[RPG] Wie is de mol? || Speeltopic 01 - Speeltopics

Dit keer doen er geen bekende Nederlanders mee aan het programma, maar jongeren tussen de 12-18 jaar. De jongeren moeten samen opdrachten doen en kunnen daar geld mee verdienen, alleen 1 van de jongeren saboteert de boel. Dat is de mol. Dit keer vindt Wie is de mol plaats in Griekenland.

Meiden (5)
-Samantha Felicia Calder||foxfaceXXX
-Evanna Yin||WritingGirl
-Sara Van Hanning||Beckett
-Abdel "Abbey" Cymra Walé||Brookie
-Hedwig Vivienne Williams.||xAmnesia

Jongens (5)
-Yves Smit||Sylvesti
-Elliot Felix Green||Besar
-Cyprian Nevio Moldovan||Boira
-Nathan Eleveld||OhMyZiam
-Yuan Zhang||Firebolt

Regels:
- Er komt een praattopic, dus plaats daar alles wat niets met WIDM te maken heeft
- Minimaal 4 regels per post, gebruik gevoelens, gedachten over de mol, of dingen die je doet tijdens de opdracht. Dit hoeft niet als je in een gesprek zit
- Lees please de post's van anderen goed door
- Naamsveranderingen doorgeven
- Graag laten weten als je een tijdje niet kan reageren
- Geen one-liners
- Het moet natuurlijk wel realistisch blijven. Dus niet iedereen haalt geld binnen, niet iedereen pakt jokers

BELANGRIJK
- Ik heb iedereen een PB gestuurd waarin staat of je de mol of een gewone kandidaat bent
- Ik stuur de mol voor iedere opdracht een PB over de opdracht. (dingen die er kunnen gebeuren tijdens de opdracht of jokers die ergens verborgen liggen)
- Na 1/2 opdrachten krijg je een PB toegestuurd met de test. Die moet je invullen en terugsturen. Degene die de test het slechts heeft gemaakt of de test niet terugstuurt, ligt eruit
- Ik ben de presentator en bedenk de opdrachten, ook bepaal ik hoeveel geld er verdient is bij een opdracht

Het rollentopic/praattopic

Thanks!
xx Ruexx

[ bericht aangepast op 23 jan 2013 - 18:40 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Evanna Yin:

Okeeey. Dacht Evanna in zichzelf, toen het meisje, dat blijkbaar Abdel noemde hysterish gilde. Dan stelde Abbey voor om samen verder te gaan.
"Oh ja, dat is goed hoor", zei Evanna. 'Weet jij soms waar we best beginnen? Ik zit al de hele tijd lukraak rond te draaien zonder eigenlijk echt te weten waar ik naar toe moet. Of toch ten minste een idee te hebben.' grrrr, waarom was ze ook zo slecht in oriëntatie?

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Sara Van Hanning

'Nou, jij bent ook niet vrolijk, hé?' zegt het kleine meisje. Ze vertelt dat ze zelf ook een koker heeft opengemaakt waarin er -100 stond. Even ben ik bang om het open te maken maar toch waag ik het erop. Ik heb het geluk dat er weeral '+100' op staat. Het kleine meisje heet dus Abbey. "Zullen we samen verdergaan? Of vertrouw jij míj niet?" zegt ze, waarna ze een paar hysterische dingen zegt. Onlangs haar grote ogen, enorm schattige gezichtje en haar vriendelijkheid vind ik haar nu al enorm irritant. Ik wil haar bondgenoot (voorlopig) nog niet zijn, maar het kan geen kwaad als ze een stukje met me verder loopt, toch? "Dag Abbey, ik ben Sara, sorry voor mijn geschreeuw" zeg ik droogjes en emotieloos. Het andere meisje staat inmiddels naast ons en vind het ook prima om samen verder te gaan. We vertrekken.

---

Some people are so poor, that the only thing they have is money.

Nathan Eleveld.

Boos zucht ik. Waarom kan ik niet gewoon is een keertje geluk hebben. Nijdig loop ik door.
Meestal wordt ik niet zo snel boos, maar nu ben ik geïrriteerd om at het me niet lukt.
Met grote passen loop ik dwalend door het labyrinth. Plots glijd ik uit en 2 seconden later lig ik op de grond.
Ik kijk links en rechts van me. Bang kijk ik naar het cilindervorminge koker ding. Misschien ontploft er zo wel een bom.
Nathan houd je gedachten er bij! Als ze ons echt wilden vermoorden zouden ze me wel gewoon neerknallen.
Ik sta op en trek mijn kleding recht. Opnieuw hoor ik voetstappen en stemmen.
'..... Of vertrouw je míj niet?' Een lichte stem. 'Dag Abbey, ik ben Sara, sorry voor mijn geschreeuw.'
Ineens schakelt mijn humeur om. Misschien kan ik met ze meelopen. Totdat ik me bedenk. Ik kan niemand vertrouwen.
Ik loop op mijn hoede de andere kant op. Een luide plof ontstaat als ik weer val over het kokertje. Snel Nathan.
weg hier.

---

Het orakel van Delphi.

Abdel "Abbey" Cymra Walé

'Je bent niet erg geïnteresseerd, hé Sara?' vroeg ik, één wenkbrauw optrekkend. 'Ik ben dom maar niet sloom. Tot later, bejaarden!' lachte ik en ik deed eerst soepel een radslag, om verder te sprinten en af en toe af te slaan. Moeilijk denkend loop ik een gang in, waar een kokertje ligt. Néé, niet nog één openmaken, Abbey. Snel rende ik terug en ging weer verder. Dit duurde echt te lang. Veels te lang. Wacht. Wat nou als ik juist de verkeerde kant op ging, en af en toe afsloeg? Het sloeg nergens op maar ja. Toen ik een stukje terug liep, zag ik weer iets. Snel rende ik erheen. En kijk nou. De uitgang.

[Als ze te snel de uitgang vindt, moet je het gewoon even zeggen. Dan verander ik het]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Wacht, gingen we nu met z'n drieën op weg of apart? :'D]

[ bericht aangepast op 23 jan 2013 - 20:42 ]

---

Some people are so poor, that the only thing they have is money.

Sara Van Hanning

Voor ik het weet is Abbey al weer weg, ik hoor een knal. Ik ren samen met het andere meisje weg, in dezelfde richting als Abbey. Voordat ik nog de kans heb om het kokertje dat ik voor me zie op te rapen, struikel ik erover heen. Omdat ik een short aan heb, begint mijn knie zachtjes te bloeden door het harde asfalt. Het doet niet echt veel pijn, maar toch kan ik zo niet verder. Natuurlijk heb ik geen tissues bij of iets in die aard. Dus vraag ik aan het andere meisje: ''Heb je misschien een tissue?''

---

Some people are so poor, that the only thing they have is money.

[hoeveel posts moeten ertussen zitten ? xo]

---

Het orakel van Delphi.

OhMyZiam schreef:
[hoeveel posts moeten ertussen zitten ? xo]

[Ze is offline :c]

---

Some people are so poor, that the only thing they have is money.

Beckett schreef:
(...)

[Ze is offline :c]

Oke dit was dom ;x

---

Het orakel van Delphi.

OhMyZiam schreef:
(...)

Oke dit was dom ;x

[Post anders gewoon maar hoor, ik denk niet dat het zó erg is voor een keertje?]

---

Some people are so poor, that the only thing they have is money.

[oke , dat die ik omdat ik denk dat ik morgen niet veel tijd heb op te posten, dus deze is alvast voor morgen.]

Nathan Elevand.

Dat was écht op het nippertje.
'Nathan wees nou eens wat voorzichtiger.' Mompel ik. Ik loop verder en na een tijdje en opnieuw een paar van die aparte kokers te hebben gevonden kom ik op een idee. Misschien waren dit wel allemaal markeringen en moet je juist de andere kant op. Nieuwsgierig zoek ik naar het laatst tegengekomen kokertje die ik al snel vind. Ik loop weg van het kokertje. Dan bedenk ik me ineens dat er heus niet bij iedere afslag een koker ligt.
Nu ik er over nadenk, ben ik er maar 2 tegengekomen. Komop, Nathan. Als het de kokertjes niet zijn wat dan wel?
Ik bedoel, wie is de mol, is wie is de mol niet, als er geen verbanden in de raadsels zaten.
Ik haal het kaartje van het begin erbij;
'Welkom in Griekenland, kandidaten van Wie is de mol? Jullie eerste opdracht is simpel: vind de uitgang van dit doolhof. Ben je op tijd? 100 euro in de pot. Ben je te laat? 100 uit de pot. En vergeet niet op te letten of je je medekandidaten tegenkomt.'
Misschien was dat het wel. Moest ik niet weglopen voor mijn medekanidaten, maar ze juist opzoeken.
Plots krijg ik een briljant idee. Ik begin een beetje te gillen in de hoop dat er iemand op af komt.

---

Het orakel van Delphi.

[Ik heb de komende week weinig tijd om te posten ivm proefwerkweek, maar ik doe mijn best]

---

Bowties were never Cooler

Yves Smit
Ik vond mijzelf in een doolhof, mijn lichte rugzak hing op mijn rug en een zacht briesje woei daar mijn rode krullen. Ik scheurde de envelop open en las het bericht. Een doolhof dus... Ik had een techniek van mijn opa geleerd die tot nu toe altijd had gewerkt. Ik legde mijn linker hand op de muur en begon in een rustig tempo hard te lopen. Mijn hand hield ik constant aan de muur, dus zelfs als ik verkeerd liep of zo. Zo zou ik ten minste het einde vinden. Ik was blij dat de dag nog maar net begonnen was en de hitte nog te verdragen, waardoor ik rustig kon blijven hardlopen. Terwijl ik de muur volgde kwam ik eens in de zo veel tijd een buisje tegen. Ik pakte ze elke keer op en stopte ze in mijn rugzak. Als ik buiten was zou ik ze open maken. Nu lette ik alleen op de grond en de muur. Ik wilde optijd hier uit komen. Als ik iemand anders zou tegen komen, dan zou dat wel, maar nu was dat niet mijn eerste prioriteit. Als ik eruit zou komen zou ik ten minste 100 euro opleveren, misschien meer door de buisjes.

[ bericht aangepast op 23 jan 2013 - 21:30 ]

---

Bowties were never Cooler

Cyprian

Rustig liep Cyprian verder. Het had voor hem geen zin om als een gek rondjes te gaan rennen. Cyprian was altijd opzoek naar het overzicht. Hij wilde het overzicht hebben, tot irritaties van anderen toe. Het overzicht, daar hoorde ook de kokers bij. De twijfel sloeg opnieuw toe. Stel je voor het was honderd euro voor de pot. Stel je dat voor. Heel even zorgt hij een bevestiging, maar aangezien er niemand om hem heen was, kon hij deze ook niet ontvangen. De koker rolde tussen zijn vingers terwijl Cyprian zijn route vasthield in zijn hoofd. Eerste rechts, tweede linker, meteen weer linker waarna de derde rechts. En nu? De tweede links? Of één eerder? Of naar rechts gaan? Het maakte voor Cyprian niet zoveel uit. Het was maar een route, een doolhof. In een doolhof had je veel geluk nodig. De enige hoop die Cyprian kon hebben was dat het doolhof symmetrisch was, dan wist hij waar hij heen zou moeten. Cyprian nam zijn beslissing en ging de eerste links. Door zijn bocht verloor hij heel even de grip over de koker waardoor hij op de grond viel. Dit was voor hem een teken. Hij pakte de koker en maakte hem met beleid open. Min honderd euro.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

[Wie voor Hedwig?]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.