• Project immortality
    het is het jaar 3056. De mens heeft zich zo dusdanig ontwikkelt dat de wereld zich tot op het laatste puntje heeft gemoderniseerd. Alles gaat via de technologie.
    Mensen hebben niets te klagen want ze hoeven in feite hun huis niet uit om ook maar iets te gaan doen. Alles lijkt helemaal perfect.
    Tot er een virus uitbreekt. Mensen sterven bij de vleet aan een virus wat onbekend is. De meest gespecialiseerde artsen hebben geen idee waar het weg komt, en hoe het is ontstaan. Laat staan dat ze er een oplossing voor hebben.
    Van het ene op het andere moment breekt er pure paniek uit bij de bevolking. Uit het niets beginnen oorlogen, worden er rellen gepleegd en plundert men de winkels om zo veel mogelijk in te slaan. De mens weet in feite niet waar ze aan toe zijn, en durven daarom hun huis niet meer uit.
    Een stel artsen dat zich heeft verdiept in het virus, komen met een oplossing : onsterfelijkheid. Iets wat de mens nooit voor ogen heeft kunnen houden, is de enige oplossing voor deze drama. Maar hoe weet je wanneer iemand onsterfelijk is? Om dit waar te kunnen maken, moeten er proefkonijnen zijn. Mensen waarop de bepaalde stofjes getest kunnen worden. Maar niets is zonder risico. Het is mogelijk dat ze dood gaan, iets oplopen of zelfs worden verminkt.
    Helaas is de mensheid zo wanhopig dat ze van de grootste steden uit de wereld 'een uitverkorene' sturen. Een persoon dat de test zal moeten ondergaan als een proefkonijn. Niet dat ze het er zelf altijd mee eens zijn. Om de rest van de mensheid te redden moet er een oplossing komen, Maar wat voor prijs moet je daar voor betalen?


    Mensen van over de hele wereld worden naar dit instituut gestuurd, waar ze zullen worden onderworpen aan allerlei proeven om onsterfelijkheid te creeeren. Er heerst een angst dat het virus het instituut binnen dringt en de mensen dood maakt. De proefkonijnen zitten allemaal op een vleugel, het is wel toegestaan om contact met elkaar te hebben, maar het moet oppervlakkig blijven. Ze beschikken allemaal over een eigen kamer. Een gezamenlijke keuken en twee gezamenlijke badkamers (dames en heren apart) Af en toe wordt er iemand weg gehaald om een proef te ondergaan, maar de artsen willen niet dat het opvalt als er iets mis is gegaan dus worden de mensen pas terug gebracht als ze redelijk zichzelf weer zijn. De artsen en onderzoekers zijn ergens toch bang dat er een opstand wordt geregeld aangezien de mensen misschien wel geen proeven willen ondergaan. Maar wie zegt dat ze daar ook gehoor aan geven?

    De regels:
    - Minimaal 250 woorden per post!
    - Je schrijft de naam van je personage boven je post.
    -Graag met leestekens en hoofdletters typen. Let daarnaast ook op grammatica !
    - Niet al te veel offtopic
    - 16+ en al het bijbehorende is toegestaan.
    - Maximaal 2 rollen per persoon.
    - Iedereen mag mee doen en je sluit niemand buiten!
    - Niet andermans personage besturen
    - Aantal mannen en vrouwen proberen gelijk te houden !


    Hoofd afdeling. (1 plek ,moet man zijn)
    -Jacob Mackenzie

    Artsen. (3 plekken)
    - Gereserveerd voor BloodyFace
    -Oliver Caleb Wilson
    -
    -

    Vrouwelijke proefpersonen (1 plek)
    - Gereserveerd voor Macabre
    - Gereserveerd voor Michonne
    -Marisha Ivanevna Morozova


    Mannelijke proefpersonen (3 plekken)
    - Gereserveerd voor Bloodyface
    - Gabriël Mel Rodriguez
    -
    -



    Rol :
    Naam:
    Land van herkomst :
    Leeftijd: [wees realistisch, niet alleen maar tieners]
    Geslacht:
    Innerlijk:
    Uiterlijk: [foto + beschrijving]
    Extra:

    vragen mogen altijd gesteld worden :Y)

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 2 mei 2013 - 11:01 ]


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

    Ah, oké, dank je. Nog even het uiterlijk uittypen en dan ben ik klaar, hehe. Ik kreeg trouwens nog een idee voor een arts, zou ik die ook nog in mogen vullen? Dat is een man, dus dan hebben we er daar meteen meer van, dacht ik.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Sorry dat k even nog niks heb veranderd. Ik heb het nogal druk gehad qua privé leven.


    "Rebellion's are build on hope"

    @Mirare, dat mag je zeker doen ! Anders is mijn man ook maar zo alleen (=

    @Vladiferr, dat is geen probleem, kan ik helemaal begrijpen !


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

    Rol: Proefkonijn
    Naam: Marisha Ivanevna Morozova (de middelste naam is gewoon goed Russisch haha, zoek maar op)
    Land van herkomst: Rusland
    Leeftijd: Sinds 28 september is ze 20 jaar oud.
    Geslacht: Vrouwelijk.
    Innerlijk: Omdat Marisha uit een vrij groot gezin komt, heeft ze al erg jong geleerd om zichzelf af te sluiten. Ze kan zich erg goed concentreren, ook al gebeuren er om haar heen veel andere dingen. Hoewel ze eraan gewend is anderen om zich heen te hebben, kan ze ook prima alleen zijn; drukte is juist haar ding niet, ze heeft echt de mogelijkheid nodig om zich af en toe terug te kunnen trekken. In principe kan ze redelijk samenwerken met anderen, zo lang die datgene waar ze aan werken ook serieus nemen. Marisha is namelijk erg ongeduldig en kan er absoluut niet tegen om op anderen te moeten wachten.
    Een genie is ze niet, maar ze is best intelligent en leest veel, voornamelijk fictie. Ook met haar laptop kan ze zich eindeloos vermaken, vooral met online films en tv-programma’s kijken, of spelletjes spelen waar ze technisch gezien te oud voor is.
    Marisha kan goed opschieten met de meeste mensen, omdat ze een vrij stil meisje is en haar mening meestal voor zichzelf houdt. Ze ontwijkt problemen liever en hierdoor komt ze vaak aardig over. Echt vrienden maken is wel een stuk lastiger, aangezien ze een nogal gesloten karakter heeft en haar relaties meestal oppervlakkig houdt. Als ze een klik met iemand voelt, zal ze die persoon wel vaker opzoeken, maar het kost tijd om haar vertrouwen echt te winnen. Bovendien vindt ze tweede kansen een verspilling van tijd. Kleine dingen maken haar weinig uit, maar als je haar echt iets flikt, ben je haar kwijt ook.
    Uiterlijk:


    Marisha heeft lang, donkerbruin haar. Hoewel het niet echt krult, golft het wel lichtjes. Ze heeft een bleke huid zonder veel oneffenheden, op een litteken op haar dijbeen na, en haar ogen zijn lichtblauw van kleur. Met haar 1,68 is ze van gemiddelde lengte. Ze weegt 53 kilo, waardoor ze net geen ondergewicht heeft. Aan de ene kant zorgt dit ervoor dat ze vrij slank is, iets dat ze prima vindt, maar helaas heeft ze met cup B niet echt uitzonderlijke vrouwelijke vormen.
    Extra: Marisha is een niksmeisje. Ze heeft een jonger broertje van zeven, Vasili, dat behalve vreselijk schattig ook nog belachelijk slim voor zijn leeftijd is. Yulia, haar vijftienjarige zusje, is een wonderkind op de piano. Haar vierentwintigjarige zus Yelena sport op hoog niveau en Dmitri, de tweelingbroer van Yelena, werkt in het leger en wordt thuis als een held gezien. Hun moeder Irina staat bekend om haar schoonheid, terwijl vader Ivan een belangrijke rol in de politiek speelt.
    Marisha is de enige in het gezin die niets speciaals heeft – ze is best knap maar niet beeldschoon, vrij slim maar niet briljant, enzovoorts, enzovoorts. Hierdoor heeft ze zich altijd een beetje buitengesloten gevoeld, minderwaardig zelfs. Ze houdt wel van haar familie, maar ze heeft het gevoel dat ze er niet helemaal bij hoort. Hoewel ze aan de ene kant erg bang is over het project, hoopt ze ook dat ze hier eindelijk een eigen plekje in de familie weet te veroveren.

    [ bericht aangepast op 2 mei 2013 - 14:06 ]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Rol: Arts
    Naam: Oliver Caleb Wilson
    Land van herkomst: Engeland
    Leeftijd: Oliver is vierentwintig jaar oud en is geboren op 17 oktober.
    Geslacht: Mannelijk
    Innerlijk: Van zichzelf is Oliver een vriendelijk, rustig persoon. Vroeger probeerde hij altijd om iedereen tevreden te houden en deed hij zijn best om de beste oplossing te zoeken. Bovendien was hij erg zachtaardig en had hij een hekel aan pestkoppen.
    Na de dood van zijn Emily is hij echter veranderd. Zij was zijn onbezorgde helft en zonder haar is hij altijd bang een fout te maken. Micah’s ziekte is wat hem echt over de rand heeft geduwd. Eerst focuste Oliver juist op zijn zoon om niet gek te worden, maar nu ook het leven van de jongen op het spel staat, stort hij zich uit alle macht op zijn werk om hem te kunnen redden. Zijn rechtvaardigheidsgevoel is naar de achtergrond van zijn geest verbannen. Voor hem zijn de proefkonijnen niet meer dan dat; middelen voor zijn onderzoek. Hij is dan ook niet bepaald begripvol tegenover hen. Hij heeft er geen plezier in om ze pijn te doen en doet dat dan ook zo min mogelijk, maar als het moet dan zij het zo.
    Oliver is altijd slim geweest. Hij houdt van logica, van cijfers, van kloppende redeneringen. Het kost hem weinig moeite om patronen uit grotere plaatjes te halen en ook verbanden leggen kan hij goed. Wat dat betreft werkt hij meestal sneller – en nauwkeuriger, want hij is vreselijk perfectionistisch – dan anderen, waardoor hij de neiging heeft om in groepsprojecten de baas te spelen en veel werk naar zich toe te trekken. De mensen met wie hij samenwerkt, ergeren zich daar nog wel eens aan, maar hij kan het niet laten.
    Zijn zoontje Micah is alles voor hem. Tegenover hem is Oliver nog steeds even zachtaardig als vroeger, maar er zijn weinig anderen die deze kant van hem te zien krijgen.
    Uiterlijk:


    Oliver draagt zijn lichtbruine lokken redelijk kort, maar toch zitten ze altijd door de war. Hij heeft helderblauwe ogen die op lijken te lichten als hij lacht, maar op zijn werk meestal ernstig staan. Hij is 1,81 lang, waardoor hij boven veel mensen een stukje uitsteekt.
    In een pak zal je Oliver niet snel tegenkomen, maar hij zorgt wel dat hij er netjes verzorgd uitziet – op zijn stoppelbaard na dan.
    Extra: Oliver leerde zijn ware liefde, Emily, kennen op de universiteit, ook al studeerde zij architectuur terwijl hij een medicijnenstudie volgde. Ze trouwden bijna meteen na hun afstuderen. Al snel kregen ze een zoontje, Micah, en eigenlijk is hun leven altijd prima geweest. Tenminste, tot Emily ziek werd. Oliver stortte zich op zijn werk in een poging om zijn vrouw te redden, maar faalde hierin. Dit gebeurde ongeveer een jaar geleden. Sindsdien is Oliver naar Texas verhuisd om bij Project Immortality te gaan werken, in de hoop andere mensen te besparen wat hem overkwam. Helaas voor hem werkt hij sinds kort met een veel dringendere deadline: ook Micah, die inmiddels vier jaar oud is, is nu ziek.

    [ bericht aangepast op 13 mei 2013 - 20:50 ]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Oeh ik vind deze nice.


    Rol : Mannelijk proefkonijn
    Naam: Gabriël Mel Rodriguez
    Land van herkomst : Spanje
    Leeftijd: 26, geboren op 25 December.
    Geslacht: Man
    Innerlijk:
    Gabe is een hele lieve, ondernemende man. Geduldig en toch geperfectioneerd. Altijd nieuwsgierig en wil alles tot in de puntjes weten, maar dat is dan ook wel iets wat hij heeft meegekregen van zijn werk als recherche. De jongen is al 26 en geniet tot nu elke dag van zijn leven, volop. Daarnaast is hij ook een echte optimist en probeert mensen altijd mee te krijgen in zijn vrolijke humeur. Maar na de dood van zijn partner, én nu hij ook als proefkonijn moet dienen is het allemaal een beetje omgeslagen. Nogsteeds is hij die perfectionist en optimist, maar het zit allemaal wat weggestopt. Misschien zal hij helemaal omslaan maar misschien zal hij zich wel terug vinden in dit project en zich terugvinden.
    Uiterlijk:


    Gabriël is een nette uitziende jongeman. Zijn haar vaak met wat gel achterover gekamd. Wegens zijn werk als recherche droeg hij vaak smokings. Meestal donkerblauw. Maar nu in het instituut maakt het hem wat minder uit, draagt nogsteeds wel smokings maar je zal hem ook afentoe in spijkerbroek zien verschijnen.
    Extra: Gabriël werkte dus als rechercheur bij de Spaanse politie, toch was hij niet hard nodig wegens alle technische snufjes van tegenwoordig die de nieuwe sherlock holmes uithingen. Hier en daar waren toch nog mensen nodig bij het oplossen van moordzaken en daarbij was Gabriël een van de belangrijkste mensen. Naast zijn werk had hij een gezin thuis. Hij woonde in een prachtig pand samen met zijn zwangere vriendin Michelle. Ongehuwd. Helaas werd het kindje dood geboren en kreeg Michelle het virus te pakken.


    Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

    [en nog even een abo]

    [ bericht aangepast op 2 mei 2013 - 9:43 ]


    Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

    Hmm mag ik anders toch een meisjes proefkonijn doen en dan ook nog het hoofd van de afdeling??


    "Rebellion's are build on hope"

    Zou eventueel wel mogen, de aantallen zijn nu wel gelijk.

    [ bericht aangepast op 2 mei 2013 - 11:02 ]


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

    Oliver heeft een uiterlijk ^^ (let niet op de falende beschrijving.)


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Haha super !


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

    Schrijf mij maar uit, ik heb te weinig tijd denk ik.


    Your make-up is terrible

    ...this still going to happen?


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    D: dit mag niet dood lopen. Ik ga zo mijn rol invullen.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    ik hoop wel dat het door gaat s:
    maar het is een beetje dood


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.