[RPG] Nightschool Returns | 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 juni 2013 - 10:03 ]

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

[Mijn Topic]

The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.

Joshua "Josh" Christopher "Chris" Gayle
Ik glimlach even als ik haar toch hoor reageren. 'Judy, niet aangenaam kennis te maken,' ik grinnik er toch even om en kijk over mijn schouder naar Judy en zie nu even een gemeende glimlach over haar gezicht. 'Nou Judy, het was mij wel aangenaam om kennis te maken.' grijns ik, ik wil verder lopen maar draai mijn hoofd toch weer even terug naar Judy. 'En Judy, blijven lachen. Het staat je veel beter dan die boze blik.' zeg ik glimlachend en knipoog even vlug en loop dan verder, verder het bos in en relax even. Nou dat was een goede eerste kennismaking, maar ik mag die Judy wel op een bepaalde manier, ze laat zich niet zomaar van de been brengen en zegt gewoon wat ze denkt, is rechtuit. Maar ondanks al die dingen zie ik toch wel dat er een aardig, lief meisje daar zit, alleen die kant van haarzelf laat ze volgens mij niet graag zien. Ik weet het natuurlijk niet zeker, maar zo'n vermoeden heb ik en na al die jaren dat ik op deze aarde rondloop ben ik wel goed geworden om mensen in te schatten.
Ik loop zonder dat ik echt oplet door, door het bos en zit met mijn gedachten bij allerlei zaken en als ik iemand in de verte hoor zingen begin ik bijna automatisch zacht mee te neuriën met het liedje en loop door, zonder dat ik het door heb richting de stem... Mijn oren hebben de stem wel gehoord, maar omdat ik met mijn gedachten ergens anders ben heb ik het niet eens door en loopt mijn lichaam er automatisch naartoe.

[ bericht aangepast op 22 mei 2013 - 18:33 ]

The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.

asdfghjkl

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Tops (:

kindness is never a burden.

[Mon topics]

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

I wanna tell you about a little secret. This was my first RPG

[ bericht aangepast op 22 mei 2013 - 19:09 ]

The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.

Alexi Parker
Ik jog verder en verder en stop dan even om adem te halen. Ik herkende deze plaats. Het had hier iets bijzonders... Ik houd mijn adem in en weet het weer. De schim van Axton's vader. Ik schrik me rot als er plots iemand voor me staat. Nou ja iemand is veel gezegd. Het is net een soort schaduw; What the fuck? Waarom doe ik hier zo rustig over?! Er staat een fucking schaduw voor mijn neus. 'Wie ben je?!' zeg ik dan maar en deins achter uit als hij zijn schaduwarm naar me uitsteekt. Alexi hoor ik weer en nu begrijp ik dat het de schaduw is die het zegt. 'Nee ik ben Alexi, wie ben jij?' zeg ik en probeer weg te rennen maar met elke stap die ik achteruit zet zet hij een stap vooruit. Als ik niet verder kan lopen door een boom die me tegen houd, weet ik dat de schaduw me in zijn greep heeft. Weer houd hij zijn arm op en dit maal grijpt hij mijn bovenarm vast. Een branderig gevoel trekt door me heen en ik bijt op mijn lip om het niet uit te schreeuwen. 'Stop het. Alsjeblief, wat heb ik misdaan? Wie bent u?' snik ik zachtjes want zijn hand ligt nog steeds op mijn arm en de pijn word erger. Het is gewoon mijn arm aan het verbranden. En toen was Axton daar geweest. Ik open mijn ogen en laat de tranen lopen. Ik zit blijkbaar nog steeds in mijn herinnering aangezien er een schaduw voor mijn neus staat. Hallo Alexi. hoor ik in mijn hoofd. Ik herken de stem maar ik kan er mijn vinger niet opleggen van wie hij is. Ah wat het is toch gewoon een herinnering, denk ik, en voel dan een verschroeiende pijn op mijn arm waar de schaduw mij aanraakt. En plots is de schaduw weg. Ik frons. herinneringen horen geen fysieke pijn te doen? Mijn ogen sperren zich geschrokken open en ik flits me naar de kamer terug. Ik ga op het bed zitten en kijk naar de brandwonde. Zou je zo'n sterke herinneringen kunnen hebben dat ze waarheid worden?

Jake
Ik lach. 'Dat zullen we nog wel eens zien. In onze kamer dan wel.' Ik knipoog naar haar en loop met haar door de gangen nu tot we bij onze kamer zijn. Ik open de deur en trek haar mee naar binnen.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Leslie Sadler
"Hm, je bent toch niet iets stouts van plan hè?" grinnik ik tegen Jake en laat me meetrekken naar binnen. Ik lach en laat Jake dan los. "Pak me dan, als je kan," zeg ik als ik hem aan kijk. Dan draai ik me om en houd abrupt op als ik Alexi zie zitten. "Hey," zeg ik tegen haar, "ik dacht dat je ging wandelen?"

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Alexi
'Wel ik ging joggen maar kreeg plots een heel levendige herinnering.' zeg ik zachtjes. 'Weet je toen Axton's pa me probeerde te vermoorden als schaduw? Toen hij me aanraakte verbrande hij me. Wel...' Ik kijk naar de verbrande plek op mijn arm.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

[Toen was Leslie er nog niet degene die er toen bij was, was Sky ^^]

Leslie Sadler
Vragend kijk ik haar aan. "Nee, daar weet ik niets vanaf. Was ik toen al op school?" aangezien ik niet gelijk vanaf het begin van het schooljaar hier was. Ik ben later binnen komen wandelen. "En herinneringen horen je geen fysieke pijn te geven." Ik loop naar haar toe en ga bij haar op bed zitten. "Laat me eens kijken naar je arm?"

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Alexi Parker
Ik bijt op mijn lip omdat mijn arm vreselijk veel pijn begint te doen. 'Misschien was je er nog niet.' zeg ik bevestigend en geef haar voorzichtig mijn arm. 'Het is vast niet erg, en ik genees snel.' zeg ik zachtjes en kijk naar de muur zodat ik er niet meer naar moet kijken.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Mijn topics

Don't be like the rest of them, darling

so bored

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

me 2
ik ben te verveeld om hoofdletters te gebruiken *zucht*

The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.

Damon
'Ik ben zo weer terug' verzekerde ik haar, ik zou haar het liefst bij me houden maar dit was waarschijnlijk iets wat ik alleen moest doen. Ik kuste haar nog een keer voordat ik uit het bed stapte, en deed mijn kleren weer aan om vervolgens na nog een blik op Lily te heben geworpen de kamer uit te lopen. Juist, waar moest ik naar toe? Ik besloot wat door de school te lopen en lette op of ik haar stem hoorde. Toen ik haar stem hoorde en de kamer die erbij hoorde klopte ik op de deur.

Don't be like the rest of them, darling