen dus met plezier naar het huis. Wat gebeurde er als ze in kamers werden ingedeelt bij èèn van de gekken. Wat gebeurde er als en gek ontsnapt? De meeste 'patiënten' waren moordende psychopaten, lang niet allemaal. Natuurlijk maakte de patiënten ook vrienden met elkaar of met de Britse Boyband. Wat gebeurt als er vriendschappen ontstaan tussen de boyband en hun kamergenoten? Wat gebeurt er als er relaties ontstaan, wat als het allemaal een 'game' was voor je kamergenoot. Of wat gebeurt er als een van de jongens bij een psychopaat word ingedeelt.

Boys;
-Niall Horan // Nessje
- Harry Styles // Amphitryon
- Louis Tomlinson // Loubearx
- Liam Payne //Pezz
- Zayn Malik // Sempra

Girls;
- Navaeh Riley Smith // Gereserveerd iPayphone
- Jevany Avril Claine// Curlies
- Ariana Angel Braun // DamnBieber
- Cresselia Lenka Ivanov //Hour
- Kate Darcelle Aeron //Rider

Eigenaar 'Madhouse':
- Cole Gethin Deville // Rider

Overige patiënten:
- Gabriel Simon Collins.// Fleeko
-  Avalon Ellie Reaser // Sempra
- Aidan Jonathan Mitchell// Llamarmy
- Anthony Daniel Puckerman // Cannibal
- Elleanna Patricia Latanez. // Essink


-

Kamerindeling:
Jevany Avril Claine - Liam James Payne.
Kate Darcelle Aeron - Zayn Javadd Malik.
Cresselia Lenka Ivanov - Niall James Horan.
Navaeh Riley Smith - Harry Edward Styles.
Ariana Angel Braun - Louis William Tomlinson.

Elleanna Patricia Latanez - Aiden Jonathan Mitchell.
Avalon Ellie Reaser - Anthony Daniel Puckerman - Gabriel Simon Collins.

Regels van het topic komen zo snel mogelijlk. Hou je please wel aan de algemene regels. En schrijf sowieso vier zinnen.

[ bericht aangepast op 16 juni 2013 - 19:46 ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Navaeh Riley Smith
"Waarom lach je dan zo, ik bedoel ik heb je nog nooit zien lachen?" Vroeg Gabriel fronsend. Ik haalde mijn schouders op, goede vraag. Hij streek de plukken haar uit mijn gezicht die door het schudden van mijn hoofd voor mijn gezicht waren gevallen. "Goede vraag, ik heb werkelijk geen idee. En bijna nooit heeft iemand mij zien lachen," grinnikte ik zachtjes en keek een paar seconden naar het plafond. "Gefeliciteerd Collins, je bent de enige hier in Madhouse die mij na al die jaren heeft zien lachen," grijnsde ik en keek hem weer in zijn ogen. Jaren had ik niet meer gelachen of oprecht geglimlacht naar iemand. Een oprechte glimlach zou vast en zeker niet meer gebeuren, het was nou eenmaal zo.

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Licorne schreef:
[Iemand voor Louis? ]

(Misschien wel Naveah en Gabriel als Aquari dat ook goed vind natuurlijk )

Gabriel Simon Collins

"Goede vraag, ik heb werkelijk geen idee. En bijna nooit heeft iemand mij zien lachen," grinnikte ze zachtjes en keek dan even naar het plafond.
"Gefeliciteerd Collins, je bent de enige hier in Madhouse die mij na al die jaren heeft zien lachen," grijnsde ze en ze keek in mijn ogen,waardoor ik terug keek. "Wauw ,krijg ik nu een prijs daarvoor."vroeg ik d'r sarcastisch.
Haar ijsblauwe ogen ,hadden iets mee van vrolijkheid ,maar de kilheid straalde meer uit.
Ik houd mijn hoofd schuin. "Je bent erg gestoord ,maar daardoor mag ik je wel."zeg ik met een grijnsje Ergens had ik zin om naar buiten te glippen ,want mijn vooraad sigaretten en drugs begon op te geraken. "Ik heb zin om iets te doen."mompel ik.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Navaeh Riley Smith.
"Wauw, krijg ik nu een prijs daarvoor," vroeg Gabriel sarcastisch. "Als jij een prijs wilt, kijg je een prijs. Moet je zeggen wat je wilt." Grapte ik grijnzend. Hij hield zijn hoofdschuin en zei dat ik erg gestoord was en hij me daarom wel mocht. "Ik heb zin om iets te doen," mompelde Gabriel. Instemmend knikte ik en leunde beter tegen de muur aan. "Vertel, wat wil je doen?" Vroeg ik nieuwsgierig en liet mijn ogen over zijn gezocht glijden. Ik tuitte mijn lippen en dacht duidelijk na. Ik had zin in wat kinderlijke plezier of een spelletje. Een brede grijns kwam tevoor schijn op mijn gezicht en tikte Gabriel in zijn zij, daarbij zei ik "Tikkie, jij bent hem." Heel even bleef ik staan maar snel rende ik weg door de kille gang. Hier had ik nou net zin in. Het maakte niet uit dat ik negentien was, een spelletje kon altijd, toch?

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Gabriel Simon Collins

"Als jij een prijs wilt, kijg je een prijs. Moet je zeggen wat je wilt." grapte ze grijnzend ,waardoor ik breed grijns.
Toen ik mompelde dat ik wat wilde doen ,knikte ze instemmend "Vertel, wat wil je doen?" vroeg ze en ik haalde mijn schouders op ,net als ik wat wilde zeggen haf ze me een por in mijn zij. "Tikkie, jij bent hem." zei ze en rende daarna dan weg. Ik blijf even verbaasd staan ,maar grijns dan en loop achter haar aan.
Oké mijn conditie was niet top,maar ik kon wel nog rap lopen ,voor een korte tijd.
Ik haalde haar in en zette mijn handen op haar schouder. "En nu ben jij hem."grijns in haar oor ,laat haar los en ren dan ook weer weg. Ik keek even achterom en botste dan tegen iemand op ,waardoor ik kwaad opkijk ,naar de nog voor mij onbekende jongen.
"Kun je niet uit je doppen kijken."snauw ik naar hem.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Louis William Tomlinson.
Opeens knalde er een jongen tegen me aan. "Kun je niet uit je doppen kijken," snauwde hij me toe.
Pardon? Ik uitkijken? Wie is hier nou degenen die opeens als een gek aan komt rennen?
Ik besluit het maar niet te zeggen. Ik heb inmiddels wel geleerd mijn brutale mond hier te houden, sinds al het gedoe met Mitchell en die andere jongen.
"Sorry, het zal niet meer gebeuren," zeg ik zo aardig mogelijk en zet een fake glimlach op. Eigenlijk zijn dit soort acties meer iets voor mij, want de jongen botste tegen mij aan omdat hij achterom keek, tijdens het tikkertje spelen. Tenminste, dat dacht ik dat hij en het meisje achter hem aan het doen waren. Maar goed, dit soort dingen zijn mij ook al duizend keer gebeurd, zo onhandig ben ik af en toe wel. Alleen het verschil is, ik geef nooit anderen onterecht de schuld.
"Zeg, heb ik het mis of zijn jullie tikkertje aan het spelen? Mag ik meedoen?" vraag ik met twinkelende oogjes. Ik heb best zin in zo'n soort spelletje nu. Gewoon weer even mijn eigen vrolijke, drukke en ietwat kinderachtige zelf zijn.

---

"Family don’t end in blood”

Navaeh Riley Smith.
Gabriel haalde mij in en zette zijn handen op mijn schouder. "En nu ben jij hem."
Grijnsde hij in mijn oor en liet me weer los en rende weer weg. Met een snelle pas liep ik weer achter hem aan. Hij keek even achterom en botste tegen een jongen op. Een grinnik verliet mijn mond toen ik naast Gabriel weer stond. "Kun je niet uit je doppen kijken" snauwde hij naar de jongen, die ik wel eerder gezien had. Mijn vinger tikte Gabriels arm aan en uit mijn mond kwamen de woorden 'en nu jij weer.' Grijnzend liep ik stapje voor stapje naar achter en keek speels uit mijn ijsblauwe ogen naar de twee jongens voor mij.

[ bericht aangepast op 27 juni 2013 - 19:55 ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Gabriel Simon Collins

"Sorry, het zal niet meer gebeuren,"zei de jongen op een aardige toon ,veel te aardig om echt te lijken en zijn fake glimlach bevestigt mijn gedachten.
"Zeg, heb ik het mis of zijn jullie tikkertje aan het spelen? Mag ik meedoen?" vraagt de jongen en ik kijk hem even schuin aan en grijns dan. Naveah was erbij komen staan en tikte mijn arm'en nu jij weer.' zei ze ,waarna ze voorzichtig naar achteren stapt. Ik deed een stap dichter bij de jongen en nam zijn ene schouder vast. "Als je dat echt wil mag dat."zeg ik met een grijns en laat hem dan los. "Trouwens ,jij bent nu." vervolg ik ,waarna ik weg ren.

(sorry voor de late reactie ,was mijn kamer aan het opruimen ^^ )

[ bericht aangepast op 27 juni 2013 - 21:50 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Louis William Tomlinson.
"Als je dat echt wil mag dat," zegt de jongen. "Trouwens, jij bent hem nu."
De jongen rent weer weg. "Oh, dat is niet eerlijk!" roep ik hem achterna. Of hij het gehoord heeft weet ik niet.
Een speelse grijns ontstaat op mijn gezicht. "Ha, wacht maar. Niemand verslaat de Tommo als het om tikkertje gaat," zeg ik in mezelf. Ik spurt weg, achter de jongen en het meisje aan. "Ik krijg jullie wel!" roep ik, bijna strijdlustig. Ik ren de gangen door, naar weet ik veel waarheen. Ik was sinds al het gedoe met Mitchell en zijn vriend hier toch al de weg kwijtgeraakt en heb dus geen idee waar ik me nu bevind. Maakt niet uit, ik mag hier voorlopig toch niet naar buiten toe.
Eerlijk gezegd hoop ik dat ik een van de jongens tegen kom. Ik speel altijd graag tikkertje met hun. Als zij ook meedoen, is het nog leuker. Bovendien heb ik dan gelijk iemand om te tikken.
Ik verhoog mijn tempo nog iets, terwijl ik speurend om me heen kijk, zoekend naar de jongen en het meisje, waar ik van beiden de naam niet van weet.

---

"Family don’t end in blood”

[Is het erg als Mitch Lou weer te pakken krijgt? Hij zal lief doen]

---

Bowties were never Cooler

Llamarmy schreef:
[Is het erg als Mitch Lou weer te pakken krijgt? Hij zal lief doen]

[Is goed (:]

[ bericht aangepast op 27 juni 2013 - 22:13 ]

---

"Family don’t end in blood”

Aidan Jonathan Mitchell
Ik liep vrolijk achter hem aan door de gangen. Ik begon onder het lopen te denken. Zo slecht was het hier nog niet. De bewakers deden ons niets en waren er het grootste deel van de tijd niet eens, er waren bijna geen camera's en we mochten in het huis gewoon vrij rondrennen, zolang we niet in isolatie zaten. In het militaire jeugddetentiecentrum, waar ik hiervoor in had gezeten voor ik ontoerekeningsvatbaar werd verklaard en hier weg werd gestopt, was het allemaal veel strenger geweest. Ik had eigenlijk alleen maar op mijn kamer of in de schoolbanken mogen zitten, behalve tijden de trainingen. Ik was zo gek geworden, omdat ik niets anders deed dan zitten, eten, leren en slapen, dat ik op een dag letterlijk op een van de leraren die geen officier was ben gesprongen en zijn halsslagader er met grof geweld met mijn tanden uit heb gerukt voor de hele groep. Tot mijn zitten heb ik toen daar in isolatie gezeten, zonder eten of buiten licht of lucht. Daarmee vergeleken was dit een hemel voor mensen zoals Anthony en ik. Net toen ik linksaf wilde slaan naar Cole's kantoor botste een jongen tegen me op. Automatisch greep ik zijn kraag en trok hem daaraan naar me toe. Nu pas zag ik dat het weer de wegrennende jongen was. "Zo zo, weer aan het hollen? Je lijkt wel een windhond." Bij die woorden draaide ik me met een grijns naar Anthony. "Misschien mogen we hem wel als puppy houden, Antz. Of wil je liever een hondje wat niet steeds wegrent?" Een beetje extra plagen mocht toch wel, he?

---

Bowties were never Cooler

Navaeh Riley Smith
Snel rende ik door de kille gangen. Af en toe keek ik achterom of ik iemand zag. Zo te zien was ik volkomen alleen en stopte ik met rennen. Ik liet me met mijn rug via de muur naar beneden zakken op de grond en hijgde wat na. Ik was kapot door het rennen, mijn conditie was echt flut omdat je niet mocht trainen van Cole. We mochten ook niet naar buiten, wat erg jammer was. Imijn handen pakten mijn haar vast en brachten ze naar een kant en ze begonnen mijn lokkem te vlechten. Toen ik klaar was haalde ik een elastiekje van mijn pols en bond deze vast in mijn bruine lokken. Met een kreuntje liet ik mijn hoofd tegen de muur vallen en sloot mijn ogen. Wat wou ik graag één keer naar buiten, ookal was het een minuutje of een paar seconden. Ik zou er alles voor over hebben. Maar van Cole mocht het niet, omdat ontsnappen te makkelijk was .

[Iemand voor Nav?]

[ bericht aangepast op 27 juni 2013 - 22:43 ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Louis William Tomlinson.
Ik schrok toen ik hard tegen iemand aanbotste, en werd meteen bij mijn kraag gegrepen. Ik herkende de jongen meteen; Mitchell. Ook bij hem duurde het niet lang voor er in zijn ogen een sprankel van herkenning te zien was.
"Zo zo, weer aan het hollen? Je lijkt wel een windhond," zei deze, en draaide zich even grijnzend naar zijn vriend om. "Misschien mogen we hem wel als puppy houden, Antz. Of wil je liever een hondje wat niet steeds wegrent?" plaagde hij. Dit keer was ik niet bang. Hij klonk op een of andere manier minder gevaarlijker, minder agressief. Alsof hij dit keer niks van plan was. Ik hoopte maar dat het waar is, en dat het inderdaad bij plagen bleef. Ik besloot mijn vrolijke humeur niet te laten verpesten.
"Ja, ik ben aan het rennen. Ik speel tikkertje, samen met een jongen en een meisje waarvan ik de naam niet weet," riep ik vrolijk. "Doen jullie mee, Mitchell en andere jongen?" Net werd hij Antz genoemd, maar het klonk niet echt als een naam. Waarschijnlijk noemt over het algemeen alleen Mitchell hem zo en zou ik problemen krijgen als ik hem Antz noem, net als dat ik Mitchell geen Aiden mocht noemen.
"Tikkie, jij bent hem!" riep ik. Ik maakte een sprongetje om los te komen, aangezien ik nog steeds bij mijn kraag werd vastgehouden, draaide me om en spurtte weer weg.

---

"Family don’t end in blood”

Aquari schreef:
Navaeh Riley Smith
Snel rende ik door de kille gangen. Af en toe keek ik achterom of ik iemand zag. Zo te zien was ik volkomen alleen en stopte ik met rennen. Ik liet me met mijn rug via de muur naar beneden zakken op de grond en hijgde wat na. Ik was kapot door het rennen, mijn conditie was echt flut omdat je niet mocht trainen van Cole. We mochten ook niet naar buiten, wat erg jammer was. Imijn handen pakten mijn haar vast en brachten ze naar een kant en ze begonnen mijn lokkem te vlechten. Toen ik klaar was haalde ik een elastiekje van mijn pols en bond deze vast in mijn bruine lokken. Met een kreuntje liet ik mijn hoofd tegen de muur vallen en sloot mijn ogen. Wat wou ik graag één keer naar buiten, ookal was het een minuutje of een paar seconden. Ik zou er alles voor over hebben. Maar van Cole mocht het niet, omdat ontsnappen te makkelijk was .

[Iemand voor Nav?]

[Louis?]

---

"Family don’t end in blood”

Anthony Daniël Puckerman
Mijn grote ogen keken vol afwachting naar de jongen in Aiden zijn val. Stomme jongen, dat hij hier liep op het moment dat Aiden dat ook deed. Dan kon je gewoon verwachten dat het speelkwartier zou worden. Ik vond het altijd mooi om te zien hoe iedereen bang voor hem was. Zo intemiderend dat hij over kwam. Naast hem was ik maar een kleuter die nog moest leren praten. Zelfs in een psychose waren mensen niet bang voor me. Maar wat wilde ik dan ook. Ik was een tenger, bleek scharminkel met een lamemuts en grote ogen die geen woord zei. Ik schudden boos mijn hoofd en bolde mijn wangen iets. Honden waren lief, zacht en trouw. Deze jongen was dit geen van alle. Al zou een halsband hem vast leuk staan. Ik trippelde iets terug naar het stel en piekte over Aiden zijn schouder heen. Heel voorzichtig stak ik mijn hand uit en prikte mijn vinger in de jongen zijn wang. De jongen die alles behalve bang bleek te zijn begon vrolijk over tikkertje en vies trok ik mijn hand terug. En dan noemde mensen mij een kleuter. De jongen sprong los en speurde de gang weer door. zachtjes trok ik aan Aiden zijn mauw. 'Ik vind het eng.' Fluisterde ik zacht.

[ bericht aangepast op 27 juni 2013 - 23:00 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''