Zielsmoe - Liefde, Vriendschap & Familie

hallo iedereen.

ik zit de laatste paar maanden met mezelf in de knoop.
het voelt of mijn ziel gewoon moe is.
Dat klinkt mischien erg raar maar zo voelt het wel.

iedereen maakt dingen me in zijn of haar leven. de ene iets meer dan de ander. dan ander iets minder leuk en de ene iets leuker.

ik he geen zelfmoord pogng. denk er niet aan en het intresseert me niet echt.
Maar ik ben wel 'levens moe'
ik ben atijdhardstikke vrolijk op school en bij andere maar thuis is het leven heel anders.
ik ben hardstikke moe in de dingen die ik doe: trap lopen, opstaan, zitten.
ik heb geen pfeifer (ik weet niet precies hoe ik het moet schrijven)
Maar ik ben enorm moe. van binnen en van buiten.
en ik ben onwijs levendig altijd maar zo voel ik me niet.
ik be niet lui. ik ben gewoon moe.
dingen worde steeds minder leuk.
ik doe ook mensen steeds meer ik reageer kort en gemeen e bot en hard. maar ik bedoel het zo ni maar ik ben gewoon te moe om andacht aan ze te schenken.
het klinkt allemaal heel erg ovedrivend maar dat is niet de bedoeling.
ik wil weten want er met me aan de hand is. en zowiezo voelt het goed om het hier neer te zetten.
kunnen jullie mischien tips geven of me helpen of weten jullie mischien wat er mis is ?

Alvast bedankt XxXxX

het hoort natuurlijk bij de pubertijd. maar het duurt nu al 3 jaar lang ! voor mijn gevoel is dat gewoon te-lang !

[ bericht aangepast op 3 maart 2013 - 20:22 ]

---

Everybody wants happiness nobody wills pain, But you can't have a rainbow without a little rain <3

Volgens mij is dat "gewoon" deel van de puberteit. Het is natuurlijk heel naar en daarom wil ik het ook niet als minder erg afschilderen dan het eigenlijk is, maar aangezien het dus (denk ik) iets natuurlijks is, iets waar iedereen wel doorheen gaat, zou ik me geen zorgen maken over een ernstig mentaal probleem of zo.
Wel zou je misschien kunnen proberen die moeheid een beetje uit de weg te gaan. Je zegt dat je op school en bij mensen thuis altijd heel vrolijk bent; is dat omdat je jezelf dan niet toestaat om teveel "verdwaald" te raken in jezelf (teveel na te gaan denken, dat soort dingen)? In dat geval zou ik mezelf zoveel mogelijk gaan afleiden. Ik denk eerlijk gezegd dat het een fase is die vanzelf voorbij gaat, maar die wel rottig is en het dus waarschijnlijk het fijnst is om jezelf eigenlijk net zolang een beetje te "dwingen" om van het leven te genieten tot je het weer uit jezelf kan doen.

Het zou ook heel goed kunnen dat ik met het stukje tekst hierboven de plank volledig missla en het gevoel dat ik voor ogen heb en het gevoel dat jij hebt kilometers van elkaar vandaan liggen. In dat geval; foutje. Het is en blijft moeilijk mensen goed in te schatten op het internet. ><

---

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Je bent 15 jaar oud, als dat met het profiel klopt. Geloof me je bent echt niet 'zielsmoe'. Ik denk ook dat het met de pubertijd te maken en dat het nu een fase is waar je even door heen moet. Misschien iets minder vrolijk doen op school zodat je thuis minder lichamelijk moe bent. Ik denk dat het vanzelf wel goed komt dus heb niet te veel zorgen. (:

---

I still think of the guitar bible.

hm i have the same problem, ik zou niet weten wat je er tegen kan doen maar je bent iig niet de enige

---

Writing and dreaming is the most beautiful thing in the world ~

Dat is een typisch kenmerk van de pubertijd. Kan je helaas weinig aan doen behalve wachten totdat de tijd het over laat gaan.

---

Bad decisions make good stories.

Ifangirl schreef:
hm i have the same problem, ik zou niet weten wat je er tegen kan doen maar je bent iig niet de enige

ik ook , maar bij mij helpt het wel om gewoon in mn kamer te gaan sporten ( oefeningen doen , gewoon lekker bewegen ) daar krijg ik wel weer energie van c:

---

' So many books, so little time ' ~ Frank Zappa

Alayna schreef:
Je bent 15 jaar oud, als dat met het profiel klopt. Geloof me je bent echt niet 'zielsmoe'. Ik denk ook dat het met de pubertijd te maken en dat het nu een fase is waar je even door heen moet. Misschien iets minder vrolijk doen op school zodat je thuis minder lichamelijk moe bent. Ik denk dat het vanzelf wel goed komt dus heb niet te veel zorgen. (:

This.

---

You are beautiful, you are love.

het zou goed kunnen dat het aan de pubertijd ligt, ik heb er zelf ook last van en veel mensen van jou leeftijd hebben dat.

maar dat betekend nog niet dat je het niet serieus moet nemen. het kan zijn dat er iets anders aan de hand is.
ik heb bijv chroniese vermoeidheid en migraine..en ben zwaar overspannen geweest...iedereen dacht altijd dat het pubertijd was, maar op gegeven moment gingen we naar de dokter en bleek het toch iets anders te zijn. als we daar eerder achter waren gekomen waren heel veel problemen die er nu zijn waarschijnlijk niet geweest.
wat ik wil zeggen is, maak je niet teveel zorgen, let een beetje op jezelf en doe rustig aan.
ik vind dat mensen niet te snel moeten denken dat er iets ernstig aan de hand is, niet overdrijven dus. maar om nou bij alles te zeggen dat het pubertijd is vind ik ook maar wat simpel.
ik weet natuurlijk niet precies wat er aan de hand is, daarom probeer ik alle mogenlijkheden open te houden.
als je je echt naar voelt moet je mischien eens met een psycholoog gaan praten. niet denken dat alleen gestoorde mensen dat doen, ik heb het ook gedaan en het kan echt helpen.

---

me: 5% reality, 95% dreams

Ik ben ook al heel lang moe, tot ik me realiseerde dat het leven gewoon doorgaat. Dat klinkt misschien keihard, maar zo ben ik wel van mijn moeheid afgekomen. Misschien is het ook wel, zoals de anderen zeiden, een deel van de puberteit. Iets dat vanzelf overgaat dus.

---

26 - 02 - '16