The Roma Games [RPG] 02 - Speeltopics

The 99th anual Hunger Games
24 tributes, 1 real life arena
No forest, beach, sea or desert these time
But an old, classic city
which even in Panem still known as
Roma

And may the odds be ever in your favor

Okay. Dit jaar is de arena dus niet iets technisch van het Capitool. Geen nagebouwd landschap. Maar Rome, de bekende hoofdstad van Italië. Rome was vroeger al zeer bekend, maar zelfs in Panem kennen ze het nog. De enige plek die niet is vernield in de oorlogen. Eigenlijk is Panem niet het enige wat nog van de wereld over is.

Jongens
Meisjes

District 1 [Luxeproducten Capitool] :
-Noah Shaw||Bonacieux||Dead
-Rosa Amore Diamond|Lucerna||Dead

District 2 [Wapens en Vredesbewakers] :
-Jayy Kilian von Monroe||Mufinn||Dead
-Diana Taylor Temple||Sicam||Dead

District 3 [Technologie] :
-Gregor Rose||Jandewasbeer||Dead
-Girl District 3||Dead

District 4 [Visserij] :
-Dennis Cobus Adams||SunnySpring||Dead
-Lauren Fiona Johnsen||Celebration||Dead

District 5 [Medisch onderzoek] :
-Drew Jackson||Talpa||Dead
-Indianna Laurens||Libera||Dead

District 6 [DNA-manipulaties en -mutaties] :
-Peather Didier Butcher||Seaver||Dead
-Girl District 6||Dead

District 7 [Hout] :
-Micheal Dumont||Nyan||Dead
-Teaghan Anderson||Seaver||VICTOR

District 8 [Textiel] :
-Boy District 8||Dead
-Leyla Moore||Nyan||Dead

District 9 [Industrie] :
-Boy District 9||Dead
-Ariana Louisa Green||Talpa||Dead

District 10 [Vee] :
-Boy District 10||Dead
-Girl District 10||Dead

District 11 [Landbouw] :
-Mason Jacob Springfield ||Bonacieux||Dead
-Fea Diona Hendrixs||SunnySpring||Dead

District 12 [Steenkool] :
-Boy District 12||Dead
-Demitria Catherine Valentine||Bibble|| Dead

Er zijn niet echt regels, maar misschien zou je je aan een paar dingetjes willen houden:
- Er komt een praattopic van de Roma Games, dus plaats daar alles wat je niet weet of niets met de Roma Games te maken heeft.
- De posts zijn minstens 5 zinnen lang [liefst niet al te lang durende gesprekken, áls het een gesprek is, mogen het 4 zinnen zijn]
- Boven de post zet je je naam, district en de plek waar je je op dat moment bevindt.
[Bijvoorbeeld: Indianna Laurens || District 5 || Colosseum, Hoorn]

Btw wij trekken (ong) iedere week een loodje waarop staat wie er doodt gaat. Zo hebben wij even veel kans om dood te gaan als de rest. Het verhaal begint op het moment dat de tributen de arena in gaan. (dus het laatste moment met de stylist en dan de arena in)

Dit is de kaart van de Arena In het midden is het Colloseum, met daarin de Hoorn des Overvloeds. Rechts van het Colossem is het Parco del Colle Oppio. Daar zijn veel bomen, goede verstopplaats en jaagplaatsen. Boven en links van het Colloseum is een spookstad, waar vroeger dus mensen woonden. Onder het Colloseum is een groot plein. De rest van wat je op de kaart ziet hoort niet bij de Arena.

Rollentopic
Speeltopic 1
Praattopic
Praattopic 2
Praattopic 3

Het vervolg op The Roma Games: The Tower Games

Thanks!
xx Libera en Celebration

[ bericht aangepast op 10 mei 2013 - 18:38 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

xAvis schreef:
(...)

Indianna Laurens || District 5 || Parco del Colle Oppio
'Oké. Ik wek Demi en.. pak jij alvast wat spul in?' Terwijl ik naar Demi toe loop, die lijkt te slapen, denk ik aan water. Ik begin echt dorst te krijgen en zuig wat op een blaadje die me niet giftig lijkt. Het valt me op dat ik nog geen boobytraps van de spelmakers ben tegen gekomen.
'Deem, word je wakker? We zijn van plan water te zoeken.' Ik bekijk hoe het lieve jonge meisje van nog maar 12 ligt te slapen. Mijn gedachten dwalen af naar thuis. Charlotte zit nu vast op school. Op wie zou de camera dit moment gericht zijn? Vannacht zijn er geen doden gevallen, en dat vind ik fijn. Na Drew heb ik nog meer genoeg van de Spelen. Precies op dat moment schalt er weer een kanon. Ik zucht even en voel een steek. Kon ik er maar een einde aan maken. Aan de Spelen dan. Voor altijd vrijheid. Nooit meer opgedreven worden door het Capitool.
District 13 is gestraft en nu doen de andere districten elk jaar alsof ze een grote fout begaan zijn. Maar de waarheid is dat alle districten dezelfde gedachten hadden als 13. Maar zij durven er niet voor uit te komen.
Ik schud Demi zachtjes door elkaar. 'Demi, kom je?'

Demitria Valentine || District 12 || Bos~!
"Hmm...Nog een paar minuutjes...Alsjeblieft..."Murmelde ik zachtjes en ik draaide me om. 'Wacht....Dat was niet mijn broer...INDY! oh ja...Ik zit in de Hunger games....' Bedacht ik me en ik deed mijn ogen open. "Goede morgen!"Zei ik glimlachend tegen Indy. Ik keek om me heen en zag Ariana niet. "Waar is Ariana?"Vroeg ik slaperig en ik gaapte.

{Sorry nie zo lang...Heb visite en ben erg moe...}

---

~I didnt hit you....I simply high-fived your face.~

Ariana Louisa Green II District 9 II Bos
Ik was inmiddels naar onze spullen gegaan. Langzaam bekeek ik alle spullen om te controleren of er niks weg was. Toen ik goedkeurend knikte begon ik in mijn gedachten te verzinken. Nog 11 mensen over. Dan is het maar goed dat je een bondgenootschap hebt. Had ik eigenlijk wel een bondgenootschap? Indianna had het niet bevestgd en Demitria ook niet. Maar aan de manier van hoe we nu met elkaar om gingen leek het er wel op.
Hoeveel beroeps zouden er nog over zijn? Ik zou het niet weten, maar we zijn al best ver in de spelen en er zal wel een beroeps zo eigenwijs zijn om van de hoon te vluchten. Ik hoop het. De beroeps zijn dan een stuk zwakker en ze hebben meer kans om dood te gaan. Dat betekent minder concurrentie. En zeg nou zelf, wie wil er nou in een tweestrijd komen met een beroeps?
Ik besef dat ik al veel te lang in mijn gedachten verzonken ben. Langzaam begin ik me weer te concentreren op waar ik mee bezig was: spullen inpakken. Ik sta op het punt mijn taak te volbrengen als ik besef dat we geen rugzak of iets anders draagbaars hebben. 'Indianna?' Zeg ik en mijn ogen zoeken Indianna.

---

imperfection is beauty

[2012Hangover --> AfterWinter
Ik ga zo een nieuwe post schrijven!]

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Indianna Laurens || District 5 || Parco del Colle Oppio
'Goeiemorgen! Waar is Ariana?' ik lachte even om Demi's reactie.
'Ariana is onze spullen aan het pakken. We zijn van plan een meertje te zoeken. Kom, ik denk dat ze nu wel klaar is, zoveel hadden we niet.' Ik draaide me om en Ariana stond me aan te staren.
'Indianna?' vroeg ze en ik keek vragend. 'Ja? Wat is er?' Ariana had niks in haar handen en ik glimlachte. We hadden amper spullen die we mee konden nemen. Behalve haar speer, mijn bessen, en zij had toch ook nog een konijn?
'Ben je iets kwijt? Anders kunnen we gaan als je klaar bent, ik krijg steeds meer dorst.' Ik gebaarde naar Demi of ze op wilde staan en zelf boog ik naar de grond om mijn veters wat beter te strikken.

---

:)

Dennis Cobus Adams || District 4 || Colosseum, aan de rand
Ik grinnik even als Lauren al weer voor de zoveelste keer wegrent, dat meisje heeft energie voor 10 ofzo. Gelukkig maar, want dat heb ik ook. Tenminste, vaak, soms kan ik ook heel lui zijn. Alleen hier in de Arena is dat niet echt mogelijk. Ik pak ook mijn drietand en ren achter haar aan. Het maakt me niet uit dat Rosa ook weg is en Jayy daar nu onbeschermd ligt te slapen. We zijn in de buurt en daarbij hij kan best voor zichzelf zorgen. En stiekem vind ik het echt niet erg als hij dood gaat. Voor mij is hij nog mijn enige serieuze concurrent, als ik zo nadenk. Rosa is niet een gevaar, daar is ze veel te naïef voor. En dan haar districtsgenoot. Die zou zich moeten schamen. De rest? Makkie.
Ik stop bij Lauren, en zie hoe ze zich weer omdraait nadat ze een klein jongetje heeft doorboord. Stom kind. Glimlachend kijk ik naar haar op. 'Mooi gedaan.'
'Dennis. Dennis. Wordt het niet eens tijd om de beroeps te verlaten?' Ze fluistert het, maar kijkt me wel heel serieus aan. Even trek ik mijn wenkbrauw op.
'Denk je dat het daar al tijd voor is?' Eigenlijk zou ik het liefst zien dat Jayy het loodje legt, en dat we dan Rosa ook makkelijk kunnen uitschakelen. Dan hebben we de Hoorn tenminste voor ons alleen. 'Zullen we nog een dag wachten en dan morgenavond kijken? Misschien kunnen we dit ding wel opklimmen en ons daar ergens verschuilen?' Ik kijk even om me heen, al zie ik niet veel. Toch zijn de contouren enigszins te onderscheiden.

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Lauren Fiona Johnsen || District 4 || Colosseum, aan de rand>>>Hoorn
'Zullen we nog een dag wachten en dan morgenavond kijken? antwoord Dennis. Misschien kunnen we dit ding wel opklimmen en ons daar ergens verschuilen?' Even denk over dit voorstel na. Bij de beroeps is het natuurlijk wel veilig. We kunnen altijd later nog weggaan. 'Is goed.' zeg ik terwijl ik even naar hem glimlach. 'We kunnen inderdaad altijd nog weggaan.' Langzaam begin ik terug te lopen naar de Hoorn. De dagen in de Arena beginnen hun tol op te eisen en ik voel me steeds zwakker worden. Volgens mij moet ik nu echt gaan slapen, anders val ik straks om. Morgen zien we wel weer verder. Een windvlaag zorgt ervoor dat ik even rillend blijf staan. Nu ik zo om mij heen kijk, zie ik dat het al bijna licht wordt. Eigenlijk ben ik daar helemaal niet zo blij mee. Dat betekent dat we weer op de andere tributen moeten letten. Alhoewel, als ze allemaal zo slecht kunnen vechten als de jongen die ik net gedood heb, dan wordt het makkelijk en zie ik district 4 sowieso terug. Ik glimlach even bij de gedachte aan thuis, maar voel dat ik niet lang meer overeind kan blijven staan. Mijn hoofd begint te tollen en ik wordt een beetje duizelig door de moeheid. Voor ik om kan vallen pak ik Dennis' arm vast.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Dennis Cobus Adams || District 4 || Collosseum, aan de rand >>> Hoorn
'Is goed. We kunnen inderdaad altijd nog weggaan.' Ik glimlach naar haar en begin dan samen terug naar de Hoorn te slenteren. Ik zie dat ze erg moe is, wat ook wel logisch is. Ze heeft al zowat twee-en-een-halve dag niet meer geslapen, dat gaat op een gegeven moment je tol eisen. Bij haar is dat nu. Het helpt echter niet mee dat het hier al langzaam weer lichter begint te worden. Maar ze gaat slapen, wat er ook gebeurt. Ze wankelt zelfs zo erg dat ze zich moet vastgrijpen aan mij.
'Jij gaat slapen en wel nu.' Ik buig me even om haar beter op te kunnen tillen. Mijn ene hand leg ik onder haar knieholtes en mijn andere arm schuif ik onder haar schouderbladen. Zo loop ik verder richting de Hoorn. Eenmaal daar ga ik langzaam op mijn knieën zitten bij een van de slaapzakken. Daar leg ik haar voorzichtig in en rits daarna de zak dicht. Zelf ga ik er naast zitten, aan de rand van de Hoorn, tegenover onze twee andere Beroeps. Op dit moment één dan, want Rosa was nergens te vinden. 'Slaap lekker,' fluister ik nog.

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Lauren Fiona Johnsen || District 4 || Colosseum, Hoorn
Ik voel hoe Dennis mij optilt. 'Jij gaat slapen en wel nu.' zegt hij tegen mij. Ik knik nog heel zachtjes. Dit keer stribbel ik niet tegen en laat hem gewoon doen wat hij denkt dat goed is. Moe leg ik mijn hoofd tegen zijn schouder. Ik probeer nog mijn ogen open te houden, maar ze zakken steeds een stukje naar beneden. Nog even denk ik aan mijn ouders en vriendin. Zouden ze mij nu zien? Wat zouden ze denken? Of zouden ze al slapen? Mijn gedachten maken me nog moeier. Ik wil gewoon nergens meer over nadenken. Niet over de tributen. Niet over de vraag of ik dit wel ga overleven. Gewoon niets. Nog vaag voel ik hoe hij mij in de Hoorn in een slaapzak legt. Dan vallen mijn ogen dicht.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Rosa Amore Diamond || district 1 || colosseum
dit word de zwaarste nacht van mijn leven. ik ben het wel gewend om voor mezelf op te komen in de nacht, maar in de arena heb je toch iets meer kans om dood te gaan. ik moet voor mezelf de wacht houden, als ik nu in slaap val is er niemand anders die oplettend is en die de beroeps of mij kan beschermen, ik moet nu de hele nacht wakker blijven om de nacht te overleven. ik bedenk me opeens dat ik dan het beste kan gaan lopen. als ik dat doe dan doe ik iets en val ik niet in slaap. ik kan ook op jacht gaan om dingen te vermoorden maar dan heb ik kans dat ik ook dood ga en dat is niet echt mijn bedoeling. terwijl ik rondloop denk ik nog eens na. ik ging weg om iemand te vinden, er is hier niemand te vinden, er wordt iemand vermoord door Lauren maar die draagt niet een wapen bij zich die veel lawaai maakt en in de tussentijd is er nog niemand anders weg gegaan, dus degene die het wapen liet vallen is nog ergens in het colosseum. met die gedacht besluit ik dat ik sowieso niet kan gaan slapen en dat ik mijn bijl in de aanslag moet houden in het geval dat ik toch nog iemand vind.

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Ariana Louisa Green II District 9 II Bos
''Ik heb ook ontzettende dorst, laten we snel gaan. Ik kan alleen niet onze spullen meenemen in mijn zakken, daar zit namelijk nog konijn. Wie wil er trouwens een stukje?'' Zeg ik. Zo'n dorst heb ik in tijden niet meer gehad. Het doet me denken aan te tijd dat ik me verstopte in de kast. Waarvoor? Ik probeerde te vluchten van alle haat. Ik moest ook altijd alles goed doen! Werken werken werken.... Ik wilde gewoon graag doen waar ik zin in had.
Ik kon niet naar het bos. Mijn vader zou meteen weten dat ik daar was. Ik vluchtte naar de kast. De kast stond in een hoekje van ons huis. Niemand kwam er ooit. Iedereen dacht dat de deur op slot zat, maar ik had de sleutel.
Ik begin langzaam uit mijn gedachten te komen. Ik rek me uit en mijn ogen zoeken Demitria en Indianna.

---

imperfection is beauty

Noah Shaw • District 1 • Colosseum.
Noah staarde naar Rosa onder hem. Hij was op een aantal rotsblokken geklommen en zat nu zo'n twee meter boven Rosa in het duister. Enkel zijn ogen zouden het licht weerkaatsten en hem zo verraden. Toch moest Noah op de één of andere manier met Rosa kunnen praten. Noah beet op zijn lip en dacht na. Wat ging hij nou doen? Even later had Noah besloten en trok hij een groen blad van een struikje naast hem. Met zijn zwaar kraste hij er twee woorden in. Vanavond. Spookstad. Hij zakte door zijn knieën en wierp het blad naar beneden. Het lande vlak naast Rosa's hand. Daarna sprong Noah van de rotsblokken af en rende het Colosseum uit, terug in de richting van de spookstad waar hij ging zitten achter een afgebroken muur en een reepje rundvlees uit zijn rugzak haalde.

[ bericht aangepast op 11 feb 2013 - 11:27 ]

---

kindness is never a burden.

Rosa Amore Diamond * district 1 * Colosseum
terwijl ik rondloop hoor ik opeens iets boven mij. het klinkt als gekras van een wapen over een steen, ik zal het me wel verbeelden want ik zie niets anders dan rotsen. opeens zie ik een blad langs mijn arm vallen. ik denk er niet over na en pak het blad op. ik blijk het toch goed gehoord te hebben want er staat in gekrast met een wapen, waarschijnlijk een zwaard: Vanavond, Spookstad opeens denk ik na. wie zou mij naar Spookstad willen hebben? opeens bedenk ik me dat Noah nog leeft, het zou best kunnen dat hij het was, er is gekrast met een zwaard of zoiets, en Noah vecht best al lang met een zwaard, ik besluit dus om vanavond toch naar Spookstad te gaan, ondanks dat ik de laatste keer weg moest omdat de grond onder mijn voeten verdween. als het Noah is kan ik niet wachten om hem te zien. ik kijk nog even om me heen maar zie alleen dat Dennis bij de hoorn zit, hij houd denk ik de wacht, en Jayy en Lauren liggen te slapen, ik kijk even naar de lucht, het is nog lang niet donker, maar de zon kan ik nu niet zien dus loop ik naar buiten. nu ben ik tenminste van de andere beroeps af en kan ik hier nog even uitrusten. als ik nu weer naar de lucht kijk zie ik dat de zon nog maar ergens in het midden van de lucht is dus het is net iets na twaalven. ik weet dat ik beter nu niet kan gaan slapen dus poets ik voor het eerst deze arena mijn bijl eens goed, met wat water dat ik voor de zekerheid bij mij heb. nu mijn bijl weer glimt kan ik mijzelf zien in het spiegelbeeld, mijn haar zit nog steeds verschrikkelijk, voor als je ziet hoe mijn haar normaal zit, dus kam ik mijn haren met mijn vingers. dat gaat niet heel goed maar mijn haar begint wel steeds beter te zitten, nu is het al heel wat later dus loop ik alvast richting de Spookstad. terwijl ik daar heen ga probeer ik nog wat vruchten te plukken om op te eten maar ik kan niet echt iets vinden waarvan ik zeker weet dat het eetbaar is. Omdat ik al een keer bijna dood ben gegaan doordat ik thuis, dus in mijn district, bessen ging eten die niet eetbaar waren. ondertussen ga ik steeds verder richting Spookstad terwijl ik om me heen kijk of ik ook iemand zie, ondertussen zit ik te bedenken hoe ik Noah het beste kan vinden, ik weet nu tenminste zeker dat het Noah was, want ieder ander zou mij direct vermoorden al die mij zou zien. Spookstad is intussen in zicht en kijk nog even om me heen voordat ik in de Spookstad ga. er is niets te zien, alleen dat er veel planten zijn die ik nog nooit gezien heb. Als ik eindelijk in de Spookstad ben begint het al een beetje donker te worden. "Noah, ben jij hier" vraag ik stil zodat alleen iemand het hoort die hier in de buurt is.

[ bericht aangepast op 11 feb 2013 - 16:43 ]

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Caesar Flickerman ° Capitol
"En weer een goede middag Panem!
Vandaag de vierde dag voor de tributen. Een zware dag nu iedereen steeds zwakker raakt. De gevechten nemen af en behalve de liefde die prachtige Rosa voor haar districtgenoot voelt, beginnen wij ons hier in Panem een beetje te vervelen! Daarom hebben de spelmakers iets geweldigs georganisseerd voor de Tributen! Lieve Panem, laten we luisteren naar wat nu door de hele Arena te horen is!"

Tributen van de 99e Hongerspelen! Jullie hebben de Spelen tot nu toe geweldig doorstaan! Sommigen van jullie hebben een bepaald iets erg hard nodig. Eten misschien? Medicijnen? Of iets anders?
Voor iedereen, ja, voor iedereen is er wat te vinden om te overleven. Jullie krijgen rond morgen van mij te horen waar en wanneer precies. Dus houd de lucht in de gaten!"

"U hoort het! Rond morgen een feestmaal! Het wordt spannend hier, dus houd die televisie aan en volg het mooiste deel van deze Spelen!
Ik beëindig hiermee de uitzending."

---

:)

Indianna Laurens || 5 || Bos
'Ik hoef geen konijn, dank je,' mompelde ik terwijl ik weer omhoog kwam en de boog wat beter over mijn schouder legde.
'Nou.. zullen we dan gaan? Ik barst echt..' op dat moment hoorde ik het volkslied. Huh, het was toch nog geen nacht? Nee, inderdaad, het was nog geen nacht. Er verschenen dan ook geen gestorven tributen, maar de Spelmaker. Alleen de Spelmaker. Hij vertelde over het feestmaal dat zou komen en ik voelde de opwinding. Iets wat we nodig hadden.. ik hoefde niet lang na te denken. Water. Drinken. Dat was wat we nodig hadden. Aangezien ik geen wonden had, was water het enige waarmee ik nu nog langer in leven zou kunnen blijven. En het Capitool wilde actie. Vandaag had ik nog geen kanon gehoord, en dat zou vast saai geweest zijn voor het Capitool. Aangezien mijn bondgenootschap niet echt opwindend was probeerden ze ons nu bij elkaar te drijven. En het zou ze lukken. Nog steeds had ik geen zin in vechten. Maar ik moest. Langzaamaan begon ik meer te begrijpen dat je niet onder het vechten uit zou kunnen komen. Je zou hoe dan ook vechten, anders stierf je door een bosbrand die er natuurlijk uit zou moeten zien, of een overstroming. In mijn geval was het uitdroging.
Het was warm vandaag en de rulle aarde was droog onder mijn voeten. Anders dan een paar dagen geleden zompte ik niet weg in de modder. De felle zon scheen zelfs door het bladerdek heen, en zorgde voor hoofdpijn - en nu moest ik ophouden. Ik viel bijna flauw, en flauwvallen is nou niet echt de ideale omstandigheid om te winnen bij een gevecht. En ik zou winnen. Vanavond. Morgen. Als het feestmaal begon. Ik zou mijn water krijgen en weer teruggaan in het bos. Met of zonder Demi en Ariana. Oja, die waren er ook nog.
'Gaan we nu nog water zoeken? Of wachten tot het feestmaal? Gaan we daarheen?' ik wist dat zoeken niets uit zou maken. De spelmakers hadden nu waarschijnlijk alle meren uit laten drogen. Water zou ik pas krijgen als ik bereid was te vechten.
En het ergste nog wel, was dat ik er klaar voor was.

---

:)

Teaghan Anderson || District 7|| Bos
Ik leunde met mijn hoofd tegen den boom terwijl ik mezelf op de grond liet zakken. Ik had niks nodig, ik had Michael nodig, dat was alles. Geen medicijnen, geen eten, gewoon iets dat mij herinnerde aan thuis. Ik ademde langzaam uit en bonkte mijn hoofd tegen de boom. Ik kon Mason niet alleen laten toch? Dat kon ik niet maken. Nog één dag en wij zouden horen wanneer we zouden krijgen wat we nodig hadden. Ik was wel nieuwsgierig naar wat de andere tributen nodig hadden, al bleef ik aan de andere kant liever zover mogelijk weg bij die plek. Ik zat hier wel goed, zo tegen deze boom aan. Ik kon hier naar mijn mening de rest van mijn leven blijven zitten. Natuurlijk van tijd tot tijd wat water halen, maar dat was het dan ook wel. Nooit meer bang hoeven te zijn dat een familielid getrokken zou worden, nooit meer bang zijn dat er niet genoeg eten zou zijn. Maar nu leefde ik nog en ik zou vechten, vechten tot het eind. Als het Capitool actie wilde kon het actie krijgen. Je zou altijd zien dat alle beroeps straks over zouden zijn en elkaar zou bedriegen. Het was simpel weg gewoon kijken welke de slimste was en dan had je de winnaar eigenlijk al. Tenzij de andere het nog niet hadden opgegeven, maar hoeveel andere waren er nog eigenlijk? Ik wist het niet.

---

We've lived in the shadows for far too long.