When do we get freedom... ||Rollentopic|| - Rollentopics

Zes tieners komen in een internaat terecht omdat ze “onhandelbaar” zijn. Eigenlijk zijn deze tieners helemaal niet zo onhandelbaar. Het word ze ingeprent en altijd maar gezegd. Ja, misschien drinken ze af en toe wat, of hebben ze een rookverslaving. Zijn ze daardoor meteen onhandelbaar? Ze worden zo gemaakt door hun ouders.
Deze tieners zitten in het internaat om ze manieren bij te leren, maar eigenlijk word alles tien keer zo hard opgehaald; ”Je bent een nietsnut!”, “Ik snap wel waarom je ouders je hierheen gestuurd hebben.”, “Denk je echt dat je wat gaat bereiken met je leven?”, “Misschien moet je eens na gaan denken wat je wel kan.” Gewoonweg harteloos, schofterig en onmenselijk.
Als de tieners iets niet doen wat de begeleiders vragen te doen, of een grote mond hebben krijgen ze meteen slaag of worden opgesloten in hun kamer voor een aantal uur. Een keer zonder eten naar bed word ook niet over geslagen. Naar buiten kunnen de tieners ook niet. Alle deuren zitten op slot. En als ze naar buiten willen kunnen ze alleen maar in de, met prikkeldraad en hekken, afgezette tuin. Die is ook niet groter dan een paar vierkante meter.
De regels zijn streng. Om tien uur ’s avonds, hoe oud je ook mag zijn, gaan de lichten uit, de kamers gaan op slot en de camera’s die op de gang hangen gaan aan.
Als ze niet op tijd zijn voor het ontbijt, de lunch, of voor het avondeten heb ze pech gehad, dan eet je maar niet.

De tieners hebben er genoeg van, ze willen af van dit leven, het leven in het internaat waar je niets mag en altijd maar braafjes moet blijven zitten. Waar je word uitgescholden voor alles en nog wat.
Wanneer het maar kan, en er geen van de begeleiders bij is[wat maar zelden gebeurt], maken ze plannen. Deze plannen zijn om te ontsnappen, hoe ze de sleutels te pakken kunnen krijgen, wanneer de wissel is van de begeleiders en wanneer de camera’s uit zijn.
Zal het de tieners lukken? Of zullen ze tot ze volwassen zijn vast blijven zitten in dit vreselijke internaat…

---

Rollen
Begeleiders: [max 4]
- Gereserveerd door Deceiver
-
- Max Maze Titan||28|| Ninuturu
- Daniel Green||35 || Sofinite
Tieners :
Jongens: -vol-
- Elias Bradley Wilkerson ||16 1/2|| Merthur
- Thomas Puck Knight ||18||DreamerN
- Harry Noah Lucas Green ||17|| XILoveHarryX

Meiden -vol-
- Amélia Talbot ||17|| Cas
- Alicia Rose Eastwood ||17|| Winterwolves
- Arely Moya Ginessa ||18|| Eavan

---

Meedoen? Vul maar in!
Naam[volledig]:
Bijnaam:
Leeftijd[tieners 15 tot 19. begeleiders vanaf 30 ]:
Uiterlijk[+foto en graag een beetje uitbreiding]:
Innerlijk:[beetje uitgebreid graag]
Geschiedenis:
Extra’s:

---

Regels :
-Maximaal 1 persoon per Q’er. Als er niet genoeg mensen meedoen kan ik deze regel nog aanpassen.
-Ik wil graag een beetje schommeling tussen de leeftijden en de innerlijken van de personages!
-Het minimum aantal regels per post is 8. Hou je alsjeblieft aan deze regel.
-Reserveringen blijven 24 uur staan, daarna komt de plek vrij voor een ander.
-Weet zeker dat je mee wilt doen, ik wil geen mensen die na een dag al stoppen.
-Bestuur alleen je eigen personage.
-Geen perfecte personages, iedereen heeft wel zijn mankementen.
-Wacht minimaal 2 á 3 posts voor jij weer reageert, ik wil geen sneltrein.
-Alleen Merthur opent een nieuw speeltopic/praattopic tenzij anders vermeld.
-Graag wat ervaren RPG’ers.
-OOC tussen haakjes graag, om verwarring te voorkomen.
-16+ is toegestaan

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 8 mei 2013 - 22:02 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Naam:
Elias Bradley Wilkerson
Bijnaam:
Eli, Brad,
Leeftijd:
16 en een half jaartjes jong.
Uiterlijk:

IJs blauw haar met een paar plukjes zwart, daar kan je Elias aan herkennen. Hij heeft genoeg van die haarverf mee weten te krijgen. Zijn style is apart maar niet verkeerd, echter, daar zijn de meningen over verdeeld. De een vind het leuk de ander niet. Vrijwel altijd heeft hij vingerloze handschoenen aan. Dat vind hij fijn en dat is een van zijn kenmerken. Ook heeft hij een tongpiercing, deze heeft hij meer genomen om zijn, voorheen, ouders uit te dagen. Hij vind het ding eigenlijk niet zo irritant als hij had gedacht en heeft hem daarom maar gehouden. Is overigens een Yin Yang piercing, puur omdat Elias dat een mooi gebaar vind. De kleding die hij draagt is verschillend, de ene keer dit en de andere keer dit Het is net hoe zijn dag ernaar staat en hoe hij zich voelt.
Elias is rond de 1.74 lang, niet heel erg groot dus. Hij weegt exact 51 kilo. Dit is licht, maar dit komt omdat hij niet zo erg veel eet, zijn maag kan dat niet hebben. Hij zit eigenlijk ook gewoon snel vol. Hij slaat soms ook wel eens de lunch over omdat hij dan nog vol zit van het ontbijt, dan eet hij gewoon in de avond weer.
Innerlijk:
Elias is een jongen die maar moeilijk serieus kan zijn. Niet in de zin dat hij altijd lacht of lol maakt, eerder in de zin van; Hij reageert vaak vol sarcasme. Elias niet altijd een even vriendelijke jongen, hij mag je of hij mag je niet, zo simpel is het. Het is links of rechts bij hem. Elias is niet iemand die graag wacht tot er iets ondernomen word, hij doet het gewoon zelf als het te lang duurt. Hierdoor wil hij nog wel eens in de problemen komen. Een echte leider in een groep is hij niet, wanneer hij in een grote groep is trekt hij zich meestal terug. Hij houd er niet zo van om veel mensen om zich heen te hebben. Meestal, als Elias bij veel mensen in de buurt is wil hij nog wel eens de andere uitlokken. Zo kunnen de onnodige en onnozele ruzies ontstaan. Dit alles is omdat hij een gedragsstoornis heeft, maar ze kunnen niet ontdekken wélke hij heeft. Dit is voor de psychologen en Elias zelf een groot raadsel. Hijzelf maakt zich er niet zoveel druk om. “Ik ben hoe ik ben,”, is dan altijd hoe hij het verwoord. Elias is een jongen recht door zee, hij zegt wat hij denkt en denkt niet eerst voor hij wat wil gaan zeggen, dat denken komt later pas. Meestal véél te laat. Natuurlijk, Elias heeft ook een vriendelijke kant, alleen is deze ver achter geraakt door de begeleiders in het internaat. Voordat hij erheen kwam was hij zorgvuldig en hielp hij andere snel. Hij stond voor je klaar en kon het niet laten nét iets meer te doen dan hem gevraagd werd. Maar alles is gewoon veranderd door het internaat, zijn hele leven ziet er voor zijn ogen nu zwart en duister uit. Vertrouwen krijgen in iemand kan Elias maar moeilijk. Hij kan mensen ook niet recht aankijken, dit enkel omdat hij zich dan onzeker gaat voelen. Wanneer hij echter boos is kan hij dit wel, om duidelijk te maken dat de ander moet stoppen.
Elias kan erg goed de gitaar hanteren, dan wel de elektrische gitaar, hij heeft er eentje op zijn kamer staan. Vaak als hij zich even alleen of juist erg gepikeerd voelt gaat hij erop los. Dit maakt hem kalmer en laat hem zich goed voelen. Zijn emoties uit hij niet graag bij andere. Alleen als hij de ander echt vertrouwt laat hij zich gaan.
Geschiedenis:
Elias heeft een oudere broer, Alain genaamd, hij werd altijd voortgetrokken door hun vader. Elias was een beetje het pispaaltje, hij liet het ook over zich heen komen. Als het hem even te veel werd ging hij naar buiten en ging een blokje om. Op school ging het steeds slechter omdat zijn vader heb weerhield van zijn schoolwerk. Elias moest veel doen waaronder het huishouden. De meeste keren deed hij dit alleen, omdat zijn broer en te lui voor was om te helpen. Hun vader liet dit gewoon toe; Alain deed toch nooit iets fout, Alain mocht alles.
Ook wanneer Elias iets niet goed deed kreeg hij slaag van zijn vader en zijn moeder deed er niets tegen. Elias vertelde dit niemand. Op school was hij altijd vrolijk en behulpzaam. Maar thuis liet hij al zijn emoties gaan, zijn verdriet en woede, al was dat laatste maar minimaal. Hij durfde de woede niet te vertonen. Hij wist zeker, dat als hij dat zou doen, zijn vader hem nog meer slaag zou geven. Hij had al zoveel moeite met de blauwe plekken te verbergen. Een keer had zijn vader hem zo hard geduwd dat hij tegen de muur aankwam en daardoor zijn wenkbrauw open haalde. Hij vertelde iedereen maar dat hij was gevallen maar toch geloofde sommige mensen dit niet. Waaronder Kiara zijn, voorheen, beste vriendin. Ze bleef maar doorzeuren en vragen wat nou echt de reden was. En toen, na een paar dagen gezeur van Kiara brak hij, alles kwam los. Hij vertelde alles, wat er gebeurd is, wat zijn vader deed en hoe hij zich voelde. Kiara schrok en is uit blinde woede naar Elias zijn vader gestapt. Hierdoor kwam de hel los. Zijn vader zwoor Elias een ander huis te zoeken. Toen kwam hij terecht bij een brochure van het internaat. Hij heeft Elias ingeschreven en hem er eigenlijk vrijwel meteen achteraan gestuurd. Ergens dacht Elias wel rust te krijgen, maar dat is eigenlijk alleen maar schijn. Natuurlijk krijg je geen rust in het internaat.
Extra’s:
Aangezien bijna geen enkele van mijn mannelijke personages hetero kan blijven, is dat bij Elias ook het het geval. Elias is homoseksueel alleen is het nog niet openlijk. Natuurlijk kan je soms wel merken aan de dingen die hij doet en hoe hij praat. Hij heeft wel een “gay-accentje” in zijn stem. Hij maakt zich er eigenlijk niet zo druk over of mensen er achter komen of niet. Hij vertelt het mensen gewoon niet, ze moeten het zelf maar ondervinden vind hij.

-Dit is voor mij wel de meest uitgeschreven karakter die ik ooit in rpg’s gemaakt heb ^^-


+ Hij is af ! (:

[ bericht aangepast op 6 mei 2013 - 21:13 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

DreamerN schreef:
Hebben de begeleiders eigenlijk een speciaal motief waarom ze de kinderen zo slecht behandelen ?

Het zijn gewoon mensen met een zieke geest. P: Je mag het zelf wel een beetje verzinnen als je wil ^^
Je kunt bijv ook een begeleider hebben die aardig is als hij/zij alleen met je is maar een asshole is als de andere erbij zijn.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Speelt het zich ook nog ergens af ? Ik bedoel een bestaand land of zo ?

---

Credendo Vides

Naam: Amélia Talbot
Bijnaam: Amy
Leeftijd: 17
Uiterlijk:

Amélia is redelijk lang voor een meisje, zo'n 1,72 de laatste keer dat ze zich gemeten had. Ze is redelijk slank en kan er nogal breekbaar uitzien. Ze heeft dan ook lange, dunne ledematen. Haar huid heeft een hele blanke kleur, bijna wit. Deze is helemaal egaal, op een paar moedervlekken en littekens na. De meeste littekens zitten op haar linkerarm. Ook tatoeages en piercings heeft ze niet, ze wilt er ook niets van weten. De kleding die Amy draagt zijn meestal net iets te groot voor haar en in onopvallende kleuren. Ze houd niet echt van mode en doet er niet echt aan mee. Ze loopt dan ook meer op sneakers en bijna nooit op hakken. Ze heeft maar een enkel paar voor speciale gelegenheden.
Verder heeft Amy een smal gezicht. Haar lange, oranje gekleurde haar dat tot over haar borsten heen valt laat je denken dat ze ook lichte ogen heeft, maar niets is minder waar. De ogen van Amélia zijn een mysterieus donkerbruin en moeilijk te lezen. In het donker lijken ze soms zelfs net zwart. Zelf vind ze dat haar neus net iets te groot is voor haar smalle gezicht, maar haar rozige, redelijk volle lippen maken voor haar dan weer veel goed.
Innerlijk: Amy is altijd een grijze muis geweest. Ze is niet zo sociaal, hoewel ze gezelschap wel kan waarderen. Maar omdat ze vaak nogal verlegen is durft ze niet op anderen af te stappen en kijkt ze eerst de kat uit de boom of wacht ze tot iemand met haar komt praten. In grote groepen is het alleen maar erger, maar ook met maar weinig mensen zie je haar niet snel de eerste stap voor iets zetten. Haar stem is dan vaak ook zacht als ze met iemand praat. Soms ziet het eruit alsof ze in haar eigen wereldje leeft, wat toch niet echt het geval is. Af en toe raak je haar gewoon kwijt, dan staart ze voor zich uit en doet ze even niets meer.
Als je Amy beter leert kennen kan ze wel heel leuk zijn. Ze is niet altijd opgewekt of vrolijk, maar als ze je leert te vertrouwen zal je daar wel meer van zien. Ze houd er dan ook wel van om soms een grapje te maken of om te lachen om iemand anders. Zelfs in de buurt van haar vrienden is ze vaak nogal teruggetrokken, maar hier zal ze wel eerder het woord nemen of haar mening zeggen. Toch zal ze ook heel veel dingen niet toelaten en je ook niet echt toelaten. Oppervlakkige vriendschap kent ze wel, maar om bij haar door te dringen moet je toch wel wat meer doen. Aan mensen en dingen raakt ze niet echt snel gehecht, soms bijna helemaal niet. Ze houd er dan ook niet van als mensen haar aanraken, vooral niet als deze vreemden zijn, en mensen die te dichtbij haar komen. Toch word ze niet snel agressief, maar is ze wel onberekenbaar. Je weet niet of je op haar kan rekenen of dat ze je zal laten vallen. Zelf weet ze dat van te voren ook niet eens.
Verder is Amy vaak een redelijk angstig meisje. Ze schrikt enorm snel van dingen en harde geluiden. Ze heeft vaak nachtmerries en ligt 's nachts veel wakker omdat ze niet durft te slapen. Hierdoor heeft ze ook een chronisch slaaptekort ontwikkeld en heeft ze de neiging om rond te zwerven 's nachts. In het internaat is dit een slecht idee en probeert ze het dan ook zichzelf weer af te leren. Haar angst word ook voor een deel gecreëerd door haar onzekerheid en lage zelfbeeld. Ze is constant op haar hoede en voelt zichzelf al snel ergens niet goed voor. Dit verklaart ook haar teruggetrokken houding. Ze laat ook nogal snel over zich heenlopen omdat ze niets terug durft te doen. Haar motivatie is nogal laag gezonken en ze weet dan ook niet wat ze wilt worden of wilt gaan doen. Ambities heeft ze niet.
Geschiedenis: Amy is opgegroeid in verschillende pleeghuizen. Ze had tot haar tweede erg liefdevolle ouders, maar van hen herinnert ze zich niets meer, ze heeft ook niets van hen. Ze weet ook niet wat er met hen gebeurt is en ze wilt het ook niet weten. Het enige dat ze weet is dat ze sindsdien bij verschillende 'ouders' gewoond heeft. Hierdoor heeft ze op veel verschillende plekken gewoond. Aan het begin was het niet zo erg, meestal ging alles er wel mee door. Veel aandacht kreeg ze niet omdat ze zeker niet het enige kind was dat opgevangen moest worden. In die tijd wist ze zich er altijd doorheen te leven, af te schermen voor bepaalde dingen en zichzelf redelijk te beschermen.
Pas vanaf haar 11de werd het wel erg. Ze heeft verschillende pleegouders gehad die misbruik van haar maakte of haar mishandelde. Dit vooral mentaal. Ze sloten haar op en inde het geld dat ze kregen om haar in huis te hebben. Ze is in die tijd ook een paar keer misbruikt, wat er voor zorgt dat ze niets van dat soort dingen meer wilt weten, zelfs niet van aanrakingen. Hierdoor is ze ook angstig geworden en kan je haar zelfs een beetje gek noemen. Ze is in ieder geval niet helemaal 100% en dat valt soms ook te merken. Nu hebben haar voogden haar bestempeld als onhandelbaar en naar het internaat gestuurd. Het is goedkoop voor hen en ze krijgen nog geld ook omdat ze zogenaamd voor Amy moeten zorgen, wat ze dan wel niet meer doen.
Extra’s: Amélia heeft over de tijd een paar zenuwtrekjes ontwikkeld. Zo schieten haar ogen vaak heen en weer om rond te kijken, alsof ze nerveus is en kauwt ze vaak op haar nagels, waardoor die afgekloven stompjes geworden zijn. Als ze heel veel last krijgt van angst en onzekerheid krabt ze zichzelf nog wel eens onbewust open, altijd op haar linkerarm.

[ bericht aangepast op 6 mei 2013 - 22:41 ]

---

Your make-up is terrible

DreamerN schreef:
Speelt het zich ook nog ergens af ? Ik bedoel een bestaand land of zo ?

Ik dacht eraan het in Engeland te doen. ^^ Ergens in een plaatsje, weet niet waar.

---

Ich liebe dich 27.12.23

IK WEET EEN PLEK!!!!!!!!!!!!!!!!! Cheshire! Dat is een leuk plekje!

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Oké, nou ik hoor net dat het is Cheshire is

---

Ich liebe dich 27.12.23

Yeuuuhhh!
Cheshire heerst

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

En hier is mijn rol (:

Naam[volledig]: Thomas Puck Knight
Bijnaam: Puck, iedereen noemt hem Altijd Puck.
Leeftijd[tieners 15 tot 19. begeleiders vanaf 30 ]: Hij is 18 jaar.
Uiterlijk[+foto en graag een beetje uitbreiding]:

Zijn felle haar steekt meestal bijna alle kanten op en er valt niets aan te doen.
Ondanks dat velen denken dat hij het wel geverfd moet hebben moet hij ze toch tegenspreken, zijn haarkleur is wel degelijk natuurlijk.
Onder zijn rode lokken heeft hij felgroene ogen en een bleke huid, die in de laatlente en zomer over zijn neus en jukbeenderen bedenkt zijn met sproetjes.
Hij is rond de 1.88 en is smal, maar met wat bredere schouders.
Zijn kledingstijl is eigenlijk een beetje een bijeensprokkel van meerdere stijlen, de ene keer draagt hij gewoon een nette blouse, de volgende dag draagt hij bijvoorbeeld een T-shirt van een band waar hij van houd, maar hij houd niet van lage broeken.
Qua schoenen houd hij van Allstars, Vans en meer van dat soort.

Innerlijk:[beetje uitgebreid graag]
Puck is net zoals zijn haar warrig en iedereen weet nadat ze hem ook maar een paar dagen kennen dat hij soms meer in een andere wereld lijkt te leven dan in deze.
Maar dat is ook weer niet geheel waar, want ondanks de afwezige blik die hij vaak in zijn ogen heeft is hij scherp en luistert en ziet hij alles wat er om zich heen gebeurd, wat zijn enigste vriend die hij ooit gehad heeft afschreef als zijn superpower.
Puck is stil, maar als hij eenmaal iets zegt dan weet hij ook wat hij zegt, al klinkt het vaak geheel onrelevant.
Hij is creatief, hij tekent en schrijft veel en hij heeft bijna een hele kast vol staan met notitieboekjes met allerlei krabbeltjes ; zijn gedachten, verhalen, maar ook gebeurtenissen die hij onthouden heeft als een soort dossier.
Hij heeft een aantal tekeningen die hij koestert en aan de muur hangt (meer erover bij de geschiedenis en extra.)
Hij is een aardige jongen die zich ondanks dat niet makkelijk openstelt voor anderen en als hij zich eenmaal openstelt moet je hem ook niet teleurstellen.
Hij geeft bar weinig om negatieve reacties, wetend dat hij er toch niet slechter of beter van word.

Komt eventueel nog meer…

Geschiedenis:
Hij is opgegroeid bij zijn twee ouders, Trinette en Tobias Knight, waar ze in een groot huis in een redelijk dure buitenwijk van London.
Hij heeft zijn naam Thomas te danken aan zijn opa, die zelf ook Thomas heette en het zijn zoon verbood om hem Tobias te noemen, de naam Puck komt voort uit de voorliefde voor klassiek theater van zijn ouders en doordat hij als een baby aandoenlijk geheimzinnig, speels en kleine streken uithaalde noemden zijn ouders hem naar Puck, een personage uit een Middernachtsdroom.
Op zijn 10e krijgt hij er een zusje bij; Elisabeth, wie alle aandacht van zijn ouders overneemt, zeker omdat ze veel levendiger is en altijd vrolijk meewerkt met alles wat ze ook maar van haar vragen.
Hij daarentegen was een handvol voor zijn ouders.
Hij luisterde niet als ze hen riepen om iets te doen, hij had vaak geen enkel besef van tijd als hij eenmaal aan het schrijven of lezen was geslagen en op een dag toen zijn ouders thuiskwamen van hun werk kwamen ze erachter dat hij heel zijn slaapkamermuur onder had geschreven met allerlei poëtische teksten, verhalen en tekeningetjes.
Zijn ouders hadden hem bevolen om het over te verven, maar een paar maanden later vonden ze het precies weer zo, schijnbaar omdat hij alweer door zijn boekjes heen was die hij normaliter altijd vol kladdert.

Extra’s:
Ondanks dat zijn ouders uiteindelijk zo zat van hem zijn geworden dat ze hem naar het internaat hebben gedaan, hebben ze hem toch iets meegegeven wat hij mocht houden van zichzelf.
Natuurlijk zijn gehele verzameling notitieboekjes + een doosje vol met nieuwe, maar ook een aantal tekeningen die hij nu trots aan de muur van zijn kamertje in het internaat heeft hangen.
Het is een tekening van een droom die hij ooit heeft gehad, een droom die hij voor altijd koesterde en steeds weer opnieuw op probeerde te roepen.
Op de tekening was een doolhof te zien die zich helemaal uitstrekte tot aan de horizonlijn.
Natuurlijk staan er nog wel meer details op, maar die komen in de RPG wel meer aan bod.
Daarnaast heeft hij nog een tekening op groot formaat en dat is een tekening van zijn familie, geheel realistisch op een groot detail na.
Hij en zijn zusje waren helder getekend met lichte potloodstrepen en bijna levensecht, zijn ouders daarentegen leken donker, schaduwachtig op de achtergrond, moeders met de kat in de hand en vader daar weer achter met diens handen op de schouder van Trinette.
Als twee slenders stonden ze achter de kinderen, die wel vrolijk lachten.
Dit is het beeld dat Puck altijd al van zijn ouders mee had gekregen.
Daarnaast heeft hij nog een hoop geld meegekregen, als schuldgevoel van de ouders, wat veilig voor hem op een bankrekening staat, mocht hij ooit eruit komen.
En er zijn nog vele andere dingen aan Puck, maar die komen eventueel later nog, of ze komen pas in de RPG naar voren (;


Volgens mij niet mijn langste... maar ik heb het gevoel alsof ik ook nog veel over het hoofd zie bij Puck...

---

Credendo Vides

Hij is goed, ik zal hem toevoegen

---

Ich liebe dich 27.12.23

Naam: Arely Moya Ginessa
Bijnaam: Ary, Ly
Leeftijd: Achttien jaar
Uiterlijke:

Arely heeft lange, bruine krullende lokken die over haar schouders heen vallen. Van haarzelf heeft ze al een mooie krul in haar haren zitten, maar zelf zet ze deze vaak ook nog extra aan met rollers. Meestal heeft ze haar lokken los hangen, of half opgestoken. In een luie bui bind ze ze gewoon op een slappe knot.
Haar ogen hebben een grijs groene kleur, die worden omlijst door een paar dikke volle wimpers, en weten je op sommige momenten nauwlettend in de gaten te houden. Vroeger spraken haar ogen boekdelen, inmiddels weet ze hoe ze deze soms zo leeg kan houden dat je daaruit geen peil meer kan trekken. Haar huid is vrij licht en neigt gauw naar het bleke toe, toch weet ze met wat zon wel vlug een kleurtje te krijgen.
Make up is voor Arely een must. Niet in te vele mate, maar wel nodig voor haar. Ze vind uiterlijke verzorging ook heel erg belangrijk, en kan op sommige vlakken misschien iets te kritisch zijn. Haar kledingstijl is wel wisselend, het ene moment draagt ze een leuke jurkje met bijpassende hoge hakken, maar het andere moment kan ze ook een simpele skinny, platte gympen en een shirt dragen.
Innerlijke: Arely was vroeger een vrolijke, drukke en aanwezige jonge meid. Ze hield van een lolletje, maakte de nodige grapjes en haalde geregeld streken uit. Dit veranderde allemaal toen haar moeder scheidde van haar vader en hertrouwde. Ze verloor haar vader uit zicht, een man die alles voor haar betekende en de buien van haar moeder wist te beperken, en kreeg er een vreselijk persoon voor terug.
Het vrolijke van Arely verdween al snel toen ze de eerste tikken kreeg van haar stiefvader, waardoor de drukte in haar ook wegebde naarmate het steeds een tandje erger werd. Van haar aanwezigheid viel in huis de laatste tijd bijna niks meer op te merken aangezien ze haar best deed zoveel mogelijk haar thuis te ontvluchten.
Inmiddels is er nog maar een glimp over van het meisje dat ze vroeger was. Hoewel ze soms nog kan lachen en een grapje durft uit te halen, is ze verandert in een stil en teruggetrokken persoon. Iemand met heimwee naar een plek die ze vroeger had, maar nu bijna niet meer kent.
Ondanks alles is ze haar gedrevenheid nooit verloren, en wist ze buitenshuis nog altijd haar mannetje te staan. Misschien, door wat ze heeft moeten doorstaan, is haar lontje wel wat korter geworden en is ze in sommige gevallen dan ook vlug geneigd wat tikken uit te delen. Ze weet wat ze wil, en als ze eenmaal ergens haar zinnen op heeft gezet zal ze niet gauw wijken voordat ze het voor elkaar heeft.
Geschiedenis: Arely is enig kind en werd tot haar 11de liefdevol opgevoed door voornamelijk alleen haar vader. Haar moeder hield van haar op haar eigen manier, maar liet op sommige momenten slippen dat ze het niet hoog op had met Ary.
Dit veranderde echter toen haar ouders gingen scheiden en Ary gedwongen met haar moeder mee moest. Vanaf die dag was haar vader er niet meer om haar af te leiden, of mee weg te nemen van de spanning in huis, en merkte ze pas hoe laag haar moeder het op had met haar. Bij de eerste tikken die ze kreeg van haar stiefvader gaf haar moeder geen kik en draaide ze zich af alsof er niks gebeurd was.
Maar naarmate ze er steeds meer begon te krijgen, ving ze er hier en daar ook een vaan haar moeder zelf. Zo veel als ze kon probeerde Ary het huis te ontvluchten, opzoek naar haar vrienden waar ze mee op hang ging, maar dat maakte het de situatie thuis niet makkelijker op. Haar moeder bestempelde haar als een lastig, dwars kind en na enkele vechtpartijen werd ze onhandelbaar genoemd.
Een van de laatste vechtpartijen waarin Ary betrokken raakte was voor haar moeder de druppel. Dezelfde dag nog nam ze contact op met het internaat waar ze al naar gekeken had, om Ary in te laten schrijven en uit huis te halen. Een goedkope manier om van je af te komen.. had haar moeder gezegd op de dag dat ze werd opgehaald. Tevergeefs heeft ze geprobeerd te zoeken naar haar vader, maar uiteindelijk moest ze ook dit keer weer noodgedwongen toegeven aan de situatie waarin ze zich verkeerde.
Even heeft ze gedacht dat het internaat een veilige en rustige haven voor haar was, een waar ze misschien langzaam weer kon terug keren naar de persoon die ze was. Maar alles werd finaal onder haar voeten uit geslagen toen bleek dat het internaat net zo´n hel was. Misschien kreeg ze geen slaag meer, vernederingen worden elke dag nog naar haar hoofd gegooid en met de vloer wordt ze nog steeds gelijk gemaakt.
Extra´s: Arely is biseksueel, een van de redens waarom haar stiefvader de pik op haar heeft. Of, in haar woorden, gewoon nog een extra reden voor meer vernederingen die kunnen leiden tot een tik. Daarbij heeft ze ook enkele tatoeages, waaronder deze op haar zij; klik en deze onder haar nek; klik

Ik hoop dat ze goed is..

[ bericht aangepast op 6 mei 2013 - 22:10 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Elias en Arely hebben iets om over te praten dus
Like her. Ik voeg haar toe ^^

---

Ich liebe dich 27.12.23

Beetje wel, haha.
Super dat ze goed is verder ^^

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Het is best wel een mooie vrouw. Wie is het?

---

Ich liebe dich 27.12.23

Ik weet niet hoe ze heet, eerlijk gezegd. Een tijdje terug heb ik een rol gemaakt met foto´s die gemaakt waren door Jessica Truscott en zij is een van haar modellen.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'