Relatie met mijn moeder & zusje. - Liefde, Vriendschap & Familie

Mijn zusje is altijd een beetje stiekem geweest. Dingen uit mijn kamer jatten, mijn dagboeken en verhalen lezen, mijn kleren dragen en dan zeggen dat ze niet wist dat ze van mij waren (want mijn broer draagt natuurlijk wijvenshirts...). Ik word daar echt ziek van. Laatst had ze nagellak van me gepakt van Rimmel London, dus die was best wel prijzig, en open laten staan. Hij was dus opgedroogd. Zeven euro naar de haaien. Mijn moeders antwoord? "Ze is vijf jaar jonger dan jij, laat haar."

Ze draagt dus ook mijn kleren met het schijnheilige excuus dat ze niet wist dat ze van mij zijn. Mijn moeder laat dat toe, want "je zusje heeft weinig kleren". Mijn zusje heeft geen te kort aan kleren, ze kan gewoon niet met spullen omgaan en ze zijn binnen twee weken gescheurd of binnen een dag vies. Ik vind dat niet leuk, want het zijn MIJN gekochte kleren en zij kan niet met spullen overweg.

Vandaag moest ik al heel vroeg m'n nest uit om te werken. Om half negen was iedereen al op, terwijl ik tot tien uur kon doorslapen. Of ik nou vraag of ze wat stiller willen zijn of niet, het gebeurt toch niet. En gezien we in een klein kutappartementje wonen met z'n vieren, hoor ik alles wat in de andere kamer gebeurt. "Moet je maar wat vroeger opstaan." Ik ga niet vroeg opstaan als ik door kan slapen en dan zes uur moet werken, en al helemaal niet in het weekend. Enfin, daar begon het dus mee. Gisteren heb ik drie paar schoenen cadeau gehad omdat ik drie winters lang op dezelfde schoenen heb gelopen vanwege geldgebrek. Nu heb ik wel een baantje, maar mijn moeder bood aan te betalen. Goed, drie paar uit de uitverkoop gehad, waaronder één paar Calvin Klein die er ontzettend gaaf uitzien. Hartstikke blij, kan niks misgaan. Vandaag werd ik dus wakker, zag ik dat mijn zusje op die Calvin Kleins loopt. Ik word dus boos, want ze heeft in een recordtijd weer mijn spullen geclaimd terwijl ze helemaal niet van haar zijn. En opeens zijn die schoenen wel van haar? "Ja je zusje heeft geen schoenen en jij hebt er al zoveel." Zelf betaald, ja. Ik zeg dat dus tegen mijn moeder, zegt die dat ik een verwend nest ben en dat ik ze maar moet delen met mijn zusje. Maar ik weet zeker dat, als mijn zusje nu thuiskomt, er niets meer over is van mijn schoenen. Mijn moeder springt uit d'r vel en zegt dat ik een verwende teef ben en dat ik op mijn vader lijk (mijn vader en ik hebben geen contact omdat hij een zak is en ik word echt kwaad als iemand dat zegt). Dus ik ben verwend omdat ik niet wil dat ze mijn schoenen draagt en aan mijn spullen zit? Als ze nou fatsoenlijk met mijn spullen om kon gaan, oké, maar ze jat alles zonder te vragen uit mijn kamer om het vervolgens kapot te laten gaan/op te laten drogen/open te laten staan. En dan moet ik maar aannemen dat mijn schoenen naar de haaien gaan? Ja, fijn, dus niet.

Gadverdamme, ik word zo gek in dit huis. Weet iemand wat ik kan doen? Want praten helpt niet, dan krijg ik de "je zusje is vijf jaar jonger" en "van mij mag ze aan je spullen zitten"-excuses. Ik heb bij mijn psycholoog ook al dingen in een brief opgeschreven aan haar, want 't gaat vaak veel verder dan "je lijkt op je vader" en ze beschuldigt me van dingen. Maar die heeft ze ook met een schijnheilige kop en een "doe niet zo ondankbaar" beantwoord. Praten met mijn zusje helpt al helemaal niet, want dat kind is een arrogantiebron zo groot als de geisers op IJsland.

Hmm, kindertelefoon? Of is dat té overdreven?
Goodluck!

Ik kan me daar zo kwaad om maken. Het feit dat ze "vijf jaar jonger" is,maakt hier niets uit. Als ze 6 of 8 was,was het een andere verhaal geweest.
Ze moet van jongs af aan leren dat iets pakken zonder het te vragen stelen is. Ik zou niet weten wat je eventueel zou kunnen doen.
Ik heb ook zusjes die af en toe iets lenen zonder het te vragen,maar ze maken het iig niet kapot. En als het toch op een ruzie uitdraait,staat mijn moeder aan mijn kant omdat het uiteindelijk toch mijn spullen zijn.

Ik wens je veel succes.

---

Il vaut mieux vivre avec des remords qu'avec des regrets.

Ik zou gewoon de spullen van je moeder gaan gebruiken in dat geval en met hetzelfde excuus komen, voelt ze ook even hoe het is

Nah, ik snap wel dat je moeder het wss erg zwaar heeft denk ik en dat ze het soms gewoon ook niet meer weet. Alleen ze had wel wat meer begrip voor jou kunnen tonen. Wat ik zou doen is een keer rustig met haar praten en je verhaal dat je hier hebt verteld bij haar doen, zodat zij je miss kan helpen. Praten helpt vaak goed.

---

"There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

Omg, wat heb ik medelijden met jou. Ik zou helemaal doordraaien.
Sterkte!

Destined schreef:
Ik zou gewoon de spullen van je moeder gaan gebruiken in dat geval en met hetzelfde excuus komen, voelt ze ook even hoe het is

Nah, ik snap wel dat je moeder het wss erg zwaar heeft denk ik en dat ze het soms gewoon ook niet meer weet. Alleen ze had wel wat meer begrip voor jou kunnen tonen. Wat ik zou doen is een keer rustig met haar praten en je verhaal dat je hier hebt verteld bij haar doen, zodat zij je miss kan helpen. Praten helpt vaak goed.

Ik snap wel dat iemand met een fulltime baan niet helemaal honderd functioneert als er geen echtgenoot op de foto staat, maar het feit dat ze met zulke domme excuses komt en dan ook nog eens zegt dat ik op m'n vader lijk, waar ik al helemaal om flip, maakt me gewoon zo boos. En mijn zusje is gewoon heel erg arrogant en ik weet wel dat ik me heel erg opwindt om dingen waarover ik me niet hoef op te winden, maar het gebeurt elke keer weer en dan word ik er langzamerhand een beetje vierkant van.

Uh, laat haar dit lezen? Meer kan ik niet bedenken.
Succes! :]

---

A friend is one who believes in you when you have ceased to believe in yourself.

Zucchini schreef:
Omg, wat heb ik medelijden met jou. Ik zou helemaal doordraaien.
Sterkte!

---

Some people are art and do art at the same time

Taiteilijan schreef:
(...)

Ik snap wel dat iemand met een fulltime baan niet helemaal honderd functioneert als er geen echtgenoot op de foto staat, maar het feit dat ze met zulke domme excuses komt en dan ook nog eens zegt dat ik op m'n vader lijk, waar ik al helemaal om flip, maakt me gewoon zo boos. En mijn zusje is gewoon heel erg arrogant en ik weet wel dat ik me heel erg opwindt om dingen waarover ik me niet hoef op te winden, maar het gebeurt elke keer weer en dan word ik er langzamerhand een beetje vierkant van.

Ik ben het met je eens dat de excuses niet erg sterk zijn, maar ik snap wel dat ze het gewoon even zat is om zich ook te buigen over jullie problemen. Hoewel ze het wel kan oplossen door gwn te zeggen dat je zusje van je spullen af moeten blijven. Ik vind het eigenlijk ook wel een beetje onder de gordel om dan te zeggen dat je op je vader lijkt, terwijl ze weet dat je hem niet mag. Ik denk dat als jullie beide voor elkaar wat meer begrip tonen, dat jullie er samen wel uit kunnen komen. Je moet haar laten weten dat je haar situatie ook wel begrijpt, maar dat je het ondanks dat niet fijn vindt dat je zusje aan jouw spullen zit.
Een goed rustig gesprek werkt goed.

---

"There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

Omg, ik ken deze situatie echt goed. Hmm. Ik wou dat ik je kon helpen hiermee, maar ik weet zelf ook amper wat ik moet doen. Ik ben bezig om op mezelf te gaan wonen met mijn zus en mijn beste vriendin, maar dat kun jij moeilijk zeggen.. Ik hoop wel echt voor je dat het snel beter komt!

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Destined schreef:
(...)

Ik ben het met je eens dat de excuses niet erg sterk zijn, maar ik snap wel dat ze het gewoon even zat is om zich ook te buigen over jullie problemen. Hoewel ze het wel kan oplossen door gwn te zeggen dat je zusje van je spullen af moeten blijven. Ik vind het eigenlijk ook wel een beetje onder de gordel om dan te zeggen dat je op je vader lijkt, terwijl ze weet dat je hem niet mag. Ik denk dat als jullie beide voor elkaar wat meer begrip tonen, dat jullie er samen wel uit kunnen komen. Je moet haar laten weten dat je haar situatie ook wel begrijpt, maar dat je het ondanks dat niet fijn vindt dat je zusje aan jouw spullen zit.
Een goed rustig gesprek werkt goed.

Het gaat er gewoon om dat ik al zó vaak heb gezegd, tegen mijn zusje en tegen mijn moeder, dat ik het liever niet heb. Ik bedoel, ze is zelfs in staat om mijn dagboek te lezen, dus ik vertrouw haar gewoon niks meer toe. Mijn moeder is veel te schijnheilig voor zo'n gesprek, want dan gaat ze dingen verdraaien en zo, en nja, daar zit gewoon het grootste probleem, want ik kan gewoon niet met elkaar praten zonder dat we tegen elkaar schreeuwen.

Taiteilijan schreef:
(...)

Het gaat er gewoon om dat ik al zó vaak heb gezegd, tegen mijn zusje en tegen mijn moeder, dat ik het liever niet heb. Ik bedoel, ze is zelfs in staat om mijn dagboek te lezen, dus ik vertrouw haar gewoon niks meer toe. Mijn moeder is veel te schijnheilig voor zo'n gesprek, want dan gaat ze dingen verdraaien en zo, en nja, daar zit gewoon het grootste probleem, want ik kan gewoon niet met elkaar praten zonder dat we tegen elkaar schreeuwen.

Aahh op die manier. In dat geval is het een vrij lastige situatie en ik neem aan dat met je zusje praten ook niet echt helpt, dus het is echt een lastig pakket waar je inzit. Op het moment ben ik ook even door mijn opties heen, je zou kunnen proberen je spullen te verstoppen of achter slot en grendel te houden. Maar ja, das ook niet bepaald een fijn gevoel, maar zo blijft ze er wel van af. Hmm, moeilijke situatie.

---

"There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

Haguro schreef:
Uh, laat haar dit lezen? Meer kan ik niet bedenken.
Succes! :]

Dat is nog best wel een goed idee. Op deze manier kan ze zich in jouw situatie plaatsen en weet ze hoe jij je voelt. Communicatie is erg belangrijk bij dit soort situaties, op dit moment begrijpt ze niet hoe jij je voelt en kan ze er dus ook niets aan doen.

Dus plant haar neer voor de pc en laat haar dit lezen. Wie weet helpt het wel (:

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Wat doet die psycholoog aan de situatie? And yes misschien is het een idee om dit te laten lezen? :].
Ik zou er best gestoord van worden.

---

No growth of the heart is ever a waste

Wat erg, ik zou echt helemaal doordraaien. Ik had allang dat kind geslagen, niet dat je dat moet doen om dan wordt het nog erger. Haar dit laten lezen en als dat niet helpt zou ik toch met een vertrouwenspersoon erover praten.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

ik zou gewoon eens om de tafel met zijn alle gaan zitten en dan afspreken dat je om ste beurt alles moet zeggen wat je dwars zit en je niet er door heen mag. dan kun jij zeggen wat jou dwars zit en wie weet is je zusje wel stik jaloers ofwat of is je ma bang jullie kwijt te raken en lsot ze het erkeerd op. Ik denk dat dat best zou helpen

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan