Mystic Falls {RPG} {01} - Speeltopics

Hoe beginnen we?
Het is Maandag 08 September 2012. Het is een gewone dag voor de meeste inwoners van Mystic Falls. Behalve voor de familie van Elise Fell. Die dag ervoor is zij omgekomen bij een "dieren aanval". De Counsel is druk bezig met uitvinden wie de dader is van deze gruwelijke moord. Hoe reageer jij hierop als inwoner van Mystic Falls? Of weet je het niet eens? Misschien komt het gewoon over als een naar ongeluk en ga je gewoon verder met je dagelijkse doen van zaken. De meeste van jullie zullen gewoon hun dag beginnen op Mystic Falls High School, als gewone student, leraar, cheerleader of rugbyspeler. Je mag best af en toe een keer spijbelen, maar probeer het wel een beetje realistisch te houden en niet hele weken afwezig te zijn. Het is over vier dagen volle maan en het rooster van de studenten mag je gewoon zelf bedenken, dat is niet zo heel erg belangrijk. Probeer iedereen erbij te betrekken, dat is het leukst en hou de beginpost in de gaten voor nieuwe info! Veel plezier xx

[ bericht aangepast op 3 mei 2013 - 11:01 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Lucy Willow Mikaelson

Ik voel de hitte van zijn stem in mijn nek en ik slik even. Als hij mij pols weer loslaat brand zijn warmte nog na. Ik sta haast verstijfd als de heks zich plots met ons bemoeid. Ik had hem helemaal niet gehoord. Slim Lucy. Ik probeer even de blik van Ethan te vangen, maar dwing mezelf naar de grond te kijken. Ik haatte mezelf voor hem leuk te vinden. Dat kon gewoon niet. Hij speelde een spelletje met me. Hij was gewoon een lekker ding en meer niet. Ik richt mijn ogen op de heks.
'Rot toch op man' zeg ik nors. Ik was er eigenlijk wel klaar mee om de verlegen Lucy te zijn. Hier waren we allemaal iets bovennatuurlijks.
Ik leg doelbewust mijn hand op Ethans schouder.
'Ik denk dat ik de rest maar eens ga zoeken,' zeg ik. 'Hoewel ik denk dat Emma me sowieso gaat afsnauwen om wat er met jou is gebeurd.'
Ik druk een kus op zijn wang en loop in de richting van de rest. Er speelt een glimlach op mijn gezicht. Ik kon ook spelletjes spelen Ethan James. Game on.

Gale Torn

Ik plof neer op een boomstronk en kijk op naar Lauren.
'Uitleggen?' vraag ik. 'Ja jij hebt behoorlijk wat uit teleggen.'
Ik haal mijn handen door mijn haar en zucht zwaar geïrriteerd. Het gevoel van onmacht gaat door mijn gehele lichaam. Wat was er toch mis met Lucy en met Lauren. Ik snapte het totaal niet. Deze hele dag was net een droom. Eerst de dood van Elise en nu dit. Ik kijk op naar Emma.
'Wat bedoelde je met "jouw soort?' Vraag ik aan haar. 'Wat voor "soort" is Lucy?' Mijn ogen schieten van Emma naar Lauren.
'En waar is die andere gast van de begraafplaats eigenlijk?'
Ik laat mijn blik even over Tobias gaan.
'Gaat het wel?' vraag ik. Man, man, man wat had ik veel vragen.

"Rebellion's are build on hope"

[ bericht aangepast op 29 april 2013 - 23:19 ]

"Rebellion's are build on hope"

Sorry voor alle dubbel Posts. Q spacet.

[ bericht aangepast op 29 april 2013 - 23:18 ]

"Rebellion's are build on hope"

[ bericht aangepast op 29 april 2013 - 23:17 ]

"Rebellion's are build on hope"

Ashton ''Ash'' Dyon Mikaelson ~Original Vampier
"Maar goed, als jij niks om ze geeft respecteer ik dat, mijn broer Drey houd niet van ze.. Maar hij is gewoon dom" Zegt ze met een glimlach.
''Kom op zo dom is hij vast ook niet.'' Zeg ik.
''Eigenlijk heb ik noog een vraagje. Ondanks al dat jager gedoe, geef je toch nog wel om je familie? Ik snap dat je er een hekel aa begint te hebben, maar het is een blijft je familie. Nu heb je ze nog en irirteer je je aan ze, maar voor je het weet zie je ze niet meer.''
Familie was altijd al een vervelend onderwerp voor me geweest. Er overpraten wil ik niet.
''Er zijn vast dingen wat je leuk aan ze vind. Als je echt een hekel aan ze begint te krijgen probeer dan dingen vannuit hun schoenen te bekijken.'' Begin ik.
''Neem bijvoorbeeld je vader. Je moet nu niet denken dat ik aan zijn kant sta, want dat sta ik helemaal niet, maar je zei dat hij sinds de dood van je moeder in een soort ''monster'' veranderde. Hij heeft het gewoon moeilijk met het verwerken van je moeders dood. Het laat zien dat hij ziels veel van haar houd.''

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Destiney Lily Jones||Human Being
''Kom op zo dom is hij vast ook niet.'' Zegt Ashton dan, iets wat mij hard doet lachen.
"Hij is echt een typisch dom Blondje!" Zeg ik lachend "Het enige waar hij goed in is, is jagen. Hij is van school gegaan omdat hij tot drie keer toe in dezelfde klas bleef zitten" Ik grinnik zacht en schud afkeurend mijn hoofd, nee mijn broer was echt de slimste niet.
''Eigenlijk heb ik noog een vraagje. Ondanks al dat jager gedoe, geef je toch nog wel om je familie? Ik snap dat je er een hekel aa begint te hebben, maar het is een blijft je familie. Nu heb je ze nog en irirteer je je aan ze, maar voor je het weet zie je ze niet meer. ''Neem bijvoorbeeld je vader. Je moet nu niet denken dat ik aan zijn kant sta, want dat sta ik helemaal niet, maar je zei dat hij sinds de dood van je moeder in een soort ''monster'' veranderde. Hij heeft het gewoon moeilijk met het verwerken van je moeders dood. Het laat zien dat hij ziels veel van haar houd.''
Ik knik "Ik geef om mijn broers, aan hen irriteer ik me ook niet. Ze zorgen goed voor me.." ik kijk even afkeurend waarna ik verder ga: "Maar mijn vader.. Sinds mijn moeder overleden is, is hij gewoon zó veranderd.." Tranen hopen zich op in mijn ogen waarna ik mijn mouw omhoog haal, en een enorme blauwe plek word onthult "Hij is zo snel boos.. Ik durf hem niet eens meer tegen te spreken, ik durf hem niet eens te vragen of ik iets mag!" Zeg ik snikkend. Ik wend mijn hoofd af van Ashton, ik schaam me zo.. Dat Ashton zegt dat mijn vader laat zien dat hij van mijn moeder hield, dat kan.. Maar dat hij zijn verlies alleen maar op mij afreageerd.. Dat snap ik niet. Ik weet dat ik op haar lijk, maar dat is dan nog geen reden om me te mishandelen.. Toch?
"Als ik naar mijn vader kijk is het enige wat ik voel is afschuw.. Hij is de vader die hij vroeger zei nooit te worden, en toen ik hem dat een keer zei.." Ik stop met praten omdat tranen op dit moment de overhand krijgen. De brok in mijn keel word groter en ik merk dat als ik probeer te praten dat ik ga hyperfentileren. Dus nu zit ik hier, in stilte mijn ademhaling bij te houden..

[ bericht aangepast op 30 april 2013 - 10:47 ]

Little do you know

Ashton ''Ash'' Dyon Mikaelson~ Original Vampier
"Maar mijn vader.. Sinds mijn moeder overleden is, is hij gewoon zó veranderd.." Tranen komen in haar ogen waarna ze haar mouw omhoog haalt, en een enorme blauwe plek word onthult
"Hij is zo snel boos.. Ik durf hem niet eens meer tegen te spreken, ik durf hem niet eens te vragen of ik iets mag!" Zegt zw snikkend.
"Als ik naar mijn vader kijk is het enige wat ik voel is afschuw.. Hij is de vader die hij vroeger zei nooit te worden, en toen ik hem dat een keer zei.." Ze stopt met praten.
Ze word gewoon geslagen door haar vader?
''Wacht even, je vader slaat je? Waarom zei je dat niet eerder? Doen je broers er iets tegen of staan ze er alleen maar bij.'' Ik stop als ik even naar haar kijk. Dit onderwerp doet haar blijkbaar veel verdriet. Misschien had ik er niet over moeten beginnen.
''Het spijt dat ik over dat familie gedoe begon. Ik snap dat je het vervelend onderwerp vind. Dat vind ik zelf ook. Ik heb mijn familie in geen eeuwen meer gezien.''

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Destiney Lily Jones||Human Being
''Wacht even, je vader slaat je? Waarom zei je dat niet eerder? Doen je broers er iets tegen of staan ze er alleen maar bij?" Ashtond stopt met praten en ik voel zijn ogen op me branden. Langzaam laat ik mijn mouw weer zakken.
"Ik zei niks omdat.. Dat mag niet van hem, hij zei dat als iemand het zal weten hij me nog erger zal pijn doen.. Daarom weten mijn broers ook niks" Zeg ik zacht.
''Het spijt dat ik over dat familie gedoe begon. Ik snap dat je het vervelend onderwerp vind. Dat vind ik zelf ook. Ik heb mijn familie in geen eeuwen meer gezien.'' Verontschuldigd Ashton zich.
"Het geeft niet.. Ergens is het wel fijn dat iemand het weet.." Zeg ik terwijl ik tranen van mijn wangen veeg "Leeft jou familie nog..?" Vraag ik hem dan zacht en voorzichtig.. Het kan toch zijn dat zijn hele familie onsterfelijk is ofzo..? Je weet maar nooit.. Maar, daarbij, hij zei dat hij veranderd is. Dat betekent dat hij niet als vampier geboren is, en dan kan het dus zijn dat zijn familie al eeuwen dood is..?

Little do you know

Ashton ''Ash'' Dyon Mikaelson~Original Vampier
"Het geeft niet.. Ergens is het wel fijn dat iemand het weet.." Zeg ze terwijl ze tranen van haar wangen veegt
"Leeft jou familie nog..?" Vraagt ze me zacht.
Ik knik zacht. ''Voor zo ver ik weet wel.''
Ik blijf even stil maar begin dan weer.
''Ik heb vier zussen. Onze moederis een heks. Ze veranderde ons ter bescherming,maar het liep niet helemaal zo als ze wou. Na de verandering zijn we ieder onze eigen weg gevolgt. Een paar jaar terug ben ik weer hier naartoe gekomen. Het voelt nu wel anders. Ergens mis ik ze, maar ik weet niet hoe ik moet reageren als ik ze weer zie. Boos,verdrietig of juist blij.'' Ik haal even een hand door me haar en kijk dan omhoog.
''Zo te zien heeft wel bijna iedereen een familie probleem.''

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Jaimes schreef:
Avalon Lockwood || Mensch || Founding Family || Vampire Hunter
Hij haalt zijn schouders op en zegt dan: "Ik ben goed bestand tegen drank, maar oké... jammer dat je niet blijft. Eigenlijk was ik wel toe aan wat gezelschap."
Even kijk ik hem aan met een verontschuldigend glimlachje. "Sorry."
Dan zegt hij 'Aww, waarom blijf je niet nog eventjes en ik knik dan en ga weer op aan de bar zitten.
'Oké, waarom ook niet,' zeg ik met een glimlach. Ik kijk naar de bloody mary en dan weer terug naar Brady.
"Maar ik hoef geen drank meer hoor," zeg ik met een glimlachje.

[Ghehe, want hij zei niet dat ze ook moest drinken ^^, veel plezier!]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Destiney Lily Jones||Human Being
"Als jij hier terug bent gekomen, dan zullen zij dat vast ook wel doen.. Toch?" Vraag ik dan met een bemoedigend glimlachje "En ik denk dat je eigenlijk een beetje met alle drie de emoties reageren denk ik.. Ze zijn wel weg gegaan, maar ik neem aan dat je ze mist.. Dus als je ze ziet zul je vast ook wel blij zijn"
''Zo te zien heeft wel bijna iedereen een familie probleem.'' Zegt Ashton dan plots.
Ik knik instemmend "Zelfs de mensen waarvan je denkt 'O, echt die heeft gewoon hét perfecte leventje' heeft wel een probleem.."
Met een zuchtje kijk ik ook naar boven, of nou ja ik staar.
"Hoe lang nog tot de bel gaat eigenlijk?" Vraag ik dan, het schiet me ineens te binnen dat de bel nog niet eens gegaan is, of ik heb het niet gehoord. Maar ik zie ook niemand hier op het plein, en met dit weer is dat meestal wel zo.
"Ik wil echt helemaal niet meer naar de les, maar na het spijbelen wil ik ook hélemaal niet meer naar huis.. je kunt me alvast ten dode opschrijven, want nadat ik thuis kom ben ik dood.." Zeg ik zuchtend. Ja, dat was zeker. Wanneer mijn vader hoort dat ik gespijbelt heb dan gaat hij natuurlijk meteen vragen met wie, en welke sukkel me hiertoe heeft gebracht.. aangezien hij wel zal denken dat ik zelf nooit zal spijbelen. En als ik dan zeg dat ik het zelf deed gaat hij natuurlijk weer slaan.. "Al zou die vent me letterlijk dood slaan, hij zou nog geen traan laten. Hij zegt namenlijk steeds dat ik een rotkind ben en dat ik nooit geboren had mogen worden" Zeg ik zuchtend, terwijl ik nogaltijd naar de blauwe lucht, die tussen de nu nog groene bladeren verstopt zit, kijk.

Little do you know

Ashton ''Ash'' Dyon Mikaelson ~Original Vampier
"Ik wil echt helemaal niet meer naar de les, maar na het spijbelen wil ik ook hélemaal niet meer naar huis.. je kunt me alvast ten dode opschrijven, want nadat ik thuis kom ben ik dood.." Zegt ze zuchtend.
"Al zou die vent me letterlijk dood slaan, hij zou nog geen traan laten. Hij zegt namenlijk steeds dat ik een rotkind ben en dat ik nooit geboren had mogen worden"
''Die vader van jou zit vol woede zeg. En ik dacht dat ik woede aanvallen kon hebben.'' Je kind het leven niet toe wensen is niet normaal. Goed,vroeger werd dat dan misschien wel gedaan, maar toen had je ook een soort vervanings kinderen voor als een van je kinderen dood ging. Nu zal dat toch niet meer zijn?
''Hoe graag wil je eigenlijk niet naar huis?'' vraag ik haar.
Als het er zo aan toe gaat bij haar thuis kan ik haar niet naar huis laten gaan.

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

[lol, ik ben nu pas thuis, ben sinds vanochtend half 10 de deur al uit :')]

Avalon Lockwood || Mensch || Etc.
Hij haalt zijn schouders op en zegt dat het jammer is voor mij. Even wil ik gaan fronsen, maar dan kijkt hij me weer recht aan en doe ik wat hij zegt.
"Drink op," zegt hij en ik knik. "Oke, ik drink het op."
Ik pak het glas wat hij naar me heeft toe geschoven en drink het zo achter elkaar op, zoals hij zei. Dan zet ik het glas weer neer op de bar en kijk Brady dan weer aan. Ik kan de alcohol door me keel heel voelen glijden en het proeft goed.
"Bloody Mary's zijn het best," zeg ik glimlachend. "Alleen de naam...bloed." Even gaat er een korte rilling door me heen.
Ondanks dat ik weet dat dit vampieren gedoe is, het in de ogen kijken en doen wat hij zegt, kan ik er op dit moment niet op komen in mijn gedachten en lijkt dit alles heel normaal voor mij.
"Wat gaan we nu doen?" vraag ik aan Brady en glimlach naar hem.
Er staan kleine blosjes op mijn wangen, door de alcohol. Normaal houd ik het bij twee glazen, maar dat maakt dit keer niet uit. Een drankje extra kan toch helemaal geen kwaad.

[ bericht aangepast op 30 april 2013 - 17:39 ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Brady Emanuel Salvator ~ Vampier
'Bloody Mary's zijn het best,' zegt ze, ik grijns en knik instemmend, 'alleen de naam... bloed.' Ze rilt, ik sla een arm om haar heen.
'Aww, het is maar een naam hoor,' zeg ik met een knipoog, 'niks om je zorgen om te maken.'
Als ze vraagt wat we nu gaan doen denk ik even na, 'nog een drankje en dan kunnen we wel een eindje gaan lopen,' stel ik voor, ik kijk haar aan.
'Dat vind je toch wel een goed idee, hè Avalon?' vraag ik met een speelse grijns, ik leg mijn hand even op haar hand en glimlach onschuldig.
'Nog twee Bloody Mary's graag,' zeg ik tegen de bar man en niet veel later staan er weer twee drankjes voor onze neuzen. Het is bijna lunch tijd, na dit drankje sla ik toe.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Avalon Lockwood || Mensch
Brady slaat een arm om me heen en ik kijk naar hem. Hij zegt dat het alleen maar een naam is en er staat dan een glimlach op mijn gezicht.
"Ja, dat is waar. Niets meer dan dat."
Hij knipoogt naar me.
"Niets om je zorgen over te maken."
Als ik vraagt wat we gaan doen, lijkt hij even na te denken.
"Nog een drankje en dan kunnen we wel een eindje gaan lopen, dat vindt je toch wel een goed idee, hè, Avalon," zegt hij en ik knik dan. "Eerst een drankje en daarna een eindje gaan lopen is een goed idee."
Zijn grijns is speels en zijn hand op de mijne voelt geforceerd, maar ook dat heb ik nu niet door.
"Nog twee Bloody Mary's graag," zegt Brady en we krijgen al snel ons drankje. Ik pak die van mij en drink die dan op.
De blosjes op mijn wangen worden groter en er ontsnapt een kleine giechel uit mijn mond.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.