• Een van 's werelds meest beroemde bands, One Direction. Gillende fans lijken uit alle hoeken van de wereld naar hun concerten te komen.
    Nu One Direction in Londen werkt aan een nieuw album, maar voor het grootste deel ook allemaal naar hier verhuisd willen ze allemaal een pauze van het leven wat ze nu lijden. Maar wat gebeurt er als een aantal van de jongens trouwen? Anderen verliefd worden.. op elkaar? Ruzie krijgen? Een nieuwe baan vinden?
    Ze lijken elkaar blijven, maar gaan wel eigen weg. Tot de dag van vandaag, want ze komen terug om door te gaan waar ze gebleven waren en willen weer naar de top van de wereld. Hoe ver zullen ze gaan om hun doel te bereiken? Zal het ten koste gaan van hun familie? De liefde? En hoe zit het met de nieuwe vrienden die ze ontmoeten? Met de fans? Zullen ze nog steeds achter ze staan of is er teveel veranderd?



    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd (De leeftijd van de jongens liggen rond de 24-29):
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:


    Rollen:
    -Niall James Horan; nessje
    -Louis William Tomlinson; Zianourryx
    -Liam James Payne; Little
    -Harry Edward Styles; Sikowitz
    -Zayn Javadd Malik; Sikowitz


    De vriendinnen/vrouwen van de jongens
    ( Vergeet niet dat sommige jongens ook op elkaar verliefd worden)

    - Eirwen Morgana Awen CadwaladerSylvesti
    - Serena Melody Woods Amoria
    - Skyler Daffney Thompson Glucio
    - Rosalie Sarah Angels Coockies
    - Mackenzie Lou Arretez Curlies



    De andere mensen ( bijvoorbeeld de kinderen, familie, fans)


    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen Zianourryx en nessje maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.



    Eerste krantenartikel;

    One Direction, wie kent ze niet? De vijf getalenteerde jongens die een paar jaar geleden miljoenen harten hebben gestolen. Ze verbraken record na record en de concerten waren ongelooflijk snel uitverkocht. Goed nieuws voor de fans van de band, want door verschillende mensen is bevestigd dat de band weer samen is en terug wilt keren naar de top. Ze starten vanaf waar ze gebleven zijn en zijn regelmatig in de studio om verder te werken aan het lang verwachtte album. Niall Horan, Harry Styles, Liam Payne, Zayn Malik en Louis Tomlinson konden het gewone leven blijkbaar niet aan. Ondanks dat hun wegen elkaar scheidde bleef het toch allemaal in One Direction. Wat denken jullie ervan? Is er teveel veranderd of gaat het toch lukken?

    Een van leerlingen die Louis Tomlinson les geeft zegt het volgende; 'De jongens kunnen niet zonder elkaar en het was niet meer dan logisch dat het zo gebeuren. Louis mistte ze echt verschrikkelijk en had het er altijd al over dat er wel een tijd zou komen, want ondanks hij het leuk vind om les te geven bleef One Direction zijn grote droom. Verschillende keren hebben we hem moeten opvrolijken. Sinds de jongens in het lokaal aankwamen was het weer als vroeger. Voor het eerst was er dan ook weer een echte glimlach op zijn gezicht. Het gaat ze lukken en zullen genoeg mensen achter ze staan.

    [ bericht aangepast op 4 feb 2013 - 22:22 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Ik zag hoe Harry om hulp vroeg, dus liep ik naar hem en de baby toe die, vermoedde ik, Puck was. 'Waarschijnlijk heeft ze honger' verklaarde ik met een glimlach. Toen Eirwen nog niet antwoordde keek ik bezorgt en liep weer naar haar toe. 'Eirwen? Gaat het wel?' vroeg ik zacht. 'Zijn het de twee? Oh God, als ze één van je ribben maar niet breken' zei ik, nog nadenkend. Als je in verwachting van een tweeling was, had je kans dat ze zo hard schopten waardoor een rib brak. Dan en Finn, nog altijd vond ik het mooie namen die Eirwen bedacht had, konden toch nu nog niet komen. Ik zag dat Mackenzie er ook bij was gekomen en dit keer rende Drake weer naar haar toe. Ik durf te wedden dat die twee een goede band zouden kunnen krijgen.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Eirwen
    Ik keek naar Liam met de pijn duidelijk zichtbaar in mijn ogen. Ze trapten zo hard. Ik hield me vast aan de kinderwagen voor wat steun. Uiteindelijk deden ze iets rustiger en kon ik weer rechtop staan. De steken in mijn zij bleven, ook zonder het trappen. Ook mijn ademhaling was zwaarder geworden. "Li, kunnen we straks even langs de doctor?" Weeen waren het niet, dit voelde anders. Volgens mij was mijn rib verschoven ofzo. Het deed echt veel pijn, maar zo lang als ik er druk op hield ging het wel. Ik keek naar Liam en Louis. Ik wilde niet weg naar de doctor, maar ik zou vandaag echt nog wel moeten gaan. Anders kon het nog grotere gevolgen hebben waarschijnlijk.


    Bowties were never Cooler

    Mackenzie Lou Arretez

    Drake waggelde naar me toe en trok aan mijn broek. Ik glimlachte en ging op het gras zitten in een kleermakerzit. Drake ging al gelijk op mijn schoot zitten en prikte en paar keer in mijn benen. Lachend schudde ik naar mijn hoofd en pakte zijn handjes vast. "Qua gedrag lijkt je precies op je vader, weet je dat." Grinnikte ik en Drake keek me met grote ogen aan en glimlachte. "Nawh, vind je me aardig?" Vroeg ik aan hem. Nu leek ik wel zo'n vrouw die geen leven heeft en dan met baby's praat, maar praten met baby's was best wel grappig, ze kramen altijd onzin uit. Drake glimlachte weer, wat mij juist deed glimlachen. "Drakey toch." Grijnsde ik. Ik was echt leveloos.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam James Payne

    'Natuurlijk! Wil je nu al of dadelijk pas?' vroeg ik. 'Wacht, ik regel wel even dat we zometeen gelijk mee kunnen komen zonder te wachten' mompelde ik vaag en ik haalde mijn telefoon uit mijn broekzak. Ik belde het nummer en hield de telefoon tegen mijn oor. Wachtend tot iemand de telefoon opnam liep ik eenstukje weg, en glimlachte weer toen de telefoon op werd genomen. Binnen een minuut was alles geregeld. Deze avond konden we komen wanneer we maar wilden. Snel liep ik weer terug en stopte mijn telefoon weg. 'Geregeld' glimlachte ik en mijn glimlach keerde om tot een bezorgde blik. 'Gaat het nog? We kunnen komen wanneer we maar willen' vertelde ik.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Eirwen
    Ik duwde zacht tegen mijn rib om de pijn te verzachten. "Straks is goed. Als het gebroken is wordt het toch niet erger en als het gekneust is maakt het niks uit." Ik merkte dat mijn ademhaling zo'n anderhalf keer zo snel ging en vrij oppervlakkig bleef. Het kon dus goed gebroken zijn. De doctor had al vrij vroeg gezegt dat met een baby met de energie als de mijne een gebroken of gekneuste rib zelfs redelijk normaal was en dan had ik er twee. Liam begon het ondertussen te regelen. Eigenlijk had ik geen hulp willen vragen eb dan zou ik straks gewoon naar het zienenhuis zijn gelopen, maar goed. Dit was ook prettig. Ik knikte toen hij vroeg of het nog wel ging. "Alles komt goed en dit beetje pijn kan er ook nog wel bij." Na zeker in het begin ochtenden lang te hebben overgegeven en geen moment rust te hebben gehad sinds maand 2 of 3 kon ik nu ook nog wel even wachten met naar het ziekenhuis strompelen.


    Bowties were never Cooler

    [wie voor Rosale?]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Louis William Tomlinson

    Mijn verbazing maakte plaats voor een glimlach. 'Het is niet eerlijk, maar gelukkig zien we elkaar weer.' Het was goed om iedereen weer te zien en te zien dat er toch niet heel veel was veranderd. Kort sloeg ik mijn armen om haar heen toen Eirwen me een knuffel gaf. 'Mijn leven is saai geworden zonder jullie allemaal. Geef dramalessen op een school in het centrum en verder eigenlijk niet veel bijzonders.' Mijn blik ging even naar Puck en schudde mijn hoofd. 'Nope, Hazza' waren mijn woorden, maar wist dat ze dat ook wist. Het verbaasde me wel dat Puck zo rustig was, want je zou juist het tegenovergestelde denken. Een bezorgde blik was in mijn ogen te vinden toen Eirwen in elkaar dook. 'Gaat het wel?'
    Al snel zag ik Liam ook aankomen lopen en haar helpen waardoor ik mijn blik even richtte op een verslagen Harry. 'Hazz, behoefte om er over te praten en je frustratie even op iemand af te reageren?' vroeg ik zachtjes. Niet goed wetende wat te zeggen, omdat ik natuurlijk niet wist wat er gezegd was. Ik zag dat hij in paniek raakte toen Puck begon te huilen. 'Heb je nog iets meegenomen?' vroeg ik toen hij om hulp piepte.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Edward Styles
    'Hazz, behoefte om er over te praten en je frustratie even op iemand af te reageren?' Vroeg Louis zachtjes. Ik haalde mijn schouders op. Ik wist het allemaal niet meer. ''Ik heb haar flesje bij me, maar het moet eerst opgewarmd worden.'' Piepten ik. Ik bleef Puck op en neer hupsen tegen mijn schouder. Ik pakte haar speen uit de kinderwagen en even werd ze stil toen ik hem in haar mond stopte. ''Ik wil niet naar huis Lou.'' Zei ik stil. Ik wilde Serena niet onder ogen komen. Helemaal niet nu ik Hailey had gezien en haar in haar ogen had gekeken. Serena zou vast woedend zijn als ik haar zou vertellen dat ik geloofde dat het mijn kind was. En ik wist dat ik niet kon liegen.
    Ik was de fout in gegaan door vreemd te gaan en daar moest ik nu de prijs voor betalen.
    Karma.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson

    De reactie van Harry snapte ik maar al te goed. Het is ook niet makkelijk en weet zeker dat iedereen het in zijn plaats allemaal even niet meer zou weten. 'Dat moet kunnen helpen, maar dat moeten we straks dan maar regelen' zei ik nog steeds net zo zacht. Mijn blik ging weer naar Puck die even stil werd toen Harry haar speen in haar mond stopte. 'Je hoeft ook niet naar huis als je niet wilt, Hazz. Weet dat je altijd bij mij kunt komen en ook altijd welkom zal zijn.''De tijd was het huis een soort van onbewoond, dus denk dat het nog wel een rotzooi is. Ik maakte lange dagen op school en mijn huisgenoot was op vakantie naar de familie toe. 'Maar wat wil je nu eerst doen?' vroeg ik om van onderwerp te veranderen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Edward Styles
    ''Ik.'' Veder kwam ik niet want Puck spuugde haar speen uit en begon weer te huilen. ik sloot even mijn ogen om kalm te worden, maar het lukte niet. ik griste haar speen van de grond en gooide deze in de kinderwagen om Pucker er bij te leggen. ''kunnen we naar dan nu naar jou huis? Ik moet een magnetron hebben om Puck haar flesje op te warmen.'' Zuchten ik. Ik stopte Puck goed in en keek Louis smekend aan. Puck moest nu echt stoppen met huilen anders zou ik haar hier nog gewoon laten staan en weglopen.
    Ik zei het toch, ik was een slechte vader. Een normaal persoon zou zijn kind nooit achter willen laten. Nee, oké, dat wilde ik hellemaal niet, maar ik was er wel toe in staat.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson

    Ik keek hem met een vragende blik aan, maar al snel begon Puck te huilen. Op dit moment had ik ook geen idee wat te doen en legde mijn hand op Harry zijn schouder. Vervolgens keek ik toe hoe hij haar speen van de grond griste en Puck in de kinderwagen legde. Ik snapte niet hoe hij het allemaal volhield. 'Natuurlijk kunnen we dat, maar let niet op de troep. Dat is misschien wel het beste, want misschien stopt ze dan met huilen' zei ik en hield mijn handen voor mijn ogen. 'Niet die smekende blik' zei ik waarna ik toch even tussen mijn vingers doorkeek. Die smekende blik en pruillipjes waren iets waar je me echt mee over kon halen met wat dan ook. 'Jij gaat dan daar eerst zorgen dat je even je gedachten kan verzetten en een beetje rustig word. Ik regel dan verder alles en geef Puck haar flesje.' Ik had het idee dat Harry nu echt in alle staten was en zijn rust hard nodig had.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Edward Styles
    ''Dankje Louis, echt.'' Ik kreeg na vandaag door hoe erg ik deze jongen al die tijd eigenlijk gemist had. Zuchten ik en duwde de kap van de kinderwagen naar beneden zodat de zon niet in Puck haar gezicht scheen. En misschien ook wel in de hoop dat het gehuil minder zou worden. Dat deed het enkel niet en het gekrijs hield aan. ik ging even met mijn duimen over mijn slaap heen en zuchten. volgens mij had ik nog nooit zo vaak gezucht. ''Kom Lou, ik wil weg. Het, was leuk je ven te zien Li. Eirwin, veel succes in het ziekenhuis.'' glimlachte ik klein naar haar. Ik wist de weg niet naar Louis zijn huis en keek de jongen vragend aan. Ik kon moeilijk zelf gaan lopen, terwijl ik niet wist welke kant ik op moest. Ik hoopte tenminste dat we niet langs de speeltuin hoefde, zodat ik Rosalie weer onder ogen moest komen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Liam James Payne

    'Hm, als je wilt gaan moet je het maar zeggen' zei ik tegen Eirwen. Misschien was ik een klein beetje té overbezorgd? Ach ja, beter dat dan harteloos. 'Ook leuk om jou te zien, Harry. Veel succes, en nog gefeliciteerd met Puck' glimlachte ik naar hem. Toen ik naar beneden keek, zag ik Mackenzie tegen Drake praten. 'Hé, dat heeft ie van Sascha' stribbelde ik lachend tegen. Ik haalde mijn schouders op en plofte ook maar neer. Het was grappig om te zien dat Drake zich helemaal vermaakte door alleen maar te luisteren. 'Van af hoe oud praten ze eigenlijk? Ik maak me zorgen om hem, hij is dan wel heel vrolijk maar hij zegt niks' zuchtte ik.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Louis William Tomlinson
    'Het is echt niets, Harry.' Het was goed om weer contact te hebben met iedereen. Net op het moment dat ik mijn mond opende om wat te zeggen, ging mijn telefoon. Ik haalde hem uit mijn zak en las snel het smsje door waarna een zachte 'Huh' mijn mond verliet. Na snel wat terug gestuurd te hebben keek ik op. 'Je raakt er vanzelf wel aangewend' zei ik tegen Harry toen het gekrijs aanhield en hij met zijn duimen over zijn slaap ging om vervolgens te zuchten. 'Dan gaan we. Zoals Harry als zei; Het was leuk om jullie te zien en heel veel succes, Eirwen. We spreken elkaar snel weer.' Ik keek Harry weer aan en wilde vragen wat er was tot het kwartje viel. Langzaam zette in een paar in de juiste richting. 'Volg de richting van het centrum en je hoort mij vanzelf stop zeggen.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    (Is iedereen zo vroeg uit op vrjdag? O.o)


    I don't want you to die, I want you to suffer.