Ik ken het, hoor. Mijn broertje voedt zijn kinderen ook al op met racisme, en daar stoor ik me echt aan. De oudste is nog geen 1,5 jaar, maar m'n broertje is er echt al mee bezig hoe hij tegen buitenlanders moet doen en inderdaad dat hij ook niks aan mag nemen en dergelijk. Ik vind dat erg, en heb er ook al iets van gezegd, maar meer kan ik niet doen, aangezien iedereen zijn/haar eigen opvoeding heeft. Het is en blijft in ieder geval echt schandalig.
Soms vraag ik me ook echt wel af waar het heen gaat met de wereld hoor. Tegenwoordig lijkt een simpele dankjewel al teveel bij die kleine kinderen wanneer ze iets krijgen in de winkel of bijvoorbeeld van de slager. Dat krijgen we vaak te horen, aangezien Thomas altijd dankjewel zegt wanneer hij iets krijg. Dat is een simpele beleefdheidsnorm waar ik veel waarde aan hecht en hem al van heel klein heb aangeleerd te zeggen. Dan hoor je iedereen van, awww maar dat is schattig. Ik kijk ze zo aan van en zeg dan: nee, dat is meer dan normaal dat hij dankjewel zegt. En dan krijg je te horen dat dat dus niet meer zo normaal is dat er nog dankjewel gezegd wordt door die kleintjes.
Nope, beleefdheidsnormen lijken stilletjes aan de wereld te verlaten.
“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”