[RPG] Nightschool Returns | 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 23 mei 2013 - 19:21 ]

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Jake Sadler
Ik lach zachtjes om Leslie's geschrokken gezicht en grijns dan lichtjes naar Brandon. 'De verloren zoon is teruggevonden.' merk ik op en Tyler laat Alexi dan los. 'Brandon! Lang geleden.' glimlacht hij.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Leslie Sadler
Eigenlijk zouden we er voor buitenstaanders uitzien als een vriendengroep, maar we zijn toch echt familie. Ik zie namelijk Alexi ook als familie aangezien ik ook meter ben van Tyler en Mayra. "Dat is niet grappig," zeg ik tegen Jake als ik merk dat hij het grappig vindt dat ik geschrokken ben. "Hey Ty," zegt Brandon dan en hij gaat naar Tyler toe. "Zullen wij terug naar de kamer gaan?" vraag ik aan Jake en Alexi.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

WillNotLearn schreef:
(...)

Damon
Ik zag dat haar wangen een rode kleur kregen toen ze haar ogen opendeed en de glimlach op haar gezicht werd breder toen ze merkte dat ik naar haar keek. 'Hey, hoe voel je je?' Vraagt ze met een slaperige stem en ze buigt zich voorover om vervolgens een zacht kusje op mijn lippen te plaatsen. 'Gaatwel, heb je lekker geslapen?' Vraag ik haar dan 'Sinds wanneer is de school weer begonnen trouwens?' vraag ik haar en haal mijn telefoon van het nachtkastje om vervolgens in mijn contacten Leslie op te zoeken. "Ik ben terug, en op school, in mijn oude kamer met Lily. Ik leg het je allemaal zo snel mogelijk uit oke?'' stuurde ik naar Leslie.

Don't be like the rest of them, darling

Lily
"gaat wel, heb je lekker geslapen?" vroeg Damon.
Ik gaapte nof even en knikte. "jawel, jij ook?" zei ik met een glimlachje. Ik nestelde me dichter tegen hem aan en genoot van zijn lichaamswarmte tegen mijn huid.
"sinds wanneer is de school weer begonnen trouwens?" vroeg hij toen.
"sinds vandaag," grinnikte ik.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Traitor schreef:
Caritate Mansue May
Ik liep naar een grote wilg en ging eronder zitten. Ik sloot mijn ogen en genoot van de stilte.
Mijn gedachten liet ik gaan. Even een moment in mezelf. Helaas voor mij wordt die moment verstoord.
Zozo, nog steeds in leven zie ik. Zo onschuldig, zo puur.
Mijn ogen vlogen verschrikt open. Ik besloot ertegen te vechten.
'Je krijgt me niet. Nooit niet.'
Van waar komt die zelfvertrouwen? Geloof je die oude gek nog steeds? Hij is je krachten te temperen. Je talenten te verwaarlozen!
'Dat is niet waar! Hij helpt me. Ik blijf de Oude Koning trouw!'
In een flits was de stem weer weg. Ik begin zachtjes te zingen.
'In my field of paper flowers and candy clouds of lullaby. I lie inside myself for hours and watch my purple sky fly over me...'

The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.

Damon
Ze nestelde zich dichter tegen me aan om vervolgens grinnikend te antwoorden op mijn vraag zinds wanneer school weer is begonnen. 'Oke' antwoord ik en merk pas wanneer mijn maag rommelt dat ik best wel honger heb, 'ik denk dat ik eerst Leslie moet gaan zoeken' zeg ik aangezien ik dat al eerder van plan was. 'Ga je mee?' Vroeg ik vervolgens aan haar, al had ik het idee dat ik haaar alsnog mee zou slepen als ze nee zei.

[ bericht aangepast op 22 mei 2013 - 13:59 ]

Don't be like the rest of them, darling

Jake Sadler
Ik knik glimlachend maar Alexi schud haar hoofd lichtjes. 'Gaan jullie maar, ik ga nog wat rondlopen.' zeg ik zachtjes. Ik zie dat Tyler en Brandon in gesprek zijn en kijk naar Leslie. 'Dan gaan wij maar zeker?'

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Jaimes schreef:
Judy Faith
Mijn blik wordt nog chagrijniger als de onbekende jongen zegt: "Someone's a bit moody."
Wat ik eigenlijk met mijn blik nu probeer te zeggen, is 'val dood.'
"Someone is a bit annoying," kaats ik het dan gewoon terug naar de jongen.
Ik ben echt niet voor een klap te vangen en zeker niet door typetjes zoals hij met die grijns op zijn gezicht.
"En als je me echt zo graag weg wilt hebben kan ik wel gaan, maar of dat zo gezellig is zo alleen."
Een korte zucht verlaat mijn mond en ik kijk de jongen met een verveelde blik aan. Hij heeft me uit de donkere wereld getrokken wat eigenlijk wel fijn is. Het is niet goed voor me om alleen te zijn, maar dat zal ik helemaal nooit toegeven.
"Doe wat je niet laten kan, dan doe ik ook mijn eigen ding," zeg ik en ik glimlach even nep-vriendelijk naar hem. "Het verging me prima voordat jij hier was." Ook al is dat een leugen en gaat het eigenlijk nog steeds niet prima.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

| Still nobody for Gus? Ah well. |

kindness is never a burden.

Kodaline schreef:
| Still nobody for Gus? Ah well. |

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Jaimes schreef:
Judy Faith
Mijn blik wordt nog chagrijniger als de onbekende jongen zegt: "Someone's a bit moody."
Wat ik eigenlijk met mijn blik nu probeer te zeggen, is 'val dood.'
"Someone is a bit annoying," kaats ik het dan gewoon terug naar de jongen.
Ik ben echt niet voor een klap te vangen en zeker niet door typetjes zoals hij met die grijns op zijn gezicht.
"En als je me echt zo graag weg wilt hebben kan ik wel gaan, maar of dat zo gezellig is zo alleen."
Een korte zucht verlaat mijn mond en ik kijk de jongen met een verveelde blik aan. Hij heeft me uit de donkere wereld getrokken wat eigenlijk wel fijn is. Het is niet goed voor me om alleen te zijn, maar dat zal ik helemaal nooit toegeven.
"Doe wat je niet laten kan, dan doe ik ook mijn eigen ding," zeg ik en ik glimlach even nep-vriendelijk naar hem. "Het verging me prima voordat jij hier was." Ook al is dat een leugen en gaat het eigenlijk nog steeds niet prima.

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

Leslie Sadler
Ik knik als Alexi zegt dat we maar alleen moeten gaan. "Ja, laten we gaan," zeg ik dan tegen Jake. Ik laat mezelf opdrogen en pak dan Jake's hand beet. "Gaan we naar de kamer toe?" vraag ik aan hem terwijl ik begin met lopen. Nog even kijk ik om naar Alexi en geef haar een bemoedigende glimlach.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Alexi Parker
Ik droog me zonder handdoek maar door mijn kracht, loop naar een dichtbebost deel waardoor Tyler en Brandon me niet meer zien en laat kleren verschenen. Een joggingsbroek, een sweater en lingerie. Ik trek die aan en begin dan te joggen, het bos dieper in.

Jake Sadler
'Ja.' glimlach ik en druk een kus op haar lippen. Ik verstrengel onze vingers terug en loop met haar naar school. 'Wel wat zullen we doen?' glimlach ik dan naar Leslie. 'We kunnen naar een film kijken, elkaar pesten, kietelen, ...' Ik grijns lichtjes. 'Aan jou de keuze.'

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

[Josh gonna meet Cari (: ]

The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.

Judy Faith
De jongen blijft even irritant en op het moment heb ik daar echt geen behoefte aan. Het liefst blijf ik gewoon alleen. De dommige grijns haalt een soort van het bloed onder mijn nagels vandaan, maar ik probeer gewoon zo kalm mogelijk te blijven. Het is iets wat ik wel gewend ben...was van mijn broertje. Ondanks dat hij en ik een goede band hadden, kon hij alsnog bloedirritant zijn. "Tuurlijk, het zag er ook echt zo uit," hoor ik hem heel zachtjes zeggen, maar ik kan het vooral lezen op zijn lippen. Dat heb ik geleerd toen ik in therapie was, wanneer mensen over mij spraken en mijn behandeling. Dan wilde ze me dingen niet vertellen en zo kwam ik er alsnog achter. Altijd handig voor als mensen dingen voor je verborgen proberen te houden. "Als je je toch zo vermaakt in je eentje zal ik maar gaan, niet?" Hij draait zich om en het lijkt alsof hij al weg wil lopen, dus kijk ik weer somber voor me uit. Donkere gedachten, ze komen steeds dichterbij. Dagen zoals dezen zorgen ervoor dat ik minder gevoel zou willen hebben. Ondanks dat ik al medicijnen heb die wel werken. Ik wil niet weten wat hoe ik me anders zou voelen. Er trekt een korte rilling door me heen. Dan draait de jongens zich weer terug, "Josh, trouwens," zegt hij dan en mijn blik gaat naar hem toe. Die grijns staat nog steeds op zijn gezicht enhij loopt dan weg. Langzaam, alsof hij wil kijken of ik ingeef of niet. "Judy, niet aangenaam kennis te maken," zeg ik dan en even schiet er een kleine glimlach over mijn gezicht. De oude, sarcastische Judy komt even naar boven.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.