Complicated • One Direction [Topic twee] - Speeltopics

One Direction vriendinnen zussen?

Vriendin van Louis, een zusje van Liam. Liam vindt het maar goed, maar heeft wel één voorwaarde: Geen seks. Maar wat als Liam uitvindt dat ze zwanger is? Hoe gaat hij reageren? Vriendin Liam, een zusje van Zayn. Zayn vindt alles goed, kom op, Liam is schattig en beschermend. Maar wat als Liam vreemdgaat met Danielle? Gaat Zayn voor zijn zusje of toch voor zijn beste vriend? Zayn's vriendin, een zusje van Harry. Harry is heel beschermend en houdt haar van de wereld van jongen. Harry wilt zelfs niet dat een jongen nog naar haar kijkt, laat staan met Zayn daten. Wat gaat hij doen als hij er achterkomt? Harry's vriendin, de tweelingzus van Niall. Niall vond het eerst wel oké dat zijn zusje met hem uitging, maar als Harry compleet dronken wordt en dan vreemdgaat, wilt Niall absoluut niet dat ze nog met hem omgaat. Maar toch gaat ze nog met Harry, zonder dat Niall het weet. Niall's vriendin, een zusje van Louis. Louis vindt het maar niks dat ze samen zijn en doet er alles voor om ze uit elkaar te halen. Toch luistert ze niet naar Louis en gaat gewoon met Niall om.

Rollen:
meisjes:
- Liam's vriendin - Marie-Anne Malik Lavigna
- Zayn's vriendin - Chayenne Rose Styles Malino
- Vriendin Harry - Megan Horan Moringa
- Vriendin Niall gereserveerd voor Arriver
- Vriendin Louis - Ophelia Annabelle Payne Phrases

De jongens:
- Zayn Javadd Malik - Depay
- Harry Edward Styles - DamnBieber
- Louis William Tomlinson - xMerlex
- Niall James Horan - quin98
- Liam James Payne Sylvesti


- Reservering blijven 24 uur.
- Geen perfecte personages.
- Minimaal 3 á 4 regels
- Melden als je langer weg bent.
- OOC tussen haakjes of spoiler
- Geen ruzie OOC wel IC
- Niemand buitensluiten.
- Alleen ik, Lavigna maak de topics aan, tenzij ik er iemand anders voor wijs.

Rollentopic


Begin:
De jongens zijn tijdelijk thuis, voor hoe lang weten ze niet.

Tinychat^^
Complicated lied
Praattopic om het topic 'schoon' te houden

[ bericht aangepast op 1 april 2013 - 18:42 ]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Marie-Anne Malik

Ik zuchtte diep en nam een slok van mijn thee. ''Het is maar wat alcohol met je kan doen, helaas. Jammer dat het zo is gelopen, nu kan ik mezelf niet meer vertrouwen als ik dronken ben.'' zei ik en haalde mijn schouders op. Ik keek naar de bewegingen die Liam maakte en grinnikte even. Hij at nooit met een lepel, wat nogal lachwekkend was. Een lepel was doodnormaal, maar voor hem was het.. Een werkelijke hel. Ik grinnikte even om Liam's vraag of ik suiker wilde voor in mijn thee. ''Nee, dank je.'' knikte ik en zette de mok neer op het nachtkastje. ''Ik ga me even omkleden in de kleren van gisteren.'' zei ik en pakte de kleren uit Liam's kast, waar ik ze gisteren in had gedumpt en liep naar de badkamer. Ik deed de badkamer deur niet dicht, ik vertrouwde hem wel en zijn ouders lagen nog te slapen. Er was nog een andere slaapkamer, ergens. Hoopte ik. Toen ik klaar was liep ik weer naar de slaapkamer en plofte neer op het bed. ''Nog hoe lang?'' vroeg ik en beet op mijn lip.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne
Ik glimlachte naar haar. "Is goed. Tot zo." Ik at rustig verder ik zou me zo ook wel moetrn aankleden. In mijn boxer naar het ziekenhuis was nou ook niet slim. Ik at mijn kom leeg en wisselde die in voor mijn mok thee. Ik nam een slokje en glimla chte toen ze terug kwam de kamer in. "Nog een kwartiertje. Dan gaan we met de auto naar het ziekenhuis." Ik dronk mijn thee op. "Ik ga me dus ook even aankleden." Ik gaf haar een kus en liep naar mijn kast. Ik trok er een set schone kleren en ondergoed uit. "Ben zo terug." Ik liep naar de badkamer en kleedde me rustig om. Daarna haalde ik nog een borstel door mijn haren. Ik had zo onrustig geslapen dat mijn krullenkop vol klitten zat. Toen die eruit waren liep ik terug. "Zullen we zo gaan?" vroeg ik terwijl ik tegen de deurpost leunde en glimlachend naar haar keek. Ik had nooit gedacht dat ik al zo jong naar het ziekenhuis zou rijden omdat mijn vriendin zwanger was. Ook had ik nooit gedacht wereldberoemd te worden met zingen of zo'n leuk en lief vriendinnetje te hebben. Dat is 2 tegen 1. Toch best een prima karma score.

[ bericht aangepast op 4 april 2013 - 16:23 ]

---

Bowties were never Cooler

Marie-Anne Malik

Ik knikte en pakte mijn telefoon erbij. Niets interessants. Liam ging zich ook omkleden en ik stond op om mezelf in de spiegel te bekijken. Ik zag er gewoonweg vreselijk uit, mijn wallen, mijn huid en gewoon alles was gewoon vreselijk. Hoe kon Liam nou hierop vallen? Ik keek naar Liam en knikte even. ''Is goed, nu? Of straks?'' vroeg ik maar en deed alvast mijn schoenen aan. Ik haalde even een hand door mijn haar en zuchtte. Het moment van de waarheid, eindelijk. Oké, we wisten het pas sinds gisteren, maar toch. Ik werd er wel steeds aan herinnerd als ik naar mezelf keek, dan ging mijn blik altijd naar mijn buik, waar ik mezelf aan ergerde. Ik liep naar Liam toe en drukte een klein kusje op zijn mond.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne
Ik trok mijn versleten gympen aan en glimlachte naar haar. "Laten we maar gewoon gaan." Ik pakte haar hand. Eventjes kuste ik haar terug. Ze was zo lief en mooi. Ik wist dat ze zelf daar vaak anders over dacht, maar voor mij was ze de mooiste van de wereld. Van het universum zelfs. Ik liep rustig met haar naar beneden. Ik viste mijn huissleutels en autosleuteltjes van een haakje. Ik legde mijn jas om haar schouders. Zij had namelijk geen jas aan gehad. Ik gaf haar nog een kusje. Daarna trok ik de deur open en liep naar mijn auto. het was nou niet echt een flitsend ding, zoals die van de andere jongens, maar ik vond het wel prima. Ik had hem gekregen toen ik mijn rijbewijs had gehaald en hij deed het nog prima. Ik deed de huisdeur achter ons dicht en trok de autodeur daarna open.

---

Bowties were never Cooler

Marie-Anne Malik

Ik knikte en we liepen richting Liam's auto. Waar ik gelijk instapte en de jas gelijk aandeed. Het was nogal koud. ''Het is koud.'' mompelde ik en wreef mijn handen over elkaar. Ik voelde hoe de spanning aannam, ik werd tenminste steeds nerveuzer. Nog voor we het ziekenhuis aankwamen, ging mijn onderlip zeker bloeden omdat ik er zo hard op had gebeten van de nervositeit. Dit was een belangrijk moment voor ons beiden en ik wilde niets verpesten aan Liam's of Zayn's carrière. Dat stond zo mooi in de bladen 'Marie-Anne Malik zwanger van Liam Payne.' Zuchtend ging ik languit zitten en keek naar de weg. Het was nog best stil en rustig eigenlijk. Toen pas besefte ik me dat ik mijn bril nog ophad, maar de moeite om mijn lenzen in te doen, had ik eenmaal niet.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne
Toen ze instapte startte ik de auto en reed weg. Ik draaide de verwarming wat op toen ze zei dat ze het koud had. Ik had gewoon een joggingbroek met een sweater aan, dus zo koud had ik het niet. nee, ik ging me neit netjes aankleden voor een gesprek wat onze levens kon ruineren. Ik reed nog relatief rustig, maar ik voelde de spanningen wel racen in mijn buik. Wat zouden Zayn en zijn ouders zeggen en doen als ze het nieuws hoorden? Ik wilde er niet aan denken. Wat er dus voor zorgde dat er steeds meer rampensenario's in mijn hoofd. Uiteindelijk reed ik het centrum van London in, naar het ziekenhuis. Ik parkeerde gewoon op een van de plekken voor de deur en gooide wat geld in de meter voor ik haar portier open deed. "Kom. Dan hebben we het maar gehad." zei zag er wel goed en verzorgt uit. Zo zag ze er altijd uit, wat je van mij niet altijd kon zeggen.

---

Bowties were never Cooler

Marie-Anne Malik

Ik knikte en stapte uit de auto. Daarna trok ik Liam mee naar binnen en meldde ons alvast aan bij de balie. Ik liep naar de wachtkamer en plofte zelf op een stoel neer. Wat als hier fans waren? Nee. Dat is bijna onmogelijk. Ik zuchtte even om de gedachte. Dit was gewoon zenuwslopend en het was niet echt iets wat je bepaald fijn kon noemen denk ik. Ik beet op mijn lip en keek naar mijn Converse schoenen. Die schoenen had ik al een jaar, maar ze liepen nog lekker. Dat en ik had geen zin om naar huis te gaan en gezeur aan mijn kop gesmeten te krijgen.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne
Ik liep met haar mee naar binnen en stond rustig achter haar toen ze ons aan de balie meldde. We moesten daarna wachten in een of andere wachtkamer. Ik zag Marie-Anne neerploffen en liet mezelf rustig naast haar in de oncomfortabele stoel vallen. Ik zag haar op haar lip bijten. Ik pakte haar handen uit haar schoot en hield ze in de mijnen. "Bijt nou niet zo op je lip. Ik heb geen zin om hierna ook nog langs de spoedeisende hulp te moeten voor een afgescheurde lip." Ik veegde wat haar uit haar gezicht en gaf haar een kusje op haar wang. Gelukkig was het hier rustig, want ik had echt geen zin in drukte op dit moment. Al snel riep een zuster ons. Ik liet een van haar handen los om daarna met haar het kamertje binnen te lopen.

---

Bowties were never Cooler

Marie-Anne Malik

Ik keek Liam aan en haalde mijn tanden uit mijn lip. Zuchtend keek ik hem aan en knikte toch. Ik wilde nou ook niet bepaald naar de spoedeisende hulp voor een afgescheurde lip, wat een irritante zenuwtik was. Liam drukte een kus op mijn wang en al snel riep een zuster ons. Ik stond op en liep met één hand in die van Liam naar de kamer waar we moesten zijn. Ik liet me op een stoel vallen en keek met een moeilijke blik de vrouwelijke dokter aan. Gelukkig was het een vrouw, anders zou ik het echt gênant vinden. ''Zo, wat is er aan de hand?'' vroeg ze. Ik beet weer op mijn lip. ''Wel, ik had dus gisteren een zwangerschapstest gedaan, wat bleek dat ik zwanger ben. Het was dus op een avond gebeurd waarbij wij blijkbaar té dronken waren en ja.. U snapt wel wat ik bedoel.'' glimlachte ik. ''Maar wat nu?'' mompelde ik.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne
Ik liep met haar meeen ging naast haar zitten. ik was niet van plan haar hand los te laten tot we weer veilig in de auto zouden zitten. Ik luisterde naar Marie-Anne. Ze vertelde alles wat ze moest weten. "Hoe lang geleden was dat?" vroeg de doctor toen vriendelijk. "3 maanden geleden. Precies." zei knikte en typte wat in. "Ga maar liggen. Dan gaan we even kijken hoe de baby erbij ligt en of er nog dingen aan marnkeren." Ik zuchtte en tilde Marie-Anne op om haar op de tafel naast een apparaat, waarvan ik verdacht dat het het echo apparaat was, te leggen. Nogsteeds hield ik haar hand stevig in de mijne. Nu was het het uur u. Als er ook nog iets mis zou zijn met ons kindje, wat we toch al niet hadden geplant, zou het echt alles in duigen gooien. Ik gaf niet snel op, maar dat zou wel zo'n klap zijn dat het te overwegen begon te vallen. De doctor kwam aanlopen en duwde Marie-Anne's shirt wat omhoog waarna ze wat gel op haar buik deed en het apparaat, wat inderdaad een echo apparaat was, aanzette. "Okay, daar gaat die dan." Bij die woorden sloot ik angstvallig mijn ogen en nam ik haar hand in mijn bijde handen om mijn lippen erop te drukken.

---

Bowties were never Cooler

(Dus nu komen ze erachter dat het gewoon de fout is van de test?^^)

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

[Ja...]

---

Bowties were never Cooler

Marie-Anne Malik

Ik knikte en ging op het bed zitten. Alles voelde zo raar, dit en dat ik een echo ging doen. Op mijn zeventiende. Ik kneep mijn ogen even dicht en voelde hoe de dokter met het apparaat over mijn buik ging. Liam zat niet te kijken en ik ook niet. ''Oké. Dit is.. Raar. Er is geen baby te bekennen, na drie maanden.'' Mijn ogen sperden wagenwijd open. Geen baby? Alles was een misverstand? ''Alles was een fout. De test die je hebt gedaan was verkeerd berekend. Je bent niet zwanger.'' zei ze. Ik knikte en probeerde mijn grote grijns te verbergen. Ik stond weer op en keek naar Liam. ''Kunnen we gaan?'' vroeg ik zacht aan de dokter. Ze knikte en ging weer achter haar computer zitten. Ik vloog Liam om de hals en zuchtte opgelucht. ''Het was allemaal een fout.. Het was allemaal een fout.'' herhaalde ik zacht en beet weer op mijn lip. Alle stress voor niks.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne
Mijn ogen vlogen ongelovig open toen de doctor zei dat ze geen baby zag. en ja hoor, er was helemaal niks te zien op het scherm. Ik kon een klein grijnsje op mijn lippen niet onderdrukken. Ik glimlachte naar haar en trok haar in mijn armen toen de doctor zei dat we konden gaan. Ik was zo opgelucht. Alle stress was dan wel voor niks. Nu kon ik Zayn ten minste goed nieuws brengen, in plaats van slecht. Ik druk een kus op haar lippen. "Dan waren we toch wel echt gaan slapen en niet zo dronken." Ik keek even naar de doctor. 'dank u. het ziet er misschien voor u vreemd uit, maar u heeft ons net heel goed nieuws gebracht." ze glimlachte en knikte. "dat snap ik. Jullie zijn maar kinderen. Ik zie kinderen zoals jullie hier te vaak en dan moet ik ze wel het nieuws meedelen. Zorg gewoon dat jullie er nog een paar jaar mee wachten, goed? maak je school af en krijg een baan." Ik knikte. "Nogmaals bedankt." Ik tilde Marie-Anne van de tafel af en tilde haar met een grote glimlach op mijn gezicht naar de auto. "Laten we je broer en ouders maar eens het goede nieuws gaan brengen." Zei ik voor ik haar nog een kus gaf.

---

Bowties were never Cooler

Marie-Anne Malik

Ik glimlachte even naar de dokter en knikte vastberaden. ''Dat ga ik zeker doen. Ik ben nog geen eens volwassen en moet nog een heel jaar overleven op school.'' grinnikte ik en drukte een kus op Liam's wang. Dit was gewoon een grote opluchting. Ik gaf een kneepje in zijn hand en glimlachte waterig. ''Moeten we ze het echt vertellen? Ze weten het niet en ja.. Dat hoeven ze toch niet per se?'' zei ik terwijl ik hem naar buiten meetrok. Eigenlijk wilde ik alles gewoon geheim houden, maar Zayn het dan wel vertellen, want ja. Die wist het natuurlijk al door mijn sms. Een verkeerde conclusie. Oeps. Een kleine glimlach kwam op mijn gezicht en ik kon het gewoon even niet laten om een kus op Liam's mond te drukken. ''Wat ben ik opgelucht.'' mompelde ik.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.