Complicated - One Direction [Topic één] - Speeltopics

One Direction vriendinnen zussen?

Vriendin van Louis, een zusje van Liam. Liam vindt het maar goed, maar heeft wel één voorwaarde: Geen seks. Maar wat als Liam uitvindt dat ze zwanger is? Hoe gaat hij reageren? Vriendin Liam, een zusje van Zayn. Zayn vindt alles goed, kom op, Liam is schattig en beschermend. Maar wat als Liam vreemdgaat met Danielle? Gaat Zayn voor zijn zusje of toch voor zijn beste vriend? Zayn's vriendin, een zusje van Harry. Harry is heel beschermend en houdt haar van de wereld van jongen. Harry wilt zelfs niet dat een jongen nog naar haar kijkt, laat staan met Zayn daten. Wat gaat hij doen als hij er achterkomt? Harry's vriendin, de tweelingzus van Niall. Niall vond het eerst wel oké dat zijn zusje met hem uitging, maar als Harry compleet dronken wordt en dan vreemdgaat, wilt Niall absoluut niet dat ze nog met hem omgaat. Maar toch gaat ze nog met Harry, zonder dat Niall het weet. Niall's vriendin, een zusje van Louis. Louis vindt het maar niks dat ze samen zijn en doet er alles voor om ze uit elkaar te halen. Toch luistert ze niet naar Louis en gaat gewoon met Niall om.

Rollen:
meisjes:
- Liam's vriendin - Marie-Anne Malik Lavigna
- Zayn's vriendin - Chayenne Rose Styles Malino
- Vriendin Harry - Megan Horan Moringa
- Vriendin Niall gereserveerd voor Arriver
- Vriendin Louis - Ophelia Annabelle Payne Phrases

De jongens:
- Zayn Javadd Malik - Depay
- Harry Edward Styles - DamnBieber
- Louis William Tomlinson - xMerlex
- Niall James Horan - quin98
- Liam James Payne Sylvesti


- Reservering blijven 24 uur.
- Geen perfecte personages.
- Minimaal 3 á 4 regels
- Melden als je langer weg bent.
- OOC tussen haakjes of spoiler
- Geen ruzie OOC wel IC
- Niemand buitensluiten.
- Alleen ik, Lavigna maak de topics aan, tenzij ik er iemand anders voor wijs.

Rollentopic


Begin:
De jongens zijn tijdelijk thuis, voor hoe lang weten ze niet.

Tinychat^^

[ bericht aangepast op 25 maart 2013 - 19:08 ]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Megan Horan
Verveeld zap ik langs de zenders op tv, er is werkelijk niets te zien. Vandaag zullen de jongens thuiskomen, een moment waar ik al een week op zit te wachten. Ik heb ze ontzettend gemist, met in het bijzonder Niall en Harry. Ik besluit me alvast klaar te maken, dan hoef ik zo niet te haasten. Uit de kast haal ik een wit jurkje en spijkerjasje die ik vervolgens aantrek. In de badkamer doe ik mijn make-up op, wat een paar minuten in beslag neemt. Als ik een melding van mijn mobiel hoor verwacht ik eigenlijk dat het van Niall of Harry is om te zeggen dat ze zijn geland. Tot mijn teleurstelling is het gewoon een melding van een spelletje die ik al weken niet meer heb gespeeld. Op mijn mobiel maak ik een whatsapp groepsgesprek aan met Chayenne, Marie-Anne, Amy en Ophelia. ‘Zin om met z’n allen op de jongens te wachten?’ schrijf ik waarna ik het verstuur. In de hoek van de kamer zie ik mijn gitaar staan. Op jonge leeftijd begon ik al met lessen, samen met Niall. Na al die jaren gitaar spelen ben ik best wel goed geworden, al zeg ik het zelf. Wachtend op een bericht terug begin ik wat op de gitaar te spelen.

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

[Mijn topics]

Marie-Anne Malik

Ik zuchtte even en deed mijn haar goed voor de dag. Vandaag zouden de jongens terugkomen en ik verheugde me er al helemaal op. Ik wilde Zayn gewoon doodknuffelen, gewoonweg omdat ik niet naar een concert kon vanwege mijn school. Het was gewoon belachelijk. Mijn outfit voor vandaag was lekker simpel, gewoon casual. Ik was niet de beste meisje-meisje, en ik wilde ook niet als een slet overkomen. Mijn mobiel begon te trillen en ik zag dat ik een berichtje had gekregen van Megan. Ik glimlachte. Natuurlijk! Waar? Ik kom er dan zo aan x, stuurde ik terug en keek nog voor de laatste keer in de spiegel. Alles zat goed, mijn kleren, mijn haar en make-up. Ik miste Liam ook, maar ja dat was gewoon logisch. Zayn miste ik het ergst van allen, ik kon al die tijd niemand plagen, nou mijn ouders, maar dan werden ze wat geïrriteerd en mocht ik de rest van de dag niet meer het huis uit. Geen goed idee dus. Ik zette mijn laptop aan en sloot mijn boxen aan. Hard begon ik mee te zingen met Breakeven van The Script. Mijn dag kon niet meer stuk.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Chayenne Rose Styles

Opeens hoor ik het deuntje van mijn telefoon en Katara kijkt gelijk op. Ik lach even en aai haar over haar kop en rug. Ik vis mijn Iphone 5 van de bank en open Whatsapp. Hmh, een groepsgesprek... Ik open het snel, en zie dat het een gesprek is met Megan, Marie-Anne, Amy en Ophelia. ‘Zin om met z’n allen op de jongens te wachten?’ lees ik en snel typ ik een berichtje. Is goed, ik kleed me snel om! Meeten bij de starbucks? verstuur ik. Ik sta op van de bank, 'Jamie, ik ga zo met de meiden naar de jongens toe.' glimlach ik. Hij knikt, 'is goed,' zegt hij. Ik geef hem snel een knuffel en sluit dan de deur achter hem. Ik loop snel naar mijn kamer en pak een outfit uit de kast. Ik prop nog snel een varsity jasje in mijn tas en loop dan uit huis. Ik loop naar de Starbucks en bestel een Java Chip. Zodra ik die heb betaald loop ik naar buiten en plof op een bankje. Ik neem een slok en wacht op de anderen. Het was trouwens best warm, en erg zonnig. Ik zet mijn Rayban op en neem nog een slok...

---

El Diablo.

Ophelia Annabelle Payne
Er verscheen een frons boven mijn ogen toen ik mijn telefoon voelde trillen, en deze vervolgens nieuwsgierig uit mijn zak griste. Het was een groepsgesprek met de vermoedelijke, andere leden van de Direction familie, zoals ik ons had omgedoopt. Claire leunde op mijn schouders terwijl ze de berichtjes probeerde te lezen. 'Ga je me dumpen voor je famous friends?' Ze kantelde haar hoofd en pruilde aandoenlijk waardoor ze enkel een zucht kon slaken.
'Het is niets, we gaan onze broers op halen. Is dat niet wat normale mensen ook doen?' Claire fronste bedachtzaam terwijl ze zich dramatisch op de bank liet vallen. 'Goed dan. Bel me als je weer thuis komt, goed?' Toen ik naar haar zeggen overtuigend genoeg knikte, verdween ze door de voordeur met een appel uit mijn fruitmand. Ik schudde mijn hoofd grijnzend en begon te typen. Natuurlijk! Phee is on her way. Ik verzond het berichtje terwijl ik mijn jas van de kapstok pakte en mijn sleutels in mijn jaszak propte. Mijn ouders waren niet erg gelukkig met het feit dat ik op mezelf woonde terwijl ik 'minderjarig' was. Maar met enige overtuigingskracht was het me toch gelukt om in het appartement te trekken. Hoewel mijn kamer in het huis van mijn moeder nog altijd beschikbaar was, wilde ik zo lang mogelijk hier blijven. Om te bewijzen dat ik niet de onvolwassen vriendin van Louis Tomlinson was. Daarnaast was dit dichter bij werk en dat maakte het prettiger.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Marie-Anne Malik

Ik sloot mijn laptop af en deed de boxen uit. Starbucks. Is goed. Ik rende naar beneden en pakte nog snel een pak crackers en gaf een zoen op mijn moeder's wang. ''Ik kom zo terug, Zayn en zo halen.'' zei ik en liep zonder op antwoord te wachten het huis uit. Dan maar met mijn scooter, ik was nog te jong om een auto te berijden, maar zodra ik oud genoeg was, ging ik op rijles. Ik startte mijn scooter en reed richting de Starbucks. Het was niet echt een zonnige dag, maar het was lente en daar kon ik mee leven. Winter was dan ook leuk, maar alleen als het echt sneeuwde en de jongens er ook bij waren. Anders was het gewoon een ijskoude, saaie dag. De Starbucks was niet zover en al snel had ik de koffiezaak in mijn vizier. Ik stapte af en liep naar binnen om een Frappucino te bestellen, daarna ging ik op een barkruk zitten. Ik draaide een rondje en zag Chayenne zitten. Als een klein kind rende ik op haar af en plofte naast haar neer. ''Chay!'' riep ik uit.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Chayenne Rose Styles

Ik neem nog een slok en negeer een paar jongens die fluiten. Was het wel slim om met blote benen weg te gaan? Dit rokje kwam 15 centimeter boven mijn knieën, dus ja.. Ik negeerde ze gewoon, ik heb een vriendje. Er verschijnt een lach op mijn gezicht als ik aan Zayn denk. De zusjes en de rest van de jongens wisten het. Alleen Harry niet, best gemeen. Maar het is het beste zo. ''Chay!'' hoor ik opeens en ik kijk op. 'Marie!' grijns ik en geef haar snel een knuffel. 'Hoe gaat het?' vraag ik en glimlach naar haar. Ik haal een hand door mijn donkere lokken en kijk er even naar. 'Ik ga mijn haar binnenkort weer zwart verven, ben het bruine zat.' grinnik ik. Ik verf mijn haar zowat elke maand. Het enige wat ik nooit meer ga doen is blond, ik vond het echt niet staan..

---

El Diablo.

Ophelia Annabelle Payne
De Starbucks was maar een paar straten verderop, en ook dat was een voordeel aan een appartement in hartje Londen te bezitten. Met een grote glimlach liep ik dan ook het koffiehuis binnen, om vervolgens aan de bar een mokkachino te bestellen. Mijn ogen gleden kort door de zaak, waar enkele individuen lunch nuttigden of een kop versgemalen koffie genoten. Al gauw had ik Chayenne en Marie-Anne in het vizier, en liet ik me naast het tweetal op een stoel zakken.
'Ik kan me niet voorstellen dat ze eindelijk weer naar huis komen. Ik heb ze echt gemist. Het appartement is zo leeg zonder Louis..' Murmelde ik zachtjes.
Ik mocht dan misschien de jongste van hen zijn, maar dat betekende niet dat ik me minstens even volwassen kon opstellen. En het was waar dat ik me thuis veiliger voelde als Louis of Liam er was. Gewoon omdat Claire niet altijd beschikbaar was en de jongens normaliter zo ver weg waren.
'Zijn jullie nog naar een concert geweest?' Probeerde ik vervolgens, om een stilte te voorkomen. Het was een tijdje geleden dat ik met hen had kunnen praten, maar dat betekende niet dat ik niet met ze om ging. We hadden gewoon zeer verschillende levens lopen.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Louis Tomlinson:

Met mijn hand tik ik op mijn been. Ik kan niet wachten tot ik weer in London kom, dan kan ik Amy zien, maar natuurlijk ook Ophelia! Ik heb ze zo gemist! Ik hoop alleen niet dat Amy te klef gaat doen met Niall. Zelf kan ik ook heel klef doen, ookal merk ik het niet, maar dat vind ik toch anders... Ik merk dat mijn hand steeds sneller gaat tikken op mijn been. Ik heb gewoon geen geduld. Dan hoor ik de stem van de stewardess: 'Dames en heren, mag ik even uw aandacht. Over ongeveer 6 minuten komen wij aan In London. Alstublift uw gordel aanhouden tot het lampje..... Die instructies heb in nu wel vaak genoeg gehoord. Ik probeer af te tellen. Nog 5:58, 5:57, 5:56, enzovoort. Na anderhalf minuut dwalen mijn gedachten weer af. Mijn lieve, slimme, beeldschone Ophelia. Het eerste wat ik ga doen als ik haar zie is een stevige knuffel geven. Wat kan ik als verassing aan haar geven, ik ben zo lang weggeweest. Ik zou uit eten kunnen gaan, of we zouden kunnen bowlen, maar eigenlijk moet ik iets speciaal voor haar doen. Misschien... Ja, dat is wel een leuk idee. Niet het beste, maar het is goed genoeg. Terwijl ik het idee uitstippel, zijn we nog steeds aan het landen. Steeds dichter bij London, dichter bij Amy, dichter bij het allerleukste meisje, dichter bij Ophelia, dichter bij... Mijn meisje.

---

Gotta get, gotta get out of my head <3

Zayn Malik
Het vliegtuig landde met een zachte plof weer op de vaste grond en een opgeluchte zucht verliet mijn mond. Ik had het niet zo op vliegen, en zeker niet nu ik weer even naar huis mocht. Ik was altijd bang dat er iets ging gebeuren en dat mocht nu zeker niet nu ik Chayenne en Marie-Anne eindelijk weer even kon zien. Ik had nog geen idee voor hoe lang, maar dat waren zorgen voor later, en daar zou ik ze nu nog niet mee opzadelen. Ze wisten dat er altijd een kans was dat ik na een dag weer weg zou moeten maar nu was het eerst tijd om weer vrolijk te zijn, en gewoon even bij elkaar. Chayenne, het zusje van Harry en mijn vriendin. Ik had haar zo gemist maar ik kon er met niemand over praten. Harry mocht het gewoon niet weten, hij zou boos worden en ik zou haar nooit meer kunnen zien. Harry was zo beschermend over zijn zusje, en dat was ook niet raar, maar dan nog. Hij kende mij en hij wist dat ik goed voor haar zou zijn.
Ik viste mijn iPhone uit mijn zak en startte hem snel op, wat voor mij alsnog te langzaam ging.
Babe, we zijn geland! Kisses. typte ik snel en ik stuurde het naar Chayenne, ik kon niet wachten om haar weer te zien.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Megan Horan
Na een berichtje waarin staat dat we bij de Starbucks hebben afgesproken leg ik mijn gitaar weer zorgvuldig terug. Snel pak ik ik de spullen die ik verwacht nodig te hebben, alleen een portemonnee en telefoon, en stop die in een tas. 'Ik ga!' roep ik naar m'n moeder. Zonder op een antwoord te wachten sluit ik de deur achter me en pak mijn fiets uit de schuur. Op zestienjarige leeftijd hadden mijn ouders me aangeboden om een scooter cadeau te geven, maar ik blijf liever fietsen. Wat lichaamsbeweging is nooit verkeerd. Het is heerlijk weer buiten, de zon schijnt en er is een prettige wind. Tijdens het fietsen heb ik spijt dat ik niet aan mijn zonnebril heb gedacht, nu schijnt de zon in je ogen waardoor je met half dichtgeknepen ogen moet fietsen om iets te kunnen zien. Bij de Starbucks aangekomen zet ik mijn fiets op slot en loop naar de deur. Vrijwel gelijk zie ik Marie-Anne, Ophelia en Chayenne zitten. 'Hoi! Ik haal even wat te drinken, zo terug!' roep ik naar ze. Binnen bestel ik een Java Chip, eigenlijk het enige wat ik lekker vind bij de Starbucks. Na te hebben betaald loop ik naar Marie-Anne, Ophelia en Chayenne toe en ga bij ze zitten. 'Zijn jullie nog naar een concert geweest?' hoor ik Ophelia nog net vragen. 'Maar twee keer,' zeg ik licht teleurgesteld. Ik had graag vaker naar een concert willen gaan. Meestal was het zo dat of ik, of zij te druk waren waardoor het er niet aan toe kwam. 'Ben jij nog vaak gegaan?' vraag ik haar terug.

[ bericht aangepast op 24 maart 2013 - 12:50 ]

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Marie-Anne Malik

Ik nam een slokje van mijn koffie en keek Chayenne aan. ''Het gaat wel, ik mis Zayn en Liam gewoon.'' zei ik en glimlachte kort. Ophelia kwam naast ons zitten en ik begroette haar vrolijk. ''Je bent niet de enige Phee, ik mis Liam.'' grinnikte ik en sloot mijn handen om de warme koffiebeker heen. Het was wel een warme dag, maar ik had het nog steeds koud.
Ik schudde bij Ophelia's vraag en zuchtte. ''Ik kon niet vanwege mijn school, nogal irritant. Ik liep wat achter en toen moesten ze zonodig bijlessen voor me gaan regelen. Dus ik kon niet naar een concert.'' mompelde ik. Dat was het meest irritante ooit, ik kon mijn broer en mijn vriend nog geen eens zien. Zoiets konden ze je toch niet verbieden? ''Ik ga een paarse dip-dye doen.'' zei ik en haalde mijn schouders op. Misschien zat het wel leuk of kwam ik er na een week achter dat het niet leuk was ik het zoals gewoonlijk weer zwart ging verven. ''En hoe gaat het met jullie?'' vroeg ik oprecht geïnteresseerd. Megan kwam er ook bij zitten en mijn mondhoeken krulden toch langzaam steeds meer omhoog. Dit werd gezellig.

[ bericht aangepast op 24 maart 2013 - 12:48 ]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Chayenne Rose Styles

Opeens plofte Ophelia ook op een stoel naast ons. 'Ik kan me niet voorstellen dat ze eindelijk weer naar huis komen. Ik heb ze echt gemist. Het appartement is zo leeg zonder Louis..' murmelt ze en ik knik. 'Ik mis ze ook, ik en Jamie konden Harry niet gek maken met ons dramatische gegil om de mensen in series.' grinnik ik. 'En Zayn helemaal..' zeg ik zuchtend. 'Zijn jullie nog naar een concert geweest?' vraagt ze en ik schud mijn hoofd. 'Nope, jij?' vraag ik met een kleine glimlach. Opeens hoor ik mijn telefoon weer en ik vis hem uit mijn tas. Babe, we zijn geland! Kisses. lees ik. Een glimlach komt op mijn gezicht te staan. Yay!! I missed you so much! We komen eraan xxxx stuur ik terug. 'Ze zijn geland.' grijns ik en sta op..

---

El Diablo.

Amy Celine Tomlinson
Ik loop maar wat rondjes door het huis als ik oppeens het deuntje van mijn mobiel hoor, ik hoop eerlijk gezegd dat het Niall of Louis is, maar dan zie ik dat het een bericht is voor een groepsgesprek. De jongens gaan ophalen, bij de starbucks. 'Ja, is goed, ben er zo' typ ik snel en ik verstuur het berichtje. Dan trek ik snel mijn outfit aan, doe ik wat make-up op en loop ik naar beneden. 'Ik ga de jongens ophalen' roep ik nog en weg ben ik.
Ik sluit de deur achter me, en loop dan de vele straten door, die ik moet lopen om bij de starbucks te komen, onderweg stuur ik nog snel een smsje naar Louis, Bijna geland? en verstuur het, dan zie ik in de verte Marie, Ophelia en Chayenne al staan. Ik versnel mijn pas en roep van ver weg hun namen al. Het voelde fijn om mijn broer en Niall weer terug te zien, hun had ik echt het meest gemist van allemaal.

---

That is a perfect copy of reality.

Ophelia Annabelle Payne
'Awh. School.' Ik glimlachte. Ik was blij dat ik vervroegd geslaagd was: dat maakte me dan toch weer een stukje minder afhankelijk. 'Ik ben zo vaak mogelijk met Claire geweest.' Ik had haar wel eens voorgesteld, maar het was meer in het algemeen bedoeld.
'Ze zijn geland?' Ik sprong op en kon nog net voorkomen dat mijn stoel op de grond viel. Enigszins schaapachtig schoof ik de stoel aan terwijl ik bijna richting de deur huppelde. 'Waar wachten we op?' Nu Amy er was konden we net zo goed meteen vertrekken. Ik kon niet wachten om Louis weer te zien, ik was zo alleen geweest toen hij op tour was gegaan met de jongens. En dan Liam, die niet alleen ik maar ook mijn moeder heel erg miste.
Ik grijnsde tevreden terwijl ik mijn jas dicht knoopte en een hand door mijn lokken haalde. Ik wilde zo snel mogelijk op het vliegveld staan, zoals ik tot nu toe altijd had gedaan. 'Kom op, straks zijn al die fans ons voor.' Pruilde ik lichtjes, bij de gedachte aan al die meisjes met 'I love Louis' - borden en krijsende stemmen betrok mijn goede humeur iets. Dat was iets waar ik aan moest blijven wennen: alle aandacht voor mijn vriendje.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.