The Roma Games [RPG] 02 - Speeltopics

The 99th anual Hunger Games
24 tributes, 1 real life arena
No forest, beach, sea or desert these time
But an old, classic city
which even in Panem still known as
Roma

And may the odds be ever in your favor

Okay. Dit jaar is de arena dus niet iets technisch van het Capitool. Geen nagebouwd landschap. Maar Rome, de bekende hoofdstad van Italië. Rome was vroeger al zeer bekend, maar zelfs in Panem kennen ze het nog. De enige plek die niet is vernield in de oorlogen. Eigenlijk is Panem niet het enige wat nog van de wereld over is.

Jongens
Meisjes

District 1 [Luxeproducten Capitool] :
-Noah Shaw||Bonacieux||Dead
-Rosa Amore Diamond|Lucerna||Dead

District 2 [Wapens en Vredesbewakers] :
-Jayy Kilian von Monroe||Mufinn||Dead
-Diana Taylor Temple||Sicam||Dead

District 3 [Technologie] :
-Gregor Rose||Jandewasbeer||Dead
-Girl District 3||Dead

District 4 [Visserij] :
-Dennis Cobus Adams||SunnySpring||Dead
-Lauren Fiona Johnsen||Celebration||Dead

District 5 [Medisch onderzoek] :
-Drew Jackson||Talpa||Dead
-Indianna Laurens||Libera||Dead

District 6 [DNA-manipulaties en -mutaties] :
-Peather Didier Butcher||Seaver||Dead
-Girl District 6||Dead

District 7 [Hout] :
-Micheal Dumont||Nyan||Dead
-Teaghan Anderson||Seaver||VICTOR

District 8 [Textiel] :
-Boy District 8||Dead
-Leyla Moore||Nyan||Dead

District 9 [Industrie] :
-Boy District 9||Dead
-Ariana Louisa Green||Talpa||Dead

District 10 [Vee] :
-Boy District 10||Dead
-Girl District 10||Dead

District 11 [Landbouw] :
-Mason Jacob Springfield ||Bonacieux||Dead
-Fea Diona Hendrixs||SunnySpring||Dead

District 12 [Steenkool] :
-Boy District 12||Dead
-Demitria Catherine Valentine||Bibble|| Dead

Er zijn niet echt regels, maar misschien zou je je aan een paar dingetjes willen houden:
- Er komt een praattopic van de Roma Games, dus plaats daar alles wat je niet weet of niets met de Roma Games te maken heeft.
- De posts zijn minstens 5 zinnen lang [liefst niet al te lang durende gesprekken, áls het een gesprek is, mogen het 4 zinnen zijn]
- Boven de post zet je je naam, district en de plek waar je je op dat moment bevindt.
[Bijvoorbeeld: Indianna Laurens || District 5 || Colosseum, Hoorn]

Btw wij trekken (ong) iedere week een loodje waarop staat wie er doodt gaat. Zo hebben wij even veel kans om dood te gaan als de rest. Het verhaal begint op het moment dat de tributen de arena in gaan. (dus het laatste moment met de stylist en dan de arena in)

Dit is de kaart van de Arena In het midden is het Colloseum, met daarin de Hoorn des Overvloeds. Rechts van het Colossem is het Parco del Colle Oppio. Daar zijn veel bomen, goede verstopplaats en jaagplaatsen. Boven en links van het Colloseum is een spookstad, waar vroeger dus mensen woonden. Onder het Colloseum is een groot plein. De rest van wat je op de kaart ziet hoort niet bij de Arena.

Rollentopic
Speeltopic 1
Praattopic
Praattopic 2
Praattopic 3

Het vervolg op The Roma Games: The Tower Games

Thanks!
xx Libera en Celebration

[ bericht aangepast op 10 mei 2013 - 18:38 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Ariana Louisa Green II District 9 II Bos
Als ik aankom bij Indianna zie ik dat ze iemand naast haar heeft. Ze heeft haar boog niet gespannen, dus zal het wel veilig zijn. Ook zie ik dat Het meisje een rugzak met 8 erop heeft en Indianna haar rugzak heeft. Gelukkig. ''Hee, jij heette toch Leyla? Leuk je te ontmoeten.'' Zei ik vriendelijk tegen haar. Ze ziet er ook vriendelijk uit, alleen erg jong. Dat doet me denken aan Demitria.
''Waar is Demitria?'' Vraag ik aan Indianna die me een ongeruste blik wendt. ''Ooh nee. Niet zij!'' Ik voel een traan wegglippen uit mijn ooghoek en veeg hem snel weg. Ik moet sterk zijn. Ik moet mijn oude positie terug vinden.
''Zal ik mijn rugzak halen, en als het lukt die van Demitria? Dek jij mij dan van achteren Indianna. We hebben niet veel tijd dus we moeten nu gaan.'' Zeg ik en ik loop met een vastberaden pas naar de hoorn...

---

imperfection is beauty

Dennis Cobus Adams || District 4 || Hoorn [feestmaal]
'Lauren!' Ik stort me naast haar als ze zichzelf op de grond neerlegt. Daarna kijk ik geschrokken naar de grote wond aan haar been. Gadver. 'Gaat het?' Ik wacht eigenlijk niet echt op antwoord, ik kan zelf ook wel zien dat ze niet vergaat van de pijn. Ze zal het wel redden als ik ondertussen zo'n twintig meter verderop de andere rugzakken ga pakken. Want vanuit mijn ooghoek zie ik dat er nog een aantal op de tafel staan. Snel spring ik op en gris naar mijn drietand. Met ferme stappen ga ik naar buiten en neem ik even snel de open plek in me op. Ergens aan mijn rechterkant zie ik een hoopje mens liggen, waar ik op af ga. Als ik dichter bij kom, merk ik dat het een huilende Rosa is. 'Rosa? Wat- Waar kom jij vandaan?' Het liefst zou ik haar ter plekke doorboren, maar ik moet nog even wachten. Terwijl ik wacht op antwoord kijk ik even om me heen, alert op tevoorschijn komende tributen, want als ze dat kwamen zou ik er zijn om ze te vermoorden en anders desnoods te verwonden.

[Lauren had toch die van 1,2 en 4 al gepakt? Of heb ik dat mis?]

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Leyla Moore || District 8|| Bos
Niet veel later komt het meisje die -denk ik- Ariana heet tevoorschijn. ''Hee, jij heette toch Leyla? Leuk je te ontmoeten.'' zei ze en ik glimlach licht ,ik was blij dat ze het goed opvatte dat ze een nieuwe bondgeoot had.
''Waar is Demitria?'' vroeg ze dan. Hé ,was dat niet het meisje van district 12 die Demetria? Indy zei niets over haar daarnet. Als ze geen woord zegt ,krijg ik ook het gevoel dat het ook de bedoeling was er nits over te zeggen.''Ooh nee. Niet zij!'' Ariana leek erg verdrietig ,net zoals ik was een dag terug.
In tegenstelling tot mij is ze er wel erg rap overheen.''Zal ik mijn rugzak halen, en als het lukt die van Demitria? Dek jij mij dan van achteren Indianna. We hebben niet veel tijd dus we moeten nu gaan.'' zei ze en liep daarna al door. Ik keek even van Indianna naar Ariana en neem dan mijn rugzakken. Het zal wel anders zijn nu. Ik loop ook al stil en voorzichtjes achter Ariana aan. Ik weet nog niet wat ik zal moeten doen ,maar ik hoop op iets ,waarbij ze me niet zien.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Rosa Amore Diamond || district 1 || Colosseum
'Rosa? Wat- Waar kom jij vandaan?' ik kijk om me heen en zie niemand, behalve Noah, dan draai ik me om en zie Dennis staan, blijkbaar toont hij ook zijn medeleven eens. maar ik wil toch iemand mijn verhaal vertellen dus ik begin: "toen ik en Lauren een wapen hoorden vallen en ik de wacht had ben ik gaan kijken of daar iemand was, ik keek de hele tijd naar de ingang, maar zag niemand weg gaan, ik was er dus van overtuigd dat degene die het wapen had laten vallen nog ergens in de hoorn was, ik ben toen blijven wachten, en er viel opeens een blaadje naar benden nadat ik wat gekras had gehoord van een wapen op een steen. op het briefje stond: Vanavond, spookstad dus toen ben ik naar de spookstad gegaan in de hoop dat ik Noah daar kon vinden, maar er reageerde niemand, dus toen ben ik teruggekomen voor het feestmaal, maar iedereen was aan het vechten en ik bleef staan kijken op de tribunes daar ik wijs even naar de tribunes waar ik stond en ga dan weer verder: ik zag dat Lauren in gevecht was met iemand en toen een wond kreeg dus toen ze achter die persoon aanging ben ik haar gevolgd, maar zag een lijk liggen, dat was dus Noah nadat ik dit heb verteld moet ik nog meer huilen dan eerst, maar er is nu iemand, een tribuut, aan wie ik mijn verhaal kon vertellen, en daar ben ik door mijn tranen heen toch best een beetje blij om.

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

[klopt^^ hopelijk vindt je het niet erg dat ik de inhoud van de rugzak bedacht heb(A) Vraag niet waarom er droogshampoo in zit, maar ik dacht dat is miss leuk voor Lauren, omdat ze zo ijdel is ]

Lauren Fiona Johnsen || District 4 || Colosseum, Hoorn]
Opgelucht kijk ik naar Dennis. Hij is gelukkig nog niet verwond. 'Het gaat wel.' zeg ik met een klein stemmetje. Net zo snel als hij gekomen is, rent hij weer naar buiten. Na lang twijfelen besluit ik een rugzak te openen. Ik ben veel te benieuwd wat erin zit en mijn been doet te zeer om goed mee te vechten. Voorzichtig open ik de rugzak van 4. Ik houd hem over de kop en de inhoud rolt eruit. Er zit een mooi stuk touw in, waar ik goed een visnet van zou kunnen knopen. Ook zit er gelukkig zalf in voor mijn been en zelfs een flesje droogshampoo. 'Bedankt.' zeg ik lachend. Ik had niet gedacht dat ze zo goed aan me zouden denken. Snel smeer wat zalf op mijn been. Het verlicht de pijn bijna meteen en ik kan weer aan iets anders denken dan de pijn. Dan pak ik de shampoo en wrijf het in mijn haar. Eindelijk een manier om die ongelooflijke klitten uit mijn haar te halen. De shampoo ruikt heerlijk. Door het opfrissen voel ik me meteen beter. Mijn haar houd ik nog los, totdat de shampoo goed is ingewerkt. Dan denk ik weer aan het feestmaal. Ik wil eigenlijk wel weer proberen om te kijken of ik weer kan vechten. Voorzichtig sta ik op. Mijn been doet nog steeds zeer, maar het is acceptabel als ik er maar oplet dat ik mijn gewicht goed verdeel. Langzaam loop ik de Hoorn uit. Klaar om de laatste tributen nog te vermoorden. Ik had misschien even een tegenslag, maar Lauren is nog niet out of the game.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

[ff eenvraagje: hoe kan er zalf voor je been in zitten als de rugzak er al was voor je een wond kreeg?;p]

---

:)

Dennis Cobus Adams || District 4 || Colloseum, in de buurt van de Hoorn
Rosa draait zich verschrikt om en kijkt me nog nasnikkend aan en begint plotseling te vertellen. 'Toen ik en Lauren een wapen hoorden vallen en ik de wacht had ben ik gaan kijken of daar iemand was, ik keek de hele tijd naar de ingang, maar zag niemand weg gaan, ik was er dus van overtuigd dat degene die het wapen had laten vallen nog ergens in de hoorn was, ik ben toen blijven wachten, en er viel opeens een blaadje naar benden nadat ik wat gekras had gehoord van een wapen op een steen. op het briefje stond: "Vanavond, spookstad" Dus toen ben ik naar de spookstad gegaan in de hoop dat ik Noah daar kon vinden, maar er reageerde niemand, dus toen ben ik teruggekomen voor het feestmaal, maar iedereen was aan het vechten en ik bleef staan kijken op de tribunes daar. Ik zag dat Lauren in gevecht was met iemand en toen een wond kreeg dus toen ze achter die persoon aanging ben ik haar gevolgd, maar zag een lijk liggen, dat was dus Noah.' Als ze klaar is gaat ze nog harder huilen. Ugh, jankwijf. Ik kan niet zo goed tegen mensen die huilen of hun verdriet tonen, dan weet ik nooit wat ik moet doen. En zeker nu niet met Rosa.
'Oh,' is daarom ook wat als enige mijn mond weet te verlaten. Het liefst zou ik nu gewoon willen omdraaien, wegsluipen en niet meer om haar bekommeren. Toch doe ik het niet, geen idee waarom. Even krap ik verward achter op mijn hoofd. 'Uh, ik zou gewoon meekomen naar de Hoorn, hij is dood, je kunt er niks meer aan doen. Ik denk dat ze hem willen ophalen.' Nadat gezegd te hebben, loop ik van haar vandaan, terug naar de tafel met tassen. Ik kijk even rond en zie onder andere de tas van District 12 nog en die van 9. Weghalen doe ik nog niet, misschien kwamen ze wel opdagen en als ze dan zagen dat hun tas weg was, kwamen ze niet tevoorschijn. Ik ging weer terug naar de Hoorn waar ik Lauren aantrof die genietend aan haar haar zat te plukken. 'Wat zat er in onze tas?'

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Rosa Amore Diamond || district 1 || colosseum
Ik besluit dat ik op Dennis zijn besluit in te gaan. als ik me weer omdraai kijk zie ik dat ik niemand achter me zie. Dennis is blijkbaar al weer terug naar de hoorn, ik kijk nog even naar Noah en ga dan achter Dennis aan. als ik bij de hoorn ben zie ik dat de rugzak van district 1, mijn district, weg is. waarschijnlijk heeft Lauren die alvast voor ons, ik bedoel mij gepakt. als ik naar Lauren kijk ziet ze er erg blij uit, normaal ben ik de vrolijkste, maar dat is nu ver te zoeken. "heb jij onze tas al gepakt?" vraag ik haar terwijl ik om me heen kijk. ik weet dat ik me over Noah heen moet zetten maar dat is niet de makkelijkste opgave die ik ooit heb gehad.

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Ariana Louisa Green II District 9 II Bos
Eenmaal aangekomen bij de hoorn beginnen de zenuwen op te borrelen. Dit kan zomaar het laatste zijn wat ik doe. Ik gok dat de beroeps bij de hoorn zijn en er nu alles aan doen om ons te doden. Het verbeterd immers hun kansen in de spelen en vergroot het aantal sponsoren. We moeten dus een hele goede tactiek hebben.
Eerst dacht ik om een iemand voor afleiding te zorgen, zodat de ander de rugzakken kan pakken, maar dat is veel te voor de hand liggend. De beroeps zouden het zo door hebben, Bovendien zijn ze vast met meer dan een. Toen besefte ik me ineens iets. We moeten de beroeps weglokken van de hoorn! Maar dat zal een hele opgave worden.
Uiteindelijk besluit ik op zachte toon te zeggen: ''Heeft iemand een goede tactiek? Ik dacht zelf om eerst de beroeps van de hoorn weg te laten lokken en daarna de rugzakken te pakken ofzoiets... We moeten wel op Leyla letten. Zij heeft geen wapen dus zal ze een makkelijke prooi vormen voor de beroeps.'' Ik wilde natuurlijk wel die rugzakken, en we zullen er waarschijnlijk niet zonder wonden mee weg komen, maar om iemand dood te laten gaan vind ik te ver gaan...

---

imperfection is beauty

Lauren Fiona Johnsen || District 4 || Colosseum, Hoorn
Terwijl ik nog genietend aan mijn haar zit te plukken, komt Dennis opeens weer aanlopen. 'Wat zat er in onze tas?' Ik open de rugzak om het et laten zien. 'We hebben een goed stuk touw gekregen, om waarschijnlijk een visnet van te maken ofzo. Ook hebben we zalf gekregen en die werkt goed.' zeg ik terwijl ik lachend naar mijn been wijs. Voor het eerst sinds mijn verwonding voel ik me weer vrolijk. 'En als laatste zat er droogshampoo in.' zeg ik, terwijl ik schuldbewust naar hem kijk. Ik weet niet of hij er net zo blij mee is als ik, maar ik vindt het in elk geval erg fijn. En we hebben de rugzakken van district 1&2 ook nog.
Dan komt Rosa aanlopen. Ze heeft rode ogen, waarschijnlijk van het huilen. Ze heeft Noah zeker zien liggen. Ik sla een arm om haar heen. 'Heb jij onze tas al gepakt?' 'Ja, ik wist niet of jij of Noah die zou pakken.' Zodra ik de naam ''Noah'' zeg, voel ik hoe ze een beetje in elkaar krimpt. Oei, verkeerd woord. Denk ik bij mezelf. 'Ik heb jullie rugzak nog niet geopend.' zeg ik zachtjes. Nu pas merk ik dat ze nog steeds in het meervoud praat, alsof Noah er nog steeds is.
Ik weet wel dat ze het nu heel moeilijk moet hebben, maar ze moet zich er echt overheen zetten. Als Dennis dood zou gaan... Okey, dan zou ik waarschijnlijk eerst ook kapot zijn van verdriet, maar daarna zou ik wraak nemen op zijn moordenaar. Het zijn de Hongerspelen, dus je weet dat je districtgenoot dood gaat, als jij wil winnen.

[ bericht aangepast op 2 maart 2013 - 18:19 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Indianna Laurens || District 5 || Bos->Hoorn
Ik loop achter Ariana en Leyla aan en hou de omgeving goed in de gaten. Er ligt al een pijl klaar op het elastiek van de boog. Bijna strijdlustig loop ik naar de Arena. Nou ja, het Colosseum dan dus.
'Gaan we via die zijingang?' ik loop vast vooruit om aan de anderen te laten zien wat ik daarstraks ontdekt had. De ingang is lastiger te vinden aangezien het al schemerig wordt.
'We moeten snel zijn.. straks is het donker. Dan vinden we eenmaal bij de Hoorn nooit meer een weg uit deze ruïne..' ik wierp even een blik op Leyla. Ik wilde niet dat haar iets zou overkomen. Deze dag had ik genoeg kanonschoten gehoord.

---

:)

Leyla Moore || District 8|| Bos
'Gaan we via die zijingang?' vroeg Indy. Ik wist niet wat de 'zij-ingang' was ,maar misschien was het geen slecht idee.
'We moeten snel zijn.. straks is het donker. Dan vinden we eenmaal bij de Hoorn nooit meer een weg uit deze ruïne..' Ik knikte.
De beroeps zullen nu alles wel rustig aan doen ,maar toch op hun hoede zijn."Ik kan misschien de beroeps afleiden ,zodat je ongezien de rugzakken kunt nemen?"stelde ik dan voor. Ik wilde mezelf nog een beetje nuttig maken ,ookal heb ik geen wapens.
Ze moesten dus nog 2 rugzakken nemen ,misschien konden ze een rugzak van een dode tribuut ook nog meergritsen ,dan hebben we meer dingen.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Teaghan Anderson || district 7 || dichtbij de hoorn
Met een wel heel snelle ademhaling en gesloten ogen probeer ik mezelf staande te houden. "Michael. Michael." Prevel ik zachtjes in het niets. "Waar ben je als ik je nodig heb?" Het was niet meer dan een fluistering, zacht gepiep. Ik kan dit niet alleen, ik wil het ook niet alleen doen, nooit gewild. Ik open voorzichtig mijn ogen en haal mijn hand door mijn haar. "Nog maar een paar te gaan en dan mag je naar huis. Nog maar een paar." Ik ben me bewust van het feit dat ik tegen mezelf praat. Wat moet ik anders? Iedereen met wie ik ik praten was van mij afgepakt. Iedereen waar ik om gaf, iedereen waar ik het mee kon vinden. Niet alleen Michael en Mason. Ook mijn ouders, ook mijn buren, mijn familie en vrienden. Gewoonweg omdat ze nu niet hier waren en dat terwijl ik ze zo hard nodig had. Zo ongelofelijk hard. Ik beet zacht op mijn lip terwijl ik me tranen tegen probeerde te houden. Mijn tranen, de tranen waar ik altijd zo voorzichtig mee was geweest. Ik had nu al meer gehuild dan ik ooit gedaan had. Tenminste voor zover ik het me kan herinneren. De steken in mijn zij worden steeds erger, maar het kon mij niet erg veel schelen. Helemaal niet eigenlijk. Niets kon mij meer schelen. Ik wil gewoon naar huis. Thuis was ik veilig, thuis zal alles weer goed zijn. Dat weet ik gewoon. Ik zet voorzichtig een par stappen vooruit. Ik heb de zalf nodig, anders zou ik het nooit rennen. Samen met mijn twee messen loop ik richting de hoorn. Of tenminste waar ik denk dat de hoorn is. Met alle kracht die ik nog in mij heb trek ik mezelf op aan een tak. De boom was niet verschrikkelijk hoog, maar het was goed. Ik kon ze zien. De beroeps. Ze waren angstaanjagend en op hetzelfde moment zo gewoon. Ik weet niet waarom, maar het geeft me hoop. De gedachte dat ze niet onoverwinnelijk zijn geeft me hoop.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Rosa Amore Diamond || district 1 || hoorn
Lauren legt een arm om mijn schouder, ik neem mezelf voor om niet meer te huilen. ik kan er toch niets aan doen dat Noah dood is, ik kan hem niet meer tot leven brengen dus ik ga het ook niet proberen. 'Ik heb jullie rugzak nog niet geopend.' "je weet dat je net doet of leeft Noah nog" antwoord ik haar eerst. eigenlijk ben ik daar wel blij om, zo is Noah toch nog dicht bij ons. "maar dank je dat je hem nog niet geopend hebt, er zal vast iets nuttigs inzitten. ik pak de rugzak met de "1" erop. ik open hem nog niet direct maar ga eerst nog even om me heen kijken omdat ik denk dat ik iets hoor. ik zie niets dus ik ga er verder niet op in. als ik de rugzak open zie ik dat er een borstel in zit, dat is best heel handig, even haal ik een haar door mijn haar, er zitten erg veel klitten in dat heeft het capitool goed gezien. er zit ook nog wat zalf in voor de zekerheid en eten, dat is vast voor Noah bedoeld omdat ik bij de beroeps ben gebleven maar ik kan het ook wel gebruiken. in mijn district wou ik afvallen omdat ik best mollig was, dat is toen na hele lange tijd gelukt, maar nu lukt het gewoon in een paar weken om af te vallen. ik had beter in een arena kunnen gaan in die tijd.

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Ariana Louisa Green II D9 II Rand Colloseum
Indianna en Leyla hadden hele goede ideeën, dat moet ik echt toegeven. Het enige probleem is nog het uitvoeren. ''Leyla, je hebt geen wapens bij je, dus zullen ze je sowieso als een zwak doelwit zien. Daar moeten we wel op letten.'' Zeg ik. We moeten nu goed vooruit denken want elke seconde kan cruciaal zijn voor leven of dood. Daar wil ik het niet van af laten hangen.
Hoeveel beroeps zouden bij de hoorn zijn?Ook daar moeten we rekening mee houden. En niet alleen daarmee, maar ook met wie er in de hoorn zitten. Als ik goed geteld heb zijn er nog 7 mensen over, min ons 3 zullen er dus maximaal 4 beroeps zijn. Dat wordt nog een hele opgave.
Voordat we aan onze strijd beginnen zeg ik: ''Ik wil dat jullie weten dat ik nu al trots ben op wat we zo meteen gaan doen, en ik heb er ook alle vertrouwen in. Maar als een van ons het niet... Jeweetwel... haalt, '' Ik wil liever niet denken aan dat iemand van ons misschien dood gaat, maar dit is misschien wel de laatste keer dat ik het kan zeggen.Ik vervolg mijn praatje:'' Ik wil dat jullie weten dat ik er alles aan doe om die arrogante beroeps niet te laten winnen.''

---

imperfection is beauty