• Ja, haha. Als ik het zo uittyp zal het vast heel stom klinken, en ik heb ook geen idee hoe ik moet beginnen.

    Weet je hoe het vaak is, als je een ziekte op internet opzoekt, en één symptoom herkent, je gelijk achterdocht krijgt dat je het zelf misschien zou kunnen hebben? Heb ik.
    Alleen spookte het bij mij al een tijdje door mijn hoofd, terwijl het eerst gewoon interesse was in de stoornis/ziekte.
    Namelijk Schizofrenie.
    Dit is dus het gedeelte waar ik denk dat jullie het vaag vinden gaan klinken.
    Ik zit er dus al een weekje of meer mee in mijn hoofd, maar ik ben het net op Wikipedia op gaan zoeken. Er kloppen best wat dingen bij mij. Eh. Zoals hallucinaties/waanbeelden. Ik ben vaak bang in mijn eigen kamer, of op de tweede verdieping van mijn huis sowieso. Ik meen vormen en kleuren van verschillende soorten te zien. Al wat jaren, though. Toen ik het een paar jaar geleden aan wat vriendinnen vertelde, zeiden ze dat het vermoeidheid was, of mijn fantasie. Ik heb het er maar bij gelaten dat het tussen mijn oren zat, maar toch ben ik bang.
    Ook hoort paranoia bij de symptomen, maar dat kan ook bij psychose horen. Ik ben sinds... een jaartje of zo, bang. Nou, niet bang, ik heb gewoon het gevoel dat ik 24/7 bekeken en afgeluisterd word. Microfoons en camera's overal. De mensen waarvan ik denk dat me bekijken verschilt steeds, al ben ik niet bang dat het "de overheid" of zo is. Alleen mensen die ik persoonlijk ken.
    Ik heb tegen mezelf gezegd dat het volslagen idioot it, maar ik krijg het verdomme niet uit mijn systeem. Ik heb bijvoorbeeld ook een paar dagen getwijfeld met dit te posten omdat ik dacht dat de 'mensen' het misschien hartstikke stom vinden.
    Ik heb herhaaldelijk tegen mezelf gezegd: 'Zenzy, wat ben je stom aan het doen. Jij leeft je leven voor jezelf, niet voor anderen.' Toch heeft het geen zin. :')
    Dat ik zo paranoia ben en het niet los kan laten, kan er misschien ook aan liggen dat ik gevoelig ben voor tics (is dat een echt woord?). Je weet wel, als iemand bijvoorbeeld alle bomen op weg naar school moet tellen of zo. Neurotische dingen.
    Ik heb bijvoorbeeld vroeger gehad dat ik de hele tijd een geluidje moest maken, een heel specifieke, anders voelde het niet goed en deed ik het toch. Ik ben er uit mezelf toch vanaf gekomen, maar toen iemand in mijn klas naast mij moest komen zitten en hetzelfde deed, beïnvloedde dat mij blijkbaar en begon ik weer. Ik ben er nu wel al een paar jaar vanaf.
    Of bijvoorbeeld, dat ik elke keer mijn nek, vingers, tenen, etc. moet "knakken". (Ik doe het nu weer, gewoon automatisch. (.__. )) Of dat, als ik mijn nagellak van één vinger af krab, moet ik dat ook van mijn andere vingers doen, anders word ik totaal gek van mezelf.

    Dus, mensen. Please prove me wrong or corfirm.
    'Sjeblief? (krul)

    EDIT:
    Oh, en aan comments als "Ugh, je trekt aandacht" en die dingen heb ik niks en heb ik ook geen zin. :Y)

    [ bericht aangepast op 12 feb 2013 - 19:42 ]

    Laat jezelf alsjeblieft niet gek maken door het internet.
    Ik doe zelf een opleiding Pedagogiek waarbij ik toevallig nu dit soort stoornissen krijg.
    Om een diagnose te stellen hebben die mensen een speciaal boek. Maar als jezelf door het boek gaat bladeren denk ja vaak. Verrek dat heb ik ook. Dit wil niet gelijk zeggen dat je het hebt. Vaak heeft een stoornis 10 punten waaraan je kunt zien of je het hebt. Je moet dan aan 6 of meer voldoen wil het kloppen.
    Over dat dat gevoel dat je wordt bekeken kan ik ook voor je verklaren. Volgens de theorie die ik in de boeken lees staat dat het heel normaal is dat tieners dit heben. Dit is een fase. Dit kan ik zelf ook persoonlijk beamen. Ik had dit ook een paar jaar.
    Maar de belangrijke vraag is die je moet stellen is. Heb ik hier last vast? En belemmert mij dit?
    Is het antwoord Ja kun je altijd nog een afspraak bij de dokter maken. Kan nooit kwaad.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2013 - 19:46 ]


    Het leven is te kort om je bezig te houden met dingen die je ongelukkig maken.

    Tenzij er ook iets goed mis is met mij, zou ik me niet druk maken om die tics. Die heeft iedereen volgens mij wel. Maar als je je hier echt heel erg zorgen om maakt, zou ik gewoon naar een professional gaan.


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Psychoses zijn linke dingen. Ik zou hiermee naar een professional gaan, voor 't misgaat. Al is er helemaal niks aan de hand in the end, ik zou toch aanraden om naar een prof te gaan.


    No growth of the heart is ever a waste

    No offence, maar die dingen heb ik ook en het enige wat ik heb is ADD.
    En ik weet van meerdere dat die dat ook hebben.
    Dus ik denk niet dat je ergens last van hebt.
    Hoewel je wel even een bezoekje aan een huisarts kan brengen en desnoods een doorverwijzing naar een psycholoog vragen.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2013 - 19:48 ]


    If a writer falls in love with you, you can never die

    Dat lijkt me best lastig voor je, om mee om te gaan. Om er nou meteen het etiket 'schizofrenie' op te plakken gaat misschien wat snel. Als ik jou was zou ik er met iemand over praten die er verstand van heeft, dus een huisarts/dokter. Die kan je misschien trucjes leren om niet te snel paranoïde op iets te reageren.
    Sommige ticjes zou ik me niet te druk om maken, dat hebben wel meer mensen. Misschien kun je jezelf eens uittesten, dat als je bijv. van één vinger nagellak afkrabt, je het op je andere vinger laat zitten. Om te proberen er niet te veel druk achter te zetten. De wereld vergaat niet als de nagellak nog een dagje langer op je nagel zit.
    Hoedanook, succes ermee!


    You are beautiful, you are love.

    Immortal schreef:
    Laat jezelf alsjeblieft niet gek maken door het internet.
    Ik doe zelf een opleiding Pedagogiek waarbij ik toevallig nu dit soort stoornissen krijg.
    Om een diagnose te stellen hebben die mensen een speciaal boek. Maar als jezelf door het boek gaat bladeren denk ja vaak. Verrek dat heb ik ook. Dit wil niet gelijk zeggen dat je het hebt. Vaak heeft een stoornis 10 punten waaraan je kunt zien of je het hebt. Je moet dan aan 6 of meer voldoen wil het kloppen.
    Over dat dat gevoel dat je wordt bekeken kan ik ook voor je verklaren. Volgens de theorie die ik in de boeken lees staat dat het heel normaal is dat tieners dit heben. Dit is een fase. Dit kan ik zelf ook persoonlijk beamen. Ik had dit ook een paar jaar.
    Maar de belangrijke vraag is die je moet stellen is. Heb ik hier last vast? En belemmerd mij dit?
    Is het antwoord Ja kun je altijd nog een afspraak bij de dokter maken. Kan nooit kwaad.

    Ik dacht bij mezelf ook: 'Heck, je bent pas twaalf, dit is gewoon begin van de puberteit.' Toch heb ik het niet los kunnen laten, haha.
    Ik probeer er maar gewoon mee te lachen, al denk ik vaak vanbinnen "Jezus fucking Christ on a biscuit, this world is rotten. This world and everybody in it, including me." ja ik denk in engels
    Oh, puberty. You crazy bastard.

    Aan ons vragen heeft eigenlijk weinig zin, al is dat laatste iets wat heel veel mensen in meerdere of mindere maten hebben, een dwangneurose.
    Bij mij zit Schizofrenie in de familie en ik ga dan ook naar een psychiater en therapie, maar mijn symptomen schuiven ze af op stress en een depressie, zonder dat ze echt een volledige test gedaan hebben. Ik zou in ieder geval als ik jou was stevig doorduwen en erom vragen, testen etc, want het kan best heftig zijn en misschien kunnen ze met iets anders komen waar je wat aan hebt.


    Your make-up is terrible

    Bijna iedereen heeeft bepaalde trekjes van één of andere stoornis, dat is heel normaal. Ik zou er niet te veel achter zoeken.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Volgens het internet zou ik al 7x dood moeten zijn. Maargoed, als je écht twijfelt moet je het even met iemand bespreken. BIj jezelf een diagnose stellen is niet erg slim.


    'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

    Michonne schreef:
    Aan ons vragen heeft eigenlijk weinig zin, al is dat laatste iets wat heel veel mensen in meerdere of mindere maten hebben, een dwangneurose.
    Bij mij zit Schizofrenie in de familie en ik ga dan ook naar een psychiater en therapie, maar mijn symptomen schuiven ze af op stress en een depressie, zonder dat ze echt een volledige test gedaan hebben. Ik zou in ieder geval als ik jou was stevig doorduwen en erom vragen, testen etc, want het kan best heftig zijn en misschien kunnen ze met iets anders komen waar je wat aan hebt.

    Ik probeer te verzinnen hoe ik dit aan mijn moeder ga vertellen. Al een paar dagen, lol.
    Tot nu toe zit ik met zo iets:
    -Mam, ik ken iemand die denkt dat die een psychose of schizofrenie heeft.
    -Oh, wie dan?
    - Ik.
    '
    ik begin met de minuut stommer te klinken

    Dragneel schreef:
    (...)
    Ik probeer te verzinnen hoe ik dit aan mijn moeder ga vertellen. Al een paar dagen, lol.
    Tot nu toe zit ik met zo iets:
    -Mam, ik ken iemand die denkt dat die een psychose of schizofrenie heeft.
    -Oh, wie dan?
    - Ik.
    '
    ik begin met de minuut stommer te klinken


    Ik zou niet zo beginnen, dan schrikt zij zich een hoedje.Ik denk dat je het moet brengen hoe je het aan ons brengt.
    Gewoon vertellen wat je voelt en daarna vertellen wat je op internet hebt gevonden.
    Misschien kan je moeder je wel gerust stellen door te zeggen dat zij het bv. zelf ook heeft gehad toen ze puber was.


    Het leven is te kort om je bezig te houden met dingen die je ongelukkig maken.

    Wat jij beschreef deed me meer aan iets anders denken. Psychose denk ik in ieder geval niet, schizofrenie zou best kunnen, maar het is niet echt waar ik aan dacht.
    Ik kan er niet op komen, maar zoals ik het zie is de aard van die stoornis onzekerheid, ik weet niet of dat jij je ook heel erg onzeker voelt over jezelf, of juist bepaalde dingen? Ik zal het even opzoeken.


    Let it come and let it be

    Immortal schreef:
    (...)

    Ik zou niet zo beginnen, dan schrikt zij zich een hoedje.Ik denk dat je het moet brengen hoe je het aan ons brengt.
    Gewoon vertellen wat je voelt en daarna vertellen wat je op internet hebt gevonden.
    Misschien kan je moeder je wel gerust stellen door te zeggen dat zij het bv. zelf ook heeft gehad toen ze puber was.

    Meestal, als ik met zoiets kom, eindigt het op de een of andere manier dan het niet kan. Al kom ik dan ook niet vaak met dit soort dingen gelukkig.

    Combustible schreef:
    Wat jij beschreef deed me meer aan iets anders denken. Psychose denk ik in ieder geval niet, schizofrenie zou best kunnen, maar het is niet echt waar ik aan dacht.
    Ik kan er niet op komen, maar zoals ik het zie is de aard van die stoornis onzekerheid, ik weet niet of dat jij je ook heel erg onzeker voelt over jezelf, of juist bepaalde dingen? Ik zal het even opzoeken.

    Minderwaardigheids-complex?

    Dragneel schreef:
    (...)
    Minderwaardigheids-complex?

    Nee, het was een vrij simpele naam. Ik heb me de laatste tijd zitten verdiepen in (vooral sociale)stoornissen en ik ben er ook één tegengekomen die hier heel veel op lijkt. Het is volgens mij een angststoornis


    Let it come and let it be