Mystic Falls {RPG} {01} - Speeltopics

Hoe beginnen we?
Het is Maandag 08 September 2012. Het is een gewone dag voor de meeste inwoners van Mystic Falls. Behalve voor de familie van Elise Fell. Die dag ervoor is zij omgekomen bij een "dieren aanval". De Counsel is druk bezig met uitvinden wie de dader is van deze gruwelijke moord. Hoe reageer jij hierop als inwoner van Mystic Falls? Of weet je het niet eens? Misschien komt het gewoon over als een naar ongeluk en ga je gewoon verder met je dagelijkse doen van zaken. De meeste van jullie zullen gewoon hun dag beginnen op Mystic Falls High School, als gewone student, leraar, cheerleader of rugbyspeler. Je mag best af en toe een keer spijbelen, maar probeer het wel een beetje realistisch te houden en niet hele weken afwezig te zijn. Het is over vier dagen volle maan en het rooster van de studenten mag je gewoon zelf bedenken, dat is niet zo heel erg belangrijk. Probeer iedereen erbij te betrekken, dat is het leukst en hou de beginpost in de gaten voor nieuwe info! Veel plezier xx

[ bericht aangepast op 3 mei 2013 - 11:01 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Destiney Lily Jones||Human Being
"Ten eerste wil ik nog zeggen toen je vroeg waarom ik zo nerveus keek,dat was vanwegen je vader en broers. Ik was gewoon bang dat jij er achter zou komen wat ik echt was en het aan hun zou vertellen. Ik heb niet zo zin om een stel jagers achter me aan te krijgen.'' Zegt hij dan met een lachje. Zoiets dacht ik al..
Als hij dan plots weer heel serieus kijkt zegt hij: ''Je mag dit aan niemand door vertellen. Maar dan ook echt aan niemand. Als je dit wel doet kan dit ernstige gevolgen hebben.'' Ik maak een gebaar dat ik mijn mond dichtrits en dan doe ik alsof ik deze opslot draai en de 'sleutel' gooi ik over mijn schouder weg.
"Ik zal helemaal niets zeggen! Ik wil geen dode vriend ofzo.." Zeg ik dan met grote ogen.
Waarom zou ik iets tegen iemand zeggen? Ik ben dan wel een flapuit.. Oke, misschien had hij het beter niet kunnen zeggen. Straks flap ik het er gewoon uit zonder na te denken! Ik hoop dat ik niets zal zeggen, aan niemand!
"Het word misschien moeilijk, het is namenlijk een best groot geheim.. Maar ik zal het bewaren!" Zegt ik met een glimlach tegen Ashton.
Dan bedenk ik me ineens iets: "Lucht het eigenlijk niet wat op? Nu er iemand is die je geheim kent..?" Vraag ik hem zacht.
"En hoe oud ben je dan eigenlijk??" Vraag ik nieuwschierig "Oke, wacht, ik ben weer aan het ratelen.." Zeg ik zuchtend.

Little do you know

Lauren Gaia Daphne Middleton ll Heks

Cayden gaat bij een grafsteen vlakbij ons staan en zegt: 'Als dit uitloopt op een ruzie, kan je dat beter ergens anders doen. In Mystic Falls is niets raar genoeg. Zometeen zijn de doden niet blij dat de rust verstoord wordt.'
Vlak daarna komt Lucy opeens aangerend en springt bovenop de hybrid. Ze zegt iets tegen hem wat ik niet goed kan verstaan.
'Lauren, breng Emma, Gale en Tobias terug naar school wil je?' vraagt ze dan aan mij, eigenlijk is het niet echt een vraag.
Voordat ik iets tegen ze zeg fluister ik naar Lucy: 'Ik moet het ze vertellen.' Dan zeg ik tegen de anderen. 'Misschien kunnen we beter even ergens anders heengaan dan school. Dan leg ik het jullie allemaal uit. Maar niet hier of op school.'
Ik vind dat ze het alle drie moeten weten. Anders gaan ze vragen stellen en komen ze er uiteindelijk toch achter en voelen ze zich gekwetst omdat ik niks had gezegd.

It just takes one negative comment to kill a dream

Ashton ''Ash'' Dyon Mikaelson~ Original Vampier
"Lucht het eigenlijk niet wat op? Nu er iemand is die je geheim kent..? En hoe oud ben je dan eigenlijk??Oke, wacht, ik ben weer aan het ratelen.."
''Geloof me het lucht echt op, maar er was ooit wel iemand die er van af wist, alleen is die persoon er nu niet meer.'' Weer een nadeel van onsterfelijk zijn: je ziet mensen om je heen sterven.
''Over die vraag hoe oud ik ben, op mijn paspoort staat zeventien,maar dat is alleen om er voor te zorgen dat er geen vragen worden gestelt. Eerlijk gezegt heb ik geen idee hoe oud ik ben. Na een paar eeuwen stop je wel met tellen. Dat word gewoon teveel.'' Nu begin ik me pas echt af te vragen hoe oud ik ben. Ik heb al best veel meegemaakt dus jong zou ik dan wel niet zijn. Dan moet ik er weer overna denken wat zei over dat ze geen dode vriend wilde. Dat klinkt opzich best raar, aangezien ik ook niet echt levend ben.'
''Nog één dingetje. Misschien kun je beter niet dat soort dingen als dode vriend zeggen, aangezien ik ook niet echt een levend persoon ben. Het is misschien ook handig om niet bloedserieus te zeggen. Voor een vampier zijn dit nogal rare dingen om te horen.''

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Emma Abigail Gilbert
Plots bewogen de lippen van Lauren, het was alleen zo zacht dat ik het niet kon horen. Sprak ze een bezwering uit? Ze was tenslotte een heks. Het bleef verschrikkelijk onwerkelijk.. Verbaast rees ik mijn wenkbrauwen op, wat was er toch allemaal aan de hand? Ik haatte onduidelijkheid.
''Als dit uitloopt op een ruzie, kan je dat beter ergens anders doen. In Mystic Falls is niets raar genoeg. Zo meteen zijn de doden niet blij dat de rust verstoord wordt." De jongen die Ethan en mij had bespied was dichterbij gekomen, waardoor ik geërgerd zijn kant opkeek. "Bemoei je er niet mee."
"We moeten gaan." Zei Lauren dan hardop. Ik knikte instemmend. "Sorry Ethan, we moeten naar Lucy want ze is-" voordat ik mijn zin fatsoenlijk kon afmaken werd ik alweer onderbroken, dit maal door een woedende Lucy die bovenop Ethan sprong.
"Lucy is dus toch niet zo gewond zoals we dachten," gromde ik woedend tegen Gale. Waarom had hij gelogen? Waarom loog iedereen de laatste tijd zo vaak tegen me?
''Wat doe jij hier?'' siste ze, terwijl ze Ethan nog wat verder de aarde induwde. "Blijf van deze mensen af wil je," dit begon te lijken op een bedreiging. Ik wilde wat zeggen, zeggen dat Lucy dit niet kon maken, dat ik er niks meer van snapte, maar in tegenstelling kwam er geen zinnig woord over mijn lippen.
Het begon erop te lijken dat ook Lucy niet alleen het verlegen en stille meisje was wat ik gedacht had. Ze was veel te sterk.
"Lauren,'' zei ze, zonder haar ogen van Ethan af te houden. ''Breng Emma, Gale en Tobias terug naar school wil je?'' het was meer een bevel dan een vraag, besefte ik me.
''We moeten gaan!'' zei Gale dringend terwijl hij mijn hand had vastgepakt. ''Tobias is nu alleen in het bos en dat bevalt me niks!''
Ik rukte mijn hand los uit zijn greep. "Ik ben het zat dat mensen tegen me zeggen wat ik moet doen. Lucy, laat Ethan nu onmiddellijk los. Zie je niet waar je mee bezig bent? Je moet jezelf blijven Lucy, ik ken je. Ook al ben je niet precies het meisje.." ik haalde diep adem door mijn neus. "Wie ik dacht dat je was. Maar ik ken je karakter, en ik weet dat je niet zo bent. Hij doet ons niks Lucy. En anders hebben we Lauren nog." Ik zette langzaam een paar stappen naar Lucy toe, om vervolgens haar pols zachtjes beet te pakken. "Lucy, alsjeblieft."

To love is to destroy.

Destiney Lily Jones||Human Being
Hij zegt dat hij eigenlijk niet weet hoe oud hij is, dat hij na een aantal eeuwen is gestopt met tellen.
Ik grinnik zacht "Dus, eigenlijk zit ik hier gewoon nu met de persoon die mijn over, over, over, over, over, over, over, over.." Ik haal even diep adem om mijn geratel door te zetten "..over, over, over, over, over, overgrootvader had kunnen zijn?" Ik hap weer even wat lucht naar binnen en lach dan zachtjes "Dat is best grappig eigenlijk.."
''Nog één dingetje. Misschien kun je beter niet dat soort dingen als dode vriend zeggen, aangezien ik ook niet echt een levend persoon ben. Het is misschien ook handig om niet bloedserieus te zeggen. Voor een vampier zijn dit nogal rare dingen om te horen.'' Zegt Ashton dan,
"Ik heb 'bloedserieus' zowieso altijd al een raar woord gevonden, hoe kun je dat nu zijn?" Zeg ik met opgetrokken wenkbrauw "En je zal heus wel levend zijn, aangezien ik denk dat je vast wel een kloppend hart hebt.." Glimlachend kijk ik hem aan, maar dan begin ik te twijfelen. Mijn broers zeggen altijd dat Vampiers dood zijn, maar dat kan toch helemaal niet? Hun bloed moet ook stromen, en zonder kloppend hart gaat dat niet! En als je dood bent heb je geen kloppend hart.. "Dat heb je toch wel hé? Een kloppend hart.." Vraag ik dan zacht.

Little do you know

Ashton ''Ash'' Dyon Mikaelson~Original Vampier
"Dat heb je toch wel hé? Een kloppend hart.." Vraagt ze zacht.
Dit zet me tot denken. Heb ik eigenlijk wel een kloppend hart? IK mag nu misschien wel dom overkomen maar ik heb echt geen idee.
Als ik dat niet heb zou dat dan erg zijn? Gevoel heb ik in indergeval wel dus dat zal er dan wel niets te maken mee te hebben.
''Je mag me nu dom noemen, maar ik heb echt geen idee of ik een kloppend hart heb.'' Zeg ik tegen haar.
Nu ik het hard op zeg klinkt het inderdaad dom.
Dan schiet het me pas te binnen dat ze zei dat ik haar heel veel overgrootvader kon zijn.
''Weet je nu je dat op eens zegt met dat overgrootvader gedoe reasliseer ik me pas echt dat ik heel oud ben.'' Begin ik. ''Maar voor zo'n oud iemand zie ik er nog best goed uit,niet dan?'' Zeg ik lachend

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Destiney Lily Jones||Human Being
''Je mag me nu dom noemen, maar ik heb echt geen idee of ik een kloppend hart heb.'' Zegt hij dan tegen me, blijkbaar heeft hij er even over moeten denken aangezien het wel best lang heeft geduurd voor hij antwoorde, maar dat is normaal. Ik denk ook vaak eerst na voor ik iets zeg..
"Maar, dat voel je toch wel..? Vaak dan ga ik met mijn hand zo op mijn hart om te horen hoe snel die klopt" Zeg ik grinnikend. Ja, dat deed ik vaak.. en dan af en toe mijn adem proberen in te houden en dan kijken of mijn hart ook langzamer gaat kloppen..
''Weet je nu je dat op eens zegt met dat overgrootvader gedoe reasliseer ik me pas echt dat ik heel oud ben.'' Begin ik. ''Maar voor zo'n oud iemand zie ik er nog best goed uit,niet dan?'' Ik schiet in de lach en kijk hem knikkend aan,
"Ja, voor een opa zie je er heel sexy uit hoor Ash" Lachend steek ik mijn tong naar hem uit. Al liet ik het blijken als een grap, stiekem vond ik hem ergens toch best knap.. Maar, hey, dat ga ik hem lekker niet vertellen!

Little do you know

Ashton ''Ash'' Dyon Mikaelson~Original
"Ja, voor een opa zie je er heel sexy uit hoor Ash" Lachend steek ze haar tong naar me uit.
''Nou dankje wel. Je ziet er zelf ook niet verkeerd uit hoor. Zeg ik lachend.
Het voelt fijn om eindelijk iemand weer eens te vertellen over wat ik ben. Het voelt vooral fijn dat ze niet boos word of wegrend.
Dat laatste is een keertje gebeurt. Ach ja, ik vond hem tcoh altijd al een scheiterd.
Toch zit ik nog steeds met een ding. Hoe kan het nou dat ze zich zo onstpannen reageert nu ze weet wat ik ben?
''Ik wil de pret niet verpesten, maar hoe komt het dat je je zo ontspannen reageert. Ik bedoel je weet nu wat ik ben en ik neem aan dat je vader en je broers je van alles over vampiers hebben vertelt. Je weet toch waar vampiers zich van voeden.'' begin ik.
''Het gaat nu nog goed. Maar wat als ik straks uitval. Het is me albijna gebeurt.''

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Destiney Lily Jones||Human Being
Ik voel hoe mijn wangen een beetje roze kleuren als Ashton zegt dat ik er ook niet verkeerd uitzie, en meteen werp ik mijn blik af naar mijn schoenen.
Mijn haar valt een beetje voor mijn gezicht zodat hij deze niet kan zien, en ik zal pas weer opkijken als de warmte uit mijn wangen is verdwenen..
''Ik wil de pret niet verpesten, maar hoe komt het dat je je zo ontspannen reageert. Ik bedoel je weet nu wat ik ben en ik neem aan dat je vader en je broers je van alles over vampiers hebben vertelt. Je weet toch waar vampiers zich van voeden.'' Zegt Ashton na een korte tijd,
Ik haal mijn schouders op "Ik ben niet bang, Ashton, dat is het hele punt. Als ik 's nachts door een steegje loop, en er ineens een vampier voor me staat die mijn nek het liefst openrijt.. Dan is het enige wat ik denk: Zolang ik maar snel dood ben, dan lijdt ik de minste pijn" Zeg ik zachtjes, ik voel dat mijn wangen al niet meer rood zijn en kijk hem aan.
"Ik ben gewoon niet bang om te sterven, mijn leven was toch altijd al vreselijk. Waarom zou het me dan ook maar iets uitmaken om dood te gaan?" Ik zucht zachtjes.
''Het gaat nu nog goed. Maar wat als ik straks uitval. Het is me albijna gebeurt.'' Ik denk na over wat hij nu zegt,
"Als het fout gaat maak ik dat ik weg kom?" Zeg ik simpel, "Of ik duw iemand die ik niet mag voor me, maar dat lijkt me te wreed" Ik grinnik zacht, maar al snel verdwijnt de lach van mijn gezicht en probeer ik serieus te kijken, dit is een serieus onderwerp Lily! snauw ik mezelf, in mijn hoofd, toe.
"Oke, maar goed.. Tenzij jij sneller bent als ik, wat je waarschijnlijk bent kan ik wel proberen je met rust te maken.. Of jij zorgt dat je genoeg te eten krijgt en ik zorg dat ik jou niet boos maak" Zeg ik met een trotse glimlach op mijn gezicht.

[Grr.. Heb ik een mooie reactie geschreven, gooit Q ehm gewoon weg -.-
En ik kon ehm niet meer terugkrijgen ook -,-

Little do you know

Lucy Willow Mikaelson

Gale en Lauren lijken het te begrijpen. Ze moesten hier weg en wel nu meteen. Ik zorgde ervoor dat Ethan geen kant op kan gaan als ik hoor dat Emma weerstand bied.
'Ik ben het zat dat mensen tegen me zeggen wat ik moet doen. Lucy, laat Ethan nu onmiddellijk los. Zie je niet waar je mee bezig bent? Je moet jezelf blijven Lucy, ik ken je. Ook al ben je niet precies het meisje..' Ze moest even adem halen. 'Wie ik dacht dat je was. Maar ik ken je karakter, en ik weet dat je niet zo bent. Hij doet ons niks Lucy. En anders hebben we Lauren nog.'
Ze doet voorzichtig een paar stappen naar me toe en pakt zelfs mijn pols.
'Lucy, alsjeblieft.'
Haar woorden blijven in mijn hoofd hangen.
'Heb je enig idee wie dit is?' Snauw ik. Ik ruk mijn hand hard los en pin die weer vast in de hand van Ethan.
'Ga weg Emma!' Sis ik. 'Of ik gooi je weg net zoals ik bij dat meisje van cheerleader auditie deed.'
Dat laatste wou ik niet echt doen, maar als ze koppig bleef doen dan wel. Er stonden tranen in mijn ogen.
'Dit is jouw schuld,' fluister ik zodat alleen Ethan het kon horen. 'Wil je me alsjeblieft uitleggen wat je hier doet. En verwacht niet dat ik mijn excuses kom aanbieden vanwege dat ongelukje.'
Ik ben echt woedend. Die mensen moesten hier weg zodat ik een normaal gesprek met Ethan kon hebben. De enige die ik op dit moment vertrouwde waren Gale en Tobias. Ook al was Tobias nu helemaal alleen en kon hij zo worden gepakt door een vampier. Die gedachten zorgde voor rillingen op mijn rug.
Ik laat nu voor de eerste keer mijn blik los van de groene ogen van Ethan en kijk Emma recht aan. Mijn blauwe ogen kijken recht in haar ziel.
'Rot op Emma' sis ik. Ik wist dat ik niet zo was. Ik was niet gemeen. Maar je moest offers brengen voor de mensen waar je om gaf.
Ik wend mijn blik af van Emma en verberg mijn tranen. Ik kijk nu weer in de groene ogen van Ethan.
'Jouw schuld' mompel ik. Dan pak ik hem onder mijn arm en ren snel weg. Ik gooi hem ergens neer in het bos.
'Zo Ethan nu zijn we tenminste alleen en kan jij mij even goed vertellen wat je hier doet,' snauw ik. 'En waag het niet te ontsnappen want ik ben toch sneller en sterker dan jij.'
Ik ga op een rotsblok zitten en kijk en aan.

"Rebellion's are build on hope"

Jaimes schreef:
Avalon Lockwood || Mensch || Meisje || Founding Family
De jongen lijkt het allemaal erg amuserend te vinden, dat ik schrijven hoe ik op hem reageer. Hij haalt zijn schouders op als ik zeg dat het niet nodig was.
"Ik vond van wel," zegt hij geamuseerd. En ik kijk hem aan met een sceptische blik. "Anders dan had je het niet gedaan, of misschien wel alsnog. In plaats van zinloos geweld, zinloos schrikken."
Wanneer hij dan een hand door zijn haar haalt, moet ik toegeven dat het er goed en sexy uit ziet.
'Oeps sorry, ik wilde je niet van slag brengen hoor, maar ik snap natuurlijk dat ik veel te knap ben om te weerstaan. Ik zal de volgende keer een zak over mijn hoofd trekken.'
Ik grinnik even kort en schud mijn hoofd waarna ik weg kijk van hem.
'Je zou het eerder kunnen doen om die arrogante hoofd van je te verbergen."
Ik kijk weer terug naar hem als hij vraagt of ik hem iets te drinken kan aanbieden.
"Dus je vraagt nu aan mij of ik jou iets te drinken kan aanbieden," zeg ik en ik vernauw mijn ogen licht. "Mm, het enige wat ik kan aanbieden is een Bloody Mary in the Mystic Grill," zeg ik dan en begin weer met lopen. Niet dat ik deze jongen vertrouw, maar als ik daar ben sta ik niet meer alleen met hem in de steeg.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

[Hahahaha, je had het best kunnen doen Lizor, haar laten bijten ^^ Bloody Mary]

Avalon Lockwood || Mensch || Meisje || Founding Family
Hij schiet in de lach en even staat er een zelfgenoeg glimlachje op mijn lippen. Hij haalt dan nonchalant zijn schouders op, maar ik vertrouw dat gebaar niet zo. Volgens mij had ik wel degelijk een stekende opmerking gemaakt.
'Kan ook, maar de eerste optie lijkt me logischer.'
'Dat bewijst dan ook gelijk waarom het juist niet de eerste optie is,' zeg ik simpel.
'Oké, ik vind het goed,' zegt hij en hij komt weer nasat me lopen.
'Als je het niet goed had gevonden, dan was het je eigen probleem geweest,' zeg ik en er staat een kleine grijns op mijn lippen. Hij lijkt dan een gesprek aan te knopen en ik kijk even naast me naar hem.
'Ja, mijn familie hoort bij de Founding Family's, ik woon hier al sinds mijn geboorte. En jij? Je komt me niet echt bekend voor, misschien vaag een keer ergens bij gezien.'

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

{'s ochtends gaan mijn gedachten nog niet zo ver :') maar het komt nog wel}

Brady Emanuel Salvator ~ Vampier
'Dat bewijst dan ook gelijk waarom het juist niet de eerste optie is,' zegt ze simpel. Ik frons en haal opnieuw mijn schouders op. Wat maakt het ook uit? Ze is straks toch mijn lunch, ik heb geen zin in een hele discussie of ik nou wel of niet arrogant ben.
'Als je het niet goed had gevonden, dan was het je eigen probleem geweest,' zegt ze met een kleine grijns. Ze weet niet waar ze het over heeft, mijn lippen krullen omhoog tot een geamuseerde grijns.
'Ja, mijn familie hoort bij de Founding Family's, ik woon hier al sinds mijn geboorte. En jij? Je komt me niet echt bekend voor, misschien vaag een keer ergens bij gezien,' zegt ze als antwoord op mijn vraag.
'Ik ben Brady Salvator, ook een van de Founding Family's, maar ik ben pas weer terug verhuist. Het is lang geleden dat ik hier ben geweest,' geef ik toe, ik glimlach naar haar.
'Ik ben vanmorgen het dorp binnen gekomen.'

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Avalon Lockwood || Mensch || Meisje || Founding Family || Vampire hunter
Hij gaat er niet meer verder op door en ik ook niet, eerlijk toegegeven, ik heb graag het laatste woord in gesprekken. Hij begint ook te grijnzen als ik zeg dat het zijn probleem zou zijn geweest, maar ik denk er niet verder bij door. Ondanks dat ik een vampire hunter ben, denk ik er niet constant over na.
'Ik ben Brady Slavatore, ook een van de Founding Family's,' ik frons op dit moment, hoe kan ik hem dan niet herkennen? 'maar ik ben pas terug verhuisd. Het is lang geleden dat ik hier ben geweest,' zegt hij en hij glimlacht dan. 'Ik ben vanmorgen het dorp binnen gekomen.'
Ik knik dan, 'Ik dacht al, hoe kan ik je niet kennen als je bij de Founding Family hoort, maar dan moet je zeker zijn vertrokken toen je erg jong was.'
Dan loop ik de steeg uit en ik kan de Mystic Grill al zien, 'De volgende keer kies jij uit wat je drinkt,' zeg ik dan, 'en dan trakteer je mij.'

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Brady Emanuel Salvator ~ Vampier
'Ik dacht al, hoe kan ik je niet kennen als je bij de Founding Family hoort, maar dan moet je zeker zijn vertrokken toen je erg jong was,' zegt ze, ik kan het niet laten om zachtjes te lachen en knik.
'Hmhm ja, ik was toen uhh... twee of zo,' lieg ik vlijloos.
'De volgende keer kies jij uit wat je drinkt,' zegt ze dan, 'en dan trakteer je mij.'
Dit gesprek wordt steeds komischer, ik knik.
'Ja natuurlijk,' zeg ik, 'ik heb al iets in gedachten.' Mijn blik schiet kort naar de ader in haar nek en dan richt ik me weer op de Mystic Grill. Ik loop naar binnen en ga aan de bar zitten. Ik kijk om of het meisje er al aan komt.
'Weet je... je hebt je nog niet voor gesteld.'

My fake plants died, because I did not pretend to water them.