Naam: Celeste
[Heavenly] Tesanee
[Beautiful Rose] Rhine.
Leeftijd: Zeventien. Hoewel ze geen hele opstand over haar verjaardag wil maken, zal zij wel bijna jarig zijn. Ze heeft een hekel aan het gehele idee dat zij met de dag ouder word, een stap dichterbij de dood.
Geslacht: Vrouwelijk.
Soort: Gedaanteverwisselaar.
Beroep: Ze werkt in een Restaurant ‘Beaudelaire’ als bediende, maar wanneer er wat gebeurd in de keuken zal zij daar ook in mogen vallen. Dat komt omdat zij de eigenaar van het Restaurant goed kent, hoewel ze nog steeds niet altijd even overweg kan met de lastige gevallen die zo nu en dan komen. Mannen die haar aanhalen of belachelijk maken door het gestamel dat zij soms doet na een compliment.
Uiterlijk mét foto: Het meisje heeft grote, amandelvormige, reebruine poelen waar de onschuld vanaf te lezen valt. Misschien niet echt handig, omdat zij het al lastig vind om zichzelf te verdedigen, maar het mooiste van zichzelf zijn toch wel haar donkere, doch heldere ogen. “Ogen zijn de spiegels van onze ziel,” vind zij en dat is de precieze reden dat zij direct naar andermans ogen blikt. Celeste haar haarlokken hebben de kleur zo zwart als houtskool, echter lijkt dit absoluut niet zo wanneer de zon erop schijnt. Het zal lichter zijn, waardoor het eerder donkerbruin lijkt dan gitzwart. Deze komen tot bij haar onderrug en zijn van zichzelf stijl, al houd ze ervan om het bij feestjes te laten krullen. Celeste experimenteert er graag mee. Een neus piercing heeft zij, een ringetje, iets wat zij wilde doen om zich wat stoerder te voelen, wat finaal mislukte. Fragiel wit lijkt haar huid wel, als breekbaar porselein, net zoals haar karakter. Zo erg dat het bijna onnatuurlijk lijkt, al deert haar dit niets, zij vindt het erg magisch. Ze kan echter niet al te lang in de zon zitten, want dan zal haar huid verbranden.
Haar lippen zijn vol en sensueel gevormd, hebben een rozige kleur en bovendien heeft ze bijna nooit make-up op, aangezien zij het volstrekt onnodig vind. Misschien is zij dan ook niet het ‘perfecte meisje’ wat elke jongen zo graag lijkt te hebben, vind zij. Daarentegen heeft ze een kleine lengte van ongeveer 1,64cm, wat haar niet goed doet, om de reden dat zij net een klein popje lijkt. In tegenstelling tot elk ander is zij ook gemakkelijk geïntimideerd door grotere jonge mannen. Hierdoor draagt zij altijd hakken, want dan heeft ze nog het idee er iets aan te kunnen doen, dan voelt zij zich zelfverzekerder. Celeste loopt altijd met een sierlijke tred, alsof zij zweeft, wat ook kan komen doordat zij op ballet had gezeten. Sierlijke, vrouwelijke vormen heeft zij wel, maar niet opmerkelijk en direct in het oog voor iemand. Zij zal zich ook niet te koop zetten door inkijk-shirtjes te dragen of in gewaagde kleding voorbij te lopen. Het pure meisje hult zich liever in witte jurkjes en houd van het zuivere effect van de lichte kledij. Haar gedaante als dier is een witte kat met verschillende kleuren ogen, een apart verhaal voor haar.
Innerlijk: Celeste is een erg aardig, lief meisje, wilt anderen graag helpen, waarbij het niet eens in tijden van nood zijn. Ze is echter hierdoor het ultieme slachtoffer voor mannen [of anderen] die haar pijn willen doen, aangezien ze soms ook te goedgelovig kan overkomen. Eigenlijk weet ze heus wel beter dan dat ze laat zien, maar in zichzelf bedenkt of hoopt ze regelmatig dat het niet waar is, waarna ze dus ook gewoonweg doorgaat met datgene. Wel is ze erg slim voor haar leeftijd, al zal je dat niet merken aan het soms nogal naïeve gedrag van haar. Zo houd ze ook van een goed boek en is regelmatig met haar neus hierin gedoken, waardoor zij de buitenwereld om haar heen regelmatig tot vaak niet opmerkt. Dan is zij hier zo in mee aan het leven dat zij zal schrikken wanneer iemand haar bijvoorbeeld alleen al begroet.
Een goed gevecht zal zij wel geven voor wat zij wil, maar dan is het nog de vraag of ze het zal krijgen. Ze is uiterst goed in naar anderen te luisteren, maar kan soms ook een kakel kipje zijn, wat niet veel mensen om haar heen van Celeste verwachten. Het is lastig voor dit meisje om contact te maken met de medemens, dit komt vooral door haar verleden, want dit heeft haar gevormd tot de dame dat zij nu is. Haar nieuwsgierigheid naar dingen die haar aandacht trekt of die zij bijzonder vind, zal haar echter wel helpen nieuwe vriendschappen te sluiten. Als het haar op sommige momenten niet lukt om alleen te zijn en rust tot zichzelf te vinden, kan ze heel onrustig worden. Ze is absoluut geen vechter en twijfelt aan haar capaciteiten om dit te kunnen, eveneens wil zij geen anderen pijn doen, want dan zal zij zich schuldig voelen. Wanneer er echter iets gebeurd waardoor iemand een dierbare of zichzelf te erg pijn doet, zal zij nog steeds je lichten eruit slaan. Dan is haar medelijden en compassie ver te zoeken.
Celeste is een uiterst betrouwbaar, zuiver en zo rechtdoorzee mogelijk meisje. Ook kan zij wel een romanticus genoemd worden, echter de droom naar de bepaalde man kan zij maar niet vinden. Haar hoop naar de ‘ware liefde’ is ook allang vervlogen en zij gelooft daar allang niet meer in, echter stiekem droomt zij er wel van. Ondanks dat zij nogal bitter kan reageren als dit een gespreksonderwerp wordt. De liefde naar iemand toe durft ze niet te uiten, bang dat ze uitgelachen word en het niet wederzijds is of degene kwijt te raken. Het werkt niet bepaald met haar mee dat ze een sterk gevoel van verlatingsangst heeft als ze eenmaal om iemand begint te geven. Jaloers is ze niet echt, behalve wanneer ze werkelijk om iemand geeft en de desbetreffende vrouwe mooier / beter is dan Celeste – wat al heel snel het geval is, omdat zij nogal onzeker is over zichzelf. De mensen die ze kent, vinden dat ze een speciale, vreemde muzieksmaak heeft, aangezien ze alleen maar luistert naar opera, viool, cello, pianomuziek, etc. Instrumentale muziek of iets dat erop lijkt.
Mening over vampiers: (Alleen bij mensen)
Geschiedenis: Volgens haar ouders was zij een lief, maar erg koppig en zelfstandig kind. Dat ze nu vandaag de dag nog steeds is, maar niet meer zo pittig als vroeger. Celeste deed hen vroeger denken aan een klein katje die je niet kon vastpakken zonder handschoenen, maar over de jaren heen is zij uiterst veranderd. Dit komt door meerdere teleurstellende gebeurtenissen en hoewel dit een persoon over het algemeen sterker maakt, kan dit ook averechts werken. Celeste geloofde niet meer in zichzelf of andere personen. Haar zus ‘
Aphrodite’ was haar voorbeeld, zij wilde net zoals haar grote zus worden, want zij kon alles en iedereen aan. Ze had gedacht dat zij van haar jongere zusje hield, evenveel zoals Celeste tegen haar opkeek.
Niets was minder waar, vlak nadat zij haar kleine zusje bedrogen had, snapte zij waardoor het kwam: Aphrodite zat in een bende vanwege een jongen. Zijn naam weet zij niet eens meer, dat was enkel een nutteloos detail welke zij weg liet. Nee, haar zus was veel belangrijker: zij was veranderd, voor haar in elk geval. Op twaalf jarige leeftijd moest Celeste een keer met haar mee, want Aphrodite zei dat ze haar wat wilde laten zien. Dat was direct de laatste keer dat het kleine zusje naar haar luisterde, want zij bracht Celeste bij de bende. Voor zeker drie jaar lang moest zij het constante pispaaltje van hen zijn, allerlei boodschappen voor hen doen en dat alles maar verdragen, want oh, ze zou maar tegen hen in gaan. Op een gegeven moment was ze zelfs door een oudere, erg dronken jongen aangerand. Het was hem bijna gelukt als een witte kat met erg aparte gekleurde ogen haar niet gered had door de jongeman letterlijk in zijn gezicht te springen met haar nagels. De jongen schrok en rende weg, waarna Celeste het katje aanhaalde en deze stiekem thuis hield.
Eind vijftienjarige leeftijd, Aphrodite was toen negentien, stierven hun ouders in een auto ongeluk. Er kwam een gepaste begrafenis en dat was precies de laatste keer dat zij haar oudere zus gezien had. Ze werd in een pleeggezin gezet, terwijl Aphrodite op zichzelf ging, maar hoewel het haar werd aan geboden met haar mee te gaan, wilde zij dit absoluut niet. Zo kwam ze in Bon Temps terecht, wat zij toen al beter vond, aangezien haar leven misschien een nieuwe start zou krijgen. Toch zou dit meisje niet snel meer iemand vertrouwen. Het pleeggezin is lief, aardig, maar erg streng voor haar, zo is het contact met jongens verboden en mag ze zelfs niet over seks nadenken. Niet dat het haar iets kan schelen, aangezien haar ervaringen ermee alles behalve aangenaam zijn. Zodra zij achttien word, zal zij het huis uitgaan, zoals ze hen al gemeld had. Degenen die een Restaurant hebben, waar zij werkt, zijn de vrienden van de familie en daar is ze goed bevriend mee. Het komt dus ook meerdere keren voor dat zij daar lange dagen zal blijven na school. Hoewel ze al van jongs af aan al op ballet zat, was zij er op dertienjarige leeftijd gestopt, mede omdat zij dacht dat het geen zin meer had. Haar ouders mist ze elke dag nog.
Extra: Celeste haar lievelingsbloem is een
witte pioenroos. Since ancient times, Peonies have been regarded as the symbol of wealth, luck and happiness. Peonies always represent elegance and poise.
Ze zat op balletles en durft er niet meer op te gaan, omdat ze denkt dat het de nare herinneringen in die tijd ophaalt en niet meer zo goed is.
Eveneens hield zij ervan om op de piano te spelen, wat ze hedendaags nog doet.
Quiet the mind, and the soul will speak.