De hormoontjes... - Stamcafé

Vandaag was ik lekker Nightwish aan het luisteren (zoals iedere dag) en plotseling, tijdens Last ride of the day, begin ik zonder reden keihard te janken. Pfoe, de hormoontjes zijn weer bezig, haha. Anyhow, ben ik de enige die weleens in janken uitbarsten, om niets?

Oh nee hoor. :') Ik ben alle afleveringen van the Walking Dead aan het terugkijken. Ik heb op dit moment mijn maandelijkse partyhardy en daardoor zat ik gewoon te janken als een malle toen een van de personages doodging. Terwijl ik al wist dat dat ging gebeuren omdat ik het natuurlijk al eerder had gezien. Tsja.. :'D

---

ars moriendi

Haha, nee, je bent zeker niet de enige. Ik kan soms ook uit het niets huilen. Soms van muziek, dan van een boek. Volgens mij is dat wel redelijk normaal. :'D

---

“I'd rather laugh with the sinners than cry with the saints. The sinners are much more fun.” - Billy Joel

Ik huil om alles. En als ik ongesteld ben ook nog om niks.
So, yeah. Join the club.

[ bericht aangepast op 7 feb 2013 - 22:33 ]

---

'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

Apocalyptic schreef:
Oh nee hoor. :') Ik ben alle afleveringen van the Walking Dead aan het terugkijken. Ik heb op dit moment mijn maandelijkse partyhardy en daardoor zat ik gewoon te janken als een malle toen een van de personages doodging. Terwijl ik al wist dat dat ging gebeuren omdat ik het natuurlijk al eerder had gezien. Tsja.. :'D

Awh. Dat heb ik wel als ik bepaalde plaatjes ervan terug kijk, tbh.
Zomaar ineens huilen doe ik niet meer echt, toen ik in mijn puberteit zal had ik dat nogal eens, haha. Gaat gewoon vanzelf over.

---

Your make-up is terrible

Nee hoor, dat gebeurt mij ook geregeld.

---

Bad decisions make good stories.

Oke, dit is echt heel vreemd. Ik heb net Nightwish ontdekt (help! nu al fan!) en dan zie ik dit topic over Nightwish!
OT: Heb ik best vaak. Mijn hormonen vinden het grappig mij te plagen door me op random momenten te laten huilen of bijna huilen. Vandaag in de klas nog, tijdens Nederlands, moest ik bijna huilen. (niet omdat ik weer eens een slecht cijfer had, maar omdat er in de klas werd verteld over een klasgenote die een eetstoornis heeft) Maar het is dus heel normaal om een af en toe te huilen.

Ik huil eigenlijk bijna nooit maar laatst ging ik over mijn lijk kijken, enja toen heb ik wel eem lopen janken ja..

Assassin schreef:
(...)

Awh. Dat heb ik wel als ik bepaalde plaatjes ervan terug kijk, tbh.
Zomaar ineens huilen doe ik niet meer echt, toen ik in mijn puberteit zal had ik dat nogal eens, haha. Gaat gewoon vanzelf over.

Arme Dale.. :'c

---

ars moriendi

Ik huil eigenlijk nooit echt ineens. Ik krijg soms wel echt een brok in mijn keel als ik op een plek kom waar ik toen ik klein was vaak kwam.

---

I still think of the guitar bible.

Madonna schreef:
Haha, nee, je bent zeker niet de enige. Ik kan soms ook uit het niets huilen. Soms van muziek, dan van een boek. Volgens mij is dat wel redelijk normaal. :'D

---

† Love? I want to sleep.

Haha, nee hoor, je bent zeker echt niet de enige die af en toe uit het niets in huilen uitbarst.

---

-

Hell yeah.... Ik ken het. Ik bem zoiezo sinds vorig jaar erg dnel emotioneel maar als het mijn feestje is lijk ik wel een zwanger iemand die stijf van de hor.onen staat echt man.. Ik ging vorig jaar toen ik voor de twintigste keer Twilight las kwam ik erachter dat het stukje dat Bella en Edward elkaar even verlaten dat het zielig is en begon te janken terwijl ik daarvoor nooit heb zitten janken.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Soms, als ik ongesteld ben. Maar dat is meestal niet om geen reden.

---

Alleen maar tranen van geluk

Als ik ongesteld ben, ben ik te chagrijnig om te huilen .

---

i put the fun in funeral

Ik ben aan de medicijnen, dus ik word voorlopig niet meer ongesteld. Maar alsnog heb ik zo mijn buien dat ik kan janken omdat ik het bijvoorbeeld oneerlijk vind dat een personage doodgaat of dat een boek op een bepaalde manier afloopt.

---

26 - 02 - '16